972 resultaten.
Odeon
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 80 Dat het niet meevalt, merk ik
om me heen
Ik kijk als dichter en zie
in de rondte
Dat, zover ogen reiken, horizonten
Verkrimpen tot een ziggurat ineen
Die metamorfoseerde in een heuvel
Waar ooit een Muzenberg lag, iets te hoog
En de Hippókrenè staat nog steeds droog
Door overdaad aan wereldlijk gekeuvel
Weet iemand nog de weg naar Helicon…
Kwelgeestig
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 61 Soms schrijf ik maar wat
Iets dat boven komt drijven
Ik doe het zelden in het klad
Wil het niet dubbel beklijven
Zo ook nu is het deze weg
Van dat wat bij mij binnenkomt
Het is alsof ik een gekookt eitje leg
Die ik losjes uit mijne hand pomp
Doorgaans zonder water op het hoofd
Dat hoort bij de arbeidende klasse
Die van vrijelijk denken…
AANDENKEN
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 91 De zangers van het oude Griekenland
krijgen in sagen én jonge boeken,
die blijven waken als zorgende kloeken,
onsterfelijke lof, door tover omrand.
Schone stem bij lier verwint nuchter verstand,
vindt drukke stad, eenzame uithoeken.
Zelfs planten, dieren en rotsen zoeken
het spel, waarbij de koudste ziel ontbrandt.
Aan onbekende, verloren…
BIJ EEN ABSTRACTE COMPOSITIE MET ROOD, BLAUW EN GEEL van Piet Mondriaan
gedicht
3.0 met 45 stemmen 10.082 Geen mens nee zelfs geen boom
te zien, het groen voorbij, de wereld
weg gekeken, glad getrokken,
geschikt met een gesnoeid palet.
Windstil linnen, elk geruis gestold
in verf, de hang verradend naar dat
diepste evenwicht, de sluimerende
maat van alle dingen. De grote lijnen
trok hij zijwaarts en omhoog,
als volstrekte armen van een boom…
Herkenningsteken
gedicht
3.0 met 48 stemmen 17.044 Een klerk herkent men aan zijn hand,
Een koning aan zijn beeldenaar,
Een vingerafdruk wijst, wat kant
Men zoeken moet naar stokebrand,
Bankrover, dief of moordenaar.
Doch wie de dichter kennen wil
Moet raden wat verborgen pijn
Hem zo geduldig en zo stil
Doet buigen voor de vreemde gril
Der woorden, die zijn dienaars zijn,
Geen rijmkracht…
Vincent van Gogh
poëzie
4.0 met 15 stemmen 4.414 I.
Profeet van Pâturages en zuiderzonminnaar,
maar meer dan dit: diepbewogen dichter
die de zware dingen van buiten licht schiep,
herschiep als de kompleet blauwe lucht, -
herder die het onvruchtbare gebeuren
van buiten, naar het grote centrum dreef, de oasis, de keure
van frisheid... In ons zelve hebben wij de Jordaan;
allen die nog Godsvreemd…
Speciaal
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 78 Ik beklim de hoogste ladder
om de mooiste bloem te plukken
speciaal voor vandaag
ik kleur de hemel kobalt blauw
en schilder een zon, die naar je knipoogt
speciaal voor vandaag
ik reik je de hand
voor een dans tussen de sterren
speciaal voor vandaag
ook al heb je twee linker benen
weet dan, dat je even daar was
daar waar de mooiste…
Poëzieweek 2022 van 27 januari t/m 2 februari
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 57 Poëzie is het huis waar ik wil wonen
Waar mooie gedichten zorgen voor 't dak eraf
Aangename poëzie zorgt voor de fundamenten
Nadenkpoëzie vormen dan de muren
De humorpoëzie isoleert
Elk gedicht over KUNST is vereerd
Deze week vol fantasie, lees, lees, koop en lees ik
Poëzie
Schrijf ik vaak als amateur, soms als poëet
Denk ik: 'Is dit…
Schrille tegenstelling
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 143 Kopieëren
is de
kunst
die
sterk
in
contrast
staat
met de
Letterkunde
kunst…
Zwaardreunend...
poëzie
3.0 met 11 stemmen 1.365 Zwaardreunend door der tijden maatgang, schrijdt
de reuzenstoet, van stralend goud omgeven,
der grote kunstenaars, wier onsterflijk streven
nog om hun eeuw een laaie glorie breidt.
't Zijn hoofden, heet van d'innerlijke strijd;
't zijn harten, àl te groot voor 't aardse leven;
wij zien hun lippen nog van àlsmart beven
en gloed afgutsen…
Vincent
gedicht
3.0 met 22 stemmen 9.881 Toen door een hemelse vergissing
Vincent weer plots’ling in ons midden kwam
bezocht hij ook zijn Grote Exposities
bij Kröller Müller en in Amsterdam.
En ‘t eerste wat hem trof was zo een dame
van goeden huize met op zware borst
d’antieke broche, die zij ter Borinage
en voor d’Aardappel-eters had getorst.
Ze had zich juist een cultureel’extaze…
OMRANDING
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 79 Lange tijd naar een schoon schilderij kijken
kan verwende ogen speurzin geven:
steeds meer ontdekken, wellicht zelf beleven
wat op dat kleurrijke doek mag prijken.
Over het kunstwerk wil een lichtstraal strijken,
blijft er soms vele uren aan kleven
om naar nieuw verrassend aanzien te streven.
Wat zal eveneens de pracht verrijken?
Ommanteling…
Muziekte
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 136 Je zintuigen lopen uit,
verwelkomen kleuren, klanken,
de samenstelling van geluid.
Hiervoor ben je geboren,
doorstond je sleur, slapte en so what -
de afgemeten passen van vermeende smaak,
het kleine denken van populaire figuren.
Nu kun je azen waar het om gaat,
je zintuigen krijgen verlengstukken.
De mensen zien je plezier, ervaren
dat…
Kunstenaar
gedicht
3.0 met 25 stemmen 14.835 'Hier ligt twintig francs maak er dertig van
Hier ligt dertig francs maak er veertig van.'
Halfnaakt liep hij heen en weer en bekeek
het publiek lachend als een leeuwentemmer.
'Ik ben niet van zover gekomen om
op deze boulevard om te komen van de honger'
hier, veertig francs, maak er vijftig van,
geen oogwimper zal ik schroeien, ik…
Ouderwets
poëzie
4.0 met 4 stemmen 1.880 Bij een schilderij van Watteau
Ik mag die parken wel met gladgeschoren heggen,
Zoals men thans, helaas, nog slechts in plaat aanschouwt
Met rechte en stijve paân, met trappen, groots gebouwd,
Waar hoofs geklede lui met elkaar beleefdheên zeggen.
Ginds komt van 't hoog bordes een heertje aangetreden
En lispelt zoete taal in 't oor der markiezin…
Kunstweb
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 79 In het museum waait de wind overal
vandaan, overal heen, zoals wij bezoekers
uit heel de wereld komen en gaan
Wij dragen een cultuurweb, voeden het
met de collecties van de musea
die groter zijn dan hun gebouwen
Wij dragen de kunst
met ons mee, ze is groter dan wij
groter dan onze tijd en verblijfplaats
Wij dragen de kunst
uit, de geschiedenis…
Bloemlezing
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 65 over het
braakliggend terrein
fladdert een goud
gestippelde vlinder
daalt neer op
de akker die niet
is ingezaaid
met een cultuurgewas
voor een beperkte duur
mogelijk tot men weer
kan denken in zoet dat geurt
naar bloemen meer
dan in zuur dat ruikt naar azijn
u rest slechts het weten bij het
zoeken tussen de klavers…
Gebroken kleuren van de macht
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 104 Ik voel de glazen loodrechte
pijlen uit de hemel vallen
hoor hoe ze tikken tegen mijn hoed
voor elke dag een ander in getallen
passend bij mijn gemoed
op de eerste dag van de week
zingende Waarheid uit dragen zo gevoed
dat het stroomafwaarts de dichter behoedt
op de afwijkende wegen waar ik heb geleden
waar de onpeilbare liefde haat…
TESS MERLOT
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 35 Losjes wiegend, met een keel vol toverkracht,
staat de zangeres voor een geboeide zaal,
geeft schone wijzen in de geliefde taal
van Frankrijk: soms heftig, dan vloeiend zacht.
De stem bezit ongedwongen, milde macht,
beheerst haar sierlijk lichaam helemaal:
handen, gouden lokken brengen hun verhaal,
dansen vrijuit op maat en toon van eendracht…
De schoonheid
poëzie
3.0 met 10 stemmen 1.849 Schoon ben ik, stervelingen, gelijk een droom van steen.
Mijn boezem, waar zich beurt aan beurt elk schepsel wondde,
houdt alle dichters door een liefde aan mij verbonden
eeuwig gelijk de stof, stom als de stof meteen.
Een onbegrepen Sfinx zetel ik in ’t azuur,
ik paar een sneeuwen hart aan zwaneblanke leden,
het lijnverplaatsende gebaar blijft…
Kunstenaarsziel
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 51 Dit is mijn huis
in mijn
gedichten
ben ik thuis
met het licht
op mijn doek
de ezel
in de hoek
grif ik in
kleurentaal
mijn
poëtisch
verhaal…
DE BEDREIGDE WERELD
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 111 De bedreiging van de wereld
De aarde, de zee, de lucht
Ligt zo aan de oppervlakte
Is zo aanraakbaar
Zo voelbaar
Denk aan de zo bedreigde insecten,
De dieren aan de Noord- en Zuidpool,
De bomen, de bossen, ons groen
Dus ook de bedreiging voor de mens
Voor mij, voor jou, voor ons allen
Anneke Mieke Krediet, beeldend kunstenaar
Heeft het…
feniks
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 119 toen de hemel naar
beneden viel en
al het weerloze tot
gruis vermaalde
verstikte jouw holte
in het midden in
stof en stukken
van een vliegtuigstoel
gedeukt gebutst
doorkliefd zeeg je
zijwaarts onthutst
naar de grond
als een feniks uit
de as herrezen
transformeerde je
na de vernietiging
van sculptuur in een
doorleefd…
Standbeeld in de stad
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 92 Daar sta je dan
blootsvoets met zware voeten
in stedelijke betonnen wildernis
slechts gekleed in lendendoek
standbeeld van een antiheld
strijder voor gelijkheid
stil versteend in stille dromen
te glanzen in het duister
de blik op oneindig
de tepels getooid met vogelpoep
een blauwe vlinder op jouw linker oor
beeld van toen, beeld van…
Het leven is:
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 102 modderen,
dobberen en
soms hard
zwemmen
maar vooral: genieten,
amen.…
VERJONGEND WERK
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 58 Talloze marmersteentjes maken reizen
over heel de wereld, treffen elkaar
tenslotte in het Belgenland, blijven daar
om naar zeer schone toekomst te wijzen.
Eeuwig mag voor hen bewondering rijzen,
dankzij lange behandeling, fijn maar zwaar:
ogen vorsen, vingers kappen en schuren almaar.
Mild papier mag die stukjes spijzen.
Antwerpen toont…
Even Verdwalen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 131 als je wordt
meegenomen
jezelf een beetje vergeet
je deelgenoot wordt van
andermans dromen
terwijl jij je in hun
belevenissen inleeft
dan weet je het is
waar wat ik voel
en ben je voor even
verdwaald in wat je leest
en dat was ook het doel
aan de hand van een
fantasierijke geest
ben je heel even van en in
een andere wereld geweest…
VONDELS LIER
poëzie
3.0 met 9 stemmen 2.125 Ja, wij hebben niet te klagen,
Beets is dichter-nationaal,
En Ten Kate kneedt de taal,
En Da Costa doet ons vragen:
Wat beduidt dit altemet?
Last not least: de Génestet.
Ook van Lennep was een dichter,
Ook Ter Haar zong menig lied.
En vergeet dan Heije niet,
Tel van Zeggelen niet lichter,
Denk aan Potgieter en Thijm,
Als gij spreekt van…
Restaurant museum voor schone kunsten Brussel
gedicht
2.0 met 20 stemmen 9.244 Men komt er via een hardstenen trapje:
toeristen met een trui los omgeslagen
en heren die een pak met stropdas dragen.
Een vrouw - alleen als ik - nipt van een sapje.
Men lest beschaafd de dorst en vult de magen.
Vier vrouwen nemen babbelend een hapje
van hun salades, lachen om een grapje,
brengen hun dienblad naar de afruimwagen.
Ik wou…
Schoonheid van poëzie en kunst
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 66 in stille lijdzaamheid wachten duurt lang
maar ‘t licht
is naar beneden gegleden
rijst op boven de vreedzame dieren
door ‘t goud golvend gras
de schoonheid van liefde
zo blauw
als de hemel blauwt
en bloemen
poëzie weer openvouwen
de koorts der kunst
weer in mij blaast…