Guess who
netgedicht
1.3 met 3 stemmen
125 Had je er veel aan
jong en mooi te zijn
je borst en je haar
natgemaakt met fatsoen
stil op je kamer
vol liefde en smart
op een antwoord gewacht
waarom deze jaren
der overvloeds hoorn
niet laten bruisen
dag en nacht
op hemels blazoen
zonder strelende handen
in looking glass mirrors
beelden in spiegels
van magie-fantasie…
De tijd van Allerheiligen
netgedicht
1.9 met 7 stemmen
956 Herfstlicht op de steen
fluistert verloren namen
bladeren vallen
Geluiden van de
wereld die ik diep voel, in het trillen
van takken, in het zachte vallen van licht. Hun echo
beweegt door mijn gedachten, en ik adem mee met wat fluistert.
Stemmen van degenen
die ik mis, zijn overal, in het ritselen
van regen, in het tikken van vensterlicht…
Op de knie
snelsonnet
3.4 met 8 stemmen
280 Wat was dat spannend zeg, nou potverdrie
Maar nu moet men nog eventjes formeren
Wie gaat of durft het straks met wie proberen
En zitten er bij Jetten op de knie
"Het kan wel, yes we can" sprak onze Rob
Of was dat een obamabuikspreekpop…
Aards schoon
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
130 De schoonheid van deez aard,
Is pas ’n paar honderdduizend jaar,
Voorbehouden aan de mens,
Hoewel al is miljoenen jarenlang.
Toch besteden we meer
Aan ’t vernielen dan ’t genieten,
Van alle schoonheid op d'aard,
Die ’t is echt meer waard!
Ik mocht er lang van genieten,
Gun het mijn nageslacht evenzeer,
Liefst nog veel en veel meer,…
Echt zonder spiegels
netgedicht
2.3 met 3 stemmen
287 Wat heb je eraan mooi jong te zijn
aangekleed met fatsoen en verwachtingen
verborgen op een huurkamer
vol liefde, wachtend op een antwoord
waarom deze jaren niet bruisen
en jubelen van onsterfelijk genot
dagelijks echt
zonder spiegels
van de fantasie
van strelende handen…
Vallen en opstaan
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
330 Al vroeg hoorde ik fluisteren
in een taal die niemand sprak.
Zachte stemmen, schaduwen van licht,
een wereld die door de muren sijpelde
en mij vond – nog voordat ik wist wie ik was.
Ze noemden het angst,
ze noemden het ziekte,
ze gaven het namen die niet de mijne waren.
Maar diep in mij trilde iets ouds,
een weten zonder woorden,
dat zei…
Rob's afterparty
netgedicht
2.2 met 4 stemmen
142 Toch knap gedaan van 'Democraten' Rob
Twee vliegen in één klap:
geen wilders-2
de deur weer op een kier
voor vvd
met links: zijn zege kostte
Frans de kop
Kortom, het wordt een feestje,
dat formeren
één vrouw die het mag doen met wel drie heren!…
Mijn dochter Giulia komt vandaag terug van vakantie...vakantie...vakantie!!!
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
102 Maandag 27 oktober 2025
(op de melodie van Visite, visite van Lenny Kuhr)
Vakantie, vakantie, het huis op vakantie
Marius Meijboom is weg en Rood een weekie leeg
met ook de verzorgers, de mama's en papa's
het is een droom, die droom begint vandaag
(Rood is de afdeling waar 6 personen incl. Giulia wonen)
Vandaag vrijdag 31 oktober…
Ik ben die man
hartenkreet
4.6 met 7 stemmen
363 I. WAT NIET MEER IS
Ze zijn weg.
Dat is alles.
Twee kamers.
Twee stemmen.
Twee lichamen die ik droeg —
en nu niet meer mag vasthouden.
Ik loop door het huis.
Hun geur zit in de muren,
hun namen — in mijn keel.
Maar ik zeg ze niet meer hardop.
Te veel lucht.
En alles breekt.
Ze zeggen:
je moet sterk zijn.
Je bent een man.
Je moet…
De hamer van onrecht
netgedicht
3.5 met 13 stemmen
243 De Hamer van Onrecht
Wanneer ik naast je zat,
het bed een eiland van stilte,
voelde ik de dreun —
de hamer van onrecht
die zonder waarschuwing viel.
Sommigen huilden,
hun tranen echo’s van een strijd
die al verloren leek.
Maar jij draaide je hoofd naar het mijne,
je hand trillend,
en fluisterde zo zacht
dat alleen mijn hart het kon horen…
Kado
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
239 Op zoek in mijn trapkast
naar iets wat op kado papier lijkt,
rolt er iets opgerolds op de grond,
naast stofzuiger.
‘k Weet niet meer wat het is…
‘k Rol uit en zie uitvergrote fotoos
van dochter,
had iemand ooit uitgeprint
zodat ‘k haar goed na kon portretteren.
Die gebruikte ik nu
om het boek over liefde,
de agenda,
die voor haar…
De poëet en filosoof
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
88 Daar op de boulevard praten een poëet en filosoof over het leven.
Hij denk wat te zien aan de poëet en vraagt:
'Wat is er?'
De poëet lacht en zegt:
'Alles'
Ze lopen door.…
Tijd
netgedicht
1.5 met 2 stemmen
118 Tijd, dat is wat mooie dingen kosten
Daarom verlang ik naar tijd
Een verlangen om het van een ander te krijgen
En het daarna samen in stukjes te hakken
Maar ook om het met anderen te delen
Tijd voor simpele kleine woorden
En ook tijd om daarover na te denken
Maar ook tijd voor angst
Angst voor tijd
Maar, angst is maar voor even
en…
Allerheiligen - Allerzielen
netgedicht
2.0 met 2 stemmen
131 Er zijn weer velen die
van ons zijn heengegaan,
ze leven nu bij God,
en nieuw is hun bestaan.
Ze zijn voorgoed in het licht
dat vrede heet en kracht
want vreugde overvol
kwam voor hen na de nacht.
Want God, die liefde is
en troost bij elke smart,
heeft nu voorgoed hun naam
geborgen in zijn hart.…
Nog steeds
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
529 Nog ben ik hier,
nog hoor ik het schateren van kinderen,
nog zie ik jouw natte jurk aan de waslijn,
zacht zwaaiend,
als een gelukkige bruid.
Nog ruiken jouw handen
naar tarwe,
en jouw kus
heeft de smaak van liefde.
Nog is het leven
een wonder.
Nog steeds,
na duizend-en-één nachten,
kan ik jou
liefhebben.
***…
Zuiderzeevogels
netgedicht
1.8 met 4 stemmen
323 Wel spijtig voor die
welzijnwelwillende
moeders en weduwen
dat tussen de duizenden
brandnetelganzen
op graslanderijen
IJsselmeervogelsteden
langs veluweranden
de stad van de waterlelie
waar ooit flevo lag
tot muziekwijk almere
dat tot voor een eeuw
zuiderzee-eiland was
zo veel notoire
nitwilderszieke
krommetenenkiezers
op…
Dikke touwen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
169 Het sterven snoeit weer de dikke touwen,
laat een spoor van de barre winter na;
Ze lamenteert nu, ik bij hem weg ga,
met de gasten gaat ze nog niet trouwen.
Zijn adem gleed langs tafels en banken;
Erbarmde zich om zijn verslagen mond;
In gitzwart katoen liep hij in het rond,
Op weg naar de linde met haar ranken.
Zijn verlangen naar het eind…
Ik en de tijd
hartenkreet
2.7 met 3 stemmen
358 Mij kon niets gebeuren,
zo dacht ik vroeger —
onkwetsbaar als de zon,
die nooit haar licht zou doven.
Maar zie mij nu,
veertig jaar verder:
elke stap een afkooksel,
van wat ooit vanzelf ging.
De spieren takelen traag,
de knieën kraken herinneringen,
het lichaam schrijft verhalen
die de geest niet hoeft te horen.
Toch glimlach ik nog…
SPOOKFESTIJN
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
398 In Antwerpens schone dierentuin vallen
bij talloze verblijven met blij geplof,
waarbij de bewoners roepen vol lof,
zich graag gevende geurige ballen.
Binnen graasruimtes, luchtige stallen
en woningen van rovertjes klinkt dof
het rollen van lekkernij door zand en stof,
zal allerhande dieren bevallen.
Stokstaartjes of monsterhagedissen:
alles…
Te rusten lig ik stil
poëzie
2.8 met 6 stemmen
1.572 Te rusten lig ik stil en hoor
het klokke-tikken
het meet de nacht, aldoor, aldoor,
met ogenblikken.
Mijn schone droomgedachte faalt
door 't tikke-takken,
de slinger steigert op en daalt,
gaat rijzen, zakken.
Dat klokgetik in stille nacht
doet ijzen, ijzen -
want slaaploos door gedachten-jacht
volg ik die wijze.
------------------…