164356 resultaten.
Heet is de zomer
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
90 Examenkoorts, stressfactoren voorbij
ingeslagen, weg
rapporten beginnen stof te verzamelen
schoolbanken voelen als verlaten
Vakantietijd, spelen en schommelen
overwegen
cijfers deemsteren
andere talenten krijgen leven
de laagste procenten herwaarderen.
De dag-tijd is aan 't krimpen
weerstand in hittedagen
de midlifecrisis gaat zijn…
Gelijkgestemden?
netgedicht
3.5 met 37 stemmen
54 mag ik tachtig worden
zonder dat alle ziektes van
dementie tot kindsheid
mij in al die jaren nagedragen
en vergelijkenderwijs kijken
hoever ik ben voor ze daar
echt werk van maken
natuurlijk met het oog op
mijn welzijn en hoe lang
ook zij daar nog mee zouden
moeten leven want ja regeren
is en blijft vooruit kijken en
dan het liefs dichtbij…
Slap compromis
snelsonnet
3.7 met 7 stemmen
110 Het dierenwelzijn staat nu op papier.
Het koeiencommentaar: ‘Het houdt niet over,’
ook Wakker Dier vindt alles veel te pover,
maar dit bericht het U.S.-hoofdkwartier:
‘Big deal!’ schrijft Donald Trump. ‘My great success!
I did it for the Netherlands, God bless!’…
Voor andere vrouwen
poëzie
3.7 met 7 stemmen
1.272 Eens legt mijn ziel haar last van lijden af,
Maar 't zal niet zijn aleer ik slaap in 't graf.
Dan zingt een vogel, die het oog niet ziet,
Dit moede hart een vrede- en vrijheidslied.
En andre vrouwen ('t smart mij dat ik 't weet!)
Zullen dán lijden wat hun zuster leed.
Zie! voor die andren, die nog tripplen thans,
Met dartle voet, in jonkheids…
mijn kleine leven
gedicht
3.4 met 16 stemmen
7.549 mijn kleine leven verkruimelt
in de krimpende vuist die heet: tijd
hoe ik mijn lijfje
tegen zijn vereelte handpalm smijt
opnieuw opnieuw
wil ik met mijn voorhoofd
door zijn vlees en pezen heen
ik blijf hier niet
ik ben dit niet
dit verrimpelde kind
dat handenvol tanden verliest
en mandenvol haren
o kon ik toveren
ik klapte in mijn handen…
‘Gone with the wind’
netgedicht
3.2 met 5 stemmen
159 Een herinnering uit ‘t zicht van
de tijd toen alles nog zweefde
kan zomaar aankomen vliegen
zonder enig hoogteverlies
kan er windstilte zijn in het hart
wanneer het verlangen door
de geschiedenis heen kleurt
lang geliefden
in de armen van vandaag
vallen en verder gaan
naar wat uiteindelijk wacht
waar de bestemming meer is
dan een…
Gelijkgestemden??
netgedicht
5.0 met 23 stemmen
28 mag ik tachtig worden
zonder dat alle ziektes van
dementie tot kindsheid
mij in al die jaren nagedragen
en vergelijkenderwijs kijken
hoever ik ben voor ze daar
echt werk van maken
natuurlijk met het oog op
mijn welzijn en hoe lang
ook zij daar nog mee zouden
moeten leven want ja regeren
is en blijft vooruit kijken en
dan het…
De stormen zijn voorbij
netgedicht
3.2 met 4 stemmen
60 De stormen zijn voorbij – het angstig jagen
van nood en drift, van zorg en pijn -
't Is warm op deze zomerdag, geen vragen,
gelukkig om jouw vriendschap zijn.
Een hond blaft in de verte, vogels fluiten
en 't zonlicht draagt wat vrede aan.
De kind’ren spelen zoals vroeger buiten
en buren blijven even staan.
‘'t Is alles heel eenvoudig heel…
PLECHTIG KLINKEN
netgedicht
2.0 met 2 stemmen
44 Leiders van het wereldbestuur
smullen in de paleiszaal
van zeer uitgekiende spijzen
waarbij roerige woorden
over dreiging geweld
verlangde vrede vallen
glazen edelste wijn
omvat door handen vol spanning
dansen met luchtige bogen
de fraaie kelken
slaken klokkende kreten
als gesmoorde fazantenroep
geurig golvend
bezingt…
Uitje
netgedicht
2.0 met 2 stemmen
68 Om na de snelweg met haar files
in die nauwe straatjes terecht,
die ik eigenlijk
zou willen fotograferen,
maar dan alweer voorbij
om dan in wijd platteland te rijden
waar bomen, bossen, bloemen bloeien,
om aan te komen op
adres waar w’ overnachten gaan
om dan terug in auto
op zoek naar volgende locatie
om in een ruime kelder
waar…
Karekiet
netgedicht
2.0 met 6 stemmen
79 Elk vogeltje dat door de zon
gewekt is
Zingt spelenderwijs zoals het
gebekt is
Doch dit poëem valt daarbij
in 't niet
Het is geen merel maar een karekiet
Een vroege zangvogel zoekt niet
naar worm
Maar naar een sonnet vol ritme
en vorm!…
Nutteloos gejammer
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
55 het licht laat zich dees dag onstuimig zien '
t was toch altijd een vreugd voor onze ziel
de zon stemde de mens tot een goed humeur
waar binnen vaak de schaduw even wegviel
toch is de zon niet zondermeer een zegen
daarbij kiest het weder andere wegen
schalks gaat het klimaat om met het verschijnsel regen
de aardse opwarming gebruikt een venijnig…
Festina lente; 4. Het Grote Feest
netgedicht
2.3 met 3 stemmen
67 Het grote feest zou onder de eik plaatsvinden.
Ja, hij alleen was geschikt bevonden.
Het was voornamelijk haar familie die het zinde
omdat familie rog en vrinden niets zien konden.
De bijna even grote beuk vond het niet leuk
hij was te donker bevonden, en zonder zonlicht
en de kale, dorre grond bezorgde teveel jeuk.
Beter was het zachte mos…
Bezetting
netgedicht
2.3 met 3 stemmen
46 Geen fiets meer:
met de tram
Geen tram meer:
op rolschaatsen
tot ze kapot gaan
Op klompen
tot razzia's alles sluiten
Geen stroom meer
Geen kaarsen meer
Geen gestolen olie meer
Geen houtskool meer
Geen bomen meer
Geen boeken meer
alleen het vege lijf
Geen brood meer:
tarwe malen
in de koffiemolen
Geen tarwe meer:
roggekorrels koken…
Zonsondergang - Oostende 28 juni 2025
netgedicht
2.8 met 5 stemmen
43 De late wandelaars
achter een muur van strandhutten,
blijven deel van de stad.
De kleurenstroken van zand, water, lucht,
schitteren adembenemend,
buiten hen,
zonder hen.…
Zomer in zachte vlucht
netgedicht
2.0 met 2 stemmen
132 Zomerwind waait zacht
door de armen van de struik
vlinder blijft zweven
In de zomerbries
wuift de vlinderstruik zachtjes
vlinders komen thuis
Geur van paarse bloei
trekt een dans van vleugels aan
zon kust elk bezoek
Tijd lijkt stil te staan
bij de dans van paarse bloemen
en een vlindervlucht
Licht valt op de struik
tussen blad en…
AI
snelsonnet
3.8 met 4 stemmen
110 In Groningen komt een ‘AI-fabriek’
Die de gehele regio zal pleasen
Met hyperdoelgerichte expertise
Als bron van innovatie en techniek
Men heeft over die plek geenszins getwist
Want dat had de fabriek al zelf beslist…
Postbus 51
gedicht
3.3 met 17 stemmen
4.784 Als toppunt van het burgermansfatsoen
volg ik de Postbus 51 lessen,
creëer met harde hand bij lege flessen
apartheid tussen bruin en wit en groen
Ook vul ik met een achteloos gemak
de chemobox met lege batterijen
en ledig ik na afloop van het vrijen
condooms in de daarvoor bestemde bak
Maar wie, o wie zal na mijn overlijden
de ziel van…
Ze zeggen ik ben een Johanneskind
poëzie
2.7 met 6 stemmen
1.335 Ze zeggen ik ben een Johanneskind,
ik arme ik weet er niet van,
toch steek ik de brand in het hout dat het vuur
mij laai, ter eer van Sint Jan.
Gespelen komt aan, en dapper gedaan,
zo moedig als ieder dat kan,
gedanst zij de dans bij het woedende vuur,
de dans ter eer van Sint Jan.
In ’t ronde gezwaaid en ommegegaan,
en weg weer wilder…
Trip door Noviomagus
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
46 Hoe wij elkaar gevonden hebben,
Door de stofwolken der vergane’ ;
De glorie voltrekt in vertraagde
Stappen in beladen voetstappen
Die de voorgetreden grootverleden
Zompig in druilerig landschappelijk
Verdwaalland geschonken hebben.
Ons aller mens’lijk leven, deez’
Griekse tragediën; wie den Persona
Fitte, lijven als Woninglooze leeuwen,…
SAMEN MAKEN WE HET VERSCHIL; FEESTJE GROEP ROOD, MARIUS MEIJBOOM, AMSTERDAM-IJBURG
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen
57 Groep Rood geeft een feestje
groep Rood van het
Woon en Logeerhuis Marius Meijboom
op Amsterdam-IJburg
Groep rood waar mijn dochter Giulia in zit
in woont en leeft, verkeert met 5 huisgenoten
allen zeer ernstig meervoudig gehandicapt
maar daar merk je weinig van
Zeker niet als je ingeburgerd bent zoals ik
als vader, verzorgende en vrijwilliger…
watermuziek
netgedicht
2.5 met 2 stemmen
62 het water is muziek
het schuilt onder de rimpeling van rietbundels
een golvende maat van strijkers
aangezet voor een bijeenkomst
van genodigde gasten met koetsen
tuimelen zilveren beslagen hoefnagels
tollen wielspaken een lichte melodie
op een wijd blad geschreven
waar regels elkaar naspelen
op de rug van het water gaat
een vliesdun tokkelen…
Afscheid
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
52 We weten niet
hoe diep onze wortels gaan
maar ze bieden kracht en houvast.
Afscheid doet beseffen
dat we de ander nooit volledig
hebben begrepen of bemind.
Maar er is leven,
ook na de dood
en morgen kleurt weer
de horizon.…
De Tijd
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
65 Zoals de wind
door hoge bomen waait,
raast de tijd aan hen voorbij
Er is niets zo baldadig
doch curabel als de tand,
de tand des tijds…
Wandeling
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
82 Slenteren over het rulle zandpad
langs de opgedroogde bedding
van wat ooit in andere tijden
het bruisend blonde beekje was
slingerend richting zandheuvels
waar een enkele knoestige boom
de stoere groeikunst der natuur
door echte eenzaamheid verstaat
laat in de zwoele zomeravond
bij een ondergaande zon
wandelen tot het donker is
silhouet…
enkel alleen
netgedicht
3.4 met 9 stemmen
241 het is enkel
de bezieling
waarmee ik
de taal tracht
te tooien
alleen het zien
van de stomme
die mij beweegt
tot ongepolijste
zang
enkel de zon
die elke dag
nieuw is en ook
weer oud die
mijn pen schrijven laat
alleen de lome lentebui
het kruipen van de tijd
de sintels van het vuur
die mij voortstuwen
naar lyriek
het is…
ZAL IK DAN MAAR STOPPEN MET M'N HARTENKRETEN?
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen
90 Ik voel me af en toe
de kop van jut
nou af en toe
heel vaak, helaas, pindakaas
moet top op m'n tenen lopen
m'n enthousiasme temmen
en veelal ook m'n creativiteit
heel vaak niet hun 'tijd'
neen ik loop, wandel niet altijd
in het gareel van hun samenleving
hun wereld en hun verlichtend geloof
kan mij veelal gestolen worden
wijzen…
de orde van de ouderdom
netgedicht
3.3 met 3 stemmen
92 ik behoor tot de orde van de ouderdom
de erkenning heeft lang op zich laten wachten
en wel te verstaan door mijzelf. andere zagen het al lang
doch het jeugdige blijft voortdurend in mijn gedachten.
de voorbije jaren hielden mij in menig droom
natuurlijk heb ik weet van de onderscheidende levenslagen
doch de alom aanwezige ontkenning kent ook…
Vrije compositie
netgedicht
1.7 met 3 stemmen
65 Op een dag nam ik het besluit
's een versje te gaan schrijven
zo één die men dagelijks op straten fluit
en die nooit als aria zal blijven.
Zo'n liedje zuiver voor m'n eigen lol
waarvan men zegt; “Dat schreef die halve gare.”
eigenlijk is 't veel te dol
en toch fluit iedereen 't, dat is 't rare.
Zelfs hoorde ik vanmorgen uit de bomen
de…
Liefde is nooit
netgedicht
3.3 met 3 stemmen
47 Liefde is nooit een muur
van binnen bekleed
met kussens en een uitzicht
op prikkeldraad
Liefde is nooit een muur
om verzwegen wensen
een zwakke plek, een geheime
schaamte of een heilig moeten
Liefde is zonder oplossingen
over muren heen klimmen
nooit losgeslagen dronken
van geloof, hoop of dromen
Liefde is niet argwanend
wanhopig…