Alle inzendingen

Tussen de lage nevels van de vroege morgen Voorbij de weidehagen waar de dauw het gras kust Zoek ik aan de bosrand de vogel van onrust Hij wacht op het zonlicht Lacht als het daar is de schaduwen weg achter beuk en hazelaar En dan roffelt het door het woud De specht bekvecht met het hout…

De Sint onze grote kindervriend is alweer aan zijn vermoeiende reis begonnen En hij is nu ergens op de Atlantische oceaan Hij wordt vergezeld door de veeg roet, gele, rode, groene, blauwe en regenboog pieten Een zwarte Piet is een taboe voortaan Al het speelgoed moois in boekvorm gleed al door de brievenbus Ja want kinderen moeten kunnen dromen…

iemand opent het venster iemand houdt de nacht over ons heen als een nieuw tentdoek iemand kent de weg iemand legt mij zijn oude tweedjasje over de schouders iemand zegt honing, iemand zingt honing, iemand proeft iemand gaat met mij de rivier in iemand zoekt tussen de schelpen naar de allerkleinste geopende schelp iemand zoekt naar een…

Van huis uit heette hij Octavianus de eerste echte keizer van het rijk die rome tot in uithoeken liet groeien en heersen over volken tegelijk Hen bood hij het romeinse burgerschap in ruil voor vrede maar met recht en plicht ze konden dienen in de legioenen en hoger klimmen, zij het stap voor stap Zo maakte octavianus imperator, van Gaius…

Aan de voet van de kraan, waar de dijk zijn rug kromt naar de Schelde, zie ik verweerde bossen schemeren over het water, in het kille ochtendlicht. Hier sta ik, stille getuige van tijd en tij. De dijk, wachter tussen water en land, draagt de last van eeuwen; verstilde marsen, sporen van nooit vergeten strijd. Hier stond ik aan het roer, hier,…

een overgave aan verre verten de opvlucht van ganzen alleen zij weten waar ze gaan in het vroege licht de tijd kruipt voort over het barre land om in oeverloze leegte te verstuiven in de wind het uit donker geboren lied van het koude hart diep verborgen in een winterjas een engelenstem zweeft aan zijden draden tussen zomerwind…

Met een brede borst masturberende tong mooie veren, hete adem en gespleten tong leven ze op onze huid Wij geile ratjes in de ogen van de gillende meute die in de dierentuin rammelt aan de hekken, de kooien waarin we gevangen zitten De gorilla's die wegen banen de hyena die zegt te helpen de pauw die ons kapsel doet de draak voor ons…

zelfs in de micro en macro kosmos heeft zijn hand de schepping toegedekt met aarde waar de zomer gaat tot in de superlatieven van geur en kleur dekt aarde in de winter zijn schatten toe beschermt ze tegen kou en snijdende wind in de lange donkere nacht waar soms een sneeuwdek wacht dat oplichtend mens en dier isoleert…

Ik was getrouwd, maar mijn ex-echtgenote Bleek achteraf toch liever man te zijn, Als vrouw verken ik onbekend terrein, Mijn partner wordt een man, heeft zij besloten. Ook zoon en dochter, zijn straks dochter, zoon. Bijzonder? Nee, dat is toch heel gewoon?…

wie een halve eeuw toegeschreeuwd krijgt' zat wijf, kruip in uwe nest want je kan nu echt niets dat deugt ' neemt dit uiteindelijk voor waarheid en gaat lang voor bedtijd bed in vluchten, verstarren , bevriezen ... monddood en vleugellam, weg van de minste weerstand; laf het middel hanterend. brein en lichaam kregen kracht naar kruis zo bleek,…

Ik denk: zo zal het later misschien zijn: Jij hebt een huisgezin, een vrouw en zonen, En ik zal nog als nu heel eenzaam wonen, En deze eenzaamheid is als een wijn Die men aan zieken schenkt om te versterken. En nu en dan zul jij mij troosten komen En mild je kracht in mij doen overstromen En dagenlang zal ik de krachtstroom merken. En als…

VAARWEL BOEKET BLOEMEN Kopt het Algemeen Dagblad van woensdag 23 oktober 2024 want het fleurig ruikertje moet gifvrij worden geteeld Dat is terecht en dan goed voor het composteren, meer dan goed En dan ook vandaag hetzelfde onderwerp in het Christelijk Nederlands Dagblad 'Ook het boeket in de kerk staat onder vuur want een bloemengroet…

Gisteravond naar Beckett geweest. Dat gaf te denken.. Als je uren tot aan je oren in een moeilijke materie zit, is een pauze geen luxe. Om kwart voor elf stonden we weer op straat. Tot vier uur doorgezakt en met een taxi naar huis. ------------------------------- uit: 'Totale poëzie', 1981.…

Als ted talk spreker ben ik begenadigd men zegt mijn reviews zijn bovengemiddeld maar 't is de content waar 'k voor word bemiddeld - als alles meezit in mijn bovenkamer ik vecht als medicus een jaar of twee al tegen chronische degeneratie van hersenschorsdoorbloedingcirculatie zo'n wonderpil helpt maar een uur of twee... soms gaat…

hoofd nek schouders, ook zij hunkeren naar rust, derhalve zijn mijn mat gekleurde gedachten als glazen zo breekbaar dat mijn twijfel zich heeft bekeerd tot een leugenachtige berusting botox, benzo’s, fysio balsem, kou, warmte, liefde, acceptatie, baclofen, levopa, allen werden geopperd doch het galopperen van het hoofd negeert stoïcijns…

"GOEDE PREEK, GOEDE DOMINEE JAN, DIE MOET JE EENS HOREN!" Waar ik verder naar toe wil groeien is maximaal een lichte verontwaardiging verbazing in haar zachtste vorm Zondag 20 oktober 2024 Westerkerk, Amsterdam Onze WesterCantorij zingt, de dominee preekt De kerk is goed gevuld en heel stil, aandachtig Ik, Jan Jacob vond het een goede…

Neem nou gewoon aan dat Hij bestaat. Al een onafzienbaar poosje... Hij zorgt dat, nu Jij bestaat, je luidkeels roept: 'Grandioos voor elkaar gemaakt!' Ontegenzeglijk is jou geopenbaard wat je met je leven uit moet leggen. 'Tegendraadse inzichten' zou Bileam zeggen.…

"In welke houding voel jij je senang?" vroeg zij me, mijn levenskunstenlerares van haar krijg ik al bijna zeven jaar les in 't perfectioneren van de muzegang "Het leven als kunstwerk? Mijn hemel, poëet daar vraag je me wat dat zoek ik nog uit Homerus en Sappho en Orfeus z'n luit in netgedicht, snelsonnet of hartenkreet?…

Zij zoekt mij steeds op om met me te praten, want -- ik ken haar leven.…

de kleine lieve zachte dekentjes in donskleur al warmend zij hebben onze coronadagen met hun intiemheid gekoesterd juist daar waar tocht het heeft gewonnen van isolatiedwang waait kou de bloemen al vriezend van het behang het wit van winters helderheid met franjes dagelijks leven siert het landschap met zijn gekleurde aanwezigheid…

Er komt voorlopig nog geen einde aan Een strijd die al oneindig leek te duren En nu gaat Noord-Korea troepen sturen Om Rusland in het strijdperk bij te staan Je zal maar voor het eerst je land uit mogen En een ontploffing sluit opnieuw je ogen…

Hij ging veroverend, niets ontziend, Een ontzette wereld door, Heeft onbegrensde rijken gesticht – Alles gaat weer teloor. Vrouwen en vleiers zat, vrouw noch vriend Die hem vrijwillig verkoor; Vrees maakt eenzaam: hij heeft enkle liedren gedicht Voor zichzelf, buiten elk gehoor. Waarvoor heeft dit woeste leven gediend? Rijk en roem gingen…

De violette lucht omsluit een jongen die roerloos in het heden hurkt. Af en toe gaat zijn arm omhoog alsof hij zwaait. Naar niemand. Nooit weggeweest, geen schoenen nodig. Hij hurkt bij zonsondergang in een portiek, neergelaten op aarde als een spin aan een draad. Ik zou een requiem willen inzetten. Er zijn nooit uitspraken over hem gedaan…

Hey, maat, ik heb de koffie klaar Het licht schuift blauwe luchten open Een heli, hoor de motor maar Word wakker joh, lukt het te lopen? Word wakker, vriend, en stop die gein Verdikkeme sla op je ogen Alsof is leuk maar niet echt fijn Zij zullen dit niet lang gedogen Ontwaak mijn vriend we moeten gaan Van niet schudden de knappe koppen…

Bedankt voor je glimlach, Bedankt dat jij er was. Die kleine aanraking op mijn schouder, Die spontane, blije lach. Even vergat ik zorgen, Voelde ik verbondenheid, Kon mijn hart weer helen, Kreeg mijn hoofd weer ademtijd. Dus gewoon bedankt Omdat jij simpelweg jij bent Om bij jou me goed te kunnen voelen En dat je mij ok vindt zoals je…

Herfst in Hamburg kille stenen en koude gezichten in een warre wilde wind zwarte snelle jassen bruisende bladeren vliegend op de vlucht striemend snijdt gure regen & goude golven dansen met stille, zilte mist…

een vrouw stapte in het schilderij aan de muur blootsvoets verdween ze als sneeuw voor de zon in het verlaten landschap haar rode hoge hakken een verloren paar bleef buiten het landschap staan niemand vroeg ernaar…

De sterke, steeds jeugdig blijvende vrouw wandelt vol lust en blijde gedachten, stapt flink voort, geniet soms van stil wachten, onder de hemel, zwaar grauw of helder blauw. Haar zwerfdrift, opgewekt door polderdauw, is doordrongen van verkenningskrachten, die bij verre tocht doen overnachten in berghut, speuren door kloven, diep en nauw.…

Mijn geest blijft hangen bij het woordje snaaien een werkwoord inderdaad infinitief zelfstandig ook nog ja definitief maar wat betekent het, anders dan graaien? Een greep op goed geluk, een tombola deed jij jouw hand per ongeluk expres net iets te veel naar links in plaats van rechts of denk je daar nou nooit een keer bij na Of is…

Het bezoek helpt haar graag met zoeken, maar wie vindt -- haar zoals ze was?…