164362 resultaten.
IKKE, DE HITTE DOCH NIET STIKKE!!
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
47 Ik droomde van
koele beekjes
smeltende gletjers
ijskoud kletterende watervallen
een ijsbad
ijsklontjes
waterijsjes
kletsnat werd ik wakker
de hitte klotste tegen de plinten op
het was al warm vannacht en vandaag wordt het nog warmer
en morgen nog meer
en overmorgen nog erger
vandaar deze schrijverij:
ikke, de hitte doch niet stikke!!…
Restreis en verder
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
50 Gefakkeld en getooid in de funeraire boot;
De wind plooit de zeilen, verwijlend zijn
Wij, onverschrokkenen der tranenliefde,
Onder de verspringende zonnegloedlijn.
De goden gezocht hebbende, dit verzengende,
Wie zijn wij? Geworden in dit heikele staan:
Om de sterren te verdopen, beelden troosten,
Armen en benen zoeken voor het gezichtloze;…
Uit zicht hene
netgedicht
2.0 met 2 stemmen
57 Ik droom met ogen wijd open,
Dat jij wakker ligt in je bed,
Mij jouw fraaie curven tone,
Wijl geen barrière dat belet.
Mijn verlangen laat zich voelen,
Jouw ogen verraden jouw lust,
Ogen als donkre diepe poelen,
Lippen die willen worden gekust.
Als ik dan mijn ogen sluit,
Verdwijn je uit zicht,
Is mijn sprookje helaas uit,
Jij bent…
Stoere vrienden
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
32 Over de tong gaan en begluurd
worden door de mooiste meisjes
is het voordeel van jongens
die zich lachend opwerken
ten koste van de bekommernis
van hun voormalige vrienden
die het verraad niet begrijpen
en zich terugtrekken
in gekwetst verlangen
naar de vroegere intimiteit
(Sommige binken overdrijven
hun stoerheid, ze schieten
hun…
Oude verzen
netgedicht
3.0 met 8 stemmen
71 Wanneer ik oude verzen lees
die ik ooit heb geschreven
dan zie ik hoe ik vroeger dacht
maar waar is nu die jeugd gebleven?
Wanneer ik oude verzen lees
dan merk ik wat echt telde
en hoe ik langzaam ook genas
van wat me ooit zo kwelde.
Wanneer ik oude verzen lees
kan ik slechts dankbaar zingen.
Van velen mocht ik leven leren
en heel veel…
Mijn laatste landschapje
netgedicht
2.0 met 4 stemmen
77 Het landschap liet zich niet beteugelen
door de sterke hand van een onzekere schilder
die fraaie zomerochtend in de stille natuur
van dansende muggen en zwijgende vogels
het beloofde een snikhete dag te worden
en ik dronk koel en helder water uit de rivier.
De eerste strepen op het doek waren uit dwaasheid
de oevers van een landelijkheid…
Heet is de zomer
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
113 Examenkoorts, stressfactoren voorbij
ingeslagen, weg
rapporten beginnen stof te verzamelen
schoolbanken voelen als verlaten
Vakantietijd, spelen en schommelen
overwegen
cijfers deemsteren
andere talenten krijgen leven
de laagste procenten herwaarderen.
De dag-tijd is aan 't krimpen
weerstand in hittedagen
de midlifecrisis gaat zijn…
Gelijkgestemden?
netgedicht
3.0 met 37 stemmen
72 mag ik tachtig worden
zonder dat alle ziektes van
dementie tot kindsheid
mij in al die jaren nagedragen
en vergelijkenderwijs kijken
hoever ik ben voor ze daar
echt werk van maken
natuurlijk met het oog op
mijn welzijn en hoe lang
ook zij daar nog mee zouden
moeten leven want ja regeren
is en blijft vooruit kijken en
dan het liefs dichtbij…
Slap compromis
snelsonnet
3.0 met 8 stemmen
115 Het dierenwelzijn staat nu op papier.
Het koeiencommentaar: ‘Het houdt niet over,’
ook Wakker Dier vindt alles veel te pover,
maar dit bericht het U.S.-hoofdkwartier:
‘Big deal!’ schrijft Donald Trump. ‘My great success!
I did it for the Netherlands, God bless!’…
Voor andere vrouwen
poëzie
3.0 met 7 stemmen
1.273 Eens legt mijn ziel haar last van lijden af,
Maar 't zal niet zijn aleer ik slaap in 't graf.
Dan zingt een vogel, die het oog niet ziet,
Dit moede hart een vrede- en vrijheidslied.
En andre vrouwen ('t smart mij dat ik 't weet!)
Zullen dán lijden wat hun zuster leed.
Zie! voor die andren, die nog tripplen thans,
Met dartle voet, in jonkheids…
mijn kleine leven
gedicht
3.0 met 16 stemmen
7.553 mijn kleine leven verkruimelt
in de krimpende vuist die heet: tijd
hoe ik mijn lijfje
tegen zijn vereelte handpalm smijt
opnieuw opnieuw
wil ik met mijn voorhoofd
door zijn vlees en pezen heen
ik blijf hier niet
ik ben dit niet
dit verrimpelde kind
dat handenvol tanden verliest
en mandenvol haren
o kon ik toveren
ik klapte in mijn handen…
‘Gone with the wind’
netgedicht
3.0 met 6 stemmen
163 Een herinnering uit ‘t zicht van
de tijd toen alles nog zweefde
kan zomaar aankomen vliegen
zonder enig hoogteverlies
kan er windstilte zijn in het hart
wanneer het verlangen door
de geschiedenis heen kleurt
lang geliefden
in de armen van vandaag
vallen en verder gaan
naar wat uiteindelijk wacht
waar de bestemming meer is
dan een…
Gelijkgestemden??
netgedicht
5.0 met 23 stemmen
29 mag ik tachtig worden
zonder dat alle ziektes van
dementie tot kindsheid
mij in al die jaren nagedragen
en vergelijkenderwijs kijken
hoever ik ben voor ze daar
echt werk van maken
natuurlijk met het oog op
mijn welzijn en hoe lang
ook zij daar nog mee zouden
moeten leven want ja regeren
is en blijft vooruit kijken en
dan het…
De stormen zijn voorbij
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
61 De stormen zijn voorbij – het angstig jagen
van nood en drift, van zorg en pijn -
't Is warm op deze zomerdag, geen vragen,
gelukkig om jouw vriendschap zijn.
Een hond blaft in de verte, vogels fluiten
en 't zonlicht draagt wat vrede aan.
De kind’ren spelen zoals vroeger buiten
en buren blijven even staan.
‘'t Is alles heel eenvoudig heel…
PLECHTIG KLINKEN
netgedicht
2.0 met 2 stemmen
46 Leiders van het wereldbestuur
smullen in de paleiszaal
van zeer uitgekiende spijzen
waarbij roerige woorden
over dreiging geweld
verlangde vrede vallen
glazen edelste wijn
omvat door handen vol spanning
dansen met luchtige bogen
de fraaie kelken
slaken klokkende kreten
als gesmoorde fazantenroep
geurig golvend
bezingt…
Uitje
netgedicht
2.0 met 2 stemmen
70 Om na de snelweg met haar files
in die nauwe straatjes terecht,
die ik eigenlijk
zou willen fotograferen,
maar dan alweer voorbij
om dan in wijd platteland te rijden
waar bomen, bossen, bloemen bloeien,
om aan te komen op
adres waar w’ overnachten gaan
om dan terug in auto
op zoek naar volgende locatie
om in een ruime kelder
waar…
Karekiet
netgedicht
2.0 met 6 stemmen
82 Elk vogeltje dat door de zon
gewekt is
Zingt spelenderwijs zoals het
gebekt is
Doch dit poëem valt daarbij
in 't niet
Het is geen merel maar een karekiet
Een vroege zangvogel zoekt niet
naar worm
Maar naar een sonnet vol ritme
en vorm!…
Nutteloos gejammer
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
57 het licht laat zich dees dag onstuimig zien '
t was toch altijd een vreugd voor onze ziel
de zon stemde de mens tot een goed humeur
waar binnen vaak de schaduw even wegviel
toch is de zon niet zondermeer een zegen
daarbij kiest het weder andere wegen
schalks gaat het klimaat om met het verschijnsel regen
de aardse opwarming gebruikt een venijnig…
Festina lente; 4. Het Grote Feest
netgedicht
2.0 met 3 stemmen
70 Het grote feest zou onder de eik plaatsvinden.
Ja, hij alleen was geschikt bevonden.
Het was voornamelijk haar familie die het zinde
omdat familie rog en vrinden niets zien konden.
De bijna even grote beuk vond het niet leuk
hij was te donker bevonden, en zonder zonlicht
en de kale, dorre grond bezorgde teveel jeuk.
Beter was het zachte mos…
Bezetting
netgedicht
2.0 met 3 stemmen
49 Geen fiets meer:
met de tram
Geen tram meer:
op rolschaatsen
tot ze kapot gaan
Op klompen
tot razzia's alles sluiten
Geen stroom meer
Geen kaarsen meer
Geen gestolen olie meer
Geen houtskool meer
Geen bomen meer
Geen boeken meer
alleen het vege lijf
Geen brood meer:
tarwe malen
in de koffiemolen
Geen tarwe meer:
roggekorrels koken…
Zonsondergang - Oostende 28 juni 2025
netgedicht
2.0 met 5 stemmen
48 De late wandelaars
achter een muur van strandhutten,
blijven deel van de stad.
De kleurenstroken van zand, water, lucht,
schitteren adembenemend,
buiten hen,
zonder hen.…
Zomer in zachte vlucht
netgedicht
2.0 met 2 stemmen
133 Zomerwind waait zacht
door de armen van de struik
vlinder blijft zweven
In de zomerbries
wuift de vlinderstruik zachtjes
vlinders komen thuis
Geur van paarse bloei
trekt een dans van vleugels aan
zon kust elk bezoek
Tijd lijkt stil te staan
bij de dans van paarse bloemen
en een vlindervlucht
Licht valt op de struik
tussen blad en…
AI
snelsonnet
3.0 met 4 stemmen
112 In Groningen komt een ‘AI-fabriek’
Die de gehele regio zal pleasen
Met hyperdoelgerichte expertise
Als bron van innovatie en techniek
Men heeft over die plek geenszins getwist
Want dat had de fabriek al zelf beslist…
Postbus 51
gedicht
3.3 met 17 stemmen
4.787 Als toppunt van het burgermansfatsoen
volg ik de Postbus 51 lessen,
creëer met harde hand bij lege flessen
apartheid tussen bruin en wit en groen
Ook vul ik met een achteloos gemak
de chemobox met lege batterijen
en ledig ik na afloop van het vrijen
condooms in de daarvoor bestemde bak
Maar wie, o wie zal na mijn overlijden
de ziel van…
Ze zeggen ik ben een Johanneskind
poëzie
2.7 met 6 stemmen
1.335 Ze zeggen ik ben een Johanneskind,
ik arme ik weet er niet van,
toch steek ik de brand in het hout dat het vuur
mij laai, ter eer van Sint Jan.
Gespelen komt aan, en dapper gedaan,
zo moedig als ieder dat kan,
gedanst zij de dans bij het woedende vuur,
de dans ter eer van Sint Jan.
In ’t ronde gezwaaid en ommegegaan,
en weg weer wilder…
Trip door Noviomagus
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
46 Hoe wij elkaar gevonden hebben,
Door de stofwolken der vergane’ ;
De glorie voltrekt in vertraagde
Stappen in beladen voetstappen
Die de voorgetreden grootverleden
Zompig in druilerig landschappelijk
Verdwaalland geschonken hebben.
Ons aller mens’lijk leven, deez’
Griekse tragediën; wie den Persona
Fitte, lijven als Woninglooze leeuwen,…
SAMEN MAKEN WE HET VERSCHIL; FEESTJE GROEP ROOD, MARIUS MEIJBOOM, AMSTERDAM-IJBURG
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen
62 Groep Rood geeft een feestje
groep Rood van het
Woon en Logeerhuis Marius Meijboom
op Amsterdam-IJburg
Groep rood waar mijn dochter Giulia in zit
in woont en leeft, verkeert met 5 huisgenoten
allen zeer ernstig meervoudig gehandicapt
maar daar merk je weinig van
Zeker niet als je ingeburgerd bent zoals ik
als vader, verzorgende en vrijwilliger…
watermuziek
netgedicht
2.0 met 2 stemmen
63 het water is muziek
het schuilt onder de rimpeling van rietbundels
een golvende maat van strijkers
aangezet voor een bijeenkomst
van genodigde gasten met koetsen
tuimelen zilveren beslagen hoefnagels
tollen wielspaken een lichte melodie
op een wijd blad geschreven
waar regels elkaar naspelen
op de rug van het water gaat
een vliesdun tokkelen…
Afscheid
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
54 We weten niet
hoe diep onze wortels gaan
maar ze bieden kracht en houvast.
Afscheid doet beseffen
dat we de ander nooit volledig
hebben begrepen of bemind.
Maar er is leven,
ook na de dood
en morgen kleurt weer
de horizon.…
De Tijd
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
70 Zoals de wind
door hoge bomen waait,
raast de tijd aan hen voorbij
Er is niets zo baldadig
doch curabel als de tand,
de tand des tijds…