Alle inzendingen

In Breda 's buurt "Heuvel" prijkt een gebouw, toont in zijn zalen schone afbeeldingen van 't winkelpleins gewezen woningen, is vol zachte schemer, wazig, bleek blauw. Hierbinnen daalt stemming als milde dauw neer op gezelschappen en eenlingen. In de ruimte galmt soms welluidend zingen; stemmen luiden plooibaar: wijd, dan weer nauw.…

waar het huisje van vader stond stond jarenlang een oude eik die verhalen kon over onze jeugd zoals hij ook de stille getuige was van de jaren dat pa verder alleen hier zijn passie en leven genoot op die plek bloeide liefde in een klein maar knus wit huisje waar ook ons wiegje stond tot pa en ma net als wij ieder een eigen wegen gingen…

Wat wordt hier veel gemopperd en gemord, Wat zijn we met zijn allen ontevreden Naar die partij van Wilders afgegleden, Waar Geert dan op zijn beurt weer “Stil van wordt”. Helaas blijkt dus dat Geert pas na het krijgen Van alle zetels overgaat tot zwijgen.…

leven na de dood terug naar de eerste klas om te leren vier ogen simpele lesstof een moeilijke school de gouden meester stelt me op de proef valt een blad niet ver van de boom de volgende noot klinkt uit een instrument de schommel in de lucht op een mooie pinksterdag samen in de zon voel ik mij een prinses aan zijn witte hand…

Wat wordt hier veel gemopperd en gemord, Wat zijn we met zijn allen ontevreden Naar die partij van Wilders afgegleden, Waar Geert dan op zijn beurt weer “Stil van wordt”. Helaas blijkt dus dat Geert pas na het krijgen Van alle zetels overgaat tot zwijgen.…

Hoeveel gedaanten wonen in een vraag. Ik weet het niet de hemel waait voorbij. Kalk valt van de muren bomen bergen en rivieren. Hebben we tussen ons bedacht we halen het licht geleidelijk in. Worden sneller dan het geluid duurt eeuwigheid langer. Dan het licht van ons erbarmen?…

't Is nacht. 'k Zit op de hei. Nergens geluid. Over me staat, als transparant kristal rondom een oude berggod in zijn hal een halve bol van stilte, die me omsluit: 'k hoor, hoe heel ver een lang gillende fluit een tunnel boort; mijn berg kraakt overal. Een blaf, ginds, hakt een gat; en recht en smal knapt een spleet open, tot mijn oor hem…

In liefdevolle verbinding komen wij dichterbij de kerstdagen. Het is prachtig, als wij dan aan elkaar denken. In een wereld vol licht en donker heb je nou eenmaal liefde en kleine lichtjes nodig. Velen zoeken verbinding in tijd van donkere dagen. Zorg dat je ervoor elkaar bent en blijft. Het is eigenlijk een kleine moeite…

Wees vrijgevig, geef een 'like' om een 'like', pers het -- de drukke poort door.…

Nog niet met deze X mas 2023 maar nog voor de volgende is het mis met X dus nog voor X Mas 2024!…

Een en zes, zestien Twee cijfers ergens naar toe maar ook weg vandaan de kindertijd nog in je schaduw de volwassenheid slechts een paar passen verder nog even nergens volledig moeten…

Wie ik ben kijk ik af van mijn klasgenoten en ik probeer het op hen uit want ze kennen me nog niet Niet zo goed als mama die al weet wie ik ben en daar commentaar op geeft wat me vaak tegenhoudt om mezelf te zijn, mijn eigen zin te doen, zegt mama dan neem liever een voorbeeld aan je broer of aan ons Ik vind het best een gedoe om…

Recht van spreken recht van zwijgen zich onthouden recht van nee Recht om weken lang te dreigen stem onthouden recht door zee Plan blijft steken Hongarije tegenhouden werkt niet mee Orbans preken niet uitbreiden pas inhouden veto, nee! Overweldigende meerderheid zegt ga naar de wc Oversteken hand uitreiken niet…

jij zong vreemde muziek zonder herkenbaar te maken wat jij dacht voelde of wilde zeggen de noten in hun verschillen leken begrijpen te bouwen waarbij ogen de bruggen sloegen waarmee wij elkaar konden raken om zo een heel bijzonder contact te maken in nieuw communiceren waarbij de integratie van woord en muziek het mogelijk…

De maan maakt helse uren door tussen het hemelvuur van de demonen niemand heeft de leugen terug gepraat en de lammeren blaten tussen de bomen het bomenlandschap ligt onder het sterrenbeeld van de duivel die denkt dat hij gewoon mens is maar niets onmenselijks is de mensheid vreemd wanneer hij zich misvormd in eigen wanen woede kijkt voor…

In deze tijd van vliegen, haasten, rennen, Hanteren wij elk jaar een vast patroon, M’n vrouw hangt constant aan de telefoon, Om ruim op tijd het kerstdiner te plannen: “Jij was net eventjes naar de wc, Maar ook m’n ouders eten dit jaar mee.”…

Hij spreekt wel soms van al zijn lijden, Die oude man met sneeuwwit haar; Maar meest zit hij in zich verzonken En stil en zwijgend nevens haar. Zij wordt wel groot, maar is zo tenger; Hij legt de hand soms op haar hoofd: -- Zo ze eenmaal in mijne oude dagen Door vroege dood mij werd ontroofd! Dan lacht ze op hem met stille weemoed, Terwijl…

zware koffer met kadootjes soms een rare, grote hoed. winkelen, veel nieuwe kleren, samen kaarten om een cent. waarom bleef je maar zo kort..?…

lichtjes in de boom een ster die fonkelt voor het raam ik denk aan toen hoe het was allemaal saam maar, mensen, dieren zo waardevol ze zijn er niet meer kan ik als achterblijver nog wel kerstblij zijn tussen het hartzeer… maar, er zijn herders er is een kind een hemels gebaar als rust en liefde raakt het vanbinnen die…

hoe je stilte kan horen over besneeuwde heuvels en kan ruiken, proeven op bevroren lippen waarom ruis verdwijnt gestapeld onder dikke lagen langzaam bedolven als herinneringen aan iets als versteende tijd…

Op reis Vooral mijn wachtwoorden niet vergeten mee te nemen Vier middagen bezig visum aan te vragen, de vragen! Dacht klaar te zijn nadat granted vermeld Maarnee! Het officiële document nog binnenhalen hoe ook dat moeite kostte Nadien even naar ‘mijn overheid’ gegaan voor een bericht De digidee deed niet mee En toen ‘k er eind'…

Zoete groene druiven, goudeerlijk geteelt aan de voet van de andes, duizenden mijlen in de buik van de jumbojet zalige griekse fetakussenbollekes met superslanke olijflijfjes en een twintigtal viervoetige rundergehaktschijven als salami een voor zestig procent volvette roombrie van el presidente een kerstgroen bedrukte megadoos met ministol…

Al consumerend tuimelen wij halsoverkop naar het feest van het licht zo noemt men al tweeduizend jaar de geboorte feliz navidad der messias die ergens op aarde een lijn had met vader en voor de zwakken en zieken misdeelden van moeder natuur magie had verricht De rest van het jaar buiten het kerstreces vergaderen wij in alle ernst…

Kom zitten en warm je aan mijn haardvuur, nu buiten de late winterzon wegkruipt achter de kale takken en het bos in diepe slaap gewiegd wordt. Dit is het moment dat de magie aan zet is en het schemerland tot leven komt bij het schijnsel van de maan Het fluistert tussen de stenen op de heuveltop en het ruist rondom de open plekken in het…

Goede raad is wijs en duur een uil een kauw een berkeboom voor vogelzang een lieve oom een schuilplaats sieraad der natuur Onwijs is een gemeenteraad barbaars, kortzichtig zoals Leiden die eenzijdig heeft gemeend zonder pardon en zonder lijden twee witte berken, zestig jaar van geven, midden in het leven in één klap te euthaniseren…

Het spijt me, ik ben wederom te laat Het lukt me nu ook niet om iets te schrijven Dus moet ik, vrees ik, in gebreke blijven Ik zeg u maar gewoon waar het op staat Tien ballen in de lucht blijkt soms te zwaar Geen snelsonnet dus... oh, het is al klaar…

heiligheid aan de top van eminenties kardinale excellenties gedragen door bisschoppelijke monseigneurs apostolische ambassadeurs ondersteund door zeer eerwaarde dekens en het pastoraat gestut door vlijtige diakens zusters broeders en al wie zo graag naar de hemel gaat de roomse piramide is wel torenhoog maar onderaan toch fel verzwakt…

Het is windstil Plastic water in het kanaal Ik eet bij mijn moeder Onderweg naar huis talm ik op het kruispunt Mijn kamers zijn zo leeg en jij woont hier vlakbij Ik kan naar je toegaan en toch kan dat niet Achter de dunne gordijnen leeft de straat, de stad Niemand ziet mij Ik zou liefdesbrieven willen lezen van jou, ontboezemingen…

De schrijnende journaalbeelden ('Ter Apel Inside') spreken voor zich... Zie ook "Beroepsgrimassen" van Wil Melkert ________________________________ De grimas van Yesilgöz is als een judaskus de nieuwgekomen vluchtelingen rondgereden in een bus in plaats van overplaatsing naar een plaats waar niemand hen nog löz…

Ik ben een beetje verdrietig, dat mag u best wel weten. Ik hang hier heel alleen, ze zijn me gewoon vergeten. We hingen buiten in een boom en hadden het naar onze zin. Toen ging het zachtjes sneeuwen, en dat was nog maar het begin. Mijn vriendjes liggen in een doos. Ik hang nog hier en heb het koud en heb het gevoel dat er niemand is,…