Alle inzendingen

Wat ben jij saai en somber Kreeg zij op haar donder Met deze waarheid als een koe Deed ze toen de boeken toe Dat ook zij begon te jokken Konden leugens niet verkroppen Daar met enkel fabels baren Niemand viel aan te varen
 Leugens vroegen waarheid  
Te stoppen met misleiden 
 Die zei dat is verleden tijd Ik blijf bedrog verspreiden…

Ik sla de bal en rochel als een otter Mijn vrouw loopt ook te blaffen op de baan Nog 18 holes met hoge koorts te gaan Het putten gaat gepaard met flink gesnotter Zo staan wij op de green met zere kelen Ons jaarlijks potje griepgolf uit te spelen…

hoe in een ver verleden een eerste melodie ontstond door met vlakke handen samen te pletsen op water samen te slaan op hout hoe ooit mensenhanden een hele stad zouden metsen steen na steen laag op laag en hoe muziek een ziel heeft - een soul, een beat - meer is dan louter ordening van tonen zo gaat een oud verhaal…

Het Angelus klept in de verte in tonen zilverhel, Grootmoeder knielt op de drempel, de kinderen staken hun spel. Grootmoeder bidt: 'Onze Vader...' De kinderen zeggen 't haar na: - een zonnestraal glijdt door het lover een lichtstraal van Godes genâ. -------------------------------- uit: Gedichten (1907)…

Een schuddebuikje is het doorgeefluikje van de schaterlach!…

vroeg in de avond kraakhelder het hemelrijk de maan op een schuit en boven de boot Venus hemeldiamant…

Iedere seconde snelt voorbij, geen eentje blijft er hangen Niet voor minuut of eeuwigheid, los van ons verlangen Soms denk ik wel, bij snelle pas, dat alles is vervlogen Maar ook dat dit een mooie was, en velen nog gaan komen…

Nu onze voeten zonder lijnen zijn, alles uitgewist werd bij het oversteken is er nog slechts het breken van de sneeuwkristallen om onze opwarmende lijven heen ten teken dat we aangekomen zijn. Willen en streven raken langzaam afgedreven. Bestaan bestaat nog slechts uit al het overige vergeten. Het behoudendste in dit behouden huis staat afgemeten…

Buiten smelt de sneeuw al die bijeen kruipt als water op een glazen plaat, maar het hagelwit van het laken dat jij om je lichaam slaat is nog onberispelijk intact. Slaapdronken open je je ogen en wat uit je mond ontsnapt, voelt zich bij uitbraak betrapt en staat als een maan alleen: een stille `o' zonder helpers, zonder medevluchters.…

Ik kan poëzie waarderen. Wanneer ik een gedicht gelezen heb zet ik beneden aan de pagina ernstig een nul of een één. Bij twijfel cijfer ik per strofe. Hun gemiddelde wordt afgerond en eveneens onderaan genoteerd. Als ik de bundel uit heb, tel ik alle enen op en deel de uitkomst door het aantal gedichten. ---------------…

een altijd parate steun en toeverlaat een bron van kennis en digitale maat helpt als gids bij elke eindeloze vragen met door mensen bedachte antwoorden een computer met eindeloos geheugen verbindt de geschiedenis met het nu door ideeën sneller dan snel te delen stimuleert zij de creatieve mens in haar schaduw schuilt ook het gevaar van…

De blinde antwoordt beleefd op alle vragen -- niet aan hem gesteld.…

'O' avondrood schreef de dichter Jules Deelder destijds al eens... ik stel me voor dat de 'O' staat voor de open mond van de verwondering we kunnen gerust stellen dat de zo fraaie lucht hier garant staat voor het blozen van de avond…

Ze zijn weer uit de grond! De allereerste sprieten Kom lui het is genieten Ik spring al in het rond En val haast op mijn kont Maar wat kan mij het bieten Ik laat dit feest niet schieten Al ben ik blauw en bont En snoer je mij de mond Ik ga ze nu begieten De pasgeboren sprieten Die houd ik graag gezond…

haal het masker van je gezicht toon me wie je bent wie je werkelijk bent niet dat van zoals een ieder je kent niet dat zoals ik wil dat je bent het verschaft duidelijkheid allicht ook over hoe ik denk dat jij mij kent en dan … en dan … toon ik mijzelf ook zonder masker en blijk ik misschien ook totaal iemand anders te…

Je was hier met die stille warmte om een eenzame vrouw te troosten dacht ik dat jouw stem klonk in naamloze echo een ongekende liefdesband in de naam van lieve vrede probeerde de onrust te ontstemmen in het kalme zwijgen van de nacht je vroeg me waar we trots op waren tijdens onze innovatieve dromen het was te laat om opnieuw te beginnen…

Prangende vragen die zijn blijven hangen arglistig argwanend en diplomatiek voor de ander ontweken liever een holfrazig antwoord als dwaalspoor Oost-Indisch doof fabulerend maar geen klip en klaar helder bewijs voor de ander de waarheid, de hele, niets dan die ene het zeker en vaste waterdicht onomstotelijk onweerlegbare…

als iedereen nog slaapt fluistert ze ze zwijgt ‘s avonds ze stamelt ‘s middags en ‘s morgens in de nacht huilt ze een man en een vrouw wonen in het huis een vlieg op de muur vlucht voor het geweld op haar hoede strompelt een gebroken kleine schim voorbij als iedereen nog slaapt fluistert ze ze zwijgt ‘s avonds ze stamelt ‘s middags en…

Op elke Bladzij wemelt het van tael Ontsproten aen zijn eng negativisme De linker Bladzij van zijn hemisfeer Ontbeert elk Inzicht; wat lyriek vermag Verstaet hij niet, hij walgt van elke lach Een kwinkslag maeckt hem kwaed en maladiek De rechter Bladzij is zijn wet - niet meer Zijn kritisch brein spuit nooit constructivisme Begrip, dat…

Ik zeg teveel toe als losse flodders dicht ik dingen toe die ik niet uitwerk of te lang, veels te lang laat liggen, laat wachten dat komt mijn kredietwaardigheid niet ten goede ik heb er wel een verklaring voor maar daar heeft men geen boodschap aan en dat begrijp ik goed, zelfs zeer goed ik hoop in dat begrijpen nog meer te rijpen en mijn…

Weet je, nu het winter is is het nog slechts even wachten op de bloemen die zullen bloeien in mijn tuin. Op de warmte van de zon die hen doet kleuren, de frisse bries die verspreidt hun geuren. Nog even wachten en zolang nog wandelen door serene witte veld. Niet over koude tenen klagen, maar vrolijk op de gladde ijzers wagen op dicht…

Liefde is pogen te vallen, zwemmen, vliegen -- tijdens het stilstaan.…

je huid strakte door de onverwacht koude inval met een aantrekkende scherpe oostenwind goed aangekleed en toch met tranende ogen en een koude neus fietsen in de sneeuw een routine uit vroeger jaren waarbij je als kind al tig keer pittig onderuit bent gegaan maar met de soeplesse van de jeugd zonder fracturen weer ongedeerd…

Heilige Schriften zijn die waaraan niemand een sylbe verander, Godlijk, naar letter en geest - Goede gedichten zijn zo, zij dan hun bron de Skamander, Jordaan of Noordzee geweest. ---------------------------------------------- uit: Het zichtbaar geheim (1915)…

Ik zag de grootste geesten van mijn generatie bloeden voor een opstand die niet kwam. Ik zag ze dromen tussen boekomslagen en ontwaken in de hel van tweeëntwintig steden, heilloos als het uitgehakte hart van Rotterdam. Ik zag ze zweren bij een nieuwe dronkenschap en dansen op de bodem van de nacht. Ik zag ze huilen om de ossen in de trams…

in zalen vol licht, waar het denken botst staat Bureau Buitenschot als satirische rots met woorden, als messen scherp geslepen ontrafelt het maskers, legt het stress bloot adviseurs met hun gladde verhalen hoge facturen voor schrale oplossingen een hele wereld van prachtig jargon in rapporten heel zachtjes gebracht daar staan ze dan, als…

Ogen die kijken vanuit het diepst van de ziel geven veel liefde.…

Lucht kleurt avondrood toren wijst naar horizon de dag sterft in rust Avond daalt neer als een fluistering over de stille stad waar lucht nog nagloeit van de zon die achter de horizon verdwijnt. Langzaam vervagen de contouren van huizen en bomen in de schemer terwijl de torenspits zwijgend de hemel raakt met zijn ijle kruis. Klokken…

De poëzieweek is onlangs begonnen. Wij brengen onze verzen aan de man in kroeg of buurthuis en ontvangen dan als honorarium consumptiebonnen. Zo’n week is mooi, maar ik (ik zeg het maar) dicht tweeënvijftig weken in het jaar.…

vergeet wat zin heeft ontmoet liever een vreemde en verzacht tot kippenvel beken daarna tot naamloos te weten wat ook zonder naam geweten heeft laat zijn wat zonder te zijn nooit was geweest…