Alle inzendingen over ijs

Rond een kern van rots ligt een mantel van ijs Zij tolt in een ijl gas De blauwe maan die om haar wentelt keert altijd dezelfde wang toe in een gelijk tempo tollend om de as Zij reist meer dan twee eeuwen in een wijde, ovalen baan om de zon te ver voor die lens die bol staat te tasten naar die schaduwvlek rond haar onzichtbare evenaar…

grond en onder een deken waarop tekens zijn gezet, die allen kennis geven van belet, liggen de doden, zwanger van een wonder ze rusten zij aan zij in het vooronder aanvankelijk bood menigeen verzet maar nu houdt iedereen gelijke tred de optimist ligt naast de hypochonder als ik mijn stappen op het grindpad zet, knarst het als krakend ijs…

Ik schaatste over het ijs waarin ik wou verdrinken en ik verjoeg de sneeuw naar een tropisch paradijs. Nog voor ik klaar was met het begrip van toen voelde ik me uitheems, verlost en ongebonden. De brug is pas gerestaureerd en wordt met trots uitgelicht. Ik ben gaan leven door de gracht te dempen.…

Omarm me liefste met heel je hart Je nam de weg naar mijn gedachten Het begin was mooi en vol van groen Maar nu staat de winter te wachten Geef de koude in mij geen kans Fluister woorden sterker dan ijs Verwarm mij liefste met je ogen Maak in mijn hoofd jouw paradijs Omarm me liefste met heel je hart Je nam de bochten van mijn geest Ze…

Geen netwerk, echt ijs onder de voet. Mevrouw van der Geest sterft aan de achterkant van de wereld, alleen. ---------------------------------------- uit: 'De tussentijd', 2004.…

Als na een dagenlange reis de geur van oleander mijn hoofd omringt het azuurblauw mijn ogen binnendringt mijn smaakt ontwaakt door stracciatella-ijs dan klopt mijn hart een warmer ritme het landschap danst dan dankt en bidt ze Als door de vroege geur van cappuccino de ranke zeilen langs de kim flaneren de cipressen hun schaduw…

Al spoedig bleek het ijs te zijn gebroken. Verheugd verscheen-ie weder op consult. Gedreven heeft de man het uitgebruld. 'Ik ben meteen bij haar in bed gedoken! Ik voel me bij gemeenschap', riep-ie blij 'nu taam'lijk ongeremd: ik vrij vrij vrij.'…

Lentegek zomergast herfstdraad winterblues Winternacht adem en ijs bitter en koud slapeloosheid Luchtgaten brandhaarden dromenvangers acrobaten Sluimerwolken suikerspinnen lust voor leven opnieuw beginnen Bijenkorven honingbazen mantelzorgers geen salaris Witte stranden kokosplanten ingekleurde ansichtkaarten Hollende…

Mij neem je mee op avontuur door ouderwets verhalenland met scheepsjongen op kruistocht naar een walvis ver in eeuwig ijs. Je schrijft mijn naam zo mooi als niemand, schuin, versierd met vaste krullenhand. Ik zit op schoot en krijg wel tien cent zakgeld om het snoep te kopen wat niet mag.…

als kerstbomen verlicht, de flats, de lofts huizen en appartementen zonder sneeuw of ijs al is de tijd correct ligt de stad verlicht het einde af te wachten van alweer een zeer vroom jaar schoorstenen walmen westerse warmte voorbij is de tijd van zonnebaden en jagen op de maagden gebeurt opnieuw op feestjes met heet gestookte wijn…

als kerstbomen verlicht, de flats, de lofts huizen en appartementen zonder sneeuw of ijs al is de tijd correct ligt de stad verlicht het einde af te wachten van alweer een zeer vroom jaar schoorstenen walmen westerse warmte voorbij is de tijd van zonnebaden en jagen op de maagden gebeurt opnieuw op feestjes met heet gestookte wijn…

De koude doet de wateren kalmeren en Marokkaanse meisjes bestuderen het verse ijs. De vissen willen brood. De wereld volgt de wandelaar en rust als hij verdwaald raakt in de witte nacht en in de stilte niet meer weet welk land hem nu omgeeft en welke vreemde kust daar kraakt.…

geconserveerde vleeswaar samen met wolven bruine beren zojuist ontdooid te consumeren in nog grijze taiga van alaska nog steeds groeit ons bereik een kariboe ten prooi gevallen diepe voren van wreed gebeten achter schuin toen open gereten vanaf zijn ruige hals en nek meteen voor eeuwig ingevroren dat stijve verminkte lijf kwam uit smeltend ijs…

en als zijn blik ontdooit novemberwind dompelt gezichten in ‘t water van de zee in haar gaan zij onder blikken die vasthouden groeien later in ’t ijs de boten liggen aan de ketting en de man in ’t bloed gaat ruggelings een eenzaam pad dat hij onder gevallen loof vermoedt de as van het vuur is nu nat en hij zwijgt de zomer zo licht…

zochten bei' de warmte op in de luwte van voorwinters nacht waar de zon in kim verdronk de herfst nog werkte aan haar pracht van talrijk' duizendkleurige bladeren lichtend als parel'n in schuwe zon die bij dageraad steeds lager stond waar onze liefde aan kracht won groeiend, regen en storm doorstaand overwinterend koude, sneeuw en ijs…

hij werd gekroond tot tsaar van alle Russen die nu, vol lof, zijn Haagse voeten kussen z’n zegetocht was waarlijk magistraal Sint Petersburg gaf hem een warm onthaal men kon het vuur daar slechts met wodka blussen de krantenkoppen kenden louter plussen: geweldig, ongekend en geniaal Napoleon is nooit zo ver gekomen hij dolf in sneeuw en ijs…

ik word gedood door dertig boze blikken ook zij kijkt mij niet echt met passie aan ik voel de kou, het ijs zal niet gaan breken ik wil hier weg, ik hoor horloges tikken onhandig ga ik op haar tenen staan ze zegt geen woord, maar laat haar ogen spreken…

overlijden In Ravensbrück; ze had iets aan een nier Ik was allang gestorven, zocht vertier In ‘t schrijversparadijs aan gene zijde Waar ik al mijn verloofdes terug zou zien Zo ook mijn zusters na hun wrede dood En vader, niet langer zelfingenomen Mijn longen zijn hier uitermate clean Weg glazen stolp en met kompaan Max Brod Over gesmolten ijs…

slaap ongrijpbaar als het blad een tak dat op je kussen ligt te rusten verschrik je niet, mijn adem streelt je waar herfst zich groeit door ’t dak in woorden, vingers, steken in een zomerhart alsof er nooit een eerste vriesnacht komt in ahorn, rood aan d’ horizon ligt naakt reeds lijn van zwarte aarde en vluchtig als een laagje heel dun ijs…

thuis hij kreeg een mooie en een grote kamer met heel veel beren in een ziekenhuis ze vinden hem het liefst van allemaal ik vind hem stom, want hij wil niet meer spelen hij ligt daar maar op bed, z’n kop is kaal m’n moeder zegt je broertje gaat op reis vanuit de wolken zal hij naar ons zwaaien hij krijgt er heel veel speelgoed, snoep en ijs…

AMELAND de lucht vibreert van geur en kleur en ijs met boven zee een blauwe wolkenband daar aan de rand van prachtig Ameland dat eigenwijze duinenparadijs er staat één ster, gekleed in parelgrijs ik tel konijnenkeutels in het zand en leg een doornig takje aan de kant er klinken zachte klanken: kyriëleis bij vlagen is het net alsof ik…

Hoe het wintert En kraakt zo helder Strakblauwe luchten Boven witte daken De vogels, zij vluchten Weg van nog flinter Dun ijs op 't water Mensen verzuchten En de zucht Die zij slaken Spreekt verlangen Naar behaaglijk Ooit, ja en later Zij wetten de schaats Een blij verheugen Op wolkig dampende adem Rode neuzen en oren Blozend warme…

terwijl ze in zijn armen de wals van het bevroren hart danste de melodie slangachtig wegdraaiend van staccato ritmes, ingehouden ritmes van majeur naar mineur en terug benam het haar de adem alsof haar hart verstild in witte boezem van ijs en sneeuw niet meer rood kloppend wachtte op de verlossing van de lente een hart dat wachtte…

Bier met een rietje, In ijs geschonken. Noorderlicht, Zuiderlicht. En de rode zee is dicht. Egypte aan de horizon. Hij schrijft op een kaart: 'Groeten uit een land ver weg', Terwijl hij droomt. Het natte krijt Droogt in zijn handen. Hij lacht bij termen, rotsen en stenen die het licht niet dragen kunnen.…

het schilderij in mijn hoofd de kwast pakkend papier wit de kleuren mengend het angstig rood ook de geuren de luchten de lege straat het omhoog geschoven asfalt wortels van mijn bestaan de verhalen van mijn vader ver maar dichtbij de lokkende polder op sloten al het onbetrouwbare ijs met daarnaast de oprukkende snelweg foto’s met een…

Nog volop sneeuw en ijs en gladde wegen, maar toch de harten alweer vol verwachting naar de nieuwe lente. De dagen lengen al, heel kleine vonkjes licht doen elke keer een beetje vroeger hun intrede.…

zand in de diep blauwe rotsformaties witschuimende waaiend op muziek van de fraaiste regenbogen die tussen de talrijke watervallen de zon lieten schitteren ik zag stukje hemel maar waar de ziel huisde daar kon ik de vinger helaas niet op leggen tot ik mezelf zag in de spiegelzaal als adam in het paradijs waar eva mijn ijs…

Vaag hoor ik het kraken al van mager ijs en vager nog de nagalm van:vandaag ga ik voorgoed verloren. ------------------------------------------ uit: 'Aanmaaktwijgen van een vuur', 1988.…

Zo'n dag, waarop ik gebukt mijn tuin spit, op harde resten winter stuit, ijs vind in verborgen hoeken, wat was toegedekt weer bloot leg. ---------------------------------------------------- Opgenomen in de 'Dagkalender van de Nederlandse en Vlaamse Poëzie' samensteller Hans Warren, Uitg. Meulenhoff…

groen staat voor haat en nijd rood de kleur van woede is en blauw staat voor de kilte van ijs geel voor gal en afgunst paars betekent egoïsme en verval bruin is de kleur van onverschilligheid de kleuren in mijn leven zeggen echter dat… groen voor mij de kleur van je ogen is en… rood zijn jouw lippen zinnelijk en wulps blauw zijn je aaien…