Alle inzendingen

Ik droomde van koele beekjes smeltende gletjers ijskoud kletterende watervallen een ijsbad ijsklontjes waterijsjes kletsnat werd ik wakker de hitte klotste tegen de plinten op het was al warm vannacht en vandaag wordt het nog warmer en morgen nog meer en overmorgen nog erger vandaar deze schrijverij: ikke, de hitte doch niet stikke!!…

Gefakkeld en getooid in de funeraire boot; De wind plooit de zeilen, verwijlend zijn Wij, onverschrokkenen der tranenliefde, Onder de verspringende zonnegloedlijn. De goden gezocht hebbende, dit verzengende, Wie zijn wij? Geworden in dit heikele staan: Om de sterren te verdopen, beelden troosten, Armen en benen zoeken voor het gezichtloze;…

Ik droom met ogen wijd open, Dat jij wakker ligt in je bed, Mij jouw fraaie curven tone, Wijl geen barrière dat belet. Mijn verlangen laat zich voelen, Jouw ogen verraden jouw lust, Ogen als donkre diepe poelen, Lippen die willen worden gekust. Als ik dan mijn ogen sluit, Verdwijn je uit zicht, Is mijn sprookje helaas uit, Jij bent…

Over de tong gaan en begluurd worden door de mooiste meisjes is het voordeel van jongens die zich lachend opwerken ten koste van de bekommernis van hun voormalige vrienden die het verraad niet begrijpen en zich terugtrekken in gekwetst verlangen naar de vroegere intimiteit (Sommige binken overdrijven hun stoerheid, ze schieten hun…

Wanneer ik oude verzen lees die ik ooit heb geschreven dan zie ik hoe ik vroeger dacht maar waar is nu die jeugd gebleven? Wanneer ik oude verzen lees dan merk ik wat echt telde en hoe ik langzaam ook genas van wat me ooit zo kwelde. Wanneer ik oude verzen lees kan ik slechts dankbaar zingen. Van velen mocht ik leven leren en heel veel…

Het landschap liet zich niet beteugelen door de sterke hand van een onzekere schilder die fraaie zomerochtend in de stille natuur van dansende muggen en zwijgende vogels het beloofde een snikhete dag te worden en ik dronk koel en helder water uit de rivier. De eerste strepen op het doek waren uit dwaasheid de oevers van een landelijkheid…

Examenkoorts, stressfactoren voorbij ingeslagen, weg rapporten beginnen stof te verzamelen schoolbanken voelen als verlaten Vakantietijd, spelen en schommelen overwegen cijfers deemsteren andere talenten krijgen leven de laagste procenten herwaarderen. De dag-tijd is aan 't krimpen weerstand in hittedagen de midlifecrisis gaat zijn…

mag ik tachtig worden zonder dat alle ziektes van dementie tot kindsheid mij in al die jaren nagedragen en vergelijkenderwijs kijken hoever ik ben voor ze daar echt werk van maken natuurlijk met het oog op mijn welzijn en hoe lang ook zij daar nog mee zouden moeten leven want ja regeren is en blijft vooruit kijken en dan het liefs dichtbij…

Het dierenwelzijn staat nu op papier. Het koeiencommentaar: ‘Het houdt niet over,’ ook Wakker Dier vindt alles veel te pover, maar dit bericht het U.S.-hoofdkwartier: ‘Big deal!’ schrijft Donald Trump. ‘My great success! I did it for the Netherlands, God bless!’…

Eens legt mijn ziel haar last van lijden af, Maar 't zal niet zijn aleer ik slaap in 't graf. Dan zingt een vogel, die het oog niet ziet, Dit moede hart een vrede- en vrijheidslied. En andre vrouwen ('t smart mij dat ik 't weet!) Zullen dán lijden wat hun zuster leed. Zie! voor die andren, die nog tripplen thans, Met dartle voet, in jonkheids…

mijn kleine leven verkruimelt in de krimpende vuist die heet: tijd hoe ik mijn lijfje tegen zijn vereelte handpalm smijt opnieuw opnieuw wil ik met mijn voorhoofd door zijn vlees en pezen heen ik blijf hier niet ik ben dit niet dit verrimpelde kind dat handenvol tanden verliest en mandenvol haren o kon ik toveren ik klapte in mijn handen…

Een herinnering uit ‘t zicht van de tijd toen alles nog zweefde kan zomaar aankomen vliegen zonder enig hoogteverlies kan er windstilte zijn in het hart wanneer het verlangen door de geschiedenis heen kleurt lang geliefden in de armen van vandaag vallen en verder gaan naar wat uiteindelijk wacht waar de bestemming meer is dan een…

mag ik tachtig worden zonder dat alle ziektes van dementie tot kindsheid mij in al die jaren nagedragen en vergelijkenderwijs kijken hoever ik ben voor ze daar echt werk van maken natuurlijk met het oog op mijn welzijn en hoe lang ook zij daar nog mee zouden moeten leven want ja regeren is en blijft vooruit kijken en dan het…

De stormen zijn voorbij – het angstig jagen van nood en drift, van zorg en pijn - 't Is warm op deze zomerdag, geen vragen, gelukkig om jouw vriendschap zijn. Een hond blaft in de verte, vogels fluiten en 't zonlicht draagt wat vrede aan. De kind’ren spelen zoals vroeger buiten en buren blijven even staan. ‘'t Is alles heel eenvoudig heel…

Leiders van het wereldbestuur smullen in de paleiszaal van zeer uitgekiende spijzen waarbij roerige woorden over dreiging geweld verlangde vrede vallen glazen edelste wijn omvat door handen vol spanning dansen met luchtige bogen de fraaie kelken slaken klokkende kreten als gesmoorde fazantenroep geurig golvend bezingt…

Om na de snelweg met haar files in die nauwe straatjes terecht, die ik eigenlijk zou willen fotograferen, maar dan alweer voorbij om dan in wijd platteland te rijden waar bomen, bossen, bloemen bloeien, om aan te komen op adres waar w’ overnachten gaan om dan terug in auto op zoek naar volgende locatie om in een ruime kelder waar…

Elk vogeltje dat door de zon gewekt is Zingt spelenderwijs zoals het gebekt is Doch dit poëem valt daarbij in 't niet Het is geen merel maar een karekiet Een vroege zangvogel zoekt niet naar worm Maar naar een sonnet vol ritme en vorm!…

het licht laat zich dees dag onstuimig zien ' t was toch altijd een vreugd voor onze ziel de zon stemde de mens tot een goed humeur waar binnen vaak de schaduw even wegviel toch is de zon niet zondermeer een zegen daarbij kiest het weder andere wegen schalks gaat het klimaat om met het verschijnsel regen de aardse opwarming gebruikt een venijnig…

Het grote feest zou onder de eik plaatsvinden. Ja, hij alleen was geschikt bevonden. Het was voornamelijk haar familie die het zinde omdat familie rog en vrinden niets zien konden. De bijna even grote beuk vond het niet leuk hij was te donker bevonden, en zonder zonlicht en de kale, dorre grond bezorgde teveel jeuk. Beter was het zachte mos…

Geen fiets meer: met de tram Geen tram meer: op rolschaatsen tot ze kapot gaan Op klompen tot razzia's alles sluiten Geen stroom meer Geen kaarsen meer Geen gestolen olie meer Geen houtskool meer Geen bomen meer Geen boeken meer alleen het vege lijf Geen brood meer: tarwe malen in de koffiemolen Geen tarwe meer: roggekorrels koken…

De late wandelaars achter een muur van strandhutten, blijven deel van de stad. De kleurenstroken van zand, water, lucht, schitteren adembenemend, buiten hen, zonder hen.…

Zomerwind waait zacht door de armen van de struik vlinder blijft zweven In de zomerbries wuift de vlinderstruik zachtjes vlinders komen thuis Geur van paarse bloei trekt een dans van vleugels aan zon kust elk bezoek Tijd lijkt stil te staan bij de dans van paarse bloemen en een vlindervlucht Licht valt op de struik tussen blad en…

In Groningen komt een ‘AI-fabriek’ Die de gehele regio zal pleasen Met hyperdoelgerichte expertise Als bron van innovatie en techniek Men heeft over die plek geenszins getwist Want dat had de fabriek al zelf beslist…

Als toppunt van het burgermansfatsoen volg ik de Postbus 51 lessen, creëer met harde hand bij lege flessen apartheid tussen bruin en wit en groen Ook vul ik met een achteloos gemak de chemobox met lege batterijen en ledig ik na afloop van het vrijen condooms in de daarvoor bestemde bak Maar wie, o wie zal na mijn overlijden de ziel van…

Ze zeggen ik ben een Johanneskind, ik arme ik weet er niet van, toch steek ik de brand in het hout dat het vuur mij laai, ter eer van Sint Jan. Gespelen komt aan, en dapper gedaan, zo moedig als ieder dat kan, gedanst zij de dans bij het woedende vuur, de dans ter eer van Sint Jan. In ’t ronde gezwaaid en ommegegaan, en weg weer wilder…

Hoe wij elkaar gevonden hebben, Door de stofwolken der vergane’ ; De glorie voltrekt in vertraagde Stappen in beladen voetstappen Die de voorgetreden grootverleden Zompig in druilerig landschappelijk Verdwaalland geschonken hebben. Ons aller mens’lijk leven, deez’ Griekse tragediën; wie den Persona Fitte, lijven als Woninglooze leeuwen,…

Groep Rood geeft een feestje groep Rood van het Woon en Logeerhuis Marius Meijboom op Amsterdam-IJburg Groep rood waar mijn dochter Giulia in zit in woont en leeft, verkeert met 5 huisgenoten allen zeer ernstig meervoudig gehandicapt maar daar merk je weinig van Zeker niet als je ingeburgerd bent zoals ik als vader, verzorgende en vrijwilliger…

het water is muziek het schuilt onder de rimpeling van rietbundels een golvende maat van strijkers aangezet voor een bijeenkomst van genodigde gasten met koetsen tuimelen zilveren beslagen hoefnagels tollen wielspaken een lichte melodie op een wijd blad geschreven waar regels elkaar naspelen op de rug van het water gaat een vliesdun tokkelen…

We weten niet hoe diep onze wortels gaan maar ze bieden kracht en houvast. Afscheid doet beseffen dat we de ander nooit volledig hebben begrepen of bemind. Maar er is leven, ook na de dood en morgen kleurt weer de horizon.…

Zoals de wind door hoge bomen waait, raast de tijd aan hen voorbij Er is niets zo baldadig doch curabel als de tand, de tand des tijds…