DANSE MACABRE
beneden de begane grond en onder
een deken waarop tekens zijn gezet,
die allen kennis geven van belet,
liggen de doden, zwanger van een wonder
ze rusten zij aan zij in het vooronder
aanvankelijk bood menigeen verzet
maar nu houdt iedereen gelijke tred
de optimist ligt naast de hypochonder
als ik mijn stappen op het grindpad zet,
knarst het als krakend ijs, ik zoek een vlonder
ontwijk een gapend gat, een donker bed
van slag geraakt door weerlicht en gedonder
zwaai ik wild met m'n armen, lijk gered
maar wankelend ga ik alsnog ten onder
Geplaatst in de categorie: eenzaamheid