Alle inzendingen over wijs

En hemeltje, wat waakt hij om zijn klein meidje fijn Zijn prinsesje is opgetogen en leeft wijs in jouw bijzijn. Hé, pappie je leest mee en knikt vrolijk instemmend Man, het is zo rijkelijk je dochter te wezen, beklemmend.…

De eis des tijds   Is: Concurreer, om 't even op wat wijs.…

zodat we wijs worden van zij die al leden en niet zo dom deden als de gekte..…

De stad waarvoor mijn ziel gestorven is Voor zij wijs kon worden en oud. Ik heb mijn graf gegraven In deze hete hel van hebberigheid. Voor compassie en voor inkeer Is er geen rust meer in deze tijd. Ik weet mij in gezelschap Van de geesten van deze tijd. Het geld, het goed en de grootheidswaanzin Zijn mijn broeders in de strijd.…

Ach zij had alles alles wat ik in een vrouw zocht ze was lief en zo mooi en wijs gaf me af en toe een knuffel en ik waande mij af en toe in het paradijs met haar ga ik later trouwen en om mijn vrouw te zijn zal haar echt niet berouwen toch af en toe kwam er iemand langs even met haar smoezelen op de gang verdorie ze heeft een vriend…

Wijs: Meent gij, dan jonge, Lizette! Heeft er iemand stof tot klagen, Ik heb daar wel reden toe, Want mijn man komt alle dagen (ô Wat ben ik droef te moe) Als eens slet langs straat gestreken, 'k Heb al lang weer uitgekeken, Maar hij komt hij komt nog niet. Ach wat doet hij mij verdriet.…

Brussel, de hoofdstad van ons kleine land waar de politiek regeert met slappe hand over ongekende kamikaze zaken waar geen enkel mens nog wijs kan uit geraken. Brussel, waar geen fietser veilig is omdat daar wagens rijden als gek waar de toeters luidkeels claxonneren want daar zijn fietspaden... een gebrek.…

schandelijk martelwerktuig het maakt door alle eeuwen wereldreizen wekt allerhande schilders en beeldhouwers laat zich kunstzinnig openbaren als een reusachtig kruis keurig getimmerd dat fier en overwinnend naar de hemel wijst dringt in denkende oren en zenuwen van schrijvers en scheppers der toonkunst om in moedig woord en stemmingsvolle wijs…

Ik wijs je de weg. Je ziet de wandelpaden van mijn labyrint. Loop van mij weg. Mis je me al? Straks loop je weer naar mij toe en zie je de veelarmigheid van mijn kroon. Kijk naar de andere kant, lage beplanting. In mijn schaduw groeit niet erg veel, maar de buxushaagjes doen het goed.…

Draai mee met het wiel; leef, lijd en word wijs want aan het einde van de reis, voorbij het verlangen, leer je: Jij bent Godin en Jij bent God. Wees Gezegend !!!…

leven deed jou enkel goed Hoe heftig klopte niet je hart als je een hoge boom in klom of kikkers uit de beken viste die spartelend het water misten en jij guitig zei: je poten zijn krom Waar zijn de fluitconcerten op breed gras de uren van kauwen op een sprietje het stiekem berijden van een paard de groep vrienden die je had vergaard de wijs…

. --------------------------------------------- witte wieven: (uit het germaans) wetende vrouwen, vrouwen met de gave van waarzeggen en toekomstvoorspelling, wit slaat hier niet op de kleur maar op 'wijs'…

Zij zijn wijs genoeg om dit te weten. Doch spreken zullen ze niet. God der machtigen, gij die toch alles weet, kent gij het antwoord op deze vraag niet? Of is de liefde, die gij eigenhandig hebt gemaakt, zelfs te groot voor uw woorden? Vraag het aan de rivieren, aan de oceaan. Zij zijn oud genoeg om dit te weten.…

Raak niet van de wijs. Tart niet de woordeloze bliksemschicht. Bepaal je tot je e's en o's en ij's.…

Open wijs je hele hart, zoals ik 't belief. De wereld is gestart in een mensenleven. Zo kunnen wij nu god beeldend overgeven. Vergeeft lief en geneest oud zeer nu goed. Vergeet grief, wraak zaait slecht bloed. Klaagt niet tot de anderen in dit gewelf. Tracht te veranderen, komt nu tot jezelf. Zoekt hulp geweldloos op deze hete aarde.…

Een huisvader, die hem gedreven een nuttig advies wilde geven, betoogde: 'Wees wijs: ga op huwelijksreis, mooi op tijd voor de ramp van je leven.' Hij vond het een goede gedachte en trouwde een schoonheid uit Drachten, die later in Vught door d'r vriend werd bevrucht en de ramp liet niet lang op zich wachten.…

meebewogen Of mengt verwondering dit alles maar Reptielenherinnering limbaal of cerebraal Of geordend schots en scheef dit allemaal Hoe scherp verschillen taal en creativiteit Van mijn gevoelige emotionele eeuwigheid Geef ruimte om me niet te hoeven binden Aan kleuren geuren vormen en aan harten Of wat al die anderen er op hun eigen wijs…

je zei altijd schat je miste zojuist wat ik zeg je dat ik zie en weet dat van je-weet-wel van je hoe en het waarom zodat jij jezelf niet goed ziet schat met onwijs veel eigen wijs in het vat maar ik heb mijn portie soebat wel gehad laat nu dat debat schat later stonden je ogen mat ik wist jij zei me dan wat maar drukte…

horizon zal verzenden onze voeten en kruin zijn dik met boter ingevet om zolang mogelijk te blijven draaien van elke zet na iedere toer gaat er hup weer een gebed en wordt er een streepje bij een kharma gezet elke keer hetzelfde liedje dezelfde richting alleen de zwengel brengt verandering van spijs van bedaard en eerbiedig door oud en wijs…

Geen nijvre zorge meer die zweeg, of zwoegde, of lachte; geen kommer die mijn dage' in hope of deemoed deelt: het duister-wijs gelaat der tijde' is stom, dat heelt na lange dage-taak de waak der lange nachten.…

domein wildparkeerders allemaal voor de Floriade meestal boeren de foto’s zitten in de laden of de IRA met wapens in eigen magazijn De kalmte bleef want waar zit geen gespuis en ze lachen het amstelpark ging naar ons sindsdien paren we tussen de rododendrons waarbij de zon schijnt in het Glazen Huis Een enkeling raakt wel eens van de wijs…

Wij zijn vereend maar even wijs en weten: een woord weegt lichter dan een duivenveer; als 'k ‘liefde’ zei, zou ik kunnen vergeten dat je me zei: ‘O, liefde komt één keer’? Wees niet bezorgd voor deze bijna-liefde, zij gaat voorbij, als alles wat ons griefde, geneest of sterft, na meer of minder strijd. 'k Zeg ‘liefde’ toch.…

Hij sliep in zijn zwarte kooi, waarvan de toppen, gouden bollen om te strelen, niet te breken en in zijn trillende hand tussen de wijs- en middelvinger de pen, waarmee hij zijn natte haren kamde, alvorens het licht te doven. Hij zocht voorbij het venster van zijn kamer naar een droom waar de pijn was opgebrand.…

, die vraag daagt op in mijn denken de ogen neigen meer naar onbepaald staren of zijn er wellicht op uit weg van het heden te gebaren ja, ik ben het en zie mij meer naar binnen wenken het zichtbaar vel oogt nog gaaf terwijl ouderdom het omringt in vale tinten ondersteund door een geknoopte sjaal je kunt het geheel zien als wijs…

Of, geheime geliefde, als alles stokt en er in dit leven geen ruimte is voor een gepassioneerde affaire met jou, dat het bij erotische dromen blijft, aftrekken en vingeren, wees dan wijs en doe me zomaar een plezier en kus me!…

maak je jezelf iets wijs? is er beïnvloeding door een ander? je hoort toe en grijpt niet in ben je gestreeld door lieve woorden? die misschien niet gemeend zijn? laat je je gaan in verharde gevoelens of driften?…

Ik lach en schater; hoe macaber wijs en lied ook zijn: zijn knekellied verdriet mij niet. Dapper ook de dorpse boer, hij melkt en wiedt en oogst: voor hem ligt welvaart in ’t verschiet.…

en binnen handbereik, de bloesemvruchten door de zon gerijpt zijn hier geruisloos tot hun recht gekomen, het ritselt in de struiken en de bomen, geen vogel die de stilte hier begrijpt, de groene hof is hen een paradijs, zij bouwen hier hun nesten voor het leven, al wat zij wensen is hen hier gegeven, elk zingt een kunstig lied op eigen wijs…

Ga nu, of moeder zegt (wordt zij het wijs Dat ge zó lang op de baan hebt gescharreld): "Gerrit van Veren, niet weer op het ijs!"…

kunstgras van mijn lot Blijft hij aan mijn poten knagen, Zodat m’n vrijheid wordt beknot; Gister mijn wijze uit het oosten, Mijn raadgever; in alles heilig Die me kon redden en kon troosten En in zijn advies leek ik zo veilig Hij legde dammen, metselde muren Om mijn prachtig paradijs Al zijn woorden waren dure En al zijn zinnen waren wijs…