Alle inzendingen over woud OR vuur OR gezelligheid

Bij warme huis'lijke gezelligheid van een plechtig of knus ervaren kerstfeest wacht de vage toekomst, die men mint én vreest, als nevel door vragende schemer verspreid. De koude duisternis voert een stille strijd, hangt over het woonoord van een bosgeest.…

Mij docht ik was uit spelen gegaan Met mijn gezellen in een woud, Toen ik zag komen uit het hout Een jonkvrouw, zonder honden, Die bracht gevangen en gebonden Een wilde Man. Daar ik haar kende sprak ik haar an En vroeg wat zij met hem woude.…

brokken bedekken plotseling ontwaarde een hoop zomaar in het voorbijgaan het was van korte duur mijn eenzaamheid bleek niet te verslaan een vuur van korte duur…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai Wij maken van beroep lawaai Zo maak ik hopen en ik graaf En ik hinnik, spring en draaf Ik ben nachtegaal en zing Zo heeft iedereen zijn ding Ik rook, dus ik ben Ik headbang, dus ik ben ook gek, dat je zo kunt ontaarden Maar ach, laat een ieder in z'n waarde Je hebt er ook die zijn er voor de gezelligheid…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Door stille besneeuwde straten slenter ik zonder doel Iedereen heeft mij verlaten ijskoud, net als mijn gevoel Ik zie de verlichte ramen hoor mensen samen zingen Dat wil ik ook graag,...samen gezelligheid, meer van die dingen Verder met gebogen hoofd de weg was zo lang Het vuur zo goed als gedoofd Ik ben best wel bang De witte deur gaat…

Het geluid neemt maar langzaam af nu ik weer huiswaarts ga Na de hele dag in draf besef ik weer helemaal waar ik sta Dichter bij de werkelijke stilte op dit late avonduur brandt hier tegen de kilte vrij gezellig de open haard als vuur Ik staar erin en zie de prachtige vlam die voortkomt uit een exotische stam net afgehakt met…

, kantel molenstenen over putten en bemalen bronnen, die vol onmachtig vuur zitten en volg de gedurige wolken, staar je niet blind op ogen die niet kunnen zien.…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Bij deze tere, toch besliste wijs, zit de vogel, schalks of waardig bezongen door lovende, kunstminnende tongen, op zijn sterke tak, verlangt naar de reis. Luid roepend en luchtig zwartgrijs zweeft in lange lijnen, wijde wrongen over boomtoppen, spits, opeengedrongen, van het bergwoud, zoekt geduldig en wijs. Het rond vliegende dier geeft…

Het woud van associaties, wordt getransformeerd tot toverbos onder het dak waarin bladeren zich herkenen, pompt vuur door nerven, niets geleerd en niets verteerd, te denken dat ik straks niet ben, blijft zo vaag, licht gevoel in de maag, een kwaal van dogma’s die ik ken, iedereen kent het, niemand kan het zeggen, om te zwerven onder de…

Niet doordat men wouden velt of door CO2 uitstoot. Niet door 't gat in de ozonlaag of omdat het poolijs smelt. Niet aan vuur of watersnood gaat de wereldbevolking dood.…

Mijn lievlings-plekje in 't woud, waar 't groene dak Een blauwer schoort, en schemer-schijn doet dalen Op levend loof en vol-getroste tak, En zonnegoud langs blader-goud laat dwalen - Vaarwel, vertrouwde stilte! waar ik sprak Wat nooit mijn hart tot mensen kan herhalen....…

In het woud van twijfel rijgt onzekerheid zich aaneen in het collectieve zwijgen, brengt stilte onder twijgen die zich nederig buigen in het lover, zilveren nerven die de werkelijkheid kleuren waarin de wereld zich herkent, synthese als een levende bewijs dat het weefsel slechts materie is, een handvol gedachten maskeert de wereld…

achter het schuttend scherm van haag en struik en boom en bloem en geurend gras weet ik in de brakgekapte dolgedraaide tuindergrond tussen hok en stal en pergola mijn wouden donker diep mijn zonbeschenen hoogtevlakten…

Gezelle... m'n goede Gezelle! Daar, op uw voorhoofd staat geprint Het lijden van een mensenkind, En wen m'n blik uw blikken vindt, Is ‘t of ge een verzeke begint... Een verzeke dat veel vergoedt, Een dichteke, dat dromen doet... Een liedeke voor Vlaanderen zoet, Gezelle... m'n Vlaamse Gezelle.…

Jouw feestjes zijn altijd bijzonder en apart, gezellig en zo feestelijk, dat moet mij van het hart... Ik kom natuurlijk als altijd Maar nu is er die kleine waar jij zo reuze dol op bent Je ziet me wel verschijnen...…

Kaarsen zijn vette kazen met een lont als levenslijn ze branden net zo lekker als ze op de tong smelten. Soms zit er knoflook in dan gaat het knetteren. Ook zien we zwarte peper die de pit doet niesen. Beide worden verslonden als hete bliksems op de kleine schaal met toast en stokbrood. Nog een droge wijn erbij om te blussen en de…

De lichtjes van de kerstboom Zorgen voor gezelligheid. We draaien jouw favoriete muziek En vergeten zo de tijd. De laatste adem, je mond gaat dicht, Je kijkt ons nog één keer aan. Zelfs de muziek valt stil Als we jou moeten laten gaan. Je stoel is leeg, Je mond is stil, Al die jou kent Weet wat dat zeggen wil.…

Maar meer nog hou ik van gezelligheid.…

Alleen in het woud een kathedraal van stilte onbevattelijk…

Zij praten met de dieren, bidden tot de Logos van het Woud * en blaadjes in ontbinding als maaltijd laat hèn niet koud. Alleen trollen schieten met hun ondeugd altijd raak. "De sluiers worden dunner. Kom met deva's in het reine! Nu al kun je ons, zo rond zonsopgang, zien verschijnen".…

Gezellig tafelen, niet over, wél naast elkaar Eenvoudige gebaren getuigen van wederzijds respect, klaar? Langzaam maar zeker stijgt de spanning ten top Iets wat ons vreemd is, een flop. Als een vulkaan die losbreekt, hels, intens en ongetemd Barst vol vuur en vlam, ons Zuiders temperament!…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

Vandaag wordt het Olympisch vuur ontstoken Wat dan op reis gaat door nogal wat landen En daarbij heel de tijd moet blijven branden Of wordt er nog een stokje voor gestoken? Want als de storm in Tibet zo blijft razen Zou dat de vlam wel eens kunnen uitblazen…

Met de hand over zijn hart werden de dagen glad gestreken een lang gekoesterde wens doorstroomt zijn oude lijf zijn vuist milder geworden ondersteunt in mindere tijden de levendige beelden in het hoofd alle droombeloftes ten spijt doen zijn verstilde hart aanwakkeren tot levenslust als wapen tegen eenzaamheid.…

het kloppend verlangen neemt bezit van zijn lid... de smid in hem weet dat het ijzer heet is…

Ik schaakte speels een pink hief toen lief hand en mij omhoog naar van uit het vuur zo heet langs de trappen van Terug.…