129 resultaten.
De muze
gedicht
4.0 met 2 stemmen
2.269 Laat na naar roes of naar gevoel te dingen,
der Muze vleugelslag wordt men gewaar
in ijzige windvlaag van zielshuiveringen
als oude melodieën wonderbaar
zich mengen met het onvergeetlijk zingen
der bronzen stemmen van het Nieuwe Jaar.…
Pure shit
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
408 In mijn Bushmills verstopt zich steeds een luis
In de Bowmore word ik een worm gewaar
Mijn Famous Grouse biedt aan een mug een thuis
En in de Blair Athol logeert een haar
In mijn Glenlivet tref ik vliegen aan
De Lagavullin is gevuld met vuil
Een vlo komt uit mijn Convalmore vandaan
En in de Teeling houdt een neet zich schuil
In mijn…
Bloemetjes en vogeltjes...
netgedicht
3.0 met 9 stemmen
308 Maar toen hun wijsheid nog wat meer ging groeien,
toen werden ze iets heel bizars gewaar:
dat 't bloemetje tot bloemkool uit kan groeien
en 't vogeltje tot stoere ooievaar...…
jij die blijft
netgedicht
3.0 met 9 stemmen
191 nabij het sprietige groene gras
halverwege mijn tijd van aanwezigheid
over velden van bewegende dalen
aldaar, ja daar speciaal, ervaar ik stilte
is mijn gevoel aan jou gewijd
het afscheid laat zich niet wissen
doch vaart schommelend mee
van oneindige kilte in mijn zijn
tot warmte in verbindend missen
steeds meer word ik gewaar
hoe…
Eeuwenoude wijsheid
netgedicht
3.0 met 9 stemmen
532 Tijdloos is zij zich het verschil gewaar
tussen bezitten en koesterend verwarmen
energieën vloeien mild genegen in elkaar
waar zon en maan elkaar omarmen.
Donker gevangen of vrij ademend leven
Onrust en angst of pure liefde ervaren
kiezen om naar pijn of lust te streven
zij scheppen verbinding met zilvergaren.…
Waarheen, ontaard gemoed, waarheen?
poëzie
3.0 met 2 stemmen
1.197 werd ik gewaar,
Wat holle golven van gevaar,
Wat baren van verdriet en wee
Daar bruisen in de Minne-zee.
Ik zweer 't, gij zult hiervoor met mij
In eeuwig-droeve tranen zijn.
't Is reden dat gij vreugde derft,
Die maakt dat mijne jeugd versterft.…
In wit protesteren
netgedicht
2.0 met 5 stemmen
112 wind
murmelden zee
koesterden oude botten
in geschreeuw van de meeuw
zon lichtte op
in wit protesteren
van opkomende vloed
water versmolt met nevel
in de ondergaande gloed
wij kenden het eind
door het ronden van de pier
proefden zilte in de
eeuwigheid van tijd
en oneindige ruimte hier
terug naar de boulevard
werden wij mensen gewaar…
Liefde maakt blind
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen
893 De wind streelt het gewas
De mees zicht zijn mooiste lied
Een krekel klampt zich aan een grasspriet
De berk buigt zich sierlijk in de wind
'n rups popt zich in,voor de metamorfose begint
de strijd tussen de mist en de zon
die reeds vroeg begon
Een specht hamert duchtig op de stam
in de wei blaat een lam
Doch al deze pracht wordt ik niet gewaar…
Duisternis brak open
netgedicht
3.0 met 10 stemmen
136 aangelijnd wat de wonde genas,
gewaar in een korte stonde
en van keurend blik,
bleven daden afgewogen.…
De Doodsbloem verwelkt
netgedicht
2.0 met 3 stemmen
331 werd haar ontkelking
nimmer gewaar...…
Nocturne
gedicht
2.0 met 17 stemmen
5.101 Bidt de mond den appelbeet te vieren,
wijkt de blik te wimper voor gevaar,
waait de scheemring over lustrivieren,
wenkt het lied over de nachtgitaar,
beeft het woud onder den roep der stieren,
wiegt de slang – de melodie gewaar –
weiflend over spleten zich en wieren:
schrijft de vleermuis met nerveuze zwieren
mij den wil voor van…
Kalme gemoedsrust.
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
168 Bleek licht in de morgen,
Menig beweegreden gespeend
van zegen...
Veel gericht op eigen baat
en tegen het eind van de dag
blijkt leven een hard gelag.
Dan later pas als het duister wordt,
kleuren vervagen en de wil verzwakt,
men meer zwijgt dan spreekt, terwijl
de adem afneemt met de dag en ijdel-
heid verdwijnt, dan blijkt het leven…
Najaar
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
207 Met de eerste rijp van het najaar
Worden we rillend in zomerjassen
Een kristaldauw op de valstrikken gewaar
Van kruisspinnen die ons verassen
Door de mistgeverniste wijze
Waarop hun breisels de struiken behangen
En meisjes met elastische twijgen
De ijzelbesmukte webben vangen
Om van het mateloos gesponnen garen
Welke ze tot een…
tijd
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen
1.936 de tijd maakt ons ouder
en stapelt jaren op elkaar
hij maakt herinneringen, en heimwee
en maakt dat ik je steeds meer mis
warmer of kouder
ik word het niet gewaar
want waar ik ga, ga jij met me mee
omdat onze ziel blijvend verbonden is
de tijd moet je laten
die doet wel zijn werk
hij maakte veertien lange jaren
waarin ik je steeds liever…
verloren dromen
netgedicht
3.0 met 16 stemmen
411 verging mij
als voorheen
loop mee zei ik
naar de kant
waar bloemen mogen bloeien
zo, bij die ontluikende velden
waar het nog pril oogt
en alles onaangetast lijkt
kon niet helpen
dat jij de loden last
bij je droeg
ik wilde mee dragen
de lucht kleuren
warmte laten geuren
laten voelen
in mijn diepere lagen
toen bleek
althans zo werd gewaar…
Maria en Anaïs
netgedicht
4.0 met 5 stemmen
751 de Portugese Teresa Villaverde
maakte de film Três Irmãos
terend op de grote ogen
van Maria de Medeiros
oh klein fragiel mirakel
met je ronde open facie
waaruit je zinnen je passie
naar buiten springen stralen
pupillen die alles binnen zingen
blikken die veel tot futiel vertalen
tijdens de film Henry and June
werd ik het allemaal gewaar…
Stilte en eenvoud
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen
698 Die wordt men pas later, veel later, gewaar,
daarvoor moet men wachten tot ver na nieuwjaar.
Dan ligt het diner niet meer zwaar op de maag,
nog wel in ’t geheugen, doch tamelijk vaag.
Een enkele oliebol blijft in de schaal,
want wat men verkiest is een doodsimpel maal.…
Ver en dicht bij mijn bed
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
146 Heel ver van mijn bed ligt het onbekende
Overal het steeds dreigende gevaar
Overal heerst angst en ellende
Maar wij zijn dat niet gewaar.
Heel ver van mijn bed woedt oorlog en strijd
Vluchten mensen voor hun leven
Ach, ons treft geen verwijt
Daar kunnen wij niet om geven.…
Nausikaa.
poëzie
4.0 met 1 stemmen
171 Bij ’t balspel toondet gij vorstin te zijn,
En groot te wezen als u dreigt gevaar,
Gij werd de zwerver van de zee gewaar
En zag zijn wezen, ondanks armoe-schijn.…
Flevodijk
netgedicht
5.0 met 2 stemmen
119 in grauw water,
roerloos spert de reiger
tussen plukken riet
In de verte fietst eenzaam iemand
zoals ik alleen hier loop
Zicht op witte masten
Een enkel autootje
op de weg
door het water
Terug, aan de einder,
de centrale met haar pijpen
waaruit wolkenpluimen
en wij warme huizen
Altijd speur ik even of Urk
en de witte vuurtoren gewaar…
AFLOOP EN BEGIN
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
32 Hemellichamen worden strijd gewaar.
Wat in het leven gezeten is, en klaar,
bij het daagse gebeuren een sterke bond,
draait later wellicht dol geworden rond:
het Einde der tijden maakt zich openbaar.
Gods Troon houdt eeuwig onwankelbaar stand,
terwijl zonnestelsels en melkwegen
ooit zullen vergaan als wegwaaiend zand.…
ONZE EERSTE NACHT
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
325 had al haar mantel gelegd
Samen wandelden wij, hand in hand
woorden werden met kussen gezegd
Duistere vrede hing over het gebied
waar geen enkel gerucht weerklonk
Zij die zich volkomen op mij verliet
was ‘t, die met mij van liefde dronk
Koele lucht maakte adem zichtbaar
in ‘t erg kort schijnsel van de maan
Wij werden plots ‘t eeuwige gewaar…
Maar morgen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
95 morgen
zal alles beter zijn
want morgen is nog
niet vandaag
en zeker geen gisteren
nee zeker niet
maar morgen zal de zon
je wakker kussen
en je omarmen in je bed
opdat je je glimlachend
uitrekt omdat je weet
je weet dat de morgen
is aangebroken
de morgen vol verrassingen
waarvan je het bestaan
nog niet gewaar bent
wetend dat het nabij…
Stairway to Heaven
netgedicht
1.0 met 1 stemmen
53 Ik Droom
Zit hoog in een boom
Die tot aan de hemel reikt
Ik zie een ladder als ik naar beneden kijk
Een lied laat mij iets beseffen
Ik hoor de titel ‘stairway to heaven’
Het is de 222e droom welke ik noteer
en gaat over die hemelse trapleer
Dan een dag daarna
Wordt mij een wonder gewaar
Ik pendel Amethist, Lapis Lazuli en Sodaliet…
Tot bloedens toe
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
153 tijd
ze zijn deez morgen getrokken
en na wederzijds overleg vertrokken
ik heb ze nog even aanschouwd
en een kort moment om ze gerouwd
het was geen schoon beeld
dat van een leek de aandacht steelt
zo wel de trekker, hij was verrukt
het ging om de daad, die was gelukt
zie daar de wortels, thans openbaar,
en de ringen van het bot worden gewaar…
HETE POOTJES
poëzie
3.0 met 33 stemmen
5.037 ‘t kindje wierd te laat gewaar
hoe schoon en hoe bedrieglijk.
Het liet het beestje los, en ‘t loeg
de traantjes uit zijn oogskes,
en zei ‘t: "Het beestje is schoon genoeg,
maar ‘t heeft zulke hete pootjes."…
Café
poëzie
4.0 met 8 stemmen
2.124 Dan in geroes van vele talen,
In spraak-gewar dat Babylonisch gromt,
We hurken om tafels, naar elkaar gekromd,
Als om een vuur, doende ónze buit-verhalen.
Daar zitten we onder zuilen als in dag,
Stoer lijf bij lijf, elkaar, wijl de uren vliegen,
Vertrouwelijk van 't leven te beliegen.…
Kleven aan de Top
netgedicht
3.0 met 21 stemmen
612 technieken
ongewenst voorgelogen
ik voel natuurlijk gehijg in mijn nek
van oprukkende eerbare talenten,
al dan niet zichtbaar in de lijn omhoog
maar toch is nog even de beker
van hel en verdoemenis
aan mij voorbij gegaan
ondanks de fundamenten van
vieren en vijven
teer ik een wijle verder in
op inflatoire rente
het maakt maar eens gewaar…
HETE POOTJES
poëzie
4.0 met 3 stemmen
3.657 ‘t kindje wierd te laat gewaar
hoe schoon en hoe bedrieglijk.
Het liet het beestje los, en ‘t loech
de traantjes uit zijn oogskes,
en zei ‘t: "Het beestje is schoon genoeg,
maar ‘t heeft zulke hete pootjes.
(december 1860)…
Kerend getij
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
128 plots word ik mij weer gewaar
van het ruisen van de wind
een gevoel vol van verwondering
dat ik zo vaak als muziek heb bemind
bladeren laten de geliefde zomer achter
als ware het voortaan een vreemdeling
zij moeten zich van haar onthechten
om te vergaan op de bodem van verwachting
waar zij zich met het aardse zullen vervlechten
zelfs mensen…