28636 resultaten.
Over meeuwen
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 144 In kustgebieden stelt men vast:
de meeuw geeft heel wat overlast.
Wat zou men graag aldaar proberen
zijn overtal te reduceren!
Helaas, als een beschermde soort
plant hij zich ongebreideld voort.…
Meeuw
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 81 Lijkt wel eindeloos
te zweven zonder vliegen
de wind doet het werk…
Meeuwen.
poëzie
3.0 met 3 stemmen 1.354 Tussen zilveren zee en avondgrijze lucht,
Laag rondend in egaal gewolk, dun uitgestreken,
De sneeuwen meeuwen zweven, vrij in lange streken,
Drijven en wieken voort in lenig weke vlucht.…
Meeuw
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 187 Witte vogel
boven zee
uit Ameland
een andere werkelijkheid
in helder eiland licht
proeven van de zilte lucht
zoek naar vis
boven golven
waar leven is
kom naar huis
avond valt
duister donkert
hoog op vleugels
van de wind
in gedachten
ben ik dat kind
in jouw verhalen
eenzaam om te verdwalen
stoere vogel van de zee
wanneer…
MEEUWEN
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 116 krijsende meeuwen
die elkaar
moord en brand toe schreeuwen
of elkaar in niet te verstane talen
opgewonden waarschuwen
jongens hier valt iets te halen
ach het zijn net mensen
die elkaar soms al wat lelijk is
lijken toe te wensen
of juist met opgewonden woorden
het laatste schokkende nieuws
toeschreeuwen wat ze net hoorden
heb je het onwerkelijke…
Over meeuwen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 133 Het meeuwengeschreeuw mis ik in de polder
het geluid van die gillende geeuw en gekrakeel,
met hun krijsen, met hun kromme puntige snavel, geel
het eisen en krijgen en pikken en pakken en hakken
als gieren, loerend
speurend en peurend in kieren
Ik lijk wel niet wijs
want ik mis hun gekrijs
hun scherpe vlucht
zomaar vallend uit lucht
naast…
De meeuw
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 71 Nieuwe nacht is gevallen, het zilveren licht gloeit op jou
Hoe onbeschrijfelijk en onvoorstelbaar mijn liefde voor jou wel is
daar mijn verlangens diep en hoog zijn, blijf ik steeds vliegen en zweven
Zo vrij om als een meeuw te zijn, een parel grijswit tussen open hemel en open zee.…
Vissend op de Noordzee
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 515 Hoon klinkt in zijn laatste schreeuw,
hij duikt nog een keer op mij neer
mens, stof zal jij zijn,
als ik,
de trotse meeuw
nog altijd langs de hemel scheer.
------------------------------------------------------------
Uit "Voorbij de Horizon"…
waarheen
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 537 de hemel bewolkt
mantelgrijs tegen dofgrijs
verwaaien meeuwen…
Zeemansgraf
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 1.605 alsof zij reeds rouwden
Anker op de hand verschrompelt
eens krachtig
kon niets meer houden
Stoere tatoo
trots teken van weleer
nu een spookschip
de olijftak een veer
De oude zeeman
sleet dagen langs de maas
Vermoeid betraande ogen
turend in de verte getaand gelaat
miste schip en maat
Altijd trekt het water
gekrijs van meeuwen…
Lentegevoel.
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 706 het gevoel van
de lente komt
de winter gaat
het felle licht
over het water
de stroming schittert
kabbelende vogels
schreeuwende meeuwen
jengelende kinderen
prachtig die contrasten
ik loop en ik denk
ik kijk en ik voel
ik zie en ik ruik
ik hoor en luister
en bundel de energie
het ruisen van het riet
meerkoeten hobbelen
als drijvende…
Achter de viskar aan de hofvijver
hartenkreet
5.0 met 10 stemmen 310 rug
de meeuw schreeuwde
ik zweeg…
Meeuwen van de Grote Markt
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 73 Voelt alsof
De eindeloze knopen
In mijn hersenkabel
Wat ontward worden
En de pijn wat
Minder schuurt,
Sta op weg naar
De bus die me weer
Naar huis zal brengen
Een visje te eten
Op de Grote Markt -
't Is nog vroeg op
De dag, hooguit een
Uur of twaalf
En naast de visboer
Zelf zijn het alleen
De koninklijk zwevende
Meeuwen…
Meeuwenflatsen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 229 hangvogels zijn het
die mijn patat opvreten
zootje bleekscheten…
Herinnering aan later
hartenkreet
3.0 met 22 stemmen 2.421 je frisse schoonheid
van bijna dertig jaar
benevelde de gedachten
van de jonge minnaar
de lijnen in je gezicht
bijna twintig jaar later
maken zijn ongedoofde liefde
tastbaarder als ooit tevoren
ik ruik de zoete Zeeuwse lucht
volg de meeuwen in hun vlucht
hoor jouw stem aan de waterlijn
verlangen om weer bij je te zijn
starend over het…
Maandag meeuwdag
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 170 maandag meeuwdag
meeuwdag schreeuwdag
op het moment dat ik ontwaak
pikkende meeuwen
meeuwen die schreeuwen
want het is vuilnisdag vandaag
maandag meeuwdag
meeuwdag schreeuwdag
is de rommel hun bijzaak
pikkende meeuwen
meeuwen die schreeuwen
cirkelend boven ons Den Haag…
Zindert de evolutie
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 91 op
zijn vlucht door de schijnbare leegte…
Lente..
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 42 Het riekt naar lente in het land
Daar in de boom bij ons plantsoen
Schemert het allerprilste groen
Ik ben al wat verbrand
Het hoort toch dat ik nu geniet
Die hemelsblauwe schone lucht
De meeuwen in hun felle vlucht
Het is beperkt krediet
Een flinterdunne laag geluk
Die in een flits aan flarden scheurt
Van huis en haard en lief gesleurd…
Vlucht, vlucht, vlucht ...
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 659 , vlucht, vlucht ...…
[ Zovele kansen ]
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 19 Wachten op geluk:
lange treinen vol kansen –
die voorbij razen.…
in de lucht
gedicht
3.0 met 27 stemmen 4.263 in de stilte een meeuw grauw
het wolkendek gesloten
door de wind verstoten
een tinteling van licht berouw
door de wereld die ontvouwt
voor de tranen eens vergoten
is hij in lucht gesloten
alleen wolken die hij aanschouwt
in het geheugen ochtenddauw
diep in de veren gestoken
nog verblind door smok
zoekt helder en bouwt
een vogel vlucht…
In duizend vluchten
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 540 meeuwen stijgen op
in duizend vluchten
van tongen
wind roffelt
rusteloos op natte veren
het water slaat handen
tegen de vele zonden
van de dag
en wanneer het avondrood
zwart wordt in het uur
van dalende engelen
fluister ik
kom, kom naar hier
hijg de golven
heen en weer
herhaal de woorden
in het licht
maak mij tot…
Op eigen benen vliegend
netgedicht
3.0 met 43 stemmen 31 ik ben
meegevlogen
naar het
duizend
takkennest
voor mij een
ratjetoe maar
voor haar
snel klaar
voor de leg
heb hun
vluchten gevolgd
achterna gezeten
door reigers en
duikende meeuwen
ontsnapt in
miraculeuze
hoeken die grote
lijnen voor
laten gaan
de schalen
braken en het
gekwetter
kwam vrij in een
drukte van belang…
Gefilterd
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 796 winden voelen koud
herbergen schaduwen in mijn ogen
in de luchtstroom van adem
inhaleer ik krachtig en diep tot in de tenen
mijn lippen en ogen worden vochtig
wanneer ik langs de zee loop
een meeuw strekt zijn vleugels
en zweeft over de vloedlijn
ik kijk en vlucht met hem mee
over het zilte water
mijn gedachten vliegen uit mijn vingers…
Tussen hemel en hel
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 158 Aan flarden geschoten humaniteit,
Mens die zijn naam dreigt
Te verliezen aan zijn eigen onmacht,
Niet in staat zich te verweren
Tegen het kwaad dat alles in
Zijn vaart meeneemt, hartstochtelijk
Op weg naar de hel -
Met in het achterhoofd nog
Een paar laatste flarden hemel,
Waarnaar hij wanhopig op zoek is
Om te redden wat er te redden…
Mijn liefste, herinner je Kathmandu?
netgedicht
5.0 met 14 stemmen 316 Mijn liefste herinner je, het steile pad naar Kathmandu?
Onze rugzakken droegen zwaar, onze voeten sleepten moe.
Links, de afschrikkende eeuwende Himalaya piek.
Rechts, bodemloos de groene jambalaya diepte.
We zochten vrede bij Boeddha en menig slinkse goeroe.
Mijn liefste herinner je, de schaduwloze brandende zon,
kwellende lege veldflessen…
de dagen
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 82 vol heimwee
zijn de dagen
terwijl je
steeds meer vergeet
tot aan de vraag
of je wel ooit bestond
op weg naar de supermarkt
en weer terug maar waar ben je
je kijkt omhoog
naar de meeuwen
en je vraagt je af
wat ze daar eigenlijk doen
de meeuwen zijn de meeuwen…
Laatste blik
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 2.203 Waar de wind streelt door mijn haren
Waar de golven beuken op de rotsen
Daar vind ik mijn rust
Zie de meeuwen in hun vlucht
Als witte geesten
Die mij steels verleiden
Langzaam verdwijn ik in
De omringende mist
Van vergetelheid
Een laatste blik
Op de wereld achter mij
Vol verloren dromen
Daar zie ik je, in een witte jurk gekleed…
Zondvloed
gedicht
2.0 met 14 stemmen 4.136 Laat en verlaten dit verherfste leven:
een nabloei van vergane zomerplanten,
terend aan ruige najaarswaterkanten,
broos als de vlucht van wintermaan en meeuwen.
Bittere schemering, loochen de genade
eertijds beloofd achter uw onheilswolken,
wentel de wereld in het bloed der volken,
ga met de duivel en zijn moer te rade!…
verdienmodel
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 87 die vogel trapt niet
hij danst trippeltrappelend
wormen boven de grond
het meeuwse verdienmodel:
de regen lokt de meeuw slokt…