244 resultaten.
long time... no see
netgedicht
4.0 met 3 stemmen
88 vanuit het glazen huis dat vrijheid heet
fluistert een decreet rond veilige besluiten
achter ruiten blinkt slechts zwart
beplakt, waar duister rauw doortrokken
wordt door smart
een hart klopt hoopvol binnen dat
wat zuiver ademend, de roep van leven weet
zelfs nu
na zoveel jaren
onderdrukt het beeld vol gas
met glans de vuile spiegel…
Glansgraad
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
267 er dwarrelt iets dat blinkt
met de getijdenstromen mee
een parel die in het donker zinkt
naar de bodem van een gretige zee
het patroon van geheugen is fijnmazig
tot aan de zandige oevers van gemis
dan blijkt het achterland wazig
verdwijnt het tastbare in ongewis
ik zag een gezicht voor het jouwe aan
voelde weer de hemelstormen
over onze…
Onwrikbaar
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
40 Na het vertrek van de Romeinen
waren we weer eigen baas
in oorlog met elkaar
De adjudanten grepen de macht
eerst de randgebieden
daarna het middenland
Alleen achter de bergen blijven
de bewoners zich nog verzetten
verlangend naar een eigen koning
zoals ooit
zijn zwaard blonk
blinkt zijn zwaard
onwrikbaar geklemd
in de ogen van de…
Onze dromen
netgedicht
5.0 met 23 stemmen
54 gaan voor
onze dromen
te lang
zijn wij nog
kind gebleven
vertelden anderen
hoe wij moesten
leven op het uit
gestippelde pad
wij kenden elkaar
spraken al snel
dezelfde taal
hadden eigen
wijze ideeën over
het allerhande van de
wereld en omstreken
wij zijn gegaan
zonder woord
of traan want het
mooiste stukje
geschiedenis blinkt…
Redding
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen
327 De nacht is gevallen,
een droom die blinkt.
Steeds weer hoor ik een stem,
een stem die zingt.
Een zacht gezang,
zo rustig.
Maar plots is alles guur
en laait er een helder vuur.
Een vuur stralend rood,
maar zo koud als de dood.
Uit het leven gedreven,
angstig benauwd,
door een duivelse stem, verraderlijk,
gevoelloos en koud.…
Soms voel ik mij zo leeggehaald
netgedicht
3.0 met 6 stemmen
727 Ook nu blinkt licht, al is het vaal,
gekleurd door 't brandglas van de zorgen.
Mijn gang vertraagt, de uren wegen
al is mijn hart nog onderweg
en kwam het U, God, zelden tegen -
en weet het hier ook heg noch steg.…
IJstocht
gedicht
3.0 met 46 stemmen
26.673 Door albast blinkt de zon. De velden schijnen
Ons tegen met dezelfde gele glans,
Die ook op ’t hardblauw vlak aan de balans
Der schaatsen ontschampt in bestoven lijnen.…
NET ALS SCHEMER
netgedicht
2.0 met 15 stemmen
1.048 beef voor geweld
maar de dag is nog jong
het ijzer in de zin
is amper ontgonnen
mijn wapens spreken stil
als het schemer
mijn pen hamert fel
op het witgloeiend steen
het licht van de letters
vonkt van de kracht
waarmee ik het aambeeld beveel
ik plooi en ik kerf
in het slijpen
worden braam na braam afgerond
tussen vijlsel blinkt…
Dronken kunstenaar
netgedicht
3.0 met 6 stemmen
279 Alle kunst maakt hem dronken
de nacht blinkt uit in ijdelheid.
Overdag is er weer de kille zon
eenzaam stralend zonder sterren.…
Ernst
poëzie
3.0 met 7 stemmen
1.993 Wanneer mijn voorhoofd rimpels krijgt,
Mijn brede wenkbrauw nederdaalt,
Mijn oog niet blinkt, maar duister straalt,
En uitspreekt wat mijn mond verzwijgt,
Een traan mij langs de wangen schiet,
Mijn schedel nederbukt naar de aard,
Bezorgde vrienden, vrees dan niet
Dat wanhoop mij door 't…
Glinstering van geluk
netgedicht
4.0 met 24 stemmen
57 in je oogopslag
blinkt altijd
een kleine
glinstering
van geluk
als zichtbare
bode voor je
komende lach
met een
finale die
jouw handen
tot applaus
brengen in een
schitterend
sterk gespeeld
slotakkoord
in jouw
verschijnen zitten
vanzelfsprekend
stukjes geluk te
wachten tot ook
zij met hun eigen
verrassingen
mogen meedoen…
zonnebloem
netgedicht
3.0 met 5 stemmen
72 een raaf blinkt
als staal in het zonlicht
het avondrood kleurt de daken
het boomblad wiegt in de wind
het rode stof van puin
waait uiteen in lege straten
de mus klemt zich vast
aan de rand van de dakgoot
de nacht vergrendelt de lippen
legt je het zwijgen op
we weten van wrede mensenhanden
van sterven in een koude leegte
en…
Het witte goud
netgedicht
3.0 met 7 stemmen
493 Het blinkt,
het rouwt,
het slinkt, slikt, kauwt en klinkt.
Bedolven met sterk verlangen
liefdevol afgeschermd,
nee eerder bruut ondergedoken
bijna zinderend afgesneden
van de sprankelende zon.
Zit er mee in mijn maag,
maar het zoekt zijn weg
toch wel omhoog.…
Herkansing
netgedicht
3.0 met 10 stemmen
305 veroveren
wind en regendruppels ten spijt
ze lieft de herfst
boven zomer en winter
de lente is ook een zaligheid
maar de herfst
met al die dwarrelende bladeren
en kleurende klanken
die hoort bij haar hart en ziel
vanaf haar allereerste dag
dat zij weerkeerde
op Moeder Aarde
de fluister ving
je was er ooit
al eerder
in haar ogen
blinkt…
het doorgangsland
netgedicht
3.0 met 7 stemmen
144 lichtvaardigheid zwaar over de rand tolt
wie wijst me het ongenaakbare aan
met vingers van vertrouwen
en het geweten van de onderbuik
van al wat is ligt met de bezwangering
op de maag en ook daar is doorgang
van moeilijk te verteren
metaal trekt zware strepen
in het lichaam, stalen linten
doorheen de thuisbasis of liever haven
het blinkt…
Smoelboek
netgedicht
4.0 met 7 stemmen
406 het werd een week zoals ervoor
en ik dacht, dat was het weer
hier dringt het licht niet door
al blinkt het boven keer op keer
we worden omringd door gekken
zei Gerrit en de gekken kwamen
dromden samen om het tumult
en schreven met virtuele namen
vijfduizend volgers in een rij
rapen woorden en lullen mee
tot de nacht de zinnen dempt
van…
Kunst in het web
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
76 Blinkend schoon, het kopraam
Met het fijnste sop gewassen
En nagedroogd met een schone,
Maar wel gebruikte, theedoek;
Geen streep is meer te zien,
Alles blinkt zoals nooit te voren -
Anderhalf uur later wil ik
Nog een keer goedkeurend kijken
Naar het gedane werk,
En zie dan in de linker benedenhoek
Een kunstwerk van zilverdraden…
Arme dwaas
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen
151 Een traan blinkt in zijn ogen,
een traan die niemand ziet.
Waarom zit hij tussen deze verharde muren,
schreeuwend van verdriet?
Waarom zit hij in deze kooi,
en dat vogeltje niet?
Niemand die je weeklaag hoort,
arme dwaas die heeft vermoord.
Het vogeltje daar voor zijn raam,
omdat hij niet met hem mee mocht gaan.…
Geen thuis
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen
1.631 Elke voeg van de straatstenen geteld
Als of dat belangrijk was
Waar er toch andere problemen waren
Verborgen pijn van alles
Alles van gisteren en vandaag
Het went nooit
Daarom tel ik maar
Maar als je me morgen ziet
Vraag me niet naar de weg die ik heb afgelegd
Want die is altijd te lang geweest
Om nergens thuis te komen
Ook al blinkt…
Lex
netgedicht
2.0 met 32 stemmen
2.175 Lex
tussen alle tranen door blinkt een lach
want dit wordt niet vergeten
vijftien jaren telt de ring
die levens ronder lopen laat en zonder
treurmomenten lukt zo’n leven niet
wat ben je mooi mijn zoon- je straalt
en laat je warme ogen spreken
nimmer laat jouw mooie dag
de warme glimlach breken die vooreerst
jouw grootse kracht bezit…
Voorjaar
poëzie
4.0 met 7 stemmen
2.593 De lente nadert en daarmee de lieve dromen;
het licht blinkt op het koel en vochtig gras.
Ik meen hieraan kan toch geen sterveling ontkomen,
alles wordt weer gelijk het altijd was.…
super XI
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
83 kom in mijn kooi
de mooiste hij
blinkt als goud
komt allen heb niet
het hart om me
tegen te spreken
in een heldere
notendop: ik sta
boven de wet
ik maak ruim baan
om je kopjes
kleiner te maken
ik kan je laten
verdwijnen geen
haan die er naar
kraaien zal
heksenjacht ik
bedoel zuivering
is mijn toverwoord
niemand valt
buiten…
Leven we boven onze stand?
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen
110 Wanneer je met een auto rijdt die blinkt
en meer dan 100 pk heeft?
Nieuwe kleren voor een communiefeest kopen.
Is dat boven je stand leven?…
zon kaatst koper door patrijzen
netgedicht
1.0 met 1 stemmen
474 het dek blinkt relingen alom
zon kaatst koper door patrijzen
lager wal keert boeg en romp
een waterspiegel toont afgrijzen
opgetuigd met zeemanskunst
het scheepje zonder lading
matrozen paraderend op het dek
niet wetend dat de bodem lekt
de kapitein in loondienst
van de tijd en heersende moraal
jaagt eigentijdse passagiers van
boord…
laatbloeier
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
294 Wijnrode vlekken over haar vel
Dat blinkt van de hitte
Haar groeven gloeien glad op
Een rare wenk dwingt me nader
En ik reik en raak de galm
Vervuld van een geheime pijn
Waar het lot geen grip op heeft
Haar stem rolt als de donder
Dan werpt ze een bijl naar mijn schedel
En klieft het geheugen als een straf
Nu klaagt ze om een ontstoken…
Schemerbestaan
netgedicht
3.0 met 6 stemmen
669 Maar soms, als een flits aan de hemel blinkt,
beseft hij zijn stom en blindelings gaan,
zodat hem de moed in de schoenen zinkt.…
eenzaam aan 't water
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen
1.182 groen is de dag
hij spuwt mij wier
in mijn betraand gezicht
en ook het zwoele zware
middaglicht dat schimmig blinkt
in ’t goud van zon
twaalf uur schuimt in het riet
en ’t kolkt en klokt
uit diepten zijn adieu
’k lig roerloos stil
in ’t vochtig natte
en wil niet luisteren
naar de lucht waar ik jouw ogen vind
en witte wolken fluisteren…
Mode verandert
netgedicht
4.0 met 6 stemmen
222 door een holle lucht
wat toebehoort aan niets
de stad zeilt, spint verder
over grijze straten
die oplichten bij lichtflitsen
van de dag
(de natuur wacht op warme tijden,
waarop het zonlicht oprijzend voldaan zingt,
en magisch verschijnend blij is,
waar de mens langs komt)
mode verandert
kleurig en vrolijk het straatbeeld
die ook blinkt…
Ergens daar...
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen
572 Ergens daar lag het antwoord,
veredeld in het aardse as
Zo zeldzaam als ik nu pas hoor,
die speld in het hooi of gras
Zo mooi zo blinkend benoemd,
naar het wijze levenstoneel
Kleuren vergift, geprikt geroemd,
die ene glans, roestend donkerfluweel
Het blinkt harder, scherper, pardon,
wakker paraat in onbekende uren
Zoekend in schaduw naar…
Het haventje van Oud Beyerland
netgedicht
3.0 met 8 stemmen
499 Het water dat een toevlucht neemt,
bevangen lijkt door eigen spiegelbeelden,
blinkt terwijl het voorbij stroomt,
dan plots voor even weer verdwenen
naar buitengaats haar eigen horizon..
Verslingerd aan de oude rivier
bij een keerpunt net buiten deze haven
raakt men vanzelf verder terug..…