De Morgenstilte
Er ruist een zachte adem door het lover,
de dauw ligt zilverstil op elke steen.
De zon, een jonge bloem, breekt langzaam over
het veld, waar alles wacht, onzichtbaar één.
Een merel zingt zijn eerste, heldre zinnen,
de lucht wordt blauw en trilt van nieuw begin.
Mijn hart, een blad, mag in het licht beminnen
de stilte, en de vrede diep vanbinnen in.
O morgen, met uw gouden, zachte handen,
raak aan het kleine, dat in schaduw stond.
Geef mij de rust, het licht om te belanden
waar elke nieuwe dag in hoop begon.
27 april 2025
Geplaatst in de categorie: algemeen