Alle inzendingen

Aleksy, is je grootste vijand ooit In het bezit geweest van een geweten? Hij heeft je jarenlang vervolgd, gekooid Heeft er aan hem een steekje losgezeten? Driehonderd dagen in de isoleer In kamp IK - 3 ben je bruut neergesmeten Mijn dichtersgeest verkeert nu in zwaar weer Ik moet 'Navalny president' vergeten De Rus kent eeuwenlange staatsterreur…

dan lijkt ‘s ochtends de marmeren hemel op een heengezonden doorzon is er overal gelijkenis met toekomstige oertijd, stilgevallen in een slot van zilvervlies bomen zijn kaal maar weten zich spoedig omarmd het landschap luistert nauw, stemmig onder begeleiding van vogels de kenner weet welke, de argeloze toehoorder verzet zich nergens tegen…

Zware donderwolken verduisteren maanlicht de gele trompetnarcis breekt in donkere nachtmerrie naast de steen met de naam van een vriend uit onzekere tijden landwegen kronkelen zich in zijn sombere gedachten emoties stromen zijn als wilde rivieren tranen vinden warme wangen alle onrust in een nacht gevangen er is een weg naar…

Als er iets of wat verandert dan is het het begrip het besef van aantallen Ik lees in het AD in de Gaza 610.000 kinderen klem Klem op de grootte van 2 x het Waddeneiland Texel met meer dan 2 miljoen inwoners 610.000 kinderen zo kopte het AD getallen wat zeggen ze ons nog? Vrede is geen getal maar een begrip Maar wat zegt het…

Al pratend vinden we in cirkelgedachten -- wat we al wisten.…

ik heb mijn liefde voor jou verpakt in zilte golfjes mooie woorden rollen langs het strand zo hier en daar met schuimig kuifje dat dus met kus zomaar op je lange winters witte benen belandt wij kenden al het strand de zomerse warmte van het hete zand ook bij de eilanden gelukkig hebben de meeuwen daar geen randstadmanieren…

ze zit elke dag in haar stoel in haar stoel zit ze elke dag ze kijkt graag naar de televisie naar de televisie kijkt ze graag elke middag brengen ze haar eten haar eten brengen ze elke middag ze heeft vaak geen zin in eten in eten heeft ze vaak geen zin af en toe gaat ze naar de bingo naar de bingo gaat ze af en toe ze houdt niet van…

En weer een opponent geliquideerd Dit nieuws komt als een vreselijke schok Het was al eens gepoogd, met novitsjok Maar hij vocht door, vol moed, gepassioneerd Natuurlijk weet men, na een kwart eeuw Putin Vermoorde onschuld, daar is Moskou goed in…

na je aardse tocht leef je zeker nog verder in je eigen kroost. jlb de schouders rechten glimlachend door de dag beurt medemensen op. jlb warme ontmoeting kan koude herinnering opnieuw milderen. jlb stil en gesloten kan met lieve aandacht worden ontsloten. jlb als t' einde nadert hoop je op je kinderen tot bij de overgang…

in het zelden van zeldzaam dat ondeelbaar is in geen velden of wegen langs lijnen van cirkels die nooit kruiselings begrijpen noch elkaar, noch zichzelf maar nooit zonder iemand die naast zit ook nu het blauw uit de hemel valt, zo donker dat beiden onzichtbaar worden zelfs op de tast…

er stokt iets in mij men ging te ver en zo kwam er een eind aan het verdragen in veel kan men berusten maar men moest en zou hem kwetsen week maken... en zo ging het dan ook er moest bittere pijn worden geleden een pijn die hij niet kon weerstaan straffeloos beschadigen zonder een enkele sanctie…

Wolken boven de woelige wereldzee laten hun bliksems, gevat in dreigend grauw, neerdalen, geven de golven een douw, vinden en tarten het menselijke wee. Op het water danst een zwaard met stormwind mee, zwaait moordlustig als een woeste tijgerklauw, brengt aanstromende lucht telkens een houw, verraadt onzekerheid, zoekt hechte stee. Het…

Zie ook het snelsonnet van vandaag, van de hand van voorman Nico Noorman. Een ietwat eenzijdig belichte gang van zaken tijdens de besprekingen van de ruzies tijdens de formatie... __________________________________ Ik zie in haar meer een VVD-lijder Die enkel voorwaarts denkt, als Max Verstappen Niet kappen wil maar Piet erbij wil lappen…

lichte ogen als druppels regen uit zijde gesponnen kindergezichten ik wil jullie namen in alle talen noemen terwijl de wereld boven ontploft luchten bezwangerd van kogelwolken van zoekgeraakte levens kristallen stemmen onderaards lichte ogen als druppels regen aan zijden draden Nazar Anna Vitaliy Iryna hoe teer raken jullie…

Is het omslachtig of ben ik wat lastig je wilt me negeren en soms juist waarderen Je voelt je genegen en soms juist verlegen Het is vaak vermoeiend en toch blijft het boeiend Je wilt elkaar plagen en sarren en jagen Je wilt elkaar narren en vreemde dingen vragen Is het liefde en vriendschap of is het de schijn Één ding is…

Tragedies hoeft geen mens te vrezen. Komedies komen met het leven mee, net als de golven komen met de zee, net als de boeken met het lezen. Ons script wordt gaandeweg geschreven. Geen heeft de pen in eigen hand. En als we weer eens zijn gestrand is huilen, lachen om het even. Eens leer ik me niet te verzetten, ontvang ik met een open hand…

Een zanglijster fluit vanaf de top van een boom het vroege voorjaar Als de dag ontwaakt, zal menig vogel vrije geluiden produceren Keer op keer meesterwerken op maat die voortborduren op de stijl van afgelopen periode aangevuld met enkele nieuwe creaties. Wonderlijk leven vol klankkleur waarin hun muziek ook nog eens voortdurend is doordrenkt…

Je maakt de foto nog niet, je blijft wachten tot -- de achtergrond klopt.…

goethe zei ooit: al wat verstandig is,werd reeds gedacht ,bedacht en gezegd. we moeten het enkel,nu, met andere woorden vertolken. dit lijkt een beetje, op wat wij in de kempen zeggen: er is niets nieuw onder de zon. mensen die er ouder uitzien, dan ze zijn, hebben zelden weinig inzicht, maar dat compenseren ze met formidabel goed te zijn…

als gedachten klaar zijn met dollen en uit gelachen van hun plezier en grollen komt er eindelijk rust in het brein geen activiteiten maar naar een lager energetisch platform en kan de chaos van de dag een paar plaatsen opschuiven in de opslagorde van de dag in de zachte mist van herinnering wordt ik wist morgen weer weten er…

hij zag alleen wat hij wilde zien haar stille verdriet zag hij niet hij hoorde alleen wat hij wilde horen haar vraag om troost hoorde hij niet zij zag en hoorde en begreep hem niet ‘samen’ en ‘wij’ verlieten het zinkende schip ze spoelden aan op aparte planeten gescheiden van elkaar contact: verloren afstand: onoverbrugbaar…

natuurlijk baalt hij vloekt alles bij elkaar schopt stoelen onderuit beukt met z’n vuisten op de muren natuurlijk is hij blij met die meevaller en houdt hij meer van haar dan hij laat blijken natuurlijk beleeft hij dat allemaal maar hij uit dat slechts met een frons of een lichte glimlach hij kan het moeilijk delen breekt niet door…

Ik doe een stap naar voren: wat doe jij! Een stap terug? We moeten toch formeren? Echt Pieter jij ziet altijd te veel beren op onze weg? De hakken in de klei! Nee Dilan heus ik snap: het moet gebeuren maar ja mijn hobby blijft nu eenmaal...zeuren…

Ge- dich- ten zijn vaak lang en smal De mij- ne wel in elk ge- val Lang maar te- ge- lijk ook kort Dat zijn ge- dich- ten zo- als het hoort Te lange zijn er bij de vleet Of nog er- ger lang en breed Brede gedichten kan ik niet tegen Meestal zijn…

Vaarwel! geliefkoosd land vol liefdeleven, Waarin ik leefde voor de liefde, en zij, Die mij de liefde heeft in 't hart gedreven, Het leven liefde! 't Leven gaat voorbij, De liefde blijft. Verliet de liefde mij, 'k Gevoelde mij aan 't leven óok ontheven - Een liefde, wortlend in het lent-getij, Is ieder in zijn winter bijgebleven.-…

Omtzigt heeft na weken dralen besloten om de formatie eens flink te torpoderen en vooral zijn kiezers te schofferen, wat de anderen nogal heeft verdroten. Opgebrand volgens politieke melders en wordt het toch een functie elders.…

kan ik na Auschwitz eigenlijk nog dichten? schaamtevol gedicht…

Stilte heeft voor mij geen vragen antwoord ligt te rusten in het brein alleen wanneer immens verdriet of pijn nog vraagt naar het waarom wordt stilte uitgedaagd ligt het schreeuwen voor de hand dan verlang ik naar intense rust met gesloten ogen vraagt het gemoed geen mededogen waarin ik verzand veerkracht is soms schijn doch het antwoord…

Zij noemt straten straat, maar kent geen brug, en kent geen -- doodlopende weg.…

valentijn wordt één festijn voor jan en griet, voor huub en piet, voor iedereen, die hartstochtelijk elkaar ,extra graag ziet. voor hen, die met woorden en gebaren de hartstocht voor elkaar bewaren, liefst nog vele ,vele jaren…