Alle inzendingen over schoonheid

jij bent niet toevallig gekomen ter voorbereiding schiep ik jou in zeven dagen dromen boetseerde uit de beste klei jouw ranke vormen pimpte je op van teen tot top jij droogde naturel in aardse schoonheid het vleugje galaxy gaf jou al snel een goddelijk perspectief in het glazuur smeulde vuur dat fel opvlamde in de uitbundige…

Eindeloze stiltes Opgevangen door melancholische beelden In kleuren van liefde omgeven door pijn Zij gekleed in een qipao Daalt tree voor tree Kiest haar stappen zorgvuldig Ultieme elegantie Haar schoonheid overdondert Beelden in slow motion Werken hypnotiserend Voor de verbeelding van de geest Hij rookt klassieke pluimen Kringelend…

hoe blijft de senior die zijn ogen graag stevig de kost geeft zijn blik laat dwalen zonder enig fixeren te innemend staren of inhalig gebaren naar schoonheid frivool en luchtig gekleed toch recht overeind het leek de juiste tijd mijn strategie terzake nader praktisch te bepalen door me te oriënteren want al sta ik stil ze tellen de…

vlakke hand tussen rivieren voorvoelde jij bomen brakend struikgewas voorzag jij van vruchten sterren schenen over de landtong een tongland hemelde op jouw lange woorden liepen als zandwegen onder regenbogen terug naar zelfbehoud die toen dringend dijken omringden jouw geweten leefde strelend in het negatieve schoonheid…

Is het niet een lange eindeloze droom, afgewisseld door nachtmerries, door warmte, hoop, tederheid, verwondering, schoonheid en passie.…

je streelde 't zonlicht dat kuste lief je wang verleidde je zo de lente dat duurde niet te lang bloemen gingen blozen bomen spontaan in knop je danste en vierde jouw schoonheid daar ten top je omarmde de zomer wat bruinde zij jou verlangend naar de herfst kwam zij toch al gauw daarna volgde de winter ijskoud streek ze neer betoverend…

raken zei ik met mijn ogen ik ontbloot me, niet langer waken liefste voel je herkend laat alles maar zijn ik ben de nectar voor jouw oude pijn ik wil met je dansen door de nacht waarbij onze lichamen tranen zullen wenen alleen maar oog voor elkaar al het andere is dan verdwenen niets hebben wij meer te vrezen laat liefde stromen in schoonheid…

raken zei ik met mijn ogen ik ontbloot me, niet langer waken liefste voel je herkend laat alles maar zijn ik ben de nectar voor jouw oude pijn ik wil met je dansen door de nacht waarbij onze lichamen tranen zullen wenen alleen maar oog voor elkaar al het andere is dan verdwenen niets hebben wij meer te vrezen laat liefde stromen in schoonheid…

Hoe dikwijls dans jij rond de kwetsbare schoonheid van een innemende natuur en weef jij woorden naar het woord van toen met groene ogen en een fruitijsje voel ik jouw huid een tijd verspilt met zwijgen in mijn gretig hart heerst een duisterstorm heb ik je eindelijk gevangen in de droomstreek van verlangen voel ik jouw tong zal…

laat me laven aan de gedichten van de wind op eeuwigdurende deining waar schoonheid zich bevind laat me vliegen met de zonnestralen over zee naar verre landen witte stranden deinen sierlijk golven mee laat me inspireren door de wolken hoog in de lucht teken grote vogels op linnen begeleid ze op hun vlucht laat me zingen over de ongeschreven…

doornen niet rozenvariëteiten schitteren voorbehouden vol betekenis in het avondlicht der zon de koele frisse avondlucht, begon zwijgend als een bries met wereldallures, de vele kleine webben van spinnen te tonen de bijhorende kleine cirkeltjes een voor een krachtige kunstwerken interessante gebouwen genieten officieel van de schoonheid…

Jeugd en nieuwe schoonheid aan U allen Die als ik in nieuwe godheid geloven En vertoeven mogen in de hallen Harer tempelen en arbeidshoven.…

in voorbijgaan van tijd, terwijl werkelijk de realiteit een waarheid van wikken en wegen Beschouwt Steeds maar weer die pijn Die leeft in mij Die constante waarde van werk'lijk weten dat echte mog'lijkheden Waarlijk onuitputtelijk zijn zonder dat liefde echt Benauwt De droom als water Echt vliegensvlug Held're schoonheid…

zeeschelp door een geliefde achtergelaten vogels angstvallig het vliegen vermijden zich laven aan sneeuw en ieder overlevend woord van lijden schep dan mijn weg te gaan door duinen, bijna als wind en vertel me waar rozen gerechtvaardigd dromen over het zachte zingen van de zon zodat ik weet wanneer ik bloesems ruik: jouw schoonheid…

ving het op met beide handen boomvriend liet je node en aarzelend los het is gedaan, je zware taak zit erop, de boom heeft van je werk genoten je begon als nieuw en kleine knop nu als oud en overbodig afgestoten daar lig je in al je glorie en pracht op mijn houten tafelblad te stralen ’t is net of je uitbundig naar me lacht om je laatste schoonheid…

Ze betovert de aardse waarheid met haar hemelse penselen tot flonkerende stenen in haar innerlijke kroonjuwelen,die in schoonheid zijn veroverd.…

' de zon stond hoog de wind was een zachte adem die jouw schoonheid met zich meedroeg tot in mijn diepste wezen heb ik je lief ik buig en huil, om jou, jou wees één met mij godin…

uit de ranke glazen tombe ontspruit een hemels bloesem groots toont de schepping schoonheid van stervende blaren opdat de ziel gevoelde eeuwigheid blijvend in ons kan bewaren.…

zij bloeien ieder in vorm en kleur kruipen over de aarde of groeien langstelig met geur naar de zon brengen hun schoonheid met passie en flair nooit is het toeval bijen en wind zijn niet ver ook jij hebt je opschik en zwier is het jouw zelfexpressie of trek jij alle ogen van hier je lacht heel koket is het in warmte delen of verleid…

ik kende de lach die jij de buitenwereld gaf hoog gehakt joyeus gekleed schoonheid die niet onder welbespraaktheid leed jij droeg glamour en wat glitters op de blote huid wist ingetogen dat de hoge heren bogen als een knipmes voor jou en het kruis maar kende ook de lach die ik weer vond in het album dat jij leven gaf met een elan…

Ik vraag niet aan de duistre nacht, de demping aller vreugde en kracht; ik vraag het licht en altijd 't licht opdat in ieders aangezicht de waarheid in heur schoonheid schijn'.…

Vol verlangen kijk ik uit naar jouw nieuwe komen gekleed als stralende bruid schoonheid om van te dromen. Reeds klinkt vanuit hoge kruinen jubelende zang uit vogelkelen die jouw komst weer rond bazuinen en ons gehoor aangenaam strelen.…

Er is steeds weer de liefde, het licht, de schoonheid en de verrukking. Al zien we het soms niet, al zijn we droevig en verward. Leef verder, leef. Bij het overlijden van E.…

Haar naam is zelfs een schoonheid. Haar held're lach verlicht de dag. De duisternis is verdwenen. Haar aanwezigheid maakt bij toverslag de uren tot edelstenen. Haar naam is de mooiste van iedereen, zingt in mij alle dagen, draagt mij door de schaduw heen, antwoord op mijn vragen.…

deze treinreis is een oneindig gebed van smerige perrons en gebrekkig staal het tierige groen heeft ook zijn verhaal ik geniet van dit wonderschoon boeket het is vooral hoogbouw die met me reist zich heeft geworteld in het stadse land dat een pagina krijgt in de ochtendkrant waar een critica op haar schoonheid wijst een herfstig park schuift…

Spoelt al het negatieve weg door een kleine golf van reine liefde, schoonheid en eeuwige onenigheid.…

Zij was een schoonheid in haar gloriedagen, Want waarom anders in haar tombe lagen Het spiegeltje, de kam, het verfpalet? Nu moet zij eeuwig in het duister wonen, De trotse dochter van de Pharaonen ... . Of is haar ziel als ster bij Ré gezet?…

Deze nacht gaat de kachel niet aan, zal ik ontvangen, zal ik doorstaan de schoonheid, de getallenwaan die de koude schenkt aan wie verwacht bloemen in de nacht. Het koude vocht schildert varens op de ruit. Nog voor er leven was, is het gegeven: varens van kristal. De kosmos sluit een verbond van dood en leven.…

In al haar schoonheid geruisloos en ineens verdwenen.…

. ----------------------------------------- uit: 'Het vuil van de schoonheid', 2015.…