Alle inzendingen over wandelen

Als Jozef Stalin en Antonio Stradivari samen aan de wandel gaan. Het water van de Lena dat meegolft in gedachten en de stenen glad geslagen houden stil, zo stenen doen. Marsmuziek; Die wegsterft op dagen als vandaag, op een achtiende december, bij de oude hermitage en de Izaäkkathedraal.…

‘k loop te wandelen over verlaten wegen. ‘t is hier leeg, kom niemand tegen. Ginds blaft een hond, mekkert een schaap of geit. M’n handen in de zakken... Ik ben iets kwijt, maar zoek niet meer. Het heeft geen zin. Plots een geluid, het haalt me in.…

mag ik een stukje wandelen zomaar, dicht naast jou en wil je mij dan iets meegeven uit je eigen bewogen leven vertel mij van jouw eigen vragen de antwoorden die jij ook zoekt die nergens beschreven staan over de opwellende traan het gevoel van verloren dwalend langs de stilte als een voorjaarsvlinder vliegend in het rond over…

God is mijn licht, Hij is mijn behoud Hij is mijn sterkte, steeds maar weer Ik wandel in het licht van mijn Heer Mijn leven is aan Hem toevertrouwd. God is mijn licht, ik hoef niets te vrezen Want Hij geleidt mij dag aan dag Zolang ik op deze aarde leven mag God is mijn licht, Zijn naam zij geprezen.…

Dinsdag is ‘collegadag’: wandelen en bij een stevig glas herinneringen ophalen, de toestand in de wereld bespreken, onze naasten de revue laten passeren, seks voor bejaarden onder de loep nemen. Ik antwoord dus: “Oma zal er zijn, jongen , en zaterdag kom ik naar het voetbal!”…

in het aardse speuren de wandel in een gesluimerde middagzon waarin het ijs zich tot bloemen vormt een verlept boeket op een schuurraam de merel op het tuinhek een poging doet iets lieflijks de stille hof in te zingen daar, waar de kale winterbomen mij links en rechts treurende omringen in die kou zoek ik naar iets waaraan ik mij…

Het is vloed in onze liefdesharten, de stromingen vermengen zich in talloze omarmingen waar beschermengelen zijn neergestreken het boze geen vat op ons heeft daar de Godin in onze harten leeft Ik wandel met Maria Magdalena langs de lentebloemen en de vrolijke vogels, wij zijn helemaal in ons element als gezworen krijgers, met de liefde van…

Ik zou je graag leven willen geven vol levensechte dromen waarin we mooie dingen beleven genieten waar we aan toekomen eindeloos wandelen over de hei vliegen naar tropische oorden plukken we gezamenlijk bloemen in mei bezegelen ons zijn met de mooiste woorden versmelten we in een nacht vol indigoblauw liefdevol kleurt het zand op je gezicht…

meenemen op vleugels je leiden door onzichtbare teugels geef toe aan je gevoel laat je zweven vergeet alles even je sores en de heleboel ga er op uit eens heel alleen geniet en kijk om je heen een vlinder die dartelt een bloempje dat bloeit een beekje dat klatert een kalfje dat stoeit zoveel moois te beleven op de fiets of gewoon wandelend…

Oogverblindend licht behalve aan de randen van zijn dag Zijn spiegelbeeld flonkerend in zee versplinterd, uiteen gerafeld in duizend glitterstukjes Zijn blik slechts te weerstaan getemperd door wimpers Hunkerend naar warmte, zoekend zijn bron, te fel, te wit, te veel voor mijn ogen - geloken om niet te zien Maar in een schitterend spoor wandel…

Fraaie beelden in zoete vlammen gestoken, eekhoorns heilzaam druk naar proviand, schaarste nakend, onzichtbaar omgebogen, deugdelijk is onze wandel aan de bosrand.…

De grenzen van het territorium heb je niet zelf zo uitgedacht er was ratio zonder opperwezen en gevoel zonder verstand je begon ergens te wandelen zag een oude pop in een sloot vroeg officiële papieren aan voor het nieuwe huis dat vol met water stond naast kleurrijke schilderijen bracht je woorden in beeldentaal je herkende het grensgebied…

De verlegen vlinder verbergt haar weelde steeds lichter wordt het rond het baren van de morgenstond Tot de volgende handwijzer wandel ik mee met de chaoten traag en uit de pas vanzelfsprekend zo zijn ze.…

De landschappen zijn nog te mooi om niet te zien wellicht kan ook ik weer echt wandelen bovendien. Ik wil de natuur nog om mijn hals gaan dragen iets anders behoef ik leven nu nog niet te vragen. Kijk hoe mooi het gekleurde blad immers ooit haar oorsprong ook uit goede grond had ontplooit.…

De wandeling door de natuur was mooi, en toen ik thuiskwam stond de koffie klaar met een heerlijk stukje appeltaart met slagroom. Mooie eerste Pinksterdag allen.…

ik moet nu wel wandelen over onbekende paden er is geen weg terug afgesloten een indrukwekkend groot bord ik registreer te vlug en kijk dus toch weer om en struikel over takken ik keek niet het pad lijkt begaanbaar als ik opsta verzamel ik moed gelukkig dat niemand het ziet het bloed de tranen de schaamte modder stinkt…

Het is een boeiende bezigheid, terwijl je wandelend een lang traject moet afleggen. Het is een leuke hobby en het kost niks.…

De kleuren van de huizen en de auto's zijn herleid tot sfumatotinten als benen gehuld in bruine panties die elk vlekje en adertje maskeren Ik wandel met haar door de straat, arm in arm, een gedicht in een gedicht.…

soms zijn er kinderen die spelen of ploetert een hond in het zand het weer oogt zeer mistroostig zoals het huisje aan de waterkant ik wil er wel door blijven lopen maar het is modder die mij plaagt die blijft zuigen aan mijn laarzen en de broek vervuilt die ik draag alles blijft zich maar herhalen de regen,de boer die klaagt en ik wandel…

De inzichten in mijn aantekenboekje zijn raadsels geworden, ik herinner me de mistige gedachte van vandaag al eens eerder gehad te hebben maar helderder, een openbaring die ik meteen opgeschreven heb en om haar opnieuw te vangen ben ik al uren aan het wandelen snuffelend naar een spoor loop ik langs de nissenhut van Het Noorderlicht…

Er ligt een stilte in het landschap bij de grijze tuin bomen aarzelen of knoppen komen bollen schieten uit de grond er zijn kleine momenten die aan de lente doen denken maar dan is er weer de vaatwas de dweil die door de keuken moet een vloer die zal gaan glanzen er zijn wat geluiden gekomen van wandelende vreemdelingen die door…

Zolang we kunnen lopen we rondjes met elkaar de jongsten in de buitenbaan maken meters en leren veel krijgen steeds meer stokjes aangereikt verhalen waarheen we op weg zijn een finish waarna niemand meer hoeft te rennen hand in hand zullen we verder wandelen zullen we in vrede leven zullen we allemaal winnaars zijn geen estafette meer…

denkt de blik die je me schenkt ik proef je in de geur van hooi maak je mooi en geef ons weer momenten ter herinnering in je tranen zie ik je verdriet ik wil die pijn ook voelen en delen zodat liefde alles weer kan helen het is mooi te leven in jouw smaak je streelt mijn tong je allure heeft bewondering alom ik wandel…

De holle weg weerklonk haar woorden, over wat goed brood is en over echte liefde Toen zei ze: 'Zelfs als de passie weg is, blijft de liefde' De twijgen begonnen wild te schudden Ze zei iets over samen wandelen, over samen eten prepareren, en ook iets over wijn Ze klonk verward Dat dacht ik althans Iets over als alles wegvalt…

net als de blaadjes laat ik los wat er niet meer toe doet wat niet meer hoeft gevoed de takken zijn zwaar van hoeveelheden uitgebloeid ze buigen en gaan de winter in laten achter wat niet meer groeit de natte grond onder mijn voeten vertrapt wat net gevallen is ik raap nog wat schoonheid en versier mijn huis met herfst en warmte…

Ik zag een vrouw Ik voelde wouw En al gauw Sprak ik haar aan Een open gezicht Als een open toneel Waarvan het doek niet valt Sprak ze ook mij aan Ze vertelde over rouw En die bleef rauw En ruw ook na 17 jaar Om haar verloren man Ik leefde mee met Die emotionele, intieme Bittere spontaniteit Welke tijdloos lijkt te blijven Maar…

hij ontwaakte bij een kwakend kikkerkoor nog voor de zon het zenith raakte terwijl op 't blote water een zwaan haar nek opdraaide tot een witte vlek kraaide ergens een haan pluizen buiken van donzen kuikens trippelden in trosjes tussen groene bosjes gras als was het een schouwspel voor een snelle fietser en…

Geen koffie drinken in de baas z’n tijd! En ook niet onder werktijd zitten kakken! Zeg, haal die handen nu eens uit je zakken! Wie treuzelt bij het lopen die krijgt spijt! Met Nordic Walking gaan ze stukken sneller. Dus geef die lui twee stokken en een teller.…

Elkaar niet kunnen aanraken, niet even wandelen, hand in hand. Een liefde die eigenlijk nog geen kans heeft gehad om te groeien. Een liefde die nu al volop had moeten bloeien. Ooit komt voor jullie de dag dat jullie voor altijd bij elkaar zijn.…

heden is de stem die ik verloor hoor spreken en zacht zingen zie ik heel en ook de scherven Door mij trekt de historie van een vroeg gevallen leven onherstelbare averij aan mijn schip het open water roept mij uitdagend mijn ogen gesluierd oneindig vragend onder elke golf een valse klip maar de herinnering is trotst gebleven aan de aardse wandeling…