248 resultaten.
De hoop van morgen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 401 tijd
Waarin donkere gedachten
Meester over ons leven kunnen zijn
Het licht van vrede
Het feest
geboorte
Van een kind
Het verhaal van betekenis
Voor ieder die zich
In het verhaal vindt
Die gelooft
In een leven na de dood
In herrijzenis
Een verhaal zonder
Getuigenis
een overlevering
Dat in het gefluister
Onder elkaar
Blijft leven
Weder…
Ontkiemend zaad en niemand weet hoe
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 465 Dit leven een wonder,
vanbinnen en buiten;
de liefde een kracht
die de dood zal trotseren,
een hoop die niet sterft
voor al wie wil horen:
alles wordt
weder
geboren.…
Weten is meer dan kennis
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 1.050 Nergens heen of
ergens, ja, weder-
keren. Terug
naar hier en nu.
Anders nu of,
beter, ja, uitge-
rijpt. Maar toch
dynamisch dus.
Zodat wij mensen,
immer, ja, onont-
koombaar, blijven
in het ongewis.
Weten is meer dan kennis.…
De Dokter
poëzie
3.0 met 10 stemmen 944 Is 't leven machteloos en krank
Men neemt een vieze of bit're drank,
Of 't lichaam weder mocht genezen:
Waarom dan voor een korte tijd,
Niet aangevaard wat bitterheid,
Om eeuwiglijk gezond te wezen.…
DANS TEN HEMEL
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 353 Het weder opstaan
en dansen van genoegen,
de pure liefde.
De barre boodschap
van zalige verrukking
met de geliefden.
De grote jubel
van zalig sterven, dansen
om alle geluk.
De totale bevrijding
van alle somberheden.…
liefde
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 1.536 En alles wat mooi is, is alles wat waar is,
hoe neerslachtig wordt dan de regen, de neerslag, de hagel
het gesprek met de buren over het weder
en zelfs de mooiste meid van 't gezelschap.…
Nederland elandland
snelsonnet
2.0 met 9 stemmen 1.854 De eland nadert langzaamaan ons land
Hij rukt op via onze oosterburen
Het zal zo´n tien tot honderd jaar gaan duren
Dan keert hij bij ons weder onderhand
Opdat wij weten dat wij nimmer wisten
Hoe wij de eland hier zo node misten…
Raakvlak
netgedicht
4.0 met 43 stemmen 1.123 een blik verkilde mijn kleuren
fletser werd ik van het zwijgen
ontkenning sloeg de ruiten stuk
en brak mijn zicht
verijsde tranen ving ik
verstoken van de warmte
waarmee pijn uitdiepen zou
hoezeer ontbeerd
het stromen van voorheen
van traan naar lach en weder
vinden…
NIET BEZORGD
poëzie
3.0 met 4 stemmen 1.006 Boven mijn hoofd aan zijden draad
Slingert het zwaard al heen en weder,
’t Moét vallen – vallen, vroeg of laat!
Het trilt, het velt mij neder!
Doch om mijn hoofd ook ruist een stem,
Te midden van al mijn vrezen,
Die mij gebiedt met zachte klem,
Tóch niet bezorgd te wezen.…
Bede
poëzie
3.0 met 4 stemmen 338 Laat uw vuur mijn dorst,
Als mijn hart zwemt in mijn borst,
Vlammend weder hitsen.
Blaak en blus mij meer en meer;
Dat ik, hijgend, keer op keer,
Naar uw bijstand hake!
En gelest en weer ontgloeid,
Nauw’ van de ene gunst vermoeid,
Weder de andre smake!…
Straks zong ik trotse dingen
poëzie
3.0 met 36 stemmen 3.919 Dan lachen en dan praten
Zij weder, als van ouds...
Vér van de drukke straten,
Daar ligt alleen iets kouds.…
Schildering
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 637 Blauwer
Dan de lucht kan zijn
Schilderde hij zijn hemel
Verdwaalde bladeren
Keerden niet weder maar
Gingen voor anker op het doek
Geschilderde tranen
Vielen sporadisch uit
Het zich verspreidende wolkenveld
Het lege
Vulde zich met emotie
Vloeiend uit een versleten penseel
Een engel
Zag tot zijn genoegen
Hoe hij zijn inspiratie…
Meedogenloos
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 402 Slaap niet te vatten
door ziekte gesloopt
Licht van de wereld
en geld niet gegund
Genadeloos sloegen draken mij neder
Eigenzinnige mensen komen weder
Al zou het dan slechts
zijn voor zoete wraak
Mijn pen genade-
loos en altijd raak
Vermoord, door hun meedogenloos geweten
Met persoonlijkheid, dubbel gespleten...…
Sprokkelmaand
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 124 Ik word bevangen door een diep verlangen
Naar sneeuw, maar ach, de winter is vergangen
Een glühweinlied en Stille Nacht gezangen
Stilaan lijkt hij nu reeds
te zijn vergangen
Al is het sprokkelmaand en nog geen maart
Met woerd en eend en meerkoet in de vaart
Dient men geen ijs en weder in de gaard
Mij zijn de tulp en krokus straks meer…
ik kreeg de stilte weder lief
poëzie
3.0 met 37 stemmen 8.863 ik heb de stilte weder liefgewonnen:
een korte poos was ik van haar vervreemd
maar nu heb ik opnieuw haar liefgewonnen
ik mag weer drinken aan haar klare bronnen
en zwerven door haar schaduwbeemd.…
ter overdenking
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 685 tot stof zullen wij weder keren
elke keer weer schiet dat door
mijn hoofd achter mijn computer
vanuit een ooghoek zie ik
rag rechts in de hoek,
een stofnest zelfs,
hangend aan de stekker die
mij verbindt met u
schoonmaken is een optie
en vervolgens hang ik daar
als stof, ter overdenking…
Exit.
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 543 ik las in je ogen
geen wens naar
weder tederheid
ik hoorde in je stem
vreemde woorden
van ontluistering
ik las in je brief
met weinig zinnen
een antwoord
voor jou is
opnieuw beginnen
mijn tegenzin
ik wacht op mijzelf
in de benarde kilte
van verwarring en leegte
ik sluit mijn hart
in jouw afwezigheid
en wacht op verdriet…
Ontgroeners weder wijzer
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 443 Stuiptrekkende ledematen
En de pupilreactie nul
De reflexen minimaal
Na die ene laatste pul
Dan volgt de snelle diagnose
Op gesmeerde spoedopvang
Als rubberen wielen piepen
In de bochten van de gang
Alle paniekgezichten bidden
Uit angst voor eigen schuld
En op dat moment zijn zij
Met zorg en spijt gevuld
Weer een falende selectie…
des weders grillen
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 247 deze keer toch niet tot zomerse hitte
ze komt wanneer het wordt voorspeld
en dat is deze week, in aantal, op één hand geteld
het vocht dringt door mijn kleding heen
langzaam trekt het omhoog
het "genieten" kent derhalve twee kanten
zoals het ervaren van natte billen
en het stijgen van een kleffe warmte
het moment toont beide zijden des weders…
In winter en ruw weder
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 219 Je ontvouwt jezelf voor mijn ogen
strekt je armen over mijn hoofd
en als je mijn hemeltranen droogt
ben jij vol ontferming bewogen
En toch, volkomen dichtgeklapt nu
sta jij in de gang... mijn paraplu…
Stof keert weder
snelsonnet
3.0 met 10 stemmen 772 Hoera: er is weer stof uit de Sahara
Zo poetsen we de auto nog een keer
En gaan we naar het Kruidvat op en neer
Voor potjes Camel Trophyproof mascara
Het land bedekt met fijn oranje spul
Dat scheelt een hoop versieringsflauwekul…
As en Weder Dienende
snelsonnet
4.0 met 26 stemmen 1.186 Ik liep wat rondjes in m'n achtertuintje,
dat niet zo breed en diep is, maar wel hoog,
en zag dat er geen enkel vliegtuig vloog,
de lucht was blauw, de zon scheen op m'n kruintje.
'Gesloten luchtruim', heet dat. Wat een feest!
De hemel is nooit opener geweest.…
stemmen
hartenkreet
2.0 met 13 stemmen 2.057 stemmen in de wind
vergaan als grijze as
géén die ze ooit weer vindt
de plek weet waar het was
dat men ze horen kon
o, mocht ik toch eens weten
waar is der stemmen bron
of is ze al vergeten
die stem zo zacht en teder
die fluisterend mij zei:
we zien elkaar straks weder
want jij, jij hoort bij mij...…
verstilde tranen
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 1.762 het zijn de tranen die verstillen
in de echo van jouw zin
die een dak van wanhoop maakte
met een eindeloos begin
hoe kan ik jou ooit zeggen
dat mijn liefde in jou bloeit
dat het voelbaar door blijft stromen
en verloren weder vloeit
geen woord zal jou nu raken
geen zin zal blijvend zijn
slechts de echo zal nog resten
als een steeds hernieuwde…
De Spring
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 69 Lieve lente kom toch gauw
Breng ons loof en lied’ren weder,
en de bloemen geel en blauw
Sneeuwklokjes die smelten
Kanariegele Paaslelies luiden
Blauwe Lagunastranden
de waterblauwe hemel inluiden
Vogels die fluiten
diertjes die ontwaken
planten die groeien
-de hemel aanraken…
Ik zeg je geen gedag
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 117 Ik neem geen afscheid,
nee, er komt geen vaarwel,
wat je groet zal blijven
dus zeg ik je gedag,
een tot weder ziens,
tot later en tot straks.
Een goedemorgen
of hoe was je dag,
gewoon even kletsen
alsof je er nog was.…
De Genezing
poëzie
2.0 met 9 stemmen 2.836 Zij waande zich genezen;
Haar wang was weder rood;
Zo helder glansden hare ogen,
Zij vreesde niet meer de dood.
Och jong verkwijnend harte,
Dat zich zo gaarne bedroog:
't Was de koorts die gloeide op haar wangen,
't Was de dood die blonk in haar oog!…
De goede wijn is een der goede gaven
poëzie
4.0 met 1 stemmen 574 Aldus verblijdt hij zich, die is genezen,
En thans de dingen weder juist ervaart,
De goede wijn bevrucht zijn ganse wezen,
Gelijk de regen drenkt de goede aard.…
mijn levenstrein
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 36 Langzaam gaat mijn levenstrein,
aan mijn geest voorbij.
Langs vreugde akkers,
rijdt hij razendsnel voor mij.
Vaak reed ik in een tunnel,
gehuld in mist en eenzaamheid.
Dan weer door de donkere nacht,
zonder maan die naar me lacht.
Soms kwam hij door een weide van verlangen,
begroeid met pijn, verdriet.
Of onder een grijze hemel,…
Ben de wereld verlaten
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 1.619 Ik zal waarschijnlijk nooit weder komen,
er is geen wereld die nog van me wil.
Ben van je weg, van je ontdaan,
van de je haast, van je tumult.
Van je adem, hard en kil:
'k ben van je verlaten.
Ik zing nu, in mijn kamer in de hemel,
mijn liefste lied; en mis niets en niemand niet.…