Alle inzendingen

Uit nieuwsgierigheid breek ik het glas, dan blijkt het -- een alarm te zijn.…

overlijden het lijden overstijgen…

een strak gaaf profiel eenzijdig verlicht met donkerscherp contrast snijdt wind en regen onbarmhartig af de kin wat geprononceerd houdt de armslag in de schouders keurig in balans zonder de nek met lichte druk naar beneden te buigen geen hoogmoed is er te bekennen in de blik die verder kijkt dan de horizon reikt de aanwezigheid…

Europapa: het stemlokaal is open Een rechtse wind waait over ´t continent Eenieder die zijn pappenheimers kent Telt met een ongerust gemoed zijn knopen Gaat de klimaatopwarming nog wel door? “Nee alle grenzen dicht” roept men in koor!…

Ik heb de geur van brandend vlees geroken, een barbecue bij buren in de straat. Ik denk aan dode dieren, aan gebraad, aan 't ezeltje, wiens nekje wordt gebroken als 't offerlammetje in rook opgaat. Ik heb de geur van brandend vlees geroken en 'k denk aan ketters en aan ketterhaat; hoe het jaloerse plebs zich heeft gewroken op wie niet bogen…

De meiskes uit de taveernen zij hebben een malse schoot. Zij zien er de jongens geerne. Zij baren haar kindren dood. Zij dragen van vurige zijde een keurske dat spant en splijt. We ontwaken aan hare zijde met de houten mond van de spijt. De ronde zee waar wij zwalken, die eindeloos wenkt en geeuwt, en ons doet van begeren balken…

De partij van iedereen Iedereen om ons heen De partij van de arbeid Maar ook van de vrijheid Voor een beter onderwijs Een normale huizenprijs Met verstand van cultuur En met hart voor de natuur De partij die alles heeft De partij die alles geeft De partij die alles doet De partij waar niets van moet Politiek voor iedereen En niet…

Nu niet overdrijven met de vergelijking van D Day op 6 juni 1944 In Normandië, Frankrijk Nu hebben we, 6 juni 2024, En houden we VOLT De meest Europese Partij Nu nog jong Maar wil papa worden EUROPAPA En op termijn "M'n opa, m'n opa, m'n opa In heel Europa is er niemand zoals hij/zij/hen" Ik stem op VOLT Op en top EUROPA En ze…

Papavers in al hun rode kleurenpracht, Gewild door mensen, hunkerend naar pijnstilling en troost. Klaprozen, symbool van hen die vielen op de slagvelden van weleer. In al kun kleurenpracht bloeien ze vandaag ook weer. Ze markeren geschiedenis en hoop op vrede. Nog een lange weg te gaan.…

Je zelf heeft mij jezelf laten zien een gaaf gezicht  en een stralende lach mooie ogen en mond een mooi lijf bovendien al zijn het nog parels  verscholen in oesters door mijn mond en  mijn lichaam  nog ongeroerd  ja meer dan dat ene, ja meer nog misschien... hou ik van je woorden en prachtige zinnen ze tonen jouw liefde voor mij…

Helaas, de moeder aller oorwurmen nam zijn -- hersenen over.…

een haiku is het geschenk van de natuur door de dichter gestoken in het kostuum van de taal…

waar nu je ogen wonen heerst rust weg zijn de snelle vlagen die jouw mimiek niet konden dragen en andere kijkers onrust gaven rust heeft jou goed gedaan ongedwongen heb jij je leven ingericht dat is te lezen in een gezond blozend gezicht met een helder klare oogopslag de resultaten van je lange benen loopsessies spreken…

Het gaat vandaag om Europees beleid, Het gaat om basiswaarden in het leven. Dus kies met zorg wie u uw stem wilt geven, Het gaat om vrede, vrijheid, veiligheid. De kieslijst gaat van Eickhout tot aan Blaak: Vijfhonderd kandidaten, altijd raak!!…

Ik ben een arme man en ik verdien mijn dagelijks brood in schande. Ik haal dat is mij opgedragen met emmers water uit de regenput en voel mij schuldig omdat ik modder op de bodem zie. En zo begint de dag nog voor het kwaad ontwaakt is. Een hand voor mij is witter dan een bloem en het is waar dat woorden mij vreesachtig maken.…

'Wat scheelt je, Jan? Heb je verdriet?’ ’Ja…neen, maar ‘k heb zo’n kiespijn, Piet!’ ‘Is ’t kiespijn? Ik beklaag je, man! ‘k Had zelf daar lest mijn portie van.’ ‘Zo? En wat heb je er aan gedaan?’ ‘Ja- ‘k ben half gek naar huis gegaan, En ‘k zette naast mijn vrouw mij neer, Die heel meewarig, lief en teer, Mij zachtjes streelde langs de wang…

‘k Zit aan de kade hoor ‘t water kabbelen de witte stenen eronder lijken te wiegelen Een bootje ligt aangemeerd glinsters glinsteren op golfjes Wat mensen lopen langs, de taal die ‘k mooi vind, hoor ik maar die ik niet versta, wel flarden. Rechts op de heuvel liggen witte huizen met langgerekte rode daken, het ford bovenop triomfeert…

Soms willen wij als pluralis majestatis onze dichterlijke zinnen verzetten, niet zozeer als bakens aan de oevers van een meanderende rivier als wel om de leden te strekken en premature seniliteit door verkalking van dichtslibbende aders te voorkomen... ____________________________________ Ze zat mij aan te staren Zwartogig lange…

Als de dood dreigt Dreigt met overlijden Dan stel je je daarop in Ook als het je liefhebbend kind is Je dochter Giulia van 17 Diepe wederzijdse liefde Als je dochter de dood afwijst Zich spiegelt aan het leven Dan stel je je daarop in Dat is ook zwaar, niet makkelijk Maar het leven is niet makkelijk Dus gewoon niet aanstellen Je…

Als wolken drijven soms mijn gedachten voorbij verbeeldend en vrij…

We zijn slechts met een handjevol miljoenen Van oudsher een tweewielerrijwielland Een scootmobiel, een fatbike meer of minder Geeft dat veel lucht, of slechts verkeershinder Voor fietsers in een molenpolderland? We lopen enkel nog op kunststof schoenen Op sneakers, met een plastic onderkant Zoek het maar op, in wolters of in koenen Echt…

We zeggen niet veel, want we hebben elkaar al -- dromend begrepen.…

er wordt ons alle vrijheid beloofd in het immens groot keuzeland jij bepaalt je doelgebied waar de verbindingen al zijn gelegd er is dan nog een kleinigheid dat niemand je ooit heeft gezegd leer jezelf kennen weet dat dat het fundament van je keuze zal worden het houvast in beslissing zal zijn zeker waar leiding lang…

mijn kleintje mijn hartendiefje in jouw ogen zie ik de zin van het leven met z’n eigenlijke doel ook al slijt bij mij langzaam dat gevoel jij weet mij dat telkens weer terug te geven ook al is het maar voor even met jouw zonnetje in het zuiver wit toon je hoe het leven eigenlijk in elkaar zit zo heel eenvoudig en open en toch zo subtiel…

Val nu mijn woorden als hele reine Drupjes van klank in der oren fijne Luistrende schelpjes; maak melodije Van mijn gedachten, en zoetjes laat Ze op rimpling van golvige ritmen glijen, Totdat de ontwaakte stilte staat In zachte glimlach van verblijen. -------------------------------- uit: Serena (1898)…

Het grote woord houdt hier niet van, schudt zenuwachtig, zwijgt pijnlijk, staart wat voor zich uit, Say Cheese, vogeltje! Mis. Te bewogen. Nog maar eens. Een ander licht. Verstandhouding, samen veel praten. Beter zo? Over jeugd en wat het is, alles ook wel eens op een bed? Stil blijven staan! Een bedrand dan. Misschien het holst van een theater…

We moeten samen energie besparen, Dus in mijn huis brandt geen onnodig licht, En steeds houd ik m’n koelkast netjes dicht, Want daar zou het klimaat zeer wel bij varen. Helaas helpt dat per saldo bijna niets, Omdat ik sinds vandaag elektrisch fiets.…

zestien jaar - wat een mooie tijd op de drempel van volwassen zijn niet meer kind en nog geen man een nieuw leven vang jij nu aan je eerste liefde geeft betekenis aan het dromen over morgen terwijl je naast elkaar liggen mag samen lachend elkaar verstaand met net nog het examen gedaan is nu dan het wachten op de dag die als student of…

---------------------------------------------- ---------------------------------------------- Een kleine vrachtwagen rammelt en remt: vijf werksoldaten starten de machines, hameren in putten, vreten koffie en tabak Mager onkruid verlangt stilletjes naar de platonische kus van de zomer. Van god verlaten mensen lopen door de regen, langs muren…

Toen de hoop uit Pandora’s doos ontsnapte werd zij een geschenk van giftige aard Met jouw lichaam gekist tussen zes planken vervloog de hoop Het leven gleed uit je gezicht je naam werd in hardvochtig marmer gegrift Hij heeft nu rust mompelden zij die achterbleven voor anderen een illusie zonder leven…