318 resultaten.
Uniek
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 212 Ik kon al vroeg genieten op de heide.
Het was er mooi; m'n dag kon niet meer stuk!
Ik zag, dat in het landschap ven m'n dromen
een grote groep van mensen was gekomen.
De zon had hen gelokt. Het was er druk.
In heel die horde viel me één der mannen
snel op. Hij leek me uiterst sympathiek.
Hij liep er zeer genoeglijk en ontspannen.…
OERsprong
hartenkreet
3.0 met 14 stemmen 583 De glorievolle zon,die rijst over paars groene heidevelden
verstrooid staande dennenbomen en lijsterbessen, de armen
wijduit, als vreugdevolle gastgevers,
zandmeren als gele oases grenzend aan verspreid liggende vennen….
Oergevoel bekruipt mijn gemoed, weg met alle veiligheid,
geborgenheid en modernismen, terug naar berenvel,
mammoethaar en…
De veluwe
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 180 Heide dat aan de enkels jeukt
En zand dat in de schoenen kruipt.
Fiets de trappers rond
Naar het volgende terras.
Waar de koffie lauw
En de salade warm
Naast een pakje peuken wacht.
Gedeelde smart
Blijft gedeelde smart.
Zo ook de zadelpijn.
Lucht van dennen
En parelnat.
De veluwe.
Ik wil in bad.…
Toch blijf ik van de heide dromen
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 273 Toch blijf ik van de heide dromen,
al groeit de weemoed met het uur
en gaan herinneringen komen
aan wat ooit gloeide als een vuur.
Als kind kon ik verloren lopen
in 't purper en het gouden licht
maar later leerde ik te hopen
en groeide ook het vergezicht.…
Het veenkoloniaal volkslied
poëzie
4.0 met 6 stemmen 1.993 Wild en woest en ledig
Was het ruwe veen,
Slechts de heide vlocht er
Kransen overheen.
Boog zich over d'oevers
Van de bruine plas
En verborg de diepte
Van het zwart moeras.
Zie, daar nad'ren mannen
Met een ijz'ren wil.
Aan de zoom dier poelen
Staan zij peinzend stil.…
De Zeilen
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.013 Ver over de zonnige heide
stond tot den golvende rand,
die 't lichte van 't donkere scheidde,
de dag, - stond de morgen in brand,
en dralend en drijvend tegen
het blauw, met elkander mee,
zag men zich de wolken bewegen,
als zeilen over de zee.…
Morgen op de hei
poëzie
2.0 met 4 stemmen 1.710 Ik loop langs hei - die ligt in diep azuur
Van zomerhemel rondom neergespreid -
Kleurwarme hei: een brokje oneindigheid
Van kruid en bloem, zover ik mijmrend tuur.
Wereld en mensen weg... Alleen natuur
Zo pas gegleên uit rijk van rustigheid
Met glimlach ongerept: stille innigheid
Van nijver leven in het morgenuur.
Ik schroom te treden op…
Schapen op de hei
poëzie
4.0 met 1 stemmen 1.052 In heiige ruigten, de heuvel af,
Staat trouw bij zijn schapen,
Die dromerig slapen,
Wat verder,
Een herder
En leunt op zijn staf.
De zon doorvonkt het bruin wollig haar,
Verzilvert de randen
Met blinkende banden —
De vachten,
Ze wachten
De knippende schaar.…
De Afgod
poëzie
4.0 met 3 stemmen 1.104 Een arme heiden boog gedurig voor zijn god,
Een houten beeld, reeds oud en, mooglijk, half verrot,
Maar door de verfkwast met wat kleuren overstreken.
Daar lag hij diep bedroefd op ’t ijvrigst voor te smeken.…
heidepracht
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 306 de heidetuin
in het rijsenburgse bos
in 1953 het levenslicht zag
werd jij in mei geboren
om te rijpen tot de vrouw
waar ik van hou
jij bent voor mij
onze kinderen en hun kroost
steeds doorheen de jaren
in goede en in slechte dagen
van onze vlucht de vleugels
waarop wij vliegen mogen
in jou vieren wij
het pure leven zelf
dat als heide…
LANDDUINENZIEL
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 32 De bloeiende heide
is vol paarse snippertjes
die omhoog en
naar de verte zien
terwijl ze dicht
op elkaar dringen
met honingzoete liefde
boven het zachte purper
tonen lage vliegdennen
hun wijd donkergroen
strooien voldaan gevoel
over het geribbelde veld
wijzen steeds tevreden
naar de verandergrage lucht
daarnaast geeft het felle geel…
Kerstopdracht
hartenkreet
3.0 met 22 stemmen 3.302 Heiden, moslim, christen, jood
bedreig elkaar niet met de dood.
Neem het enig juiste besluit
wens of bid die haat de wereld uit!…
Nevelsferen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 60 De ochtend kruipt uit z’n schulp
Mistflarden flaneren
Gaaien dineren
De zon vraagt om hulp
Betoverende dwaalsferen
De heide zo stil
Een innerlijke ril
Met ferme stappen doormarcheren
Het schemersilhouet van een ree
Een onschuldige blik
Je toestel zegt klik
Ogen koesteren en het maakt je gedwee…
Het moment
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 606 Heel even maar
Dat ene moment
De stilte om ons heen
Zonder woorden
Dat ene moment
Dan weet ik
meer dan woorden
ooit zullen zeggen...…
wat ik zou willen....
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 519 wat ik zou willen...
stilletjes met je aan het strand,
zitten op een heuveltje zand,
niets hoeven te zeggen,
alleen als er behoefte is om iets uit te leggen.
wel een gebogen arm om me heen
en dan staren in de verte van de zee.
aan elkaar leunen
waar het moet elkaar steunen
lief zijn zonder dwang
ik was lang genoeg bang
nu wil ik…
aan het strand
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 898 We waren aan het strand
En stonden in het zand.
Verloren met z’n twee
De golven namen onze gedachten mee
Ik dacht, waar zou hij aan denken
Jij dacht, wanneer mag ik haar mijn liefde schenken
Maar we bleven beiden stil
Denken over wat de ander wil
We wandelden terug naar de parkeerplaats
Daar vertelde je me zonder haast
Wat je…
overuren
hartenkreet
2.0 met 30 stemmen 5.550 Waarom al die overuren,
moet een dag dan zolang duren?
Wat denken ze nu wel,
jouw leven wordt een hel.
Je lijkt nu wel heel sterk,
om zes uur naar je werk
En ‘s avond laat weer thuis
niet eens meer voor de buis
Eten en meteen naar bed,
de wekker weer gezet.
De andere dag weer vroeg op
wanneer zeg je nu eens stop!
Dit kan toch niet…
Midwinter
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 263 traag rolt de mystiek
van een verre hoorn
door de melkige nevel
bomen met hun kanten takken
zweven boven het witte niets
tegen vervagende bosranden
oergeluid tot de onzichtbare einder
de weemoedige roep
van bezinning op deze verre heide
herinneringen aan een ver verleden
gedachten komen tot rust
in de intimiteit van de sluimerende…
Alles
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 131 Alles is een gedicht
de stoelpoot, de bank (zo eentje waar je op gaat zitten,
of even lekker op gaat pitten)
mooier wordt het natuurlijk als je de bloeiende heide beschrijft
of watervallen die zich naar beneden storten in een maagdelijk fjord
je ziet het, het gaat helemaal vanzelf
wie zei ook weer "wie schrijft, die blijft"
je glimlach…
LIEDJE
gedicht
3.0 met 5 stemmen 3.880 Ik liep laatst door de heide
Langs berken en langs brem.
Toen klonk er aan mijn zijde
Een kleine, ijle stem.
Aanhoudend en doordringend,
Zoo blij en mateloos
Alsof een hart hier, zingend,
Zijn hoogste vreugde koos.
O koolmees in het loover,
O heikruid in de zon
Uw lieflijkheid, uw toover
Die mij niet helpen kon.…
Zomertijd
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 1.404 Zomertijd
vakantie
lekker er op uit
prijzen
reizen
vragen
boeken
waar ga je heen
Naar de bergen
naar de zee
naar de heide
vliegtuig, auto, fiets, tent, caravan
niets maakt uit
als je maar genieten kan
Genieten
van die vrijheid
genieten
van die rust
is dat in de bergen
is dat aan de kust
is dat in je achtertuin
is dat op je balkon…
Mijn kerken
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 205 Mijn kerken zijn
geen schijngebouwen
ze zijn daar
waar ik
ze vind
Een hunebed
op Drentsche heide
in het lachen
van een kind
Mijn kerken zijn
waar ik ze zie
een ster die schittert
in de nacht
Een oude boom
in het weidse land
de maan die knipogend
naar mij lacht
Mijn kerken zijn
niet duur betaald
maar wel
van grote waarde…
Mooie zomer
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 157 De schaapherder dwaalt met zijn kudde
over de heide.
De zon kust het kimmenrood van de avond
en begroet de nacht.
En na de ochtendschemer
gloort weer een nieuwe zomerdag.…
toren
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 234 samen drijven we boven
de toppen van de bomen
in de diepte golft geluidloos
de paars smeulende heide
wij zien naar nevels
zoeken de ruimte
bij elkaar
in de aanraking
de blik in elkaars ogen
in een zacht strelen over
huid en haar
wij hebben elkaar verheven
in liefde die over
de nevelige ruimte
tot de stille einder reikt…
de kudde
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 132 de opkomende storm woelt
door de verkleurende bosrand
zachte witte en vredige schapen
bekleden de uitgebloeide heide
stromen gedwee naar de verre stal
een schuilplaats onder de dreiging
nog even wachten op de felle regen
en de volle hevigheid van de storm
knus en warm gezellig blatend bijeen
heideschapen hebben ‘t niet slecht…
Vals seizoen
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 253 Het zou moeten
sneeuwen als een muur
ijzig ruw over zwijnenvachten
de beek kronkelend bevroren
als een knisperende boskrakeling
scheve schotsen verankerd
in nachtzwarte oevers
glazen vennen in bontkragen
rietpluimen van bergkristal
het meer vol poolijs
de heide naakt en troosteloos
bijna onzichtbaar verstoven
onder verpulverd onbehagen…
Gebrandschilderde wolken
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 171 de lange gang
stond vol kerken
gevuld met gezang
zijn immense pilaren
stonden naar
de hemel te staren
in glas in lood bevolkten
gebrandschilderde wolken
het blauw van de lucht
deuren zwaaiden open
klokken gingen luiden en
de mensenzee golfde naar buiten
kleurrijk en verscheiden
rouwklagend om de heiden
die in de apocalyps is…
Misschien wordt het morgen beter
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 129 Staar in het grauwe
Duister uit mijn
Raam over de
Kleurloze vlakte
Hier voor mijn
Houten huis op
De Zweedse heide
En waar de drank
Mij afbreekt, beetje
Bij beetje, helpt
Mijn gitaar mij door
De doodsheid van
Mijn leven - ik staar
Weer naar buiten,
Waar mijn muziek
De grauwheid langzaam
Verdwijnen doet
Met een lichtstraal…
Bergen-Belsen (31-08-'17)
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 365 de stilte is pijnlijk
maar vergeleken met de pijn
van hen die hier hebben geleden
mag het geen naam hebben
minstens 70.000 onschuldigen
van vlees en bloed lieten hier
het leven en vonden een plek
in één van de massagraven
sprakeloos en vol verwijt
denk ik waarvoor en kijk terloops
naar dit schuldige landschap
waar de heide thans nog…
Puzzelen met God
hartenkreet
3.0 met 14 stemmen 376 De weidsheid van het landschap
op de heide is zo mooi dat ik
de kunst van de Schepper niet snap.
Deze stille schoonheid; die ik
niet bevat maar ik geniet ervan…
Plots hoor ik het gakken van
een zwerm ganzen en kijk ik
omhoog, naar de blauwe lucht.…