Alle inzendingen over terpen

Daar bij de kerk van Sint-Pieter op de terp.…

Hautaine cultuur Oude bergen van aarde Afgegraven terp…

Had vannacht een huis op een terp, eromheen een voorbeeldige tuin. In de tuin lag reusachtig een steen van twee doorsnee bij één. Doopvontig was hij, een slordige ster met een mond. Ik liep door de tuin met een boog om de steen en keek ervan weg. Toen stond hij op, vernielde perk en gazon terwijl hij achter me aan de terp op klom.…

De stemming is er grimmig, en messcherp wordt ieder afgerekend; grijze gnomen bevolken 't parlement van 't kleine terp dat Holland is: een kwelder aan de zee waar het een kwelling is om in 't gesnerp van heersende opinies, die gedwee worden geabsorbeerd, te denken fris en kwiek.…

Dank ben ik verschuldigd aan Bart Adjudant (zie zijn snelsonnet van vandaag over Neerlands trots, de succesvolle formatie rond leadzanger Huub van der Lubbe, met zijn lyrische teksten) _________________________________ Wij zijn een land van wolken, water, wind Een land van molens, polders en van terpen Van Bløf, de Zeeuwse kust en Deltawerken…

Met opgevoerde Zündapp reed hij snel Naar Friese terpen of gerooide aarde Misschien vond hij vandaag een keertje wel Die mantelspeld of munt van grote waarde Hij zocht met zijn detector op het land Een piepje, goud? Hij kreeg het warm en koud En schepte in het zand, een ring van goud!…

Witte lijnen venijn in vlaggen vlagend, werpen terpen op, brokken butskoppen. IJsnaalden stikken samen tot vorstkorsten verzwart. De sloten snoeren dicht het geschotste dodenkleed. Een stervende stilte dempt ieder doen.…

Manshoge terpen afgeroomd tot nederpolderpeil. Bedijkt en veilig schurken kleine eeuwenhuisjes zich tot dorp langs lang bedwongen diepen, kaarsgelijnd en dicht met riet geritst. Waar overal en nergens heen de horizon verstoppert met de wolken en mosterd, graan en koolzaad zomen aan een gouden rand.…

* Vanaf haar terp beziet zij deels de Waal Zij denkt aan klokgelui en magazijnen Kaars, zandzak, schop, het hele arsenaal Dijk van een wijf, oervrouw, Eva van staal Geen vloed zal ooit haar moed laten verdwijnen *iemand afwijzen…

misschien wel een vlot of de vloedlijn blijven volgen tot het volgende obstakel de volgende golf van pijn maar hij kiest voor de optie om niet meer te vluchten hij is zo moe van het vluchten net boven de vloedlijn zit hij nu en denkt hier moet het hoofd boven water kunnen blijven hier kan hij even rusten misschien bouwen aan een terp…

huist een uniek ontwerp, lijdend van een lang bezinnen, verkoos het gezegde, geen deelwoord bleef onvoltooid Nog voor haar stem zich verder kon verheffen,werd zij door overmacht gekooid, verwoei haar kracht in een verfrissende wind die zijzelf had gesticht in een welving van een aards gazon, die ik in elk voorjaar beween, een terp…

Een terp van dode dingen tergt de lucht. Niets is zichzelf. Veel jichtig huisraad. Vocht, zwart vocht dat uit een koelkast welt. Voorgoed kapot, versjacherd, mensenhanden moe tijgt me een stad van afval tegemoet. En ik kijk en ik kijk.…

huist een uniek ontwerp, te lijden door te lange zinnen, verkoos het gezegde, geen deelwoord bleef onvoltooid nog voor haar stem zich verder kon verheffen ,werd zij door overmacht gekooid, verving haar kracht in een nieuwe wind die zijzelf had gesticht als welving van een aards gazon, die ik in elk voorjaar opnieuw beween, die terp…

Gelegerd op de terpen van het zwijgen, ten voeten uit onder een schors van slaap, het strottenbloed gestremd, de schedel kaal geplukt, stinken de Hanen van het lijden. Hier gaan de kralen van de rozenkrans verloren; van huid en haar geen raadsel overblijft waar ledigheid in ledigheid wil wonen.…

Over de terpen van Broeken en Maaten het Kampereiland over: De Geuzen zyn in de Bommlerwaard gevallen zy hebben my ontnomen met syn allen een hupsche Schans en also sterck van Muuren 't is een kwâ kans voor my die 't moet verduuren .. Hemony - Geert van Wou op de muren hun geschut. Hoog boven de stad hun klokken.…

Hier rust een uniek ontwerp, geraakt door welgevormde zinnen, verkoos het gezegde, geen deelwoord bleef onvoltooid nog voor haar stem zich verder kon ontplooien, in het stramien van het denken, verving de kracht in een ongeëvenaarde zetting waarin zij de grip en geest verloor een schaduw langs het leven streek terp van wilde rozen…

Hier rust een uniek ontwerp, geraakt door welgevormde zinnen, verkoos het gezegde, geen deelwoord bleef bij haar onvoltooid nog voor haar stem zich verder kon ontplooien, in het stramien van haar denken, ontving de kracht in een ongeëvenaarde zetting, maar zij de grip en geest verloor als schaduw langs het leven streek terp van wilde…

Terwijl de aarde zondvloed wordt vanwege opgebrande levenslust waaruit het vuil breeduit spuit verhoog ik stilaan mijn terp om stand te houden in een stroom die remt en beklemt met een angst waaraan ik mij niet wil onderwerpen.…

Rood in de morgen van rouw de lavende wateren van de Letani, waar ik de schoonheid mocht zien van mijn bruid: de vredige lijn van je hals, je borsten, als jonge gazellen ooit, versgedolven terpen geworden op de graven van de hoop.…

'k Heb de rustplaats gezocht Voor mijn oudren gewrocht, Op de vruchtbare akker der doden; Maar de plek was mij vreemd, Want de terp werd een beemd, Overdekt door een dekbed van zoden.…

Een Germaans bosrijk Van negen dagreizen lang Hield het griendland door zijn omvang Voor pottekijkers buiten bereik En tegen de zuidflank vormden de Ardennen Een barricade van borstwerende bergen Waar faunen huisden rond vennen En woudnimfen en dwergen Geworteld op wierden en terpen Die ze als bevers bleven opwerpen Legden hun waterwerken…

Tussen weser en het zwin De eems de dollard En de ee van dokkum En de lauwerszee Lag ongelooflijk Lang gelee Bij eb een massa Vissersgoud Garnalen In de waddenzee Bij hoge vloed En storm op zee Werd grasland nat En minder zoet Dan vluchtten friezen Zwaan kleef aan Door pompeblêd Eerst naar de wielen Terp noch ward Viel meer…

Hij staat op een terp en er is een mooi gedenkbord bij geplaatst. Ik weet dat zij verraden is, ik ken de opties, maar pijnlijker is het resultaat. 's Nachts droom ik nu weg naar die kastanjeboom, alsof de waarheid van haar verraad daar ergens in te vinden is. Anne hield van de natuur. Anne is door de nazicultuur verraden en vermoord.…

groot is haar getal Tot in de nauwste tunnel toe, doodlopend in de stegen behalve op ’t boerenland op schiereiland, of heuvelrug of op verzande wegen wat hier ooit eens moerassig lag men schuilend tussen bossen zag te midden van immens gebied het oneindige zilte natte riet was eens het brakke Nederland gelegen tussen veen en zand de terpen…

Wat al waatren rolden grimmig Uw vernederde terpen voorbij, Sinds in eigen taal uw kindren Konden zeggen "wij, Friezen, zijn vrij!" Naar ploeg en koestal vluchtte Uw taal, eenmaal Holland's schrik, Om uw steden te zien verzinken In allerlei vreemde kwik.…

De beeldsnijder maakt een kleine treinreis, draagt een wortelstronk, door bliksem geraakt Hij zeult te voet verder; een kleine stad naakt. Wacht daar vrije opdracht of strakke eis? Eindelijk zingen hout en beitel hun wijs: een gaper voor de drogist wordt gemaakt. Het werk komt gereed: zware ruzie blaakt! De winkelier biedt veel te lage…

De laatste bede wordt gesproken, Een kruis op de effen terp gedrukt, De moedloos neergezonken kindren Van vaders grafsteê weggerukt. En, op het treurig veld der doden, Waar meenge rouw ging overheen, Blijft, thans verlaten, straks vergeten, De moede werker nu alleen. * En zie, 't is lente!…