Alle inzendingen

Zie, daar gaat in de hortusgaard een engelvrouw of engelman zijn of haar naam is generlei adonis nimf noch lorelei zij dan wel hij is ambigu hun eden is de hof van nu Zij roept hem tot het bruiloftsmaal andante, piano, stil van heil haar stem die sotto voce klinkt zingt 't lijf is vrij, een fiere vaas een hinde opgaand in de gloed van…

Iets als uitdaging bestempelen is een deugd -- maken van een nood.…

Jeanne d' Arc gaat trots na overwinning op Engelse krijgslui, Frankrijks vijanden, noordwaarts om in de stad Reims te landen. De kroonprins is haar trouwe volgeling. Luid galmend feest schittert bij de kroning van koning Karel, gesteund door handen ener leidsvrouw, die in zich voelt branden de voltooiing van nog komende zending. Kon de vorst…

Om hier te gaan. Het veld op. Zonder broer. Onder die lege, blauwe hemel die alles zichtbaar maakt dat gezien wil worden.…

Tranen in de nacht de maan roept naar de sterren jouw adem blijft hier Tijdens een donkere nacht zie ik de gloed van Selene Mijn hart is in stukken gebroken en valt langzaam uit elkaar Genesteld in rouw gedompelde ogen die zich laten verenigen met een hemel waar de rode kleur van de maan jouw ziel heeft meegenomen. Vandaag verliest mijn…

Regels zwart op wit Geven een uitzondering De kleur die mij boeit…

Grimmig snellen rondgerolde wolken, Eindeloos grote kluwens, aan door ’t blauw. Doodse stilte! Toch, ze naadren gauw, Scherp weerspiegeld in de molenkolken. Schelle fonkling van miljoenen dolken; Dan de donder; en, van regen lauw, Schudt de wind de hechte molenbouw, Loeit het rund, dat wegvlucht, ongemolken. Zuiver, als geslepen edelstenen…

de laatste dagen ben ik ben vlagen wat wankel van voet wankel van gemoed is het pad wat smal en vaak ook bar lang dan ben ik bang, bang dat ik vallen zal vallen zal voorgoed…

Een hemels weerlicht Het gras vertrapt en grauw Avondrondes voor het zicht Gevoed teder en rauw Blozend rode wangen Draagt het hart gewicht In de kou gevangen Tot concept verslonden Broze botten barricade Spreekt in zekere zonden Wenst voor warme daden…

Een man is maar een kleine man. Hij valt in slaap, zijn mond valt open, zijn dromen ontsnappen hem zonder spoor. En 's ochtends niemand die zeggen kan welke naam er op zijn lippen lag, welk gezicht hij daarbij amper trekt. Hij neemt zijn lege koffer en vertrekt. Mensen zeggen naar zijn werk. ------------------------------- uit: 'Apenjaren…

Het gebulder van het asfalt Onder de vluchtige bus Verdrinkt de gedachten Van de chauffeur Zijn ogen vastberaden Op de horizon gericht Elke ochtend brengt hij De toekomst door de stad In een cyclus van gewoonte Leeft hij bewegingsloos Hij rijdt de tijd…

Ongegeneerd gaf ik een stukje van mijzelf aan jou En ik durfde dan te dromen dat jij dat wel hebben wou Zo stelde ik mij voor dat je het heel voorzichtig in een vitrinekastje achter een glazen deurtje zou opbergen naast het servies van jouw grootmoeder Een klein spotje zou mijn stukje dan verlichten zodat jij elke…

Zwevend In het wolkenbed Zwevend Onbegrensd Zwevend In het wolkendek Zwevend Naar de zon.…

Waar de Amstel van oude dagen fluistert En in het voorjaar Cobra’s kleuren draagt Verheft de stad zich luid en duidelijk Nabij, maar net genoeg veraf gelegen Hier wint de stilte van de stenen En wordt bevrijd gezwegen…

De hulp die voor de armsten was bestemd Wordt door de allerrijkste man op aarde Gezien als rotte appel zonder waarde Hij mag van Trump gaan snoeien, ongeremd Big Tech heeft geen behoefte aan ethiek De Aarde wordt vertrapt op Marsmuziek…

Voor- en najaar onweer bliksemschichten bangelijk ontzet noten kraken schrikbewind mamamia temperatuurschommelingen mentaal ingedrukt foob-gedicht Schrikbarend geboren binnensmonds verwoorden vallende klanken 't Evenwicht doet wankelen eivolle krenten schrikwekkend ontwaken gewichtig keffen beweren vreesachtig vleselijk beleven…

Maria Lichtmis, de dag van Maria, de ideale vrouw en moeder, een teken voor wie dan trouwen en hun geluk vieren Dan wordt het avond en morgen, een dag samen onbedekt, zonder schaamte en zonder offer dat hun gevoel groot te zijn klein maakt en dan worden de avonden en morgens een leven samen de kinderen worden groot en markeren in het…

Ach, ik mis mijn muze schoon lange tijd wijl zij toch immer aan mijn zijde stond wist zij toch dat haar stem mij steeds verblijdt haar afwezigheid is mij een open wond. Ik zoek nu woorden die zij voor mij zong schoon van rijm, wonderlijk van melodie zang van mijn schone muze blond en jong een lust, een droom voor 't oog als ik haar zie.…

hoe rekbaar ben je, bast waar je in huist hier voel je heel zacht aan, op andere plaatsen harder plooien op plekken waar je ze liever niet ziet er valt geen ontkomen aan het fysiek blijft ongrijpbaar toch belangrijk daar huist de ziel die je doet stralen als een dagvorstin zodra ogen elkaar vinden nog voordat vreemde vingers jouw pantser…

van ons leven is de hele dag bezig om met muziek ons bestaan klank te geven daar worden wij blij en uitgelaten van zoals geboorten en huwelijken ook in andersoortige feesten en vieringen in lichaamstaal te beluisteren bij de feestgangers een leven lang vertraagt de tijd het gaan tot schuifelgang in de slepende tred van…

ik ga door ochtendgrijs en voel de zachtheid van het land daar komt het licht de dag rolt uit in klare taal ik wacht totdat een enkel schaap nog blatend op de dijk met mij verwacht de najaarsnacht dan vang ik hier het laatste licht vanavond is de zomer ook van mij…

Mond, poppenkop op naakte stok boven een handbewogen zee Weet dat als je spelen slinkt dat zwijgen ook in 't hart verzinkt.…

Rijden Zusje, Je weet wat ik wil Samen met jou De auto in Broertje, Je weet wat ik wil Jou verbergen De auto in Rijden, rijden, Weg van hier Ontsnappen Rijden, rijden, Ontsnappen Langs de wegen Broertje, We zijn er De auto uit Zusje, De auto uit We zijn veilig Dag, grote zus…

Met MAGA wil de man zijn land vergroten, eerst Groenland, echt een makkelijke prooi, maar ook naar Canada doet hij een gooi: Trump dendert door met olifantenpoten. Beschouw het straks niet als iets abnormaals, een bordje met ‘Vierlandenpunt’ in Vaals.…

De bomen steken hun takken en twijgen onverschrokken, aangepast, in de blauwe vrieslucht van de gevorderde ochtend. Het is koud, verhoudingsgewijs, goed schilderijweer, oudhollands voor later, de oude zonden en gruwelijkheden van God vergeten en, in zoverre, vergeven. De natuur wrokt niet, draagt de gevolgen als nieuwe vanzelfsprekendheden…

Er was een keer een boek Dat pakte hem zozeer dat hij het gaarne pakte Niet eens, maar keer op keer Het boek liet zich graag lezen gebonden in fijn leer Maar op een goede dag toen pakte het niet meer Soms schreeuwt het nog om aandacht De stem nu wat verzwakt Na jaren trouwe dienst voelt het zich toch gepakt…

Wanneer vertoont de Liefde Zich op het allerschoonste, In 't hijgende verlangen, Of na het gul genieten? - Wij smaakten het genot reeds In de armen der verbeelding, Wanneer wij nog verlangen. Maar, na het vrij genieten, Wanneer, door al de vreugde, De snaren der verbeelding Geheel zijn overspannen, Dan heerst in onze ziele Een sombere…

De wereld is een tranendal met af en toe een opgedroogd beekje maar doorgaans dichtslibbend met het drek van de aarde zich vermengend met stortregens welke maar niet lijken te stoppen en de zijarmen de rivieren voeden tot stevige stromingen richting zee de zeeën zich mondend in oceanen oceanen van pijn, angst en verdriet waar geen warme…

ze zwaaien met woorden als wapens van trots een plots dreigement hier, een scheldwoord daar kleuters in pakken, met stropdas en macht achter hun blik schuilt enkel domme kracht ze retweeten hun roem, zoeken applaus bouwen hun ego met blokken van drijfzand rede en verstand liggen buiten hun bereik waar kinderen leren van fouten falen zij…

rotsvast staat daar die gelouterde kerk van eeuwen onheil en teistering verlost door de hoge smalle ramen van de basiliek valt zo teder het lentelicht naar binnen ziet de een de ander als mensen zich aan die lange tafel buigen naar elkaar? wat wisselen ze uit is het veelspraak samenspraak een monoloog misschien? in de kapel van…