Alle inzendingen over emoties

Mijn ogen zijn omfloersde tamboerijnen al roert de hand daarbuiten luide de huid hun klank in zich gekeerd blijft dof Mijn ogen zijn omfloersde tamboerijnen maar heb daarmee geen medelijden…

Krats. Auw. Inktvlek. Stroman. Adempauze. Blut. Vecht. Lont. Geknapt. Brand in mijn hoofd. Blussen met benzine.…

Dat ieder mens liefde nodig heeft om leed te relativeren staat geschreven in boeken door de droomgeleerden die het leven slijten en woord na woord in dromen overdragen misschien komt er een brug en lezen we verborgen onschuld dan laat ratio een nieuwe God zien om ons inzicht te bewijzen in een dieper voelbaar voelen.…

Zaterdagmiddag, Bournemouth Pier & Beaches Stad, geleund aan zee. Toch is het er rustig op het strand. Voorzichtig flaneren in de kou. Het is een late winter, het voorjaar nog ver van hier. Tussenseizoen. Koffiedrinken op de pier, maar de jas blijft aan. Rommelig plekje aan het raam, de koffie is lauw. Veilig achter glas tuur ik naar The…

Ik luister En zie Hoor en zie Jou echt Nu moet Ik mijzelf Ook gaan Horen en zien Wil nu gaan Luisteren Naar mezelf De pijn En de wonden In mijzelf Vragen nu Om mijn aandacht Wil jij Af en toe Ook naar mij Luisteren?…

Kijkend door het vuile keukenraam zie ik haar wroeten in de vochtige aarde gestaag en aanklampend maar bovenal wijdbeens, zo heeft haar vader haar geleerd. En later op de dag opkijkend van mijn boek staat hij daar, onveranderlijk in zijn blauwe kiel vraagt hij met ijle stem hoe het nu gaat met de kinderen en of de merels nog patrouilleren…

Mij uiten Doe ik De laatste tijd Meestal Alleen bij De psycholoog Daar Voelt Het niet Bezwaard En het Moet Er echt uit Alles Wat meer Op een rijtje Helderder krijgen Dat ik er toe doe Dat ik mijn eigen Gang kan gaan en er Voor mezelf ben Dat ik van waarde ben Vandaag Belde Mijn zus En Ik vertelde Wat me bezig hield…

Stemmingen Stemmingen Wisselende Stemmingen Heel erg blij Vervolgens: Stort ik in En wil ik Niks meer Stemmingen Stemmingen Wisselende Stemmingen Ik doe van alles Vervolgens: Doe ik niks meer Stemmingen Stemmingen Wisselende Stemmingen Hoge toppen Diepe dalen Vreugde sprongen Diep verdriet…

in hoeverre kunnen we elkaar in wezen lezen in hoeverre kunnen we elkaar nou echt verstaan in hoeverre de gedachten die er achter onze ogen veelal ongezien rondgaan ik versta jouw taal meestal niet toch zie je en troost je mij in mijn verdriet de vraag is wat zou je mij het liefst willen zeggen? we kijken elkaar even diep aan…

bladeren dansen op het ritme van de wind, aangelicht door de zon, wachten zij op het juiste moment om te schitteren, vele pirouetten te draaien voordat ze zachtjes landen zullen, in de schoot van Moeder Aarde zes jaar later dansen nieuw geboren bladeren op het ritme van de wind, wachtend tot het juiste moment zes jaar geleden spreidde…

wat is dat toch met het Groninger Hoogeland die weidse polders of dat Zeeuwse platteland soms maakt iemand uit het Friese woud gelokt door een gewilde baan en door ambities overmand een kapitale fout hij denkt er goed aan te doen er voor het vinden van geluk maar heen te gaan maar wat ontbreekt er aan dat unheimisch voelend…

als je vooruit kijkt, zie je de toekomst nu even donker gekleurd, geen vergezicht als je naar achteren ziet, bemerk je de zuchten van een aangeslagen bril; in dracht een zwaar of lichtgewicht kijk eens naar links of rechts daar beweegt iets op voeten kijk eens naar binnen en schep daar een wereld die dichter bij je ligt pak je vingers…

we bewogen op aangeven door wimpers van je ogen in het ritme van geneuriede mantra's in het spel van stemmen ineens was daar de eerste vocaal in alle helderheid gedurfd in onderscheid en sprankelend kwetsbaar zijn frêle tonen voegden inhoud aan de muzikale omlijsting toe in verbinding klaarden akkoorden de melodie tot…

Hoe gaat het? Zomaar een vraag Voor mij Soms bedreigend Drukkend Dwingend Onrust opwekkend Vaak hou ik niet Van die vraag En toch Ik zou graag Het echt Willen delen Er over Praten Hoe het gaat met mij Ik zou graag Willen voelen Dat de ander Echt wil horen Hoe het mij vergaat Me niet bezwaard voel Om te zeggen hoe het gaat Omdat…

dit is waarom mensen steeds weer van honden houden: de zekerheid dat er iemand is die ondanks jouw mening en in donkere tijden trouw aan je blijft genegenheid biedt en ruzies vermijdt en de harde werkelijkheid van de gevoelens voor jou scheidt die mits goed opgevoed die dingen doet die jij wil dat hij doen moet toch zijn het geen slaven…

er vond een beving plaats – een dak stort in muren vallen om emoties komen vrij die voorheen door hun werden omsloten de remmen zijn los het huis wordt weer opgebouwd muren zijn anders verankerd het dak niet meer van riet emoties zijn gevlogen worden anders afgewogen niet meer in de hand te houden er ontstaat een andere beleving…

Mijn gevoel zit me dwars en tegen. Onheil voorspellend lijkt het uit te spreken. Alsof er dingen zijn die voor me worden verzwegen. De gedachte lijkt de hele tijd in mijn hoofd te zijn gebleven. Om samen met mijn onzekere ik tegen mij te spelen. Alsof er iets is dat er word gezegd alleen wel in delen. Dus zoek ik daarvoor naar een realistische…

Toen ik vannacht gedronken had, mateloos en verwaten als vanouds, en woorden stamelde die overdag op mijn lippen zouden sterven als jonge merels in april… liet ik de kalveren uit je weilanden, kuste ik de angsten uit je ogen. Je ogen die pijnlijk groen zijn en zeldzaam droef kijken nu bij het ontbijt en later op je fiets sprekend van een…

Valse plooien Tussen plooien van emoties waarin zorgen waren verborgen bewoog zacht een sluier heen en weer zag soms de realiteit niet meer nam alles goed in ogenschouw het een en ander glad gestreken bleef hier en daar een valse vouw de diepte kreeg ze niet meer glad de spiegel echter zei het ware deed me openbaren en ervaren dat…

zo blauw als de zee zo blauw als soms de lucht dat tijdloze rustgevende blauw waar ik zo heel erg van hou maar op dit blauw ben ik beducht het brengt onrust in mijn kop hoe kan dat nou zo klein van stuk een blauwe envelop…

In het holst van die vreselijke nacht klopte het noodlot ruw op mijn deur Zijn melding ontnam mij alle kracht uit mijn gezicht vluchtte al de kleur Woorden gelijk kiezelsteen zo hard werden grof voor mij neergesmeten Had het noodlot dan echt geen hart? ook nu kan ik ‘t maar niet vergeten Ze spraken van de opkomende zon mijn blik zag enkel…

Zoekend op mijn Levenspad Kwam jij langs Jij hebt mijn hart geraakt Het is nacht En ik kan niet slapen…

ach zo veel om over te zeuren niemands leven verloopt perfect in ieders leven zal wel iets gebeuren wat niet tot persoonlijk geluk strekt maar als alle treinen op tijd zouden rijden vertrekken en aankomen op de hun beloofde tijden mag het wel perfect schijnen maar dan verloopt het te glad zal het niet tot geluk leiden waren we het…

De jaren van mijn jeugd lagen vergeten op bladzijden, dag na dag geschreven de tijd liet zich niet lenen tot het lezen tot de ziel zelf weer tot mij kwam spreken. Zij kende nog ieder woord, iedere zin die ik vergeten was; sprak zij weer in zo kregen zij een tweede kans op leven na jaren in de kast, onbelangrijk te wezen. Jaren lagen zij…

er staat een vraagteken in z’n ogen: een radeloos waarom dan is hij bedrogen voorgelogen iets misgelopen tevergeefs blijven hopen op iets wat nooit kwam? buig het recht tot uitroepteken geloof in wat je kan het kost heel veel kracht misschien wel veel meer dan gedacht maar leer je lessen laat je niet nog eens stressen maar laat…

Ze blijft niet in een woordbetekenis ontheemde droombeelden van prachtige voorbereidingen de zon daalt in haar sprookjeswereld van spreektaal en intieme ontboezemingen haar ademlucht van zuiverheid de dag voorbij, de maan verschijnt bloemen gaan slapen, vogels zingen afscheid maar ze voelt zich blauw en onbeholpen in de wandelgangen van…

zie hier de linker zo ook de rechter dankzij dikke zolen loop je elke dag op wolken graag leen ik je ook de mantel die al even om mijn schouders hangt met in de zakken vergeten briefjes draag je dan ook de aangereikte rugzak met alle zorgen van dien onzichtbaar maar duidelijk aanwezig zodat ik even op de schommel plaats kan nemen die…

er zijn geen woorden voor verschillende soorten van iedere emotie zoals: angst verdriet vreugde eenzaamheid schoonheid vrijheid pijn die ons met elkaar verbinden ieder ervaart het op zijn manier zoals het donker verschillend wordt ingevuld door blinden maar toch is er een taal waarvan we zonder woorden weten wat er wordt gevoeld…

het zingt in mijn hart het straalt in mijn ogen dat jij mijn moeder bent een uitzonderlijk lieve zo geweldig en wijs ook   als ik slapen wil dan droom ik mij jou die vol vervoering in de schoot omarmend mij steeds nog koestert   als ik aan jou denk jouw liefde die nooit sterft dan straalt mijn dag van de vroege morgen tot in de late…

altijd om mij heen voel ik jouw warmte zo dichtbij ben jij in afwezige aanwezigheid mijn ogen verbeelden in gedachten jouw gezicht van toen je hier was naar het hier en nu ik beleef steeds de tijd van de momenten samen die opgeborgen in mijn hart jou in mij altijd leven laten in alles wat ik doe en laat als schild van bescherming…