Alle inzendingen

Er zit een onverzettelijke vernietigingsdrang in het dagelijkse van onze voetafdruk een onvermogen om de planeet te redden en we doen er bijna allemaal aan mee, vertelt ze en ze voelt de eenzaamheid nu er veel meer handelingen nodig zijn om moeder Aarde uit haar wanhoop te redden ze kijkt naar haar voetafdruk in het zand ziekte en geldgebrek…

veel sterren zijn er niet te zien want vandaag verschuilen zij zich achter de dikke dekens der onduidelijkheden meerduidige stemmen klinken steeds luider voor de één als tirades van Hades als sirenen voor zij die niks denken geen hoeven te vrezen voor vergaloppering door Pegasus te misbruiken of als Icarus in het ongewisse te duiken…

Hallo! Hoe gaat het, ome Cor? Ach ja, his little corridor.…

In een lobby vol stilte groeit een muur van groen, elk blad een herinnering aan wat niet meer gezegd werd. Ze glimlacht naar een jongen met een naam op zijn revers, alsof beleefdheid een schild kan zijn tegen wat binnen woedt. Buiten valt de avond, licht zeefde door vitrage, haar hart klopt te luid voor een plek die bedoeld is om zacht…

ik weet het zeker als ik de kraan dichtdraai komt er geen water meer uit dat het uiteindelijk door gebarsten leidingen alsnog naar buiten spuit de fundering van ons huis ondermijnt of wegspoelt zo u wilt daaraan heb ik dikke schijt dat zal me aan m’n reet roesten moest dat water maar niet bestaan ik weet het zeker als ik de kraan…

Uw tere tred in ijle stille sfeer - in mij, in mij de nacht! - ik wacht op u… om u dat ‘k nog begeer. Mijn leven zij, zo ik mij tot u keer… - vergaan van u bedacht - en zacht de open droom te efemeer. Te zijn in ’t ongetijde, dit niet meer… - een schijn in stille pracht verragt - en dieper is het zinken weer. Totdat…

Stem wie je wilt. Op de lieve mevrouw van de overkant, de jongen met de groene baard, het lekkerste hapje uit de krant, de salonsocialist, het sprekende weekdier, het grijze toppunt van onkreukbaarheid. Stem een regent of opponent of dilettant, alles is goed, behalve Trots en Vrij – laat Vreeswijk liggen waar het hoort, ver onder ons…

Hun glans verloren Steeds meer vallen ze uit elkaar, zo klein zijn de vaste verhalen geworden die, eenmaal uit de dagelijkse gebeurtenissen gezeefd mijn leven en identiteit vertegenwoordigden En steeds minder mensen kennen nog details die een echt mens van me maken Gelukkig ben ik niet die verhalen van mijn leven geworden en beter…

Wat is kwaad, wat is goed in ons bestaan? Twee krachten die elkaar bejegen, zij trekken samen door ons wegen, waar licht en donker verder gaan. Goed is de hand die liefde biedt, die troost waar pijn de hoop wil breken, die zwijgt maar nooit de mens zal wreken, en leeft waar hart en vrede geschied. Nietzsche zei: “Er is geen kwaad, geen…

Zacht omhooggestuwd vleugels omarmen stilte weg naar het licht toe Verlangen naar een plek waar zachtheid de lucht vult, waar mijn overvolle zintuigen langzaam stilvallen. Een ruimte waar elk geluid fluistert, en mijn geest in stilte mag uitademen. Dromen van een tuin met paden van mos, waar bloemen hun geur aan de wind toevertrouwen.…

We maken allemaal een hokje rood, Daarna gaat Nederland de stemmen tellen, Of het naar links of rechts zal overhellen, Maar meestal wint de grijze middenmoot. Dan duurt het twee, drie jaartjes ongeveer, Daarna doen wij hetzelfde nóg een keer.…

Ze hangt daar hoog, van zilver zacht, een spiegel in de donk’re nacht. Ze waakt terwijl de wereld slaapt, haar glimlach aan de hemel straalt. Ze kust de zee, de wolk, het gras, en maakt van schaduw stille was. Een droom zo puur, een licht zo klaar — de nacht lijkt minder eenzaam daar. De wereld houdt haar adem in, de wind beweegt op teugen…

Ik wandel al lang door 't leven Langs mijn levenspad, Over heuvels en dalen, Genietend van al ’k heb gehad. Als heuvels voor mij te hoog zijn, Loop ik gewoon ’n eindje om, Ontmoet soms moois onverwacht, ’k Op onbekende plekjes kom. Zo blijf ik genieten van het zijn, Elke dag weer opnieuw, Blijkt ’t zijn nog steeds fijn te zijn.…

De zon die toch weer door de wolken breekt alsof ze nooit door duister werd gehinderd is beeld van wat mijn hart beleeft en wat het voor jou óver heeft: veel moeite maar ook licht, een geur van late rozen, een kinderlied dat nergens zwicht, een glimlach mooi als een gedicht dat zelfs verliefden kan doen blozen.…

Gedichten stromen als stuwend water uit mijn pen als onuitputtelijke huilbuien onmogelijk nog enig andere taak te verrichten jij bent niet meer…

"Ik doe met die onzin niet mee", zegt de kok van eethuis MIDI, "De ene wil het zus, de andere zo, er komt geheid herrie ! En zoals stond te lezen in de kranten, maak ik 't makkelijk voor mijn klanten, ze hebben keuze uit GOED DOORBAKKEN, WELL DONE of BIEN CUIT" ...…

Hij dacht een opera buffa te gaan zingen doch niemand zag hem zitten als premier verloor z'n kop, met al die buitelingen totdat een diva zei, ik zing wel mee en groef haar graf al in de opening Verkenners uit 't verleden kwamen langs een blaaskaak die niets deed dan grijnzend zwemen met hoge hoed, niet serieus te nemen Twee oude mastodonten…

Het is woensdag 27 oktober 2025 de dag van de 2e Kamerverkiezingen! de dag van de democratie!! D Day, de dag van de beslissing? nou dat laatste, vergeet dat maar daarvoor is Nederland te onsamenhangend eenheid in 't Koninkrijk ver te zoeken verdeeldheid aan de lopende band geen pijl op te trekken Wilders zal wel zakken maar zakt niet…

Het is beter dat het onzegbare zwijgt dat een vrucht langzaam rijpt dat je rustig blijft en naar je eigen boezem grijpt Het is beter dat je geen kuil voor een ander graaft dat een ander jou geen stuipen op je lijf jaagt dat je niet hoog van de toren blaast en je mond voorbij praat Het is fijner dat je aardig bent voor je medemens en…

Nerveuze vegen over een doorleefd schort. De geur van kruidnagel; Kruitdampen stijgen op uit rode kool. Haar gedachte krult, terwijl mijn lichaam deinst. Mijn ogen prikken. 'k lust geen rode kool. Stil jij! Smakalak étan!…

Het is voorbij gegleden Het ging bijna ongemerkt Alleen nog maar verleden Het lichaam zeer beperkt Nog steeds dezelfde kleden Alles dertig keer zo duur Een kleinkind overleden De klok slaat negen uur Leeftijd is maar een getal Maar dit voel je overal Honderddertig is wel zat Hoger hoeft ie niet de lat Je levenlang gebeden Bijna iedereen…

de romantiek in jouw versregels doet mij huiveren van verlangen alsof ik al een tijdje intiem woon in de mystiek van jouw gedicht er vrolijk door de zinnen wandel af en toe blijf wachten bij een komma zonder twijfel, alleen om te rusten de mystiek in jouw gedicht doet mij stil staan bij de punt wat jammer dat je nu al stopt mij niet nog…

alleen? Hallo? Help! Zie je niet dat ik verdrink? Laat je dat toe? Heb ik dit verdiend? Ben ik verdoemd? Liefde, zeg je? Ik antwoord niet. Pijn… Help! Fluister je? Ik hoor je niet! Ik schreeuw. Ben duidelijk. Geef antwoord. Liefde? Maar HEER! Ik ben bang! Help! Ik weet dat je er bent! Zeg je naam! Ben duidelijk! Ben duidelijk……

wat ik het liefste wilde is terugkeer tot een vroegere stad staat van geborgenheid beginnen van mijn leven nu de onbestaanbaarheid daarvan vergeet ik bij terugkeer van een reis ouder geworden en toch terugvallen kunnen in vroegere warmte ----------------------- uit: Tirade nr. 200.…

Ik leef niet meer als ik u niet aanschouw. Mijn denken is in leegte weggezonken. ’k Zie ’t licht niet meer, maar ballen vuur en vonken En dan duikt alles in een nacht van rouw. Er is een luide suizing in mijn oor, Waar alle stemmen effen in vervloeien, Tot klanken, schoon als bloemen, open bloeien, En met een schok is ’t dat ‘k u noemen hoor…

Volt u aan, volt u aan volt u moedig in de strijd de verkiezingsstrijd stem op VOLT dan pas stemt u voor Nederland een Nederland in, van en voor Europa denk niet stedelijk, niet provinciaal ook niet landelijk nationaal maar INTERNATIONAAL VOLT vertegenwoordigt uw stem in Europa en in de Wereld daarbuiten dus VOLT U AAN, VOLT U AAN!…

ook voorbij de grens zal het landschap lieflijk, weids en wonderschoon zijn…

Het leven heeft geen zin Het is de Criminaliteit of de Uitkering in Er is gezegd dat je eerlijke kansen krijgt Waarom heb ik niet bereikt wat ik heb bereikt Ik ben een strijder Omdat ik zoveel heb moeten lijden Ik heb zo vaak naar God gebeden Omdat ik in het verleden met slapeloze nachten op mijn kamer heb geleden Het leven heeft geen…

Denkend aan het verleden Zie ik eindeloos veel beelden Van mijn herinneringen Uit lang vervlogen tijden. Vooral het beeld van haar, Degeen ik in het nu zo erg mis, Ik zoveel geluk mocht smaken, Nooit genoeg van kreeg. Daarom mijmer ik graag over toen, Verlang ik terug naar eer, Wil dan alles weer graag overdoen. Dat gaat alleen…

Als kind had ik naar de overkant kunnen lopen, het ijs was dik genoeg maar ik hoorde hier op deze oever, nog steeds kijk ik naar de ganzen en 's zomers naar de plank- peddelaars en de bommetjes van schreeuwende kinderen Ik ken de jongen met groene ogen de anderen die bij de boom bier drinken, in het kanaal plassen pizza halen en kussen…