Alle inzendingen

Waarom zou de zon schijnen als de dikke donkere stofwolken van de niet aflatende bombardementen toch blijvend het zicht ontnemen van het licht van de wereld; DE ZON…

toen het licht ontvouwde stuurde een woordvogel jou op pad je plukte blauwe bloemen je plukte de witte maan winter vroor in je hart reis door ondoorgrondelijk water naar de overkant een klapwiekende vogel nam alle dode woorden mee in een bitterzoete nacht…

Met alle macht ben ik niks om ze te verzetten de lichtloze dagen, voor de tijd vooruit valt ‘t te bezien hoe ‘t daglicht kan bijdragen met uitgestoken hand de juiste weg terug te vinden naar het moment dat we heerlijk dwaalden elkaar voor het eerst in ‘t echt zagen hoe mijn ogen ook blijven knipperen jouw lach schemert daar doorheen bij…

Hij is hier nog, thuis, overal waar hij niet is -- maar wij hem kennen.…

zij rolt met haar ogen, haar blik op standje stil woorden stormen als wolken wild door de lucht ze woont met schuilend hart in haar kamer een wereld apart, vol dromen en geheimen een muur vol posters, een kast vol chaos de playlist een mix van verdriet en applaus de regels zijn rekbaar, de grenzen hun strijd en in die chaos zoeken ze ook veiligheid…

mag ik U een oneindige wandeling aanbieden langs de ontelbare kleuren waarmee wit licht is samengesteld op een pad waarvoor wij alle tijd van de wereld nemen om ons doel het begin en einde van de cirkel van dood en leven te bereiken gelukkig kunnen wij nooit verdwalen want wij zijn deel van deze wereld en willen onze verbinding…

Ik geef heel mijn zwart-witte hart aan jou Bij regen en bij kou Besiktas blijf ik altijd trouw We gaan samen winnen en verliezen Maar ik zal maar voor één club kiezen Ik geef heel mijn zwart-witte hart aan jou…

Mark Rutte’s toespraak maakte me bedroefd. Omdat ik coûte que coûte wil overleven, Heb ik benodigdheden opgeschreven, En ook m’n normbedrag wat opgeschroefd. Rollade, roompaté en rode wijn, Dan kan het thuis toch even vrede zijn.…

De dag gaat dicht als een deur. Jij schudt een sprookje uit je mouw. We lopen langs het duinpad naar de sterren en open gaat de nacht. De lage lichten van de kust beloven meer dan je kunt zien. Een visser staat met zijn lantaarn aan in zee. Het silhouet van een geluidloos schip wordt neergezet tegen de einder en verschuift. Met regelmaat…

Ik voel m’n ziel verwant met kleine simpele dingen, Die op ons wegen staan als bloemen van het veld… Verdoken in het gras, door weinigen geteld… Al dragen z’in hun kelk de zoetste zegeningen. ‘k Vind schoonheid overal; maar dat wat zachte perelt Vanuit uw moeë mond, die luttel woorden vindt: “ Goênavond…, lieveke, goênacht…, m’n zielekind.”…

alles wat je hebt beloofd ligt opgestapeld in mijn hoofd mijn god, wat is het daar een bende ik ben een goudvis in een kom die steeds hetzelfde rondje zwom en dacht dat ie de wereld kende…

Hier, mijn huis zo vredig als een stille nacht, waar warmte altijd op mij wacht. Hier, mijn gastvrij dak zo warmend bij jouw vonken, mijn schuilplaats in stormen en donkere nachten. Hier, mijn thuis waar ik mag dromen zonder grens, met liefde als mijn grootste wens. Spermalie, daar groei ik wijzer door jou vanbinnen rijker…

Een ijsbeer zei met enige frustratie, Wat hoor ik toch over polarisatie, De ene groep die maakt de ander vuil, Dat geeft voldoende reden voor gehuil, Maar ’t ergste is, van mij zijn ze gestolen, Waar zijn nu toch mijn mooie witte polen?…

Wie heeft nooit de zon gezien stralend aan de hemelkoepel? Wie heeft nooit het groen gezien op een stralend zonnige dag? Wie zag nooit het water kabbelend over vlakke meer? Wie zag nooit de horizon scheiding tussen hemel en zee? Wie heeft nooit gezeten in schaduw van bomen in het bos? Wie heeft nooit genoten van jonge dieren in de natuur…

Het lopend jaar is bijna naar het einde gekropen, één jaar waarin ook weer vele tranen zijn vergoten. Eerst nog Kerst het feest van licht, dat echter ook sterk laat voelen het gemis Van geliefden die er niet meer bij kunnen zijn, achterlatend voor altijd een sluimerende pijn. Met vuurwerk gaan wij het tenslotte dan verlaten, elkaar knuffels…

Door wat laat ik me afleiden vandaag Mijn lijf dat stijf, dus yoga eerst. Mijn maag, gewoonten? Mobiel..appjes, nieuws, gedichten..wil ik iets roepen? Reageren op het onverwachte, ja. Mooie kerstkaart in de bus Heb zelf nog niets, gekocht, noch bedacht Afspraak met deze, nog ouderen dan ik, hoe die moedig elke dag opstaan, helder…

De 'zakenman' Chris Yang had veel succes Met spioneren bij voorname Britten Hij bleek een heuse code te bezitten Allicht geen '007', maar 'H6' Zodoende heb ik raad voor onze Staat: Dré Hazes checken kan misschien geen kwaad…

Wat mijn leeftijd is? Ik heb er veel en aarzel -- welke te kiezen.…

als altijd vingen wij elkaar op aan de kleine kootjes hakend met licht verheven stem gaan praten en de stappen te nadrukkelijk ferm neergezet aan de gevaarlijke kant van de weg jij had de accenten van mijn woorden net even anders gelegd in herhaling dan komt er een kei op de weg die ons zeker de kop gaat kosten nog…

Een hongerige lintworm van 5 meter, een echte strateeg, woonde maandenlang in de darmen van mevrouw Deegh, vorig weekend verhuisde hij gezwind naar de bijkeuken, achter een plint, en elke nacht eet hij nu de kattenbak van Molly leeg ...…

met stille trom gekomen onopvallend niet verwacht z’n levenspad afgegaan niets meer om over te dromen verlaat hij met stille trom dit bestaan het geluid kwam hem niet meer ter ore het was zoals hij had verwacht wist waar hij naar toe zou gaan maar toch toch had die trommelaar wel iets harder mogen spelen hij had weleens wat enthousiasme…

Gij spreekt geen woord, o vrouw, maar weent aan mijne zijde onder 't ontgoochlen dat uw tengere schouders boog. En 'k wéét uw leed, ik woog de keten van uw lijden, -maar sluit afkerig 't werend oog. Ik sluit mijn oog. Gevallig voel 'k het bar verstarren, en harde plooien, van een spot-lach om mijn mond, -ik die me eens voelde een zelfde…

Bij ieder schepsel dat geboren wordt zijn reis begint, scheept in het ruim de dood zich in. En maakt zich met het schip vertrouwd, dringt door tot iedre vezel van het hout de romp, de mast, de kabels en de touwen de zeilen hurkend in de reddingsboot. Het zijn de kleine kindren die hem kennen en hem niet vrezen: zij zijn nog pas zo kort geleden…

Waar en Waarom Waarom is het zo gekomen Waarom is het zo gegaan Waarom getreurd Waarom een traan Verder moet je in het leven gaan Is het het lot dat beslist Waar en Waarom ging het in het leven mis…

een echt verhaal raakt je diep een stem met een hart dat leeft geen maskers, franje of schijn woorden die spreken: “Dit ben ik, dit is mijn verhaal” het groeit uit stilte, vreugde of pijn raakt omdat het zo eerlijk en echt is fluistert de waarheid, rauw of zacht schreeuwend om echte aandacht een echt verhaal verbindt mensen bouwt…

Opeens is het gevleugeld Het ros van de Goedheiligman Voor even speelt het Pegasus Omdat het schijnbaar toveren kan Het neemt je op zijn sterke rug En draagt je naar de Paardenbron Een regenboog vormt er een brug Van Kalliope's afscheidskus Naar een verheven exodus…

je hebt dorpen waar wordt geleefd gezongen, gesprongen gefeest, gefuifd gehuild, gebeden waar wordt gezorgd gekookt, bezorgd gewassen, gestreken gehaald, gebracht afgewacht je hebt steden waar in vele talen wordt gebeden op de knieën of met gevouwen handen waar wordt gekookt met onbekende smaken en kleuren tafels vol staan met gerechten…

Geluk, wat is dat? Het heeft zovele namen -- waar weinig van klopt.…

Eind Julie en Augustus snoep ik bramen In de vrije natuur langs de bermrand Ze tieren welig dit jaar aan de wegkant Drommen rijkelijk in de zomer samen Zo woekerend dat ze zich verstikken En Spinnen strikken webben er middenin Mijn aversie tegen die creeps overwin Ik en ik waak mij voor doornenprikken Kijk het volk aan dat zich blind een…

zacht rolde de bal zijn richting uit inlopen of gewoon blijven staan en met een schijnbeweging in de aandacht van de toeschouwer blijven en hen de kans en tijd geven om iets te doen dat redelijke gevolgen heeft voor het verdere spel hij zag hoe het publiek al ging verzitten toen hij in beweging kwam een aanloop nam en de…