Wij, die elkaar in dromen minden, Buiten de dwang van ruimte en tijd, hoe zullen wij bevreed'ging vinden in dezë arme werklijkheid? Uw hoofd, in mijne arm gedoken lijkt als een vrucht zo broos en klein; gij houdt uw ogen vroom geloken; kan daar mijn héle wereld zijn? Er ligt een troost van rustig weten in uwer handen vaste druk. Maanden…

De okselgeur beschreven in een vers rook indringend, een polderbos in de herfst, jij aan mijn zijde. Wij spraken over het ritme van de natuur. Onze woorden vielen als de bladeren, pagina naar pagina vol. Zo schreven wij poëzie; het zweten van de bomen, het lekker liggen dromen in een bed van woorden als mos, gras, aarde, licht dat ik bewaarde…

Hoe de boomschaduwen over de grasmat wandelen, rondom, onophoudelijk. Stil staan als een beuk in het struikgewas. De wil om te groeien is wet: van leven, maar wat weten we van de vogels die tussen blad en takken in ons nestelen? Is er pril geluk dat nog uitgebroed moet? Het wil hier aan de dag waar het strijklicht ons omvat. Tussen ons…

Toen hij de markt bezocht zag hij juwelen een schat van linde purper en smaragd en zijde om rondom zijn hoofd te winden tot turban van zijn tanende gezag en ook een kleine parel die daar lag en steeds vergeefs opglansde in de weelde - die nam hij op en glimlachte en streelde mijn dofheid weg ik zag hoe hij mij kocht met blijdschap…

In nachten van zinledigheid toont god zijn pinksterdrift de hand van zijn aanwezigheid: vurige vingers in het zwart gegrift De wind slaat in de tuin, papieren waaien weg, waarheden vervallen De geest, in hart en nieren vuur, brandt in ons allen Hij dringt door in keel en hand Daden lichten op bij het spreken Harten zullen zinvol breken…

Noli me tangere: Bemin mij voor een avond met jouw ogen, ontketen mij, bevrijd mij van die nooit genezen pijn. Dan kan ik jou op vleugels dragen.…

Nooit is het goed, nooit is het zo goed, nooit is het goed zo, nee, nooit is het goed. Zoals een doffer loopt, koerend over het binnenplein, roekeloos over de rand van de goot, kop omlaag, staart omhoog - Of zoals een woerd kruist door het veld of het riet, blindelings oversteekt, voor geen jager of wagen wijkt - Zo gaat het nooit…

Het mooiste in ons hele leven doen we net als iedereen en daarom juist het liefst alleen. Dus wordt het krom beschreven. Er blaast eentonige muziek uit de annalen der erotiek dwars door de waarheid heen. ------------------------------- uit: Tirade, nr. 300, 1985.…

Je bent gewoon je bent gewoon een mens dat is een warm en onontwarbaar wezen en toch kun je gebeuren als een wonder want ik heb je geroepen in mijn slaap ik riep je liefde door eigen honger in de eigen stem ontwaakt zag ik: ik heb je niet gedroomd hier ben je je bestaat ik heb je liefgehad dit is de nacht ik heb je lief ik heb je…

Hier stond vroeger een gedicht over Adam. Over hoe hij Eva, die nog ongeschapen was, miste. In dat gedicht deed ik wat schamper over de liefde; ik denk niet dat je het mooi vond. Ik gaf Adam de schuld: van het bestaan van verlangen en van de uitvinding van de liefde en van de eenzaamheid. Ik noemde de liefde een 'zoete lege mand' en een …

vegen van zomer een dronken behang voelbaar de liefde van levensbelang droomde van leven een gouden glans de herfst is een streven de liefde een dans ik wil je nog even lief geef me een kans de kilte de stilte de winter brak de kilte de stilte ik huiver ik snak de kilte de stilte en liefde ontstak gebroken ontloken dit laatste…

je weet ik ben een moeilijke vriend, die slecht eet, moeilijk loopt, stofmijt ademt, daarbij denkt het leven met je uit te zitten. daarom dat liggen helpt. daarom dat ik lig en me grondig leeg maak om mij te ontdoen van jou, niet dat het lukt, ze houden ons lekker samen filmpje zien, onszelf als mens daarin weten te vinden, emoties laten…

De paden op! Welja, dat ene pad dat heel de tuin bestrijkt: het rondje binnendoor. Diagonale bielzen hogen hier en daar wat op. En dat is dat. Wat heb je met me voor dat wij hier gaan? Een achtertuin van zes bij acht, een spoor van slakken, minder dan een blokje om. Jij zegt: ‘Dit is het binnenpad.’ Volstaat het schijnbaar vierkant van een…

Liefhebben is lelijk en ouderwets men doet het niet meer ik weet het ik werk ook met handen en voeten om mijn hart te boven te blijven. ------------------------------------ uit: ‘Een hand voor ogen’…

Op tweehoog in de stad droomt ze van vee dat pijn lijdt, een dak dat brandend instort, en ze valt verdiepingen lager op een matras van haar bed. En is weer op tweehoog hoog, al tast ze in het duister en vindt niet wat ze zoekt. Zwart staat haar goed en toch rouwt ze niet altijd, wit is haar kleur voor de dieren op zondag in haar oude…

Laten wij zacht zijn voor elkander, kind - want, o de maatloze verlatenheden, die over onze moegezworven leden onder de sterren waaie' in de oude wind. O, laten wij maar zacht zijn, en maar niet het trotse hoge woord van liefde spreken, want hoeveel harten moesten daarom breken onder de wind in hulpeloos verdriet. Wij zijn maar als de blaren…

lief! maar dat is niet genoeg hij wil weten hoe! van hier tot waar tot maastricht casablanca de ochtendster tot mijn huis hier om de hoek - hoe lief! ik vind lief! lief genoeg hij wil woorden die ronken ik zeg: de langste lange twinkelhaar lief de zachtste haar waarmee ik je omwikkel van top tot teen een glanzende haarhuid een doorzichtige…

Gedrukte letters laat ik U hier kijken, maar met mijn warme mond kan ik niet spreken, mijn hete hand uit dit papier niet steken; wat kan ik doen? Ik kan U niet bereiken. O, als ik troosten kon, dan kon ik wenen. Kom, leg Uw hand op dit papier; mijn huid; verzacht het vreemde door de druk verstenen van het geschreven woord, of spreek het uit…

Wanneer ik morgen doodga, vertel dan aan de bomen hoeveel ik van je hield. Vertel het aan de wind, die in de bomen klimt of uit de takken valt, hoeveel ik van je hield. Vertel het aan een kind dat jong genoeg is om het te begrijpen. Vertel het aan een dier, misschien alleen door het aan te kijken. Vertel het aan de huizen van steen, vertel…

Ik mors je over al mijn paden liefste Jij rood de rozen en jij blinkende het blauw Jij kano's in de blik van elke vrouw Jij beelden in parijzen van het water Jij lentebroden in de manden van de straten Jij kinderen die met een hoofdvol mussen Achter de zonnebal aandraven Jij mei jij wij Jij…