Alle inzendingen over mint

In volle rijpheid mag je bloeien, fris mint geurig jouw adem vermengd met tedere woorden die je mij influistert... bij jou mogen ze groeien. Kom dichter bij de dichter geef je gevoelens prijs zo intens en puur je het leven beleeft niemand brengt jou van de wijs... Kus mij zwevend lichter.…

o Kommer-knagen voor wie mint, te weiflen aan de dag van morgen. - Ik sla de zware netten uit en berg in 't roerig moer de fuiken; maar, voor de hoop op weel'ge buit, zie 'k drabben uit de drasse duiken. Soms komt, voor diepre schoonheid borg, me een water-roos heur blâre ontvouwen...…

Dans de dagen, dans de nachten, dans het leven als een kind, dat kort droef is, niet blijft zitten, dat intens het leven mint. Ook al kun je niet meer dansen om het lichaam moe en stram, dans dan maar in je verbeelding als een kwaal je de kracht ontnam.…

Ach, 'k had zo graag heel, héél veel willen doen, Wat Verzen en wat Liefde, -- want wie mint er Te sterven zonder dees? Maar wie ook wint er Ter wereld iets door klagen of door woên?…

Licht gedoofd omdat de schemer mij belooft dat hij zal troosten wie hem mint en ramen dicht opdat de wind geen schilfer uit mijn denkpad rooft.…

(hooikoorts) ik zie de kleur van mint of van smaragd de lentetinten na eenvoudig snuiten die zo charmant de mensenneus ontspruiten ik vang ze in de hand, geniet de pracht soms komt er slechts een habbekrats naar buiten maar is er sprake van een karrenvracht die zich ontworstelt met een woeste kracht dan vallen trots en jubel niet te stuiten…

De warmte van de najaarszon, de geur van thijm en mint, de smaak van zuiver water, de vreugde van een kind. Al die alledaagse dingen, het is ook maar een hint. Wees je er steeds van bewust, hoe mooi of jij dat vind. Te leven zonder zorgen, en door het leven bemind.…

Hij mint het Schone... en liefde is ingebeelde, Als hij de 'liefde' van de vrouw bemint. - Mathilde!…

O wees mij goed, gij die mijn vrienden zijt of simpel mensen, die de mensen mint; ik ben zo zwak, zo droef, zo lafgezind, zo zonder veerkracht in de mannenstrijd.…

Wie zijn dag niet mint, gaat mokkend ten onder. Sta zo opgewekt mogelijk op dus, poets je tanden, omhels je vrouw, kam je haar, lach tegen de spiegel, ontbijt met thee en een eitje. Je begint vanzelf in de loop van de ochtend een beetje te fluiten. Dat doe je de hele dag door met wisselende intensiteit.…

laat vliegen, laat haar vliegen de witte sluier met blauwe kraaltjes naar het luchtruim van mijn geliefde Anatolië laat gaan, laat zweven naar verre landen met brandend verlangen de geur van tijm, de geur van mint de wilde rozen van het Taurus-gebergte omhul mijn witte sluier met blauwe kraaltjes met de sfeer die je meebrengt uit Ephese…

Bij warme huis'lijke gezelligheid van een plechtig of knus ervaren kerstfeest wacht de vage toekomst, die men mint én vreest, als nevel door vragende schemer verspreid. De koude duisternis voert een stille strijd, hangt over het woonoord van een bosgeest.…

Sonnetten zijn een soort berijmde psalmen Dacht ik toen ik de lade opentrok Een boekomslag zette mij voor het blok Ik hoorde weer het ouderwetse galmen Ik rook weer mint, Eau de Cologne walmen Het orgel dreunde en ik, zondebok, Wist in mij weer een kleine jokkebrok Ik deed alsof en dominee bleef talmen Zoals apostelen naar voedsel visten…

Sinds ik u álles gaf, ál wat ik ben, En thans in ú mijzelve heerlijkst vind, Wat klage ik dan, daar gij een andre mint, Daar ik me, als de uwe, eraan meêplichtig ken? En daar ik ú ben, ben ’k dan niet verblind, Zo ’k op u toorn en dus mijzelve schen? En me aan úw liefde zoveel minder wen Dan aan mijn eigne, die ons zó verbindt?…

Geen dode meer, die niemand mint en nergens gaat. De zon breekt door. Uit: ‘Dichter op de huid’, Christian de Valk Uitgeverij Elikser, Leeuwarden…

Daar droomt een prinses, mint de schoonste meisjeswens, rust haast al honderd jaar tussen rozenwanden. Raakt het verblijdende leven haar ooit weer?…

Zoals een man na jaren wedervindt Oudtere relikie, zijn jonge beeld: Onder de blonde val van vlossen weeld' Dat zuiver oog dat God in moeder mint, - Zo door het floers der eeuwen, dat haar blindt, En 't wee der wereld, dat haar u verheelt, Zovaak glimp van geluk de schemer deelt, Groet ziel van ver u, als die man dat kind: O ziel, o glans…

De Vriendschap mint gezelligheid: Nooit vindt men haar alleen. Zij-zelf heeft deze dis bereid: Zij bracht ons hier bijeen. Elk roep' dan vrij met hart en mond: 'k Verzoek uw vriendschap, in het rond. Hoezee! Hoezee! Hoezee!…

De banneling leeft vol denkende ijver, mint gezelschapsspel, geleid door ernst of spot, schrijft een boek over wereld, wijsheid en God, arbeidt ook lustig met dansend ijzer. Bijl en zaag laten hun stemmen horen, verdrijven regeer- en krijgsgedachten. Werk in de vrije lucht mag bekoren.…

De dichterlijke vogel mint het maagdelijke water, en baadt wellustig, spiegelt, drinkt, aanhoort het lief geklater. En onbewust bemint hem 't meer en streelt zijn blanke veder, en klatert zacht en spiegelt hem zo teer zijn beeltnis weder.…

beraamd moet toch haast wel slagen zou je toch zeggen, niet het is maar hoe je alles ziet ook wolken kunnen zweven en dromen door de dagen en spinnewebben weven vol overvloede vragen maar liefde is wat liefde is verloren of ontweken en menigeen is aan verlies vroeg, ja te vroeg bezweken vertel mij nu wat liefde zegt over de mens die mint…

Het voelde even aan alsof ik half haar vinden, grijpen kon, wie het ook zij, Wellicht een heilige wier glorie als een zalf Insmeert die zij mint, of slechts een deel van mij, Of iets dat door het onbegrijpelijke goed Gemaakt wordt voor zichzelf uit vlees en bloed. John Masefield (1878-1967), 'Sonnet'. vert.…

O, ja Hij is me een vriend, een vader, Hij voed me,en kleedt me, en mint me teer, En is 't de wil niet van den vader, Dan valt geen musje op aarde neer"…

Een moede zucht dwaalt door dit verlaten oord, strijkt langs dorre varens, mint eeuwige strijd, zakt puffend neer, tot heengaan bereid. Dansen op zijn stem toonkunstvlammen voort? Felrode blaadjes vol taaie herfstkracht jagen elkaar na, vluchten tezamen. Hun gloed siddert licht, wentelt traag, zingt zacht.…

Zijn vlieger richt zich naar de zon op weg naar een vrijheid die het leven mint. Gracieus bewegend boven de golven van de zee; klimt hij steeds hoger door de voortstuwing van de wind. Zijn vlieger mag zijn wat hijzelf niet wezen kon; een vrijbuiter die het van zijn teugels wint.…

In een sombere periode van regen, sneeuw en wind verwent Valentijn de harten voor wie echt en dierbaar mint. De lente laat nog op zich wachten maar verliefde zielen die reeds smachten daar weet Valentijn best mee raad als ge zijn feest niet overslaat.…

Vriendelijke schemer, die kruiden mint, vindt blaadjes vol kracht, schept een geurig oord, wekt neuzen, terwijl hij ogen haast versmoort. De vrouw snuift diep, knielt neer, fluistert tot elk kind: "Hier werd mijn dochters as over de grond gestrooid. Zusjes korte leven kende grote vreugd, was heftig, eindigde eer jullie kwamen.…

Geen onderscheid in keuze Schond de eenheid aller leuze: Voldoening onzer schuld; En wat de wrevel morde, Het Neêrlands volk mint orde, 't Heeft eis en hoop vervuld.…

'k Riep, toen 'k hém niet meer had: — ‘Is er géen, die mij mint?’ En ik tastte, in het donker, naar d'arm, waar 'k op leun. Wel waren wij stil, voor elkaar wat schuw. Maar hij had mij gered, eer mijn vrede verging, Uit de greep van het leven, zó hard, zó ruw Met zijn zoete viool, in de schemering.…

Kloek zij uw zin en immer rond en recht, dan buigt ge uw hoofd nooit als een lage knecht voor 't listig logenwerk der goochelaren; slechts voor de waarheid bukt en buigt ge u neer, en mint haar als u zelve, ja nog meer! Kloek zij uw zin, dan ducht ge geen gevaren.…