netgedicht
Alle inzendingen
165525 resultaten.
Sorteren op:
Genot houdt nooit op
netgedicht
Zou dat wel waar wezen?
Zelfs bij strenge ascese?
In uitgesproken malheur?
Men zoekt altijd naar welbevinden.
Uw conditie acht u gezond:
constant voelt u zich prettig.
Alles functioneert zoals het hoort.
Echt wat men noemt, een zegen.
Pijn noch klachten vragen uw aandacht.
Vrolijk stapt u de wereld rond.
Zeg maar gerust een voorrecht.…
Landelijke liefde
gedicht
Twee paarden bij een hek, terwijl het avond wordt.
De zware koppen naast elkaar, de schouders elkaar strelend,
een liefde even smekend als bevelend,
in een tevreden stilstand uitgestort.
Zo te beminnen met een lange hals vol manen,
een brede borst die op voorpoten rust,
terwijl het hele lichaam kust en wordt gekust
en 't zonlicht valt…
Ik zie de morgen als een gouden mist
poëzie
Ik zie de morgen als een gouden mist
van eigen rijkdom trage wade
een afgehangen web van draden,
en nu in twist
vingertjes vechten, vingertjes vagen
door de ragen,
rafelen, halen de draden aan,
varen er in het losgegaan
weefsel, maken de fijne gazen
een plundering en de gevlochten mazen
wijden zij uit, werken er een begin
van scheuren, totdat…
Echo van tijdloosheid
hartenkreet
De blauwe reiger
rust in het verstild water
zijn spiegelbeeld drijft
In het water, half verborgen,
staat hij op één poot, een stilte die het water
zacht omhelst. Zijn hals reikt naar de lucht, alsof hij de
wereld vasthoudt, en mijn hart volgt elke trilling, een echo van tijdloosheid.
Over de spiegel van de vijver
glijdt hij, het riet buigt…
‘a theory of mind’ (geen spijt)
netgedicht
Soms moeten stemmen schreeuwen
om over eeuwen van ongehoord zijn
aan te komen in de vervreemde oren.
Soms druipen de zinnen van bewezen
formules en wordt zonder scrupules
niet verwezen naar het origineel.
O wee!
Soms gaat ’t om de flow,
de metriek,
als een diashow
op de villawand
(lees mijn biblio
nog een keer,
if you please…
Agressie in het ziekenhuis
snelsonnet
'Er valt met dat geweld hier niet te leven'
Zo sprak een arts, 'en wij zijn vaak de klos
Patiënten slaan er menigmaal op los
Zo kunnen wij geen goede zorg meer geven'
'Ons Medisch Centrum West was ooit het beste
Nu zijn we Medisch Centrum Buiten Westen'…
Nuttig Nadelig
netgedicht
Kinderen eten van de levensboom
Eerst kennen ze nog geen andere
daarna durven ze niet meteen
maar op een keer proeven ze
van nieuwe vruchten, voorzichtig
Als het moet zijn ze flink
en bijten ze door
met een vies gezicht
Zo leren ze te kiezen
tussen nuttig en nadelig
passen ze met kennis en uitvindingen
hun wereld een beetje aan
naar…
In stilte
netgedicht
De vergeten wereld,
Vergeet ik niet,
Nochtans blijft het stille,
Hoor noch zie ik iets,
Van vlinders die fladderden,
Van bijen die zoemden zacht
Rond verdwenen bloemenpracht,
Door boeren en fabrieken,
Geruisloos, in stilte,
Om zeep gebracht.…
Gerard Cox ernstig ziek; "Je weet wat dit betekent!"
hartenkreet
De OranjeBoomstraat huilt
zoals het eens heeft gelachen
samen kijken met wijlen mijn moeder
'Toen was geluk nog heel gewoon'
wekelijkse tv-amusement
verrassend, meeslepende lach
Jaap Kooiman en de bontjas
voor zijn vrouw in Hillegersberg
de drijvende kracht bezwijkt snel
Gerard die ons zo heeft verrijkt
met Sjoerd en Joke en meer…
Fatum
netgedicht
Lees! Er staat nooit precies
wat er staat! Maar begrijp!
En vat dit alles samen
in de coherentie van jouw ratio-emotieve brein,
de schulp waar het huis
van de dichter schuilt,
pal naast de smidse waar jij jouw dagelijks verse versvoeten slijpt:
gevleugelde woorden
uit je eigen Cogito,
eeuwige bergbeklimmer
onder de doem van het…
ANTWERPEN
netgedicht
De stad aan de Schelde vol gebouwen
van kunst, zakelijke bloei en daadkracht
bezit drank, die een ieder blij toelacht;
hier wordt het edelste bier gebrouwen.
Verspreid, binnen de wereld van stouwen,
tonen parken vrijmoedig, toch stil en zacht
hun ruige, verkleinde wildernispracht,
waar Vlaamse beschaving mee wil trouwen.
Takkenwirwar haalt…
Ergens geen greep op hebben
netgedicht
De muren van vijandschap
ze willen niet vallen
brokkelen
ook niet
langzaam af
maar blijven staan
zonder dat hun
Initialen erin gegrift staan…
Sasha het paard
hartenkreet
Slechts een boogscheut van ons vandaan
graasde Sasha in haar bestaan
Vaak alleen alsof ze achter
was gelaten
kwam ze in draf als
z' iemand zag
Haar machtige prachtige manen
Indiaans bevlekt
fraai als een wereldster
Verblijvend op het gras
had Sasha last van de vliegen
op haar vacht
kon het niet zo goed verdragen
schudde het van…
Gestrikt en brandschoon
netgedicht
Verlaat de schijn en wees niet conventioneel,
of benijdt u werkelijk een stoffig leven?
voor vreugd hebt u zo vaak uw ziel gegeven
zij hoort, zoals ik zie, in uw geheel.
Een masker hoeft u niet meer te dragen.
Bij uw kleren zwijgen stil de gordijnen.
Voor mij hoeft u niet meer te verschijnen,
of verschuilt u zich achter hoge kragen.…
Parabool
netgedicht
de nacht is licht
de schaduwen van
alles in de kamer
hard
het hemd aan de
wand,
iemand die
ooit op een feest
is geweest
de spijlen van het
ledikant,
tralies
alles buiten
de bomen, alles
maakt nog deel uit
van de lucht…
MARIA-TEN-HEMEL-OPGENOMEN EEN 2 LUIK, 15 AUGUSTUS 2025
hartenkreet
Ramsau, Alpen, Duitsland
St. Sebastian R.K. Kerk
Ik zoek Maria
is Ze gevlogen?
ten Hemel gevaren??
weg, weg, weg
Neen Ze hangt nog
als gekroonde Oermoeder
met opgedragen dopelingen
onder Haar, voor Haar, aan Haar, Zij die
zonder seksuele geslachtsgemeenschap
een Jongen wierp, een man, een vent
Hij is niet ver te zoeken
ik vind Hem…
Even buurten
netgedicht
het is genieten buiten de deur
deze ochtend wel te verstaan
ik word omarmd door een frisse bries
en kan ik als bejaarde weer even naar buiten gaan
zonder dat ik amechtig geraak en de weg verlies
op deze dagen is het donker als de hitte regeert
en de mens op minder dan halve kracht functioneert
maar de vensters zijn zo goed mogelijk gesloten…
Dezelfde vaas
netgedicht
Dezelfde vaas
met verse wilde bloemen,
geplukt op mijn verzoek,
staat al dagen tussen
ongebroken fotolijstjes
met mijn dierbaarste
herinneringen.
Die gaan nooit meer stuk -
noch mijn dromen,
uitgesproken,
noch mijn diepste verlangens,
woorden die ik
met heimelijke angst
voor lijf, en af en toe leven,
bijna vergeten was.
Het…
Wind (II)
hartenkreet
Als de wind zachtjes op mijn schouders klopt,
weet ik dat jij weer eventjes bij mij bent.
Een gevoel dat nooit meer stopt,
zolang ik jouw naam en jij die van mij nog kent.
Wij lopen dan samen verder,
net zoals dat vroeger ook altijd was.
Ik jouw hand vasthoudend als een beschermende herder,
jij die alle wensen in mijn ogen las.
Ik wens…
Noa, achttien lentes
netgedicht
Achttien keer heb je de zon omzeild,
van klein bijzonder wonder
met blauwe-bruin gesluierde oogjes
tot leeuwenkind met vlindervleugels,
dat soms zacht landt op een klaproos
en soms vol vaart tegen de wind in danst.
Je bouwde ooit forten van dekens,
nu bouw je aan jezelf –
met meningen die durven,
twijfels die leren,
een hart dat groter is…
Entropie
netgedicht
ik had bijna
vergeten na de fel en
veelkleurige zomer
de bloemen en
planten te verzorgen
de stilte was
oorverdovend
in hun verongelijkt
restanten bloeien
in de herfstovergang
de zorg en schoonmaak
is noodzakelijk voor een
goed begin van een
volgend seizoen en is
al het halve werk daarvoor
want anders is het een
orgie…
Donzige wolken
hartenkreet
donzige wolken
trekken zich niets aan
van de puinhopen
in het kapotte land
ze drijven onaangedaan
verder en verder
naar het puin
in een ander land
onverstoorbaar zien ze
neer op de schamele resten
van een samenleving
die uit elkaar is gerukt
berustend drijven ze verder
ze weten het al eeuwenlang
de mens heeft niets geleerd
gaat…
Eenzaam dromende dichter
netgedicht
Wat is een dichter zonder dromen
dromen die de dichter samenstelt
die uit gedachten en verzinsels komen
over vredige wereld zonder geweld.
Ach, de dichter is dromer of fantast
vertolkt zijn idealen in woorden
legt zijn denkbeelden in verzen vast
in ritme, danwel zonder akkoorden.
Nee de dichter is niets zonder dromen
hij droomt over vrede…
samen blijven gaan
netgedicht
en toen ik dan ben weggegaan
- jij moest blijven
waar ik niet blijven kon -
en ik er niet meer was
was ik dan nog bij jou
zoals jij nog altijd bent bij mij
zo nabij
zo dichtbij
zo dichterbij dan ooit…
Bouwsteen
netgedicht
Sommigen geloven dat wij zijn,
Omdat wij en alles waarin wij zijn,
Is geschapen door ’n Almachtige,
Die zij noemen Jaweh, de Here God,
Maar zoals Blaise Pascal al stelde,
Het godsbewijs ontbreekt.
Anderen geloven dat wij en alles zijn
Als gevolg van toeval,
Natuurkundige wetten en evolutie,
Begonnen met ’n oerknal,
Evenwel blijft daarbij…
Van achter bergen
netgedicht
De kracht die mij steeds
in vervoering brengen kan,
hangt op de bank en lacht
om zijn eigen gevatheid.
En dat, hij,
zou als een lawine
mijn veilige wereld
binnengetuimeld zijn?
Met zijn handen, zijn woorden,
zijn stem
(je zou ‘m eens moeten horen),
waarmee hij elk vuur op hoopt te stoken,
de tijd zegt af te kunnen remmen,…
Happy End
netgedicht
De vervulling van een wens
is even een geluk
een goede afloop
als je daarna doodgaat
of een begin maakt, met iets nieuws
een volgende fase of stap
Voor een blijvend Happy End is het
hiernamaals uitgevonden
en de troost
die je ontleent aan nakomelingen
met de bijgedachte dat later, ooit
alles goed zal komen
Zo gaat het
zonder een…
VERDER ZIEN
netgedicht
Heeft die beuk groen én
rood blad? Ontknoping: de boom
leeft nog, is half dor.…
Twee mannen
snelsonnet
Een staakt-het-vuren, wie wil dat nou niet
Europa kijkt vanavond heel gespannen
Naar twee zeer onberekenbare mannen
Zelensky praat niet mee, tot groot verdriet
Laat Trump zich toch weer inpakken door Poetin
Ik vrees van wel, de Rus is daar zo goed in
CODA
“Geen resultaat” voelt gek genoeg toch fijn
Het had maar zo veel erger kunnen zijn…