11692 resultaten.
die azen zonder vragen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 346 de dag is licht
naakter wit maakt
kijken wat verlegener
passie vrijt
zijn donkere blik
nacht brengt zachte
anonieme handen
het verlangen naar
het hoogste punt is
het duister wel gegund
ogen volgen ronde
bogen op de tast
de tong is zonder mond
te gast op lippen die
zich welvend schikken
licht versluiert lust
geeft ruimte en…
HET KONINGSGRAF
gedicht
2.0 met 64 stemmen 19.234 het duister van mijn koningsgraf
Met lichteloze gouden blikken af.…
Voorgoed
gedicht
3.0 met 37 stemmen 15.621 Wij tastten in het duister naar elkaar,
een oogwenk dat wij ons onsterflijk waanden,
en zijn niet dan elkanders nabestaanden;
het bed is ons niet nader dan de baar.
Geen troost valt aan het najaar te ontlenen,
de bladeren verworden in de goot
en de gelieven zijn voorgoed verdwenen.…
Baudetten op weg...
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 240 In Frankrijk,
is het al jarenlang veilig.
Oorlogen,
zijn er eindelijk verleden tijd.
Baudetten,
wees toch trots op jullie Franse naam!
Dank dat jullie ons willen redden.
Thierry,
wij hebben er alle begrip voor,
nu onze grenzen nog open zijn,
wanneer u toch besluiten mocht,
om vastbesloten naar huis te gaan.…
Wartaal
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 274 Jij zegt, jij zegt
Ik zeg, ik zeg
Wij zwijgen stom
Jij luistert, jij luistert
Ik luister, ik luister
Wij blijven doof
Jij kijkt, jij kijkt
Ik kijk, ik kijk
Wij staren blind
Jij proeft, jij proeft
Ik proef, ik proef
Een bittere pil
Jij tast, jij tast
Ik tast, ik tast
Geen houvast
Wij praten maar
Communiceren niet
Zien en horen…
...verder ben ik dichter
hartenkreet
3.0 met 36 stemmen 6.406 Ik ben niet echt veel dichter
eerder nog veraf,
Ik tast in 't duister, soms in't lichter.
Och hing mijn hoofd maar even hoog
als dat van een giraf...
of weet je, eerst dit kortbetoog:
Wat is een metrum, ritme waard
als de ziel ervoor moet zwichten?…
Mijn Kamer
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 1.343 Het laatste draadje in mijn kamer
komt nog van mijn gordijn
het is kennelijk blijven liggen
op de grond in mijn domein
Ik dacht dat ‘t licht mij nooit zou vinden
dat duisternis buiten domineerde
op de tast vond ik mijn spullen binnen
zodat ik star blind lopen leerde
Maar het duister werd te donker
zonder zicht een zintuig minder
ik…
Als late liefde
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 419 ik in het duister van dwaling
of is het zo
dat ik even in evenwicht ben
niet verklarend naar het onverklaarbare
geen woorden hoef te zoeken
enkel en alleen in windstilte mag schuilen
omdat de nerven van jouw leven
soms zo naadloos sluiten op mijn organen…
Mobiliteit?
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 75 In een dorstig land tasten
reizigers in het duister, ze
wassen de handen van de
zorgeloze zon en dekken
hun vermoeide sporen toe,
papieren grenzen rotten in
het raamwerk van tevredenheid
in het transparante
venster van overvloed
tastbare stromen worden een taboe
ontneemt de vrijheid
van gedachten en
het recht op mobiliteit…
vliegen
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 645 ik wil leven als een vlieger
los maar toch ook vast
wil me verliezen
in de lucht
en naar huis
weer op de tast
laat me zwieren als een vlieger
los maar toch ook vast
´k wil me verliezen in de lucht
maar terug weer op de tast…
Patron
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 206 so I guess
that thy art incomplete alike
or art thou good a friend and thus
believing firm applaud thy must
Though poetry is not my thing
my roerbak sells, thou art buying…
Prima vera
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 67 Come rain or shine, het was des kiezers wens
Maar of het lukken zal, dat weet geen mens
Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en
de reactie daarop van Bet Weter…
In een nacht toen het volle maan was
gedicht
2.0 met 34 stemmen 36.197 iemand opent het venster
iemand houdt de nacht over ons heen als een nieuw tentdoek
iemand kent de weg
iemand legt mij zijn oude tweedjasje over de schouders
iemand zegt honing, iemand zingt honing, iemand proeft
iemand gaat met mij de rivier in
iemand zoekt tussen de schelpen
naar de allerkleinste
geopende schelp
iemand zoekt naar een…
verloren gevonden
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 405 in mijn brein
lijkt het minder bevolkt
neemt na ieder afscheid
de woeste leegte toe
steeds meer tast ik mis
op zoek naar leven
van dierbaren, geliefden
durf soms hun namen
niet meer noemen…
MOEDIG EN MOEIZAAM
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 56 Volhardend geloof is een steenachtig pad,
dat zich slingert tussen woeste doornstruiken.
De stem van een steeds jong blijvend kuiken'
roept de wandelaar naar de Hemelse stad.
Een lastige bult of verraderlijk gat
zal menigmaal plotseling opduiken,
terwijl ogen al de einderglans ruiken.
Raadgevend klinkt een verborgen molenrad:
"Mijn water…
ritueel
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 158 mijn ogen ook bij het nachtelijk uur
de sterrenhemel af of er in het duister iets of
iemand óns ontwaart en de woelige wereld
waarin wij leven van vrede dromen laat
.…
Te gedicht
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 29 Nog steeds tasten filosofen
in het duister.
Ware theologen geven toe
dat zij God niet kennen.
Boeddhisten begrijpen
dat in ieders ware leven,
Boeddha schuilt.
Ware dichters geven toe
dat zij nietsdichtend zijn.
Onvermoeibaar zoeken ze
in mysterieuze stilte
tussen mooie woorden.
Voor God bestaan geen woorden.…
Tasten met kleuren
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 1.179 In het donker van
mijn gedachten
ben je
woorden die het licht verzinnen.
In het licht van mijn fantasie
ben je eenzaam
mijn verhaal
dat ik niet vertel
omdat
mijn woorden nog eenzamer
zijn dan
elke kleur
die op jou lijkt
en je
altijd
laat verdwijnen
als je naam
weer begint
met
de echo die
de liefde
weer bang zal…
Ik taste toe
netgedicht
2.0 met 27 stemmen 2.209 in een vlucht vol fantasieën
rees ik gewichtloos
boven mijn lichaam uit
ik zweefde alsof ik
in een extase leefde
kronkelend, naakt begaf ik
mij op een groene maagdelijke weide
tussen vonkelende sterren
baadde ik gewillig in
exotische hittegolven
gepassioneerd en vurig
taste ik toe…
in een hulploos tasten
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 411 zo tastbaar worden
besloten ligt in deze zin
waarin ik nog kind was
in de vergane tijd
van mijn geboortehuis
wakend in de tijd
zag ik stil op
gebonden aan het heden
sta ik en hoor verre gezangen
ten prooi aan het honende gehuil
eeuwen zijn spoorloos heen gegaan
verloren in het kosmisch gewelf
eenzamer werd het
in een hulploos tasten…
tast toe
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 121 voor iets van geluk
verdroeg hij haar
warmte op zijn huid
met de zachtheid
in zijn handen
de tranen
op de lippen
en 't zout
voor in de wonden
alles is beter dan
verdraagzaamheid veinzen
soms komt het geluk
simpel binnen handbereik
wat let je…
Tasten naar elkaar
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 136 herinnering, mijn identiteit
Jouw verlangen, jouw verrukking
is ook mijn emotie, mijn behoefte
mijn reden van bestaan
De liefde die jou omarmt
verwarmt ook mij, de liefde
die jij mist, bedroeft ook mij
Met jou volg ik de keuzes
die jij maakt, ongeacht welke
keuzes ikzelf zou maken
Jouw verwarring, jouw zoeken
verwart mij, laat mij tasten…
Levenstreden
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 1.265 Schaduw werpt halve treden op de trap
die wentelend opdoemt uit het verleden
steil, maar leidend naar het heldere heden
moeizaam beklommen met slepende stap
Diep gebukt gaand onder geleden lasten
maar volhardend en met moed de blik gericht
op het hoogste punt in het helende licht
zonder een tel in het duister te tasten
Zij die stil wentelen…
In memoriam patris
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 652 Zo is nu voor u ook gekomen de nacht
en wij tasten als blinden in ’t duister.
Wij vragen Uw vrede, o God, als de kracht
die ons draagt door ’t vermoeide gefluister.
1 september....…
Licht geweven stof
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 164 Dit is de plek waar
heden en verleden in elkaar
overlopen tot
een nieuwe dimensie.
Herinnering is
licht geweven stof.
We raken het aan en
alles komt in beweging.
Soldaten herbeleven
elke granaatinslag, elk
uur, elke dag, elk seizoen.
De oorlog van binnen kent geen
vredesonderhandelingen,
wapenstilstand.
En de dingen die
je wilt…
LIED
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 63 In het duister speelt het duister
zachte, warme melodie voor mij.
In het duister kan ik wonen
in het duister kom ik thuis.
Niemand ziet nog wie of waar ik ben:
in het duister ben ik weg van mij.…
de winterregen
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 452 de winterregen
ligt op elke schaduw
tast de kleuren af…
Ware aard
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 630 Hij verraadt zichzelf, zijn mooie woorden
Licht en luchtig tegelijk, zijn duister
Komen voort uit blind omrande twijfel
Harde holheid heeft zijn woord verlaten
Het ontstaat, hij tast in donker sferen
Hoogst verloren bruist het op als water
Uit een hete onbegrepen geiser
Vol van druk en onderhoofdse krachten
Later, als de luwte weer terug…
Moeilijke dagen
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 213 de dag zeurt
al aan mijn hoofd
nog voor ik het licht zie
mijn ogen ontwaren enkel schemering
maar ik tast niet in het duister
de weg is mij bekend
de eerste pijnlijke vraagtekens
worden weggespoeld
met enkele kopjes warm geurende koffie
de morgen ontwaakt
traag, vreemd en raadselachtig
gaat bleek en peinzend
naar de middag
mijn gedachten…
Dagelijks brood?
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 232 In het beloofde land tasten
de eenvoudigen van ziel in het
duister, ze zijn de daklozen
onder de purperen zon en zijn
allang de goddeloze beloften
moe, papieren regels rotten
in het hout, een leger wormen
splijt de houten wereld open,
bedekt het labyrint van de aarde
met hun koele maskers toe.…