1113 resultaten.
Het wonder van Salvador
netgedicht
3.5 met 2 stemmen 172 Dwaallichten, zwalkend als dolende zielen,
zochten wanhopig hun weg naar de winst,
de glans van het brons spoelde weg van hun hielen -
de schim van hun trots meegevoerd door de wind.…
hoe wit met hoe velen
gedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 1.248 meer uit het hoofd het woord
waldgänger niet wijken het fluorescerende ochtendbeeld van melkbloemen of sneeuwklokjes genoemd zijn geneeskruid verhoeden wordt gezegd dat het denken wegkwijnt flikkeren op
in de veranderende kleuren van het licht en hoe ze ’s avonds knikken naar de aarde als ze slapen
zo zeldzaam mooi is een dergelijke slaap de glans…
ongekend jou vieren - van harte
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 187 liefde voor jou de bron blijft
waarin jij jouw kinderen wassen laat
naarmate zo de jaren jou verstrijken
geniet je meer dan je ooit vermoedde
de pracht van de mooiste vindtocht
die jou doorgeven laat wat jij krijgt
door voor anderen te zijn wie jij bent
dankzij dat wat zij voor jou betekenen
daarom ook vieren wij in deze jaardag
jou en de glans…
Kiki
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 36 Mesker, die Kieks aces telt
Torent ze uit, in kracht en prijzengeld
-------------------------------------------
KI
Kiek was een alfavrouw maar
ook heel zacht
Met Raymon bij zich als een "stille" kracht
De coach met wie ze traint en huilt en lacht
De praatpaal die haar pusht uit alle macht
Als zij de zege greep kwam op haar konen
De glans…
De glimlach
poëzie
3.5 met 30 stemmen 4.690 Wat voor vriendelijke tinten,
Wat voor zachte glans dat had,
Kan ik niet meer overzeggen -
Maar het was een warme schat.
'n Schat van liefde uit ene wereld,
Die daar heel ver achter lag -
Van een ander teerder wereld,
Waarin ik op eenmaal zag.…
Wegdromerij
netgedicht
4.5 met 2 stemmen 40 Wanneer een nieuwe avond in alle rust kleedt
verdrinkt mijn blik nog even in mooie gouden gloed
Laat me dragen en voeden door deze ongeziene helderheid
Een warm aanvoelende cocon voorzien van een zijdezachte glans.…
Jantje
poëzie
3.9 met 18 stemmen 3.430 Jantje droeg
Vast moois genoeg:
't Was een jasje van fijn laken;
't Was een hoedje, rijk van glans;
En hij dacht jaloers te maken
Al de vrijers, al de mans.
Jantje zag
Met witte lach
Neer op al de boerenmaagden;
'k Wed, dacht Jantje in zijn waan,
Dat zij allemaal me vraagden,
Mocht een meisje uit vrijen gaan.…
Oude angst
hartenkreet
4.4 met 14 stemmen 1.520 jammer dat ik er niet echt van geniet
Je zegt ik laat je nooit meer gaan
ik durf mijn reserveringen niet los te laten
Het weerhoudt me om onbevangen tegenover je te staan
je hebt het heel goed in de gaten
Oude angst weerhoudt onze relatie van een reële kans
lieve Kudo ik wil er helemaal voor jou zijn
Door jou heeft de liefde voor mij nieuwe glans…
ZANGDRIFT
poëzie
3.5 met 13 stemmen 4.282 Hoe woelt de poëzij
In mij,
En haakt aan ’t licht te komen;
Als in ’t gebergte een volle bron,
Begerig naar de glans der zon,
Begerig uit te stromen!
Hoe voel ik mij omringd,
Omkringd,
Door beelden, geesten, schimmen
Van schoonheid, liefde, waarheld, kracht,
Me omzwevende in een halve nacht,
Waaruit een dag wil klimmen!…
Koning van het land..
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 547 Een glans in het meer,
het was haar beschermheer,
wederzien, vreugdelijk blij,
samen nog nooit zo dichtbij.
Hij nam haar gewillig mee,
door grote velden bloemenzee,
als koning van het land,
vroeg hij om haar hand.…
Aan mijn vrouw
poëzie
3.8 met 5 stemmen 852 Want de avond-Schoonheid wil niet marren:
Uit dage-scheiden Zij ontluikt
In mane-glans en gouden starren,
In blijheid die de vogel tjuikt:
Een avond die de nacht weerstaat
Tot aan de nieuwe dageraad!…
Haar hebbedingetjes
hartenkreet
0.8 met 4 stemmen 508 Vele dingetjes
Stomme dingetjes
Dingetjes met glans en koper
Moet en zal ze kopen.
En iedereen is een zwetende rug voor haar zonder waarde.
Maar daar is ze haar nooit bewust van
Haar man laat haar koud, hij is ook helaas koud dat moet verteld.
En hij heeft niets te vertellen en heeft al jaren geen ziel meer.…
Moeder gaat heen...
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 1.271 Haar ogen kregen dan een doffe glans,
ze verloor de tijd dan uit het oog,
en vond dat het leven
haar te snel voorbij vloog.
Schuifelend en soms op de tast
ging ze traag van haar zetel naar de kast
op zoek naar wat ze niet meer wist.…
Van zachte waatren.
poëzie
4.0 met 1 stemmen 874 onder 't groen getakte,
Zonnighel onder 't zonnespel;
Dommelzacht in den schaduwdommel,
Waar 't langs 't bruine huisje glijdt;
Vaagjes slaande met licht geschommel
Tegen des vondertjes vastigheid;
Even fronslend om een voetje,
Spiegelwiegelend het beeld
Van klein mensje, een kindersnoetje,
Waar veel warig haar om speelt;
Dan àl glans…
Lied van de Hoop
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 157 Morgenlicht met zijn gouden glans,
alles straalt en schittert!!
Een ontmoeting buiten tijd en ruimte.
Stilte die je vertelt dat we niet alleen zijn.
Lied van de hoop
Groter en sterker dan angst.
Lied van her- kennen.
Ouder dan ik, volkomen
één met mij.
Hoop die blijft,
Hoop die zwaait en wuift.
Hoop die schrijft.…
Van wis naar wijs is maar één letter meer
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 122 Waar blijft de kerstster uit de oosterkim
die hoofd en hart bijeenbrengt in dezelfde glans?
Wij zouden moeder Aarde nog gaan vermoorden.
Maar hé... er waart gefluister rond. Er komt een omslag;
niet even, maar langer dan een blauwe maandag!
Een beige Aurora speelt weldra zijn eerste akkoorden.…
Aan mijn vrouw 20 Juli 1932.
poëzie
3.3 met 3 stemmen 2.305 Want de avond-Schoonheid wil niet marren:
Uit dage-scheiden Zij ontluikt
In mane-glans en gouden starren,
In blijheid die de vogel tjuikt:
Een avond die de nacht weerstaat
Tot aan de nieuwe dageraad!…
Crooner in bad
netgedicht
4.7 met 3 stemmen 185 Wég is de geleende woordenschat
en in zijn oogjes ligt de glans van een blijmoedig dier.…
Gedachten bij het graf van A.C.W. Staring.
poëzie
4.3 met 3 stemmen 376 De trots van Gelderland,
Wie braafheid en verstand
Met schone glans mocht sieren, -
Zijn levensdraad brak af;
Schonk hem de kunst laurieren,
Nu weeklaagt ze op zijn graf.…
Avondsterre
poëzie
4.7 met 3 stemmen 410 Als zij blozend blijde
Dartelt aan mijn zijde,
Tempert gij uw glans.
Van zo hel een luister
Houdt geen minnewicht;
Slechts in schemerduister
Wordt het zachtst gefluister
Ons het zoetst gedicht!...…
Als de bloemen weer gaan bloeien
hartenkreet
3.7 met 7 stemmen 399 als de bloemen weer gaan bloeien
kan ik iedere naam met liefde noemen
krijgt ons leven weer ‘n warme schijn
hoe dankbaar moeten wij onze Tuinman zijn
als de lavendel liefelijk gaat geuren
en purperblauw de borders kleuren
rond ‘n gazon dat groen en glad geschoren
zijn zon en zomer in volle glans herboren
als de juffertjes in ’t groen staan…
Waar de sterren van liefde bloeien
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 409 Alleen het licht van de liefde kan geven
de schittering van een onsterfelijke glans
zolang die in ons, de zin blijft van ‘t leven
geeft ze wie ons nabij zijn een eerlijke kans.…
Ze is mijn engel
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 130 Kijk nog even heel diep naar je twee kleurige ogen
die met parelmoeren glans weer schitteren in het zonlicht
Van vroege dag tot late nacht ben je overal even veel aanwezig
O lieve vriendin en mijn liefste, je bent mijn teder beminnelijke engel.…
Ooit
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 57 Tel grijze haren
hier en daar een glans of gloed
jong van geest, nog steeds
Wanneer ik bejaard ben, zou je mij vervangen
door een jonge lente zodat mijn zachte soepele huid en
kleine neus worden vergeten terwijl sproeten opklaren met de tijd
Weet je nog dat we elkaars handen vasthielden of mindere dagen omarmden.…
Harsgeur
netgedicht
2.2 met 8 stemmen 1.199 Gulzig zoek ik troost in de gedachte:
Een stervende ster houdt haar glans.
We horen haar reutel niet.
Jouw laatste lettergrepen hadden geen betekenis.
Til hem niet op met dure verzen.
Til hem op zonder leugens.
We geloven en beloven
dat een vrolijke vrede jou omhelst.…
De wedergeboorte
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 434 Ik had geen glans in mijn ogen,
en mijn stem klonk gebroken.
Maar ik liet het niet merken,
ik verborg het achter trots.
Ik heb alles altijd afgewogen,
liet vaak dingen onbesproken.
Ik behoorde tot de sterken,
eenzaam op mijn hoge rots.
Mijn verdriet verschool zich achter een lach,
tegen beter weten in hield ik me altijd groot.…
VRIJT, WAAR JE ZIJT
poëzie
3.7 met 18 stemmen 8.131 Daar krijgt de vis een minne-droom;
Want als hij ziet die schone glans,
Zo keurt hij ’t voor een goede kans,
En, mits hij ’t listig vuur bemint,
Zo komt hij zwemmen voor de wind,
En springt dan vaardig in de boot,
Dat is, te midden in de nood;
Want, met de malle sprong geschiedt,
De visser staat niet slecht en ziet,
Maar grijpt terstond de…
AAN DE JONKVROUW MARGARETA VAN RIJN
poëzie
3.6 met 19 stemmen 4.305 Kwam ’s levens toorts aan glans t’ ontbreken,
Aan vier en vlam en Hemels licht,
De zon zou aan uw schoon gezicht
En ogen zien haar toorts t’ ontsteken,
Aan die turkozen. Men beloof
Zich niet, verwaand, dat vier te malen;
Bij zulke levendige stralen
Is d’ allereêlste verf te doof.…
Het graf
poëzie
4.0 met 32 stemmen 9.553 't Gewormte kent geen schoon, geen glans, geen majesteit;
Het aast op vorst en slaaf met de eigen gretigheid;
't Verteert gevoelloos, stil, met de eigen scherpe tanden,
De zachte maagdenborst en 't hart van dwingelanden.
De Dood verzorgt zijn dis en zamelt prooi in 't graf.…
Mijn spiegelbeeld (eenakter voor twee personen)
netgedicht
4.3 met 29 stemmen 1.263 een tafel,
een groot bruin
vierkant vlak
in een verlopen
herencafé met
ouderwets ornament
waar iedereen is
maar elkaar niet kent
in diesem Lokal, braungeraucht
sehe ich im Glanz eines Fensters:
ein reflektierendes Selbstbild
es ist das einzige,
das ich, unabsichtlich,
mit dir teil
in dit lokaal, bruin gerookt
kijk jij in de
glans…