166006 resultaten.
En als zegen....Zijn regen!
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
314 De eerste ZONdag in het nieuwe jaar
5 januari 2025
maar geen ZON te bekennen
God had nog wat poedersuiker over
want ook Hij vierde
Oud en Nieuw
toen
overrolden
Zijn oliebollen
en
overlapten
Zijn appelflappen
Zijn
Uren, Dagen, Maanden, Jaren!
Vandaag zijn de daken dus wit, mooi
de straten verraden het al: dooi
met rap tempo laat…
glimlach om mijn spoor
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
307 huil niet, mijn kind, om wat verdween
mijn ziel zweeft zacht in tijd en ruimte
niet de leegte, maar de herinnering
is waar mijn liefde eeuwig zingt
glimlach om de paden die we liepen
om slapeloze nachten vol verhalen
mijn stem, mijn lach, mijn warme blik
leeft voort in jou, dat is mijn geluk
ik ben de zon op jouw gezicht
een haven vol geborgen…
[ Onderling geen strijd ]
netgedicht
1.0 met 1 stemmen
220 Onderling geen strijd
meer voeren, meebewegen --
met de stroom, de vloed.…
Tijdloze bloei
netgedicht
1.9 met 7 stemmen
306 Bloemen wiegen zacht
in stilte van seizoenen
nieuw leven ontwaakt
Onder de lage herfstige hemel met haar trage adem
staan chrysanten in gouden pracht, onaangeroerd door tijd.
Hun frêle bloemblaadjes vangen het licht zoals eeuwen tevoren
stil getuigen van een wereld die voortdurend verandert.
In keizerlijke tuinen, omringd door schaduw en…
Verlamd van schrik
netgedicht
5.0 met 24 stemmen
274 handen rustend
op de balustrade
blik op verder
kijkend naar
het open
spiegelend
verlopen van
de horizon die
niet te vangen is
weidsheid
die geen
grenzen kent dan
de belemmering
van ons eenvoudig
zichtvermogen
dat niet alles
registreert wel
uit de verre verte
en daar de kleuren
van angst kan
waarnemen in een
ons onbekende…
Oud op nieuw..
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
497 Terwijl bloemen en sterren elkaar omarmen,
de maan zich verbergt achter donkerte,
schaduwen walsen naar ochtendlicht,
breekt de wereld in een nieuw jaar open.
De lucht ademt onzichtbare beloften.
365 Dagen zonder kaarten of linten
verpakt in een ongeopend bundel
uitnodigend naar zachtheid
verspreid over d' aarde.
Een wereld die breekt…
Elon de intrigant
snelsonnet
4.9 met 28 stemmen
1.179 Eerst hielp hij Donald Trump te triomferen
Nu wroet hij in de Duitse politiek
En steunt een radicale rechtse kliek
Ik boycot Elon Musk, dat zal hem leren
Mijn Tesla doe ik weg, ik ga wel lopen
En zal geen Axe Musk bodyspray meer kopen…
De kus
poëzie
3.6 met 5 stemmen
2.717 De kus waart door het huis
Het is er niet pluis
Papa die kust Mama
Mama die kust haar vriendje
Het vriendje dat kust Dientje
Als zij hem opendoet
Hij repeteren moet
En Dientje kust weer de koetsier
En die kust weer de kamenier
En die kust weer de huisknecht
Die 't niet de tweede meid zegt
Die laat hem niet met ruste
Omdat hij haar eerst…
Asielzoeker
gedicht
2.7 met 75 stemmen
15.048 Ik zag je in Zwolle
in de stationsrestauratie
Spreek mij van je broers
die je ginds hebt achtergelaten
die gestorven zijn zij die leven
zij wier naam is verdwenen
spreek mij van de rode en okeren aarde
van de verblindende zon
van de almaar opnieuw begonnen dagen
van het ploegen van de aarde/haar te laten braken
Vertel - de mannen die…
Zo is het wereldje
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
327 Zo is het wereldje
Mijn kleine kereltje
Heel vaak zijn dingen oneerlijk
Zo is het wereldje
Dat zal je later wel gaan leren en beseffen
Mijn kleine kereltje
Maar dingen moet je altijd positief en eerlijk bekijken
Altijd zorgen dat je iedereen recht in de ogen kan blijven kijken
Dan gaat het altijd goed en kunnen ze je niks verwijten
Echt…
blijven schrijven
netgedicht
3.7 met 6 stemmen
439 Iemand vier seizoenen missen
van vroege ochtendkilte tot
winterslaap in smeltende stilte
Tussen veren in het nest van
hoge dromen broeden verlangens
in de loop van uitgestelde woorden
Halen eksters hun snavel op voor
dof mits-en-maar metaal
zij verstaan de kunst van het wissen
Welke pen blijft schrijven in tijden
van missen als…
schitteren
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
360 zon en zee
kunnen niet
zonder elkaar
zonder elkaar
schitteren ze niet
tijdelijke
wederzijdse
verblindingen
nemen zij erbij…
Kniesoor
netgedicht
2.5 met 2 stemmen
325 Vervreemd is niet hoe we
onszelf ervaren, althans
niet bewust maar de band
met onszelf raakt vaak
verloren in de jacht naar glans,
rijkdom of glorie, zo lastig
te vinden in de kadans
van de dagelijkse routine,
terwijl succes onderhand
wel het doel van dit leven,
waar iedere dag op de balans
positief moet uitslaan zodat
onze energie godgans…
CADEAU VOOR KERST
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
328 Doffe ellende voor een ongelukkige man uit Zierikzee,
met z'n verlanglijstje voor Kerst zat hij echt in de puree,
hij kreeg geen enkel geschenk, tot z'n spijt,
want omdat hij aan een dwangneurose lijdt,
moest elk cadeau beginnen met een Z en eindigen op C ...…
ode aan de koot
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
319 in de ether klonk een stem
een eigen geluid en melodie
een pionier met visie
een man vol energie
willem van kooten
een icoon in radioland
groter dan groots
een ster die nooit dooft
hij liet veronica golven
op de woeligste baren
opende vele deuren
gaf radio nieuw geluid
stem die verhalen bracht
muziek die harten stal
een brug voor…
[ Mijn liefdeswens denk ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
340 Mijn liefdeswens denk
ik de wereld in: breng mij --
jou in mijn armen!…
Reces
snelsonnet
3.6 met 7 stemmen
441 Nog steeds reces in politiek Den Haag
Verdiend hoor, na een half jaar keihard werken
Gelegenheid om even aan te sterken
Maar toch, ik zit er flink mee in mijn maag
Dick Schoof biedt immers met z’n kabinet
Constant ideeën voor mijn snelsonnet…
Kaalslag en dood
netgedicht
4.8 met 24 stemmen
255 wij zijn de strijd
aan het verliezen
van de wereld
om ons heen het
kwade genius
in de mens
heeft de
overhand
ook de natuur
staat dik op verlies
stikstof en co2
zijn restproducten
van onder menselijke
regie gepleegde
arbeid van hand
en machine
de soorten in
de plant en
dierenwereld
sterven in
ras tempo uit
diversiteit om…
over fietsen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
435 leid je fiets de modder in
houd het stuur losjes vast
of laat het met één hand los
vertrouw op je lijf
niet te veel denken
geen afleiding nu
bij hobbels en bochten
die komen gaan
verdwijnt de modder vanzelf
het is niets meer of
minder dan weerstand
die niet de beer of de hond
maar jij op een eenwieler
of circusfiets
aanvaarden…
Nieuwjaarsmorgen
poëzie
3.4 met 8 stemmen
2.271 Kom dan, mijn gedachten,
Dromen zonder doel,
Die, van de oorsprong van de tijden,
Oprijst om weer te verglijden
Daar uw donkerten omzwachten
In gedaantenloos gewoel, -
Kom dan: mijn beminnen
Moge opnieuw de nacht ontginnen
Van uw veelgeplaagde poel.
------------------------------------------
uit: Het zichtbaar geheim (1915)…
In het meervoud
gedicht
2.5 met 114 stemmen
67.463 Wij waren vrienden in een ver verleden
van nachtfilms, zangersfeesten, parken, dromen.
Wij waren minnaars op de hoge treden
van lustpaleizen tussen bonte bomen.
De maan bescheen de vijvers van Granada,
de zon bescheen de zuilen van ons Thebe.
Je arm was broedplaats voor de vogels van Messina,
mijn dieren trokken jou per winterslede.
In welk…
Wintergenot
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
320 De neus diep in de jas gestoken,
de wil om naar buiten te gaan nog niet gebroken.
Eventjes lekker onder de vallende sneeuw gaan staan,
misschien zelf zin om een blokje om te gaan.
De deur gaat voorzichtig open,
direct komt de nattigheid in de kleren gekropen.
Lichaam reageert meteen stokstijf,
vraagt waarom het in godsnaam niet binnen blijft…
Jaarwisseling
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen
335 Hij zei nog, “voorzichtig jongen”!
Zij riep nog, “pas nu op!
Vuurwerk is onbetrouwbaar
en het kost je nog eens de kop”
Maar het puberbrein, weten wij,
is niet ontvankelijk voor ouderlijke raad.
En nu, ja helaas, rouwt men in de hele straat.…
Song of the wind
netgedicht
2.8 met 4 stemmen
386 In de stem van de aarde
niets dan Todesruhe
boze buien huilen
in de winterwind
hoor hoe stormvreugd
van een hemelpad zingt
vogel van vrede
over de regenboog
naar onbeschreven wit…
SCHEUR IK LEKKER VET OP M'N FAT-BIKE
hartenkreet
2.5 met 2 stemmen
384 Heb ik het op m'n heupen?
in ieder geval wel erin!
heel veel vet, vetter de vet
door de vele, vele patatjes met
of een nog vettere hap
frikandel speciaal met oorlogspatat
vette heup aan beide lichaamskanten
vormen kleine stevige giganten
met natuurlijk ook een vette buik
scheur ik lekker vet op m'n fat-bike…
litanie
netgedicht
3.9 met 9 stemmen
384 Als de wilde wind
door lege straten raast
het water naar de top
van de dijken reikt
Als wilde ganzen
het luchtruim zoeken
de ekster slechts
oog heeft voor bling
Als zwaluwen laag over
het land vliegen een dansend
muggenleven verdwijnt
in de late avondstilte
Als in de sporen van
de storm de zachtheid
in de smeltende stilte
jouw…
In de ban van de ring
netgedicht
4.7 met 6 stemmen
369 voor een moment zag ik haar
de zon door het raam
ze raakte me aan, ze raakte de zachte kant van mijn ziel
het heeft nog geen naam, maar het was een warm gebaar
een ander speelde met het hart van een kind
plotseling was ik even in de war
of was ik het die het verleden aanraakte
ja, dat moet het zijn geweest
het was die gedachte of een verlangen…
Poerink
snelsonnet
3.3 met 11 stemmen
670 Wat mij al bij de aanblik flink deed zweten:
Het middeleeuwse martelapparaat
Dat doelgericht de plasbuis binnengaat,
Onmogelijk dat werk’tuig’ te vergeten.
Eén vraagje nog, wat iedereen daar weet:
Waarom mijn uroloog Jaap Poerink heet.…
Ploppen en plokken
netgedicht
2.5 met 4 stemmen
257 Schijnbaar uit het niets
ploppen en plokken
er geluidjes van een begin
in de poel van mijn gedachten
atomen waarneming
in de oneindige leegte
van mijn bewustzijn
mijn universum in het multiversum
door elkaar schietende beeld-
deeltjes die zich verbinden
tot samenhangende gedachten
Ik kneed, meng en buig ze
tot ze glimlachen…
De stem van de aarde
netgedicht
1.5 met 6 stemmen
403 Adem van de lucht
wortels in zachte aarde
leven ontvouwt zich
Stem van de aarde, diep en resonerend
een lied dat reist door wortels, stenen en tijdloze golven.
Ongehoorde melodieën fluisteren naar mijn breekbare en kwetsbare
ziel; een voortdurende resonantie van het oeroude, dat zich als schaduw onthult.
Wind spreekt in fluisterende adem…