Alle inzendingen

‘k Ging naar een lezing over een Rusland reis De lezinggeefster, reisleidster haalde vaak de naam Ivan aan, haar overleden man Er lag zo'n passie, liefde in haar rede dat ik om haar die reis wel maken wou. Bij mij ook veel passie om de naam, die beter paste bij mijn zoon, die hij zijn laatste jaar nog kreeg en wel dragen wou. ‘k Kwam…

Gods grote zegen is steeds het bed te mogen opzoeken, om het daarna ook even dikwijls weer te mogen verlaten.…

Mijn zonen kwamen zomaar naar beneden Ik had ze al in weken niet gezien De griep wellicht? Of uitdroging misschien? Het bleek een nog veel ernstigere reden Voor mij als vader is het een bekoring Zo'n wereldwijde gamersnetwerkstoring…

Loop langs de rand van het water, een vis die naar adem hapt. Rimpelingen na het einde; na het later, waar alles; op zijn eigen manier op wacht. Zelfs de mensen om je heen, zijn slechts rimpelingen die voorbijgaan. Want er is er geen één, die ontkomt aan de laatste traan. En kijkend in glanzende ogen, zie ik de eigen rimpelingen verschijnen…

Er groeit een dorp bij een kerk dicht bij jouw hart staan koeien in de weide je staart verlegen naar een veranderd landschap op het natte tekenveld iets goed observeren naar onbevangen waarheid is belangrijk, zeg je en niemand spreekt jouw oude potlood tegen in de groene boezem van de vergeten stad het grijze potlood heeft…

- Gen. Z - Gen Z is zich nog veel te weinig bewust  van pickpocketers in crowded places  stations of subways  in buses and trains Altijd op je borst in een tasje, dat ding,  hoe vaak ik dat niet heb gezegd, lieveling Ik weet het, toen had je geen shorts nog op tiktok  alleen maar een achterzak los om je billen  laat staan…

Kinderen roeren in de ketel, ze brouwen -- borrelend geluk.…

nog steeds stroomden mensen naar het plein dat gonsde als een bijenkorf in vol bedrijf met raten waarin alle doden in de meest vreemde houding lagen op hun weg uit paniek het bleek een catastofe van ongekende omvang door zuurstoftekort pulserend in een kring door onbekende oorzaak zich verwijdend en weer verkleinend zonder zichtbaar…

Moeder zag het kind verkwijnen, 't Ging sinds lang naar school niet meer, Maar zat treurig ganse dagen Bij het open venster neer. Buiten speelden zijne broerkens Met de handboog en de top, Of zij staken langs de duinen Hunne grote vlieger op. Dáár zat 't kind steeds in zijn leunstoel Bij het venster in de hoek Traag de blaadren om…

langs het fjord, door het woud waar stilte de adem beneemt staan gespannen krachten klaar met ogen die energie fonkelen Husky’s blaffen springend blij als geduld hen wordt beproefd ik leer sturen, remmen en staan klaar om met hen mee te gaan de eerste sporen glijdend licht met zicht groeten ons de bergen droog en stil is de wereld wijd…

In dit huis wil je blijven wonen en sterven. Je moeder schonk je de luiken, je vader Heeft tot zijn tachtigste in de tuin gespit. Nu zijn ze verdwenen ergens in jou, op een plek Waar ze niet moeten dubben en peinzen En waar ze in een lieve stilte luisteren Naar een lang ironisch verhaal. Ze overwegen te verhuizen naar je kinderen. ----…

Een onbekend bacterietje uit Thij Vervulde bijna al zijn grote wensen Maar was het liefst wat meer onder de mensen En wou ontsnappen van de boerderij Zijn meer ervaren pneumokokkenmaatje Zei: ‘Kom, ik weet nog wel een geitenpaadje’…

Also sprach kazimir tot zijn elim, schrijflustig en woorddadig  boven de gordel  van zijn zwartwit getinte streepjespyama  zoekend naar zijn geliefde somtijds snoodaardige prinses zij zelve staande op de uitkijck smachtend naar haar one and only  savior euroknight   vergeefs - althans voorlopig! -   wachtend op zijn overtocht…

Ik tankje God foar noch in hjerst Foar it sulveren lint yn myn hier Foar de fersliten skuon, de ôfdroegen jurken Foar in hânfol jiske fan it fjoer fan de leafde Foar de maitiid dy't no sa ûnberikber fier fuort is Foar de simmer dy't de earrebarre nei fiere lannen brocht Foar de siel dy't noch hieltyd net leauwe kin Dat de gloede fan joustermerken…

Opvallend hoe ze vlak voor het verscheiden Van 't kansloos 'kabinet' met pvv Nog even optreden voor de tv Hoe scheef is toch hun schaats waarop ze rijden! Verlos ons toch van al dit kwaad, heer Schoof Speelt u, of bent u ècht Oost-Indisch doof?…

Er was er eens... een sneeuwklokje Een bloempje teer en wit Die wil zo graag de lente in Moe van de winterzit Een winter koud en nat en grijs Ze hunkert naar de zon Oh als die maar eens schijnen ging Oh als dat maar eens kon Zo'n dag waarop je warmte voelt Van gouden zonnestralen Waarvan je weet dat het bestaat Niet enkel in…

Wat hoorden al die zeeschuimers van bonken Rondom hun zelfgebouwde houten huys En vluchtten zij toen terug in hun kombuis Voordat zij konden schaven aan hun honken? Was 't pärnu rapla haaland jögeva of tartu elva pölva haapsalu een oerkreet kindvall tromsö helsinki gehuil tampére tallinn nokia Daar waart vervaarlijk zembla's noorderlicht…

Stem in de Stad zoekt een plek voor zijn tent en het karretje om schroot en blikjes te verzamelen Stem in de Stad gaat ‘s nachts over prikkeldraad op oudijzertocht is op drift geraakt in een bijna-wrak-bootje vastgelopen in het riet Stem in de Stad woont op een laatste rafelrandje van de stad woont in de struiken onder een…

Stilte in de lucht de bomen fluisteren zacht golven dragen mij Lucht ademt rust, de wind draagt een fluistering, strijkt langs mijn huid en raakt gedachten die nog dwalen. Bomen bewegen traag, hun schaduwen reiken naar mij, als handen die troosten en zoeken. Zon verwarmt, maar haar licht voelt een zachte storm, een aanraking die iets…

Mijn andere vader leer ik kennen door op pad te gaan met jou en overal waar we zijn weet jij iets over hem te vertellen en zo zie ik naast de herinneringen mijzelf in andere spiegels Er valt licht op trekken die ik ken maar die nu andere schaduwen lijken te werpen in deze grot van mijn gedachten, verlangend naar de warmte van de…

Elimia eximia, ik zweer u met de rechterhand op mijn voorlopig nimmer dralend immer kloppend bonzend hart dat ik sans gêne durf beweren als rechtgeaarde schatbewaarder van de boven- en beneden- windse overzeese delen van 't koninkrijk der Nederlanden dat ik mijn zaak op orde heb: Boven de gordel, zogezegd Edoch in eroretrospectie…

ze zijn onvast ter been door gebrek aan coordinatie in evenwichtige krachtverdeling hologig kijken zij met lege blik in een gestoorde balans proberen zij te dealen met hun vrijwel geblokkeerde ik door een te kleine woordenschat die te weinig sociale vaardigheden omvat om communicatief goed om te gaan met leeftijdsgenoten…

Coenradie (van Justitie) stelde voor Daar het aan cellen en cipiers blijft schorten Detenties met twee weken in te korten Zij vond voor deze plannen geen gehoor De Blonde Baas vond het geen goed idee Dat gaf wat frictie in de PVV…

Stemme: Daer ick lach en sliep in een prieel, etc. Ick moet met sangh vertalen De Min myns jeughd afmalen, Die my treurigh deed dwalen, Tot dat ick quam te praten By haer, wiens ooghen-stralen Mijn ziels krachten ontstalen, Myn levens lust onthalen, Sonder dat sy my haten: Want haer lieflijck ghemoet, Is vriendelijck…

Als we de steen mogen geloven Dan rust jij, Wim, vier lentes net, Hier haast een halve eeuw al met Je broertje Joris, dat van boven Boem! op je buikje werd geschoven Als veel te groot verjaarspakket - Geen toetertje deed rettettet, Geen wimpeltje werd rondgewoven. Er is sindsdien maar weinig leven Behalve soms die doffe ploffen Zo'n…

ik woon in een boom en moet er 's avonds voor eten en bed weer uit komen zo heeft hij het mij geleerd hij hielp je met het verwezenlijken van je dromen en een woonoord te bouwen van hout taai en verweerd hij is nu eenzaam en oud bouw je eigen onderkomen zei hij die het verlies van z’n eigen nooit heeft verteerd weet je jongen was…

Muziek streelt mijn huid Tot elke vezel in mijn vel Jij hoort mijn roepen wel En vertwijfeld ga ik Hopen Muziek klinkt in mijn oren En in mijn hart en ziel En als ik val en kniel Hoor ik van ver de koren Zingen Muziek heelt mijn ganse zijn Mijn denken en mijn geest Alsof dat vroeger nooit is geweest En ik weet: in alle noten zal ik…

boven de poolcirkel, stil en sereen ligt een wonderlijk winters toneel een stad omringd door bergen en zee waar mystiek het noorderlicht danst de nacht komt vroeg als licht verdwijnt in verfijnde kleuren gloeit dan de hemel met betoverend groen, paars en goud de magie van een tijdloos juweel fjorden fluisteren er oude verhalen over tradities…

Weerspiegeling van de volle maan raakt het lage water van het zoetwatermeer wanneer je bij me bent in diepe dronkenschap verlegen vlinders dansen boven oevers in het heldere maanlicht van lentelucht je bent van vlinders en van mijn dronken hart laat je me weten terwijl je een liedje zingt stap voor stap in het duister klinkt de echo van…

Katjes in de wind bruine blaadjes verwelken winter ademt stil…