Netgedichten

Laatst toegevoegde netgedicht (nr. 86.740):

Kamille in mijn hoofd

Waar het witte land groen en jong is
maar de liederen nog treuren

om generaties die verdwenen
in de nevels van het wachten

op de bergen aan de overkant
waar het leven hard en oud is

waar de haarden altijd branden
marmotten hun neus opsteken

bij bejaarden die daar zitten
te picknicken en te schilderen

de kruipbrem en de ronde tafel
voorbij de kamillevelden

op de terp achter de heiwallen
en de varenhagen in het smaldal

die daar nog steeds wuiven op de helmen
van verdronken ijzeren soldaten

mijmer ik over het leven en eet ik
chocolade aan de kameelrivier

Vandaag geen nevels tegen de heuvel
waar eens het Leeuwenfort stond