Alle inzendingen

het binnenbloed kruipt bij elke slag van het hart wast gewogen dagen weg gaat aan zaak of rede voorbij maar verlicht niet het gewicht van steen in weke maag doch tempert geruisloos de zucht waaronder een ziel buigen wil die weet van elke groef wat gangbaar leven vermag en dat terwijl we ooit het troebele water in een vroege baai…

het kind neemt de vader oud en onmachtig bij de hand niet verdwalen nu in het hoge gras het schuifelen in de schemer naar de tuin het geloof in de dingen die ze kenden bij de ommuring blijven ze staan de nacht verzegelt de bloemen het kind kan niet binnengaan het laat de vader gaan de wind wiegt de bladeren de reis is volbracht…

telkens in mijn aftandse nachten zwerven mijn handen over haar warme lichaam, ik wil haar kalmte voelen op haar naakte huid haar waarheid is diep in slaap gezonken, ik benijd haar - mijn rust is me eens ontnomen, niet gegund zelfs niet in mijn allermooiste dromen hoe langer ik haar betast, hoe meer mijn adem de weg kwijt raakt, help…

wij en de tijd we hebben allebei met hem gevrijd de kinderen vaders moeders ondertussen de kleinkinderen ook al niet meer zo klein het nest is leeg in de oude boom maar groeien doen de jonge scheuten gekoesterd door het licht dat door de kale takken schijnt stilaan gestreden is de strijd maar de tijd ons toegewijd was…

in blauw en groen is alles te doen het zijn onze leef kleuren net als wij ons bestaan vinden in water en wind zij hebben mede ons karakter gevormd in directheid en recht op de man af omdat er geen tijd voor dromen is zoals in de tropen of het mediterraan gebied waar warmte dwingt tot rust en het snelle leven uit het westen…

de horizon van de eindeloze emotiezee is onbereikbaar dichtbij…

Ze is beschermend een glimp van haar teder hart koester het moment Niets is zo mooi wanneer natuur met al haar fris en groen ontwaakt uit een winterslaap Er is nieuwe tijd aangebroken waarin allerlei zaadjes beginnen te ontkiemen in een heel eigen tempo zodat een jong leven het levenslicht zal zien. Luister naar de eerste geluiden die om…

De Via Dolorosa ligt in Zeist? Of toch al eeuwen in Jerusalem. Het Palestijns gebied, het land van Sem dat onmiskenbaar naar een volk verwijst? Jerusalem of Zeist: wat kan het schelen, de lijdensweg kan men het beste delen.…

Ouder worden en niets meer begeren, Niet van zichzelf en ook van andren niet, Geen liedren meer om vrouwen te bezweren, Alleen een lief dat liever contanten ziet. Wat mij verlaten wil, dat laten varen, Geluk gelaten door genot vervangen. Slechts de herinnering aan de droom bewaren, Waarin ik bellen blies met holle wangen. -----------…

In de vijand zie ik geen licht, wel voel ik iets -- donkers in mijzelf.…

Ik hou van je zee, je rollende golven hoe je dat doet door de wind, door eb en de vloed? Alsof je ademt je hard bruist, knallend beukt, of zacht als een lam, stil, jouw verten licht vangen, sterren op je laat deinen kleuren van blauw en wolken op je laat schijnen Hoe je triljoenen wezens herbergt die in je gedijen je zo zilt ruikt…

Danken is heel helder weten dat ons alles werd gegeven: leven, vreugde, zorg en moed. Danken is heel helder weten dat de vele lieve mensen ons van vreugde zingen doet. Danken is heel helder weten: dat we voor elkander zijn hulp en tochtgenoot in 't leven. Danken is heel helder weten niemand kan alleen bestaan, want we zijn elkaar gegeven…

Het licht dooft uit in een totale duisternis voor Jezus die gekruisigd vol wanhoop is die zich door iedereen nu voelt verlaten ooit wilde de Herder zijn voor zijn schapen zelf daar gemarteld en met doornenkroon hangt uitgeput naar d' eindlijke verlossing verlangt " Waarom God hebt gij mij verlaten?" nog hoort HIJ de vijanden schreeuwen…

Aanstonds klinkt luid het lied van de schalmei En slaat de gong langs volle klaslokalen De goegemeente kan weer ademhalen De school heeft er een nieuwe leerkracht bij Zij zocht hem in de meest uitheemse steden Bij het Sint-Bonifatiuscollege Bij Zwijsen en Sint Oeteldonk, Maarheeze Geen zag er brood in, noch een andere reden Doch als…

Onder haar huid bewaart ze herinneringen aan mooi dagen. Ze vindt iets waarvan ze niet wist dat ze het kwijt was. Vanaf een palet schildert ze haar verdriet met tranen. Zijn moeder is er wel maar leeft buiten de tijd. Ze was nog net op tijd om de hemel te halen.…

verdriet is een brokje graniet met scherpe randen verdronken in tranen en pijn diep in het gemoed het duurt lang menige eb en vloed voor het een glanzend keitje wordt maar het blijft voor altijd want graniet dat verteer je niet…

de leeuwerik z'n ‘getwitter’ klinkt mij wel als muziek in de oren…

Drijvende wolken hoog in een dagdromers lucht dragen me naar jou Wat is het heerlijk om zich te laten meestromen op golven van een droom waar creativiteit en verbeelding voor het rapen liggen: uitzonderlijke kracht en pracht op zuchten van een wind waar op hetzelfde moment ik kan luisteren naar de meeslepende melodie van melopee. Een wiegerij…

Hij is er ook weer, lusteloos kijken we weg -- en zeggen hallo.…

de gretige eter van angst en twijfel smullend van onmacht zit zich na een kort dieet vraatzuchtig vol te proppen…

zalig pasen in een donkere koele mediterrane tuin op de helling van de berg van calvarie klonk het geroezemoes van pratende mensen die als vrienden aten na het heetst van de zomerdag een gezelschap vrienden en volgelingen van de gedachten van een vrij land zonder bezetting met oude rechten op de geboortegrond sinds het scheppingsverhaal…

Ik vergelijk niks meer met het verleden, Veel meer dan vroeger draait het nu om geld, Zodat bij voetbal enkel winnen telt, En toch was Ronald Koeman ontevreden. Hij sprong ondanks de winst haast uit zijn vel, De omgekeerde wereld lijkt het wel.…

Een boom kiest zorgvuldig zijn plaats om daar nooit meer vandaan te gaan. Met niets dan zonlicht en lucht versterken zijn wortels hun greep op de wereld en neemt in zijn kruin het overzicht toe. Zonder beschutting wordt het leven in alle seizoenen pas echt getrotseerd. Dat op zijn stam onze hand zich soms neervlijt in een groet of is het…

De dieren, onze vreugde- en leed-genoten, Zijn onze broeders, maar niet, zoals wij, (Daar zij ons niet beheersen kunnen) vrij; Hun leven is, als 't onze, uit stof gesproten. Dit weten wij, maar 't is ons niet ontsloten, Niet of zij weten van der stof waardij. Zij denken en herdenken; nochtans, zij Vermogen…

Papa lief, lief, lief; gebruik niet meer! Ik zie het in de poppetjes van je ogen Papa lief, lief; misbruik niet meer!! Gebruik je verstand in de Kamer Papa lief; verbruik je energie niet!!! Laat mij je oplichten tot blijvend geluk Je zoontje Lancelot, mede namens Mama…

Priester zijn is brandglas worden voor hoge Minne, en mensen leiden naar het licht vanbinnen. Priester zijn is woorden geven, een lied vertalen, en speuren naar de zin van veel verhalen. Priester zijn is herder blijven in donk’re dagen, maar wetend dat de Heer ook jou zal dragen.…

Elim, mijn liefje My sweet lady sunshine Je bent mijn Eos Mijn dageraad Aurora morgenstond Opkomst der zon Die jou heeft gewekt Uit jouw sluimer gehaald Elim, mijn liefje My sweet lady sunshine Haal mij uit mijn dromen Haal mij uit mijn slaap Aurora wil Dat je bij me komt En dat je mij wakker maakt…

de tijd is de wind die blaast en uitsterft in donker water een gaan zonder terugkeer het onoverwinnelijke valt uiteen een gaai vliegt krassend langs de takken uit het ijzer dwarrelen vonken neer het geruis van koude populieren een zwarte sluier strekt zich uit over de aarde en bedekt haar met bitter as uit de wolken kruiken gevuld…

Het zal je nooit verlaten het verslavende maar je kan het laten staan, gaan zie dat elke keer als een overwinning op het leven, op jouw leven vier dat met de puurheid die jij bent en wilt blijven Blijf primair open naar jezelf in ‘meetings en greetings’ zoek je (ont)spannende unieke ik dan zoek jij vanzelf de verbinding met die ander…

ze zweeft gelukzalig hoog in de wolkenlucht eindelijk is het dan zover haar langverwachte vlucht de wolken beschermen en dragen haar voorzichtig voor de allereerste keer voelt ze zich evenwichtig ze heeft altijd al in de wolken willen zijn nu is ze daar en oh, wat voelt het fijn ze zweeft zonder bagage de sterren tegemoet voor…