Alle inzendingen

'K sta naar 't schitt'rend oranje in 't west te kijken: Als fijne, zwarte tralies staan de abelen; De blaadjes schijnen met het licht te spelen, Om 't op te vangen, als 't er door komt strijken. 'K zie om: het amethyst in 't oost verdelen In trossen blauwe-regen diepgroene eiken; Aan de ogen, vol topazenglorie, lijken De abelen trilgras…

Reed jij ook op het blakende asfalt van de ringslangen A10 en 9 verstrikt in een kringloop van wegen zonder eind of begin, zonder halt? op een dwaalspoor door het labyrint van de stad die onthoofd is, verzengd in de gloed van een fata morgana als ogen met zwarte mascara weerspiegeld in glazen van wijken in tinten die op elkaar lijken het…

"O, ego!", verzuchtte de oude eik, "Hoe ver van hier kan het verleden zijn als de wild verlichte grond en jong blad aan ranke vingers zo groen zo helder nog voor ogen staat? Nog ruik ik de wildgroei van zachte bedden klaver en mos het grote donkerbos veilig ver weg. Broeiend in de hoge zon druppels gevallen uit de hemel op mijn kruin…

de mens wordt geschapen en verliest de ware binding met al hij groeit vanuit een enkel moment en verschijnt allengs in een eigen variëteit eerstens aards aangelengd, van na-apen tot een tot een eigen vorm van zijn wasdom, zo hij al daartoe is geroepen. tot een bewust zijn met volwassen trekken alhoewel het bestaan slechts deels vaag voor…

In hoeverre het retoriek is hetgeen je dikwijls beweerde zo dichter bij de afgrond kan ik je niet vertellen onder deze projectie van de zon lijken alle metaforen te smelten in een landschap zonder horizon zijn mijn woorden nutteloos is iedere discussie decadent zo lang er zoveel kinderen sterven.…

strak lag de plas tussen de bergen als spiegel van de nacht bij een rimpelende opkomende maan de wind strijkt geen golven die verborgen zijn onder keiharde rots schuren wel de kusten met afkalvende kussen pas met een strand waar boten meren en mensen zwemmen kunnen zij hun investeringen met rendement veilig stellen…

je nam me met je mee zonder angst op de fiets of anders zo ineens was ik daar in de wei lammetjes heel veel lam met geluid zo héél groot zo anders in mijn boek niet zo veel en heel klein èn heel stil verbazing de wereld het grote zo anders dan ik dacht je nam me met je mee op de fiets of anders beetje bang…

Mama is stout ze kijkt niet naar mijn schilderij ze verbergt haar oog achter de camera en maakt in gedachten haar eigen schilderij van mij een andere Helena van mij met bloed aan haar handen een boze Lolita met een koele buik voor hete mannen een Vertrouwen-Blauwe buik ondanks de voyeurs op mama's tentoonstelling die denken mij…

De aarde, zon, maan en sterren, Geven mij veel vreugd, Familie, vrienden en bekenden, Geven mij ’n fijn gevoel, Maar wat ik mis is ’n liefdesnest, Ik al zo lang ontbeer, Ik lig alleen ’s nachts in mijn bed, Elke nacht weer en weer. En toch ben ik ’n tevreden mens, Alleen dat ene ontbreekt, Verder is er niets ik nog wens. Als ook…

Schaamteloos: schitterend in een verkeerd lichaam; loze schaamte, schaamte als ruimte, als niet gebruikte mogelijkheid, ergens achteraf verstopt, of uit het oog verloren. Ontnuchterend: we moeten nooit te helder denken. Zo komen alle schroeven op water liever hoog in het ritme van de wind neerdalen met m'n kin op de hielen. Rotsvaste…

Zo heet Van schrijven Komt drijven In zweet Dit wordt Dus kort…

Haast je niet. De tijd vergaat wel en al vergaat hij niet, je hebt de wereld aan jezelf, je hebt het leven aan jezelf en de dood als een dier achter je, in je, naast je. Haast je niet. De tijd vergaat wel en de dood is als een deur die je kunt open doen. Leef niet het rechte der oplossingen na. Sta niemand na. Spreek echter. Sommigen willen…

Vedelspelers, orgelkramers, drijf de nood uit muffe kamers ons door 't land met wijf en kind; door de zwerverszucht gedreven gaan we blijgemoed door 't leven, zonder zorg, door weer en wind. Onze planken huizen trekken wij, geduldig als de slekken, voort langs dal en heuveltop. Naar het noorden, naar het zuiden, waar de kermisklokken…

het was zo lang geleden in het verre verleden van de jeugd dat zij niet met afgeschoren haren maar met een plastuit heel gratuit en hardcore met Aussie-broekies van het balkon had gezeken het zou plezant kunnen zijn zo had zij natuurlijk gehoord om in het water op mijn schouders gezeten juist omdat die handeling niet vertrouwd is…

Leuk hoor al die spontane ontmoetingen maar als iemand of meerdere spontaan en inhoudelijk reageren, maar je weet niet meer wanneer en hoe, wie het is, was! Zij weten, dat je de JordaanDichter bent en de vader van 'onbeperkte' dochter Giulia maar weet jij Jan Jacob wie zij nog zijn zij die zo vaak zo inhoudelijk vriendelijk reageren Het…

Ja, dat je je in de trein opmaakt in een spiegeltje, en van alles uit de kast haalt als het ware. Maar dat je dat achter ‘t stuur, vrachtwagens passerend was voor mij nieuw ‘k had haar toilettasje al gezien bij de schakelaar Eerst deed ze iets met de lippen Toen kreeg ik ook plots droge lippen en zocht mijn stick uit mijn zak Zij…

Kom ik droog je tranen, jij hebt al genoeg leed meegemaakt. Zal ze een voor een betoveren, zodat je eindelijk opnieuw in jouw hart kunt worden geraakt. Dat jij s’ avonds ziet dat de sterren ook voor jou weer schijnen, met op de voorgrond een fel gekleurde maan. Je aandacht in de morgen aan zingende vogels mag wijden, of zomaar in pyjama…

Boven de zoemende insecten en vrije vliegers vliegt het tuig voor witte slierten uit. Over keihard rechte paden stuiven de bedriegers onnoemelijk vies en met oorverdovend geluid. Zelfs de meikever heeft moeite met de buit boven het kabaal te stijgen en hun schijt te vinden. "Er komt alleen maar rook en stank uit ik houd meer van het paard…

Een merel duikt op uit de braamstruik en kringelt blij over graven.…

Ik voel wat jij voelt een niet-zichtbare taal spreekt hart vindt zijn haven Wat als stilte geen leegte was, maar een zachte bedding waarin alles eindelijk mag zijn — waar elke trilling, elke blik, elk onuitgesproken woord langzaam neerdaalt in een hart dat niets vergeet? Wat als mijn gevoeligheid niet iets was om te temperen, maar een…

in de zachte wind hoor ik jou je bent er nog steeds niet zichtbaar, maar voel het aldoor ik ben er zeker van, daar ik van je hou verbonden zijn geweest in het verleden zegt dus niets over dat wat blijft ik zie je warme glimlach in het heden het is net alsof mijn hart daar over schrijft doch sterk is het gemis in zijn aardse wezen onontkoombaar…

Ik droomde van koele beekjes smeltende gletjers ijskoud kletterende watervallen een ijsbad ijsklontjes waterijsjes kletsnat werd ik wakker de hitte klotste tegen de plinten op het was al warm vannacht en vandaag wordt het nog warmer en morgen nog meer en overmorgen nog erger vandaar deze schrijverij: ikke, de hitte doch niet stikke!!…

Gefakkeld en getooid in de funeraire boot; De wind plooit de zeilen, verwijlend zijn Wij, onverschrokkenen der tranenliefde, Onder de verspringende zonnegloedlijn. De goden gezocht hebbende, dit verzengende, Wie zijn wij? Geworden in dit heikele staan: Om de sterren te verdopen, beelden troosten, Armen en benen zoeken voor het gezichtloze;…

Ik droom met ogen wijd open, Dat jij wakker ligt in je bed, Mij jouw fraaie curven tone, Wijl geen barrière dat belet. Mijn verlangen laat zich voelen, Jouw ogen verraden jouw lust, Ogen als donkre diepe poelen, Lippen die willen worden gekust. Als ik dan mijn ogen sluit, Verdwijn je uit zicht, Is mijn sprookje helaas uit, Jij bent…

Over de tong gaan en begluurd worden door de mooiste meisjes is het voordeel van jongens die zich lachend opwerken ten koste van de bekommernis van hun voormalige vrienden die het verraad niet begrijpen en zich terugtrekken in gekwetst verlangen naar de vroegere intimiteit (Sommige binken overdrijven hun stoerheid, ze schieten hun…

Wanneer ik oude verzen lees die ik ooit heb geschreven dan zie ik hoe ik vroeger dacht maar waar is nu die jeugd gebleven? Wanneer ik oude verzen lees dan merk ik wat echt telde en hoe ik langzaam ook genas van wat me ooit zo kwelde. Wanneer ik oude verzen lees kan ik slechts dankbaar zingen. Van velen mocht ik leven leren en heel veel…

Het landschap liet zich niet beteugelen door de sterke hand van een onzekere schilder die fraaie zomerochtend in de stille natuur van dansende muggen en zwijgende vogels het beloofde een snikhete dag te worden en ik dronk koel en helder water uit de rivier. De eerste strepen op het doek waren uit dwaasheid de oevers van een landelijkheid…

Examenkoorts, stressfactoren voorbij ingeslagen, weg, verdwenen, rapporten beginnen stof te verzamelen schoolbanken voelen als verlaten Vakantietijd, spelen en schommelen tijd om te overwegen cijfers, uitslagen deemsteren andere talenten krijgen leven de laagste procenten herwaarderen. De dag-tijd is aan 't krimpen, verkleinen weerstand…

mag ik tachtig worden zonder dat alle ziektes van dementie tot kindsheid mij in al die jaren nagedragen en vergelijkenderwijs kijken hoever ik ben voor ze daar echt werk van maken natuurlijk met het oog op mijn welzijn en hoe lang ook zij daar nog mee zouden moeten leven want ja regeren is en blijft vooruit kijken en dan het liefs dichtbij…

Het dierenwelzijn staat nu op papier. Het koeiencommentaar: ‘Het houdt niet over,’ ook Wakker Dier vindt alles veel te pover, maar dit bericht het U.S.-hoofdkwartier: ‘Big deal!’ schrijft Donald Trump. ‘My great success! I did it for the Netherlands, God bless!’…