Alle inzendingen over Bekoord

Jij kwam naar beneden met een kaartje in uw hand en bekoorde mij.…

Ik ben geboren in gevangenschap Omdat mijn vader iemand had vermoord De dochter van de wacht had hem bekoord Hij kwam vrij toen ik tien was, nam de stap Naar Martinique te gaan, want hij zat krap Maakte fortuin, gokte,’t was ongehoord Tante Villette nam mij weer aan boord Dat deed ze eerder, maar ik kreeg een klap Toen ik weg- want verhuizen…

We hebben een verleden, wij Mijn eerste liefde versierde jij Toen mijn charmes haar niet bekoorden leende ik schaamteloos uit jouw woorden "Klein gedichtje, klein gedichtje, klein gedichtje voor jou klein gedichtje,klein gedichtje, omdat ik van je hou" en, niet veel later, weer alleen begreep ik pas de stilte van Marleen negen…

Eenmaal hebt gij mijn stil vertrek gewijd Met even uw ontroerde aanwezigheid, Met tooverklank van zoet-gesproken woorden En teedere gebaren die bekoorden. Ik had dat uur in zaligheid verbeid, Met vreugd gevuld den al te langen tijd, - En nu: in troeble bitterheid versmoorden De droomen die me in eenzaamheid behoorden.…

Die somberheid vermag te verjagen en die weer als ooit bekoorden ook klein maar van net zoveel waarde…

Je raakte me in woordeloos verlangen doorploegde zo een onontgonnen land Onverzadigbaar bleef ik aan je lippen hangen om het poëtisch spel waarin ik was beland Ik zoog de virtuoze draagkracht van je woorden tot in het diepste van mijn eigen dichtersziel Ervoer je pijn, intensiteit die me zo bekoorde of was het je wondere klankenspel waarvoor…

Al wordt mijn lied ook niet zo graag gehoord, misschien reikt het toch verder dan mijn zonden en heeft het ook nog wel jouw hart bekoord?…

~Internationale Doe Vriendelijk Dag~ Heeft het u heden morgen ook bekoord ja toen u stond te wachten op de trein? Er klonk zowaar geen onvertogen woord al bleek hij wel een uur vertraagd te zijn. Heeft het u heden morgen ook verblijd toen u de zebra heel voorzichtig nam?…

Ideeën uit gedachten worden de woorden en krijgen de krachten die allen bekoorden die de werkelijkheid uit ijle niets vluchtig als de eeuwigheid, als de lucht sublimeert, klagend noch kluchtig, stolt, uitholt of verteert. 't Woord wordt vlees. In naam van 't woord worden zonder vrees weer mensen vermoord.…

Als ik mijn spinselen begin, ben jij het meest bekoorde in de wollenwarme woorden. Soms dwarrelen gedachten en emoties neer in één.…

kleurrijke dromen uit stilte ontstaan warmte vervult dit eindige leven liefde nadert een kloppend hart een mens verdiept in een hoger streven rust vloeit naar aarzelende nachten hemelsblauwe luchten om zacht te betasten mijn hart roept de hoogste tonen spontaan bekoord door jouw onverwachte lach die jij aan mijn schuchtere wereld gaf helende…

verbitterd keilde de dichter zijn veer en laatste sonnet in de puilende mand poëzie bekoorde niet langer het land verlaten door recensenten van eer wie durft zich nog wagen aan dicht en spraakleer aan eerlijke verzen waarin ‘t beeld zich brandt gekruid met wat humor, subtiel of saillant in lyrisch extraverte of ingetogen sfeer ?…

Tot welk ras ik behoor of uit welk ruif ik word gevoed, weet ik nog immer niet wat jou het meest bekoord, als vogel etend uit het lot of hand in eigen nest op wankele rand houdt mijn schim het langste stand.…

Dat was geluk: door angst noch lust gestoord Schreden wij over winters sneeuwen vloeren En spraken samen in een zoet vervoeren Van wat ons in dit leven had bekoord. Het was maar kort en 't lijkt een vreemde droom Waarin zij tot mij kwam en tot mijn peinzen Gelijk een bij naar hoven vol aroom.…

't Vrolijk leven, 't vrije woord hebben altoos hen bekoord, die voor 't ware blaken. Dwazen zijn 't die anders zijn, Heisa, bij gezang en wijn, laat ons vreugde maken!…

Een gedachte gevangen in een verzonnen teken de eerste letter een prachtig mooi woord een fantastisch verhaal een gevoelig gedicht zoals nooit eerder gehoord door het woord de ene mens die zich via eerder onbekende talen tot een vreemdeling richt kennis delen kennis stelen de macht van woorden onbeperkt daar waar ze eens slechts bekoorden…

schreeuwen in je ogen je mond het zwarte gat dat woordloos open ging en groter werd, de wanhoop die toen aan me vrat je nam je wereld mee van zwijgend handenreiken de korte liefdeblijken in het weten van elkaar we golfden en pasten wisten van tweeduizend jaar geschapen als een paar in wissels van de tijd ontspoord en anderen bekoord…

weemoed, nooit echt begrepen deed hem uiteindelijk verschepen naar onstuimiger, lichtzinniger oorden alwaar de vrouwen méer bekoorden. weemoed, drank en vrouwen - lust en hel van de dichter - hem speldden ze op de mouwen het beeld van vervloekte dichter.…

Wat in u mij zo heeft bekoord, Vóor nog uw ziel in enig woord Was uitgebroken Voor gij me nog, met maagdenlach, Een buiging bood, een goeden-dag, Zacht uitgesproken; Wat in u mij het meeste trof, Als ik u, in dien rozenhof, Het eerst ontmoette, En u, met half verwonnen hart, Met droeve lust, met zoete smart, Aanschouwde en groette?…

Toen kost gij, lieve, uw lust niet meer betomen Maar waadde door de golfjes, die bekoorden: Zij wijken, nu zij bij uw voetjes komen, En kussend fluisteren zij liefdewoorden. Hoe fronsen zich die gladde rozenvoeten In 't rimpelend kristal.... O, laat mij beiden, Om met een voetkus mijn vorstin te groeten!...…

Dag na dag gaan we door Dag na dag doen we voort Glad als een paling wacht de muze op de vangst Hels en hemels is de aardse tocht De kortste weg vaak een lange bocht Een omweg geeft ander zicht op wat donker is en wat licht Hij was een zanger die je hoorde Hij was een schrijver die men las Een performer die bekoorde met materiaal van…

De vlam die flakkert, fluistert poëzie jouw naam het zachtst gesproken, ’t vaakst gehoord, godinnen barstten haast van jaloezie, Apollo, Zeus, door j’ heerlijkheid bekoord Zij trachtten jou al eerder op te halen, als vrome Ikaros viel jij ter aarde, waar zij je van je dartelheid bestalen, bescheiden restte jou het lot t’ aanvaarden ...…

Nee, Christus wordt door nabijheid bekoord van Zijn boodschappers. Zij gaan heil brengend voort, waarbij de Zaligmaker met raad verschijnt. De Heiland toont zich soms in Hemelse glans aan volgeling of verdoolde zondaar om te duiden op schone, wachtende kans.…

Iedere geest danst op zijn eigen koord; Dat de een, rechtlijnig eenzaam, de and're stoort, Die kans is klein; voor botsing geen gevaar: Ze dansen naast en om en langs elkaar, Elk door zijn eigen gratie zo bekoord, Dat hij de roep van de and're artist niet hoort, Die aandacht vraagt voor zijn sierlijk gebaar.…

'k Weet niet of iemand, door dit boek bekoord, ooit meevoelt met het harte, dat daar klopt, ziek van veel lijden, liefdeloos verkropt, en van véél liefde, in lach en traan gesmoord. 't Zwelt niet, van al mijn voelen opgepropt: soms kende ik vreugde of streed met daad en woord.…

't Is te laat, als straks de wandlaar ze afplukt, door haar schoon bekoord, Als de vlinder, als het bijtje, rustloos steeds, haar rust verstoort. Zó in heilige ochtendstilte, vrij van elk bespiedend oog, Rijze, als frisse rozengeuren ook uw eerste bede omhoog.…

De vlerken gaven toe aan poten en een ongehoord snel zakken van de bout, het hart bekoord door 't zachte wiebelen van het wed -Merkte nou niemand wat? Ja hoor, een kleine hond kwam blij tevoorschijn hollen, behulpzaam wees hij hen de weg.…

pad waartoe besloten is tot diepe groeven af wat denken kan gaat dolen hij is patroon en tredend paard en koldermolen die malend wat nog heugt versmalt tot puur gemis straalt door het trillend stof een gulden baan van licht of drijft geleidelijk een merriegeur naar binnen dan raakt hij eindelijk na maanden weer bij zinnen en hinnikt hij bekoord…

schoenen vol lood het model was plots zomaar zoek hij stond droog achter het doek uiteraard zwoel in zijn gevoel kunst een stuk dat inspiratie bood knielde en bad tot Sint Antonius geef mij die schoonheid vlug terug hij sprak mijn bede werd stante pede verhoord het secreet heeft toen verstopt achter de rug me valselijk onder het voorwendsel bekoord…

De leesdocent, door deze blonde verschijning bekoord, dacht: 'Wat zonde!' Hoe mooi vond-ie haar! Het was contradictoir, dat de schoonheid 'knap dom' werd gevonden.…