Alle inzendingen over Mijn leeuwerik

Ween niet over wat verloren is, nu haar transparante schim op de golven van de winden rust, naast de leeuwerik in z’n eindeloze klim naar dát streepje licht, ontrokken aan de duisternis, een smetteloze vlam, een hemelse lampion in haar aubade de toekomst kust en aan het heilig vuur ontkwam, gebalsemd in een seringenbad, bron van geurend…

Lentezon spreekt aan, hoog meten ze hun krachten, mijn leeuweriken. Een bonte specht, kiest slechts een simpele stam, ver van de bloesems. Bosviooltjes in bloei wat klinken ze klaar en helder, kinderstemmetjes. Bloesem dwarrelt neer, varen steekt z’n handen uit, verpakt de zegen.…

De leeuweriks stijgen Op vlammenvlerk! En liefde en hopen Het al doordringt: Het hart gaat open, De ziele zingt. O zonnedagen! O geur en fleur! Een hemelwagen Staat vóór de deur.…

Het zindert en erotomaniseert Een weidevogel roept de leeuwerik Het wemeldingt von kopf bis fuß en steert Door mazen van de wet die weegt en ik Voed mij met gulzig staren naar de heide Roos en violen spelen paars in maart De tijd van Vissen tijdens carnaval Der dieren in 't aquarium, Saint-Saëns De troostenrijke zee van tijd die baart…

toverstafje aan want ik doe je een onthulling ik wil de zon en ook de maan ik wil sijpelend van regen dansend naar de hemel rijken ik wil op een zeemeeuw lijken wil op golven voortbewegen ik wil zilte zwoele zanden aan een eindeloze zee ik wil blote voeten stranden en ik wil mijn hondje mee ik wil vuur en water temmen vliegen als een leeuwerik…

schreef, schreef hij het verleden weg en in zijn gebaar verzamelde hij het spreken en lijden, het zachte zwijgen: dimensie van tederheid je zag het aan de glooiing van zijn rug een vreemd verdriet lag in de schaduw van zijn schouders hoewel het licht als water, als een glimlach uit zijn handen liep Het was toen dat zijn adem als een leeuwerik…

Zolang een vlerkgespreide leeuwerik blijft zingen vergeeft zijn God ons al wat wij begingen, zolang wij kersenbomen zacht in bloei zien staan dan hebben wij nog niemand kwaad gedaan.…

Ween niet als dat al gestorven is, haar schim die op de winden rust, als een leeuwerik - in volle vlucht – naar de eindeloze kim en naar een streepje zonnelicht, die hij in vervoering kust, onttrokken aan de duisternis, een smetteloze vlam, haar vonken heeft mijn hemel opgericht, zodat ik aan de hete hel ontkwam, van alle zonden waarvan…

In de rode schaduwen Van een stervende zon Zingt de machtige adelaar Het troostende lied voor De eenzame leeuwerik.…

Maar voor wat henzelf betreft, spiegelen ze hun wiegelend licht naar de wijde hemel, waar de leeuwerik, héél hoog, hun licht verklankt, ver boven het zicht.…

Wanneer de zwarte merel zingt het roodborstje de dag uitzwaait de leeuwerik weer kronkel wormen vindt en de gaai weer op haar vlaams graait twee opgewonden spechten onder bomen dansen groepen kauwen het grauwe asfalt bezitten groenlingen massaal schreeuwen om herkansen en bosjes sneeuwklokjes niet meer witten als het zonnetje zich aarzelend…

. ----------------------------------------------- uit: 'Een leeuwerik boven een weiland', 1996.…

De vlugge leeuwerik zingt al lang, De zwaluw sjilpt haar morgenzang. Word wakker, word wakker, word wakker; Word wakker, word wakker, word wakker. Het duifje strijkt zijn veertjes glad, En trippelt vrolijk over 't pad. De haan kraait voor de tweede keer, 't Is alles buiten in de weer.…

Toch bent u zo levend als een leeuwerik. Moet ons groene landbouwbeleid wel slagen... We zijn nogal bezig met ons succes. Maar met uw Schrift in het achterhoofd vertonen wij hardnekkige gebreken. Hoe lang moeten burgers nog lijden onder de waanzin van een tiran? God, grijp in. Steun het verzet. Bescherm ons nu de crisis heerst.…

Wasem meegevoerd door leeuweriks klim tussen blauwe plooien, verre ontastbare stip, onzichtbaar gouden zeilschip verdwenen achter de kim. En toch, mijn twee goede zorgende zussen blijft mij het afscheid zwaar en smeek uw verdriet te blussen. In de luwte van uw hart, gelukkig vertoef ik daar.…

door liefdes laatste doodlijke gena vertwijfeling verrukking achterhaalde in dat verdwenen zweven uit al zicht, straal dan het woord neer op dit aangezicht, hoe dat gij zijt ontvlogen en waarheen die gouden laatste dag dat ik u zag gelijk een leeuwerik…

winterdag liep ik voor mijn lange schaduw uit heb voorzichtig oude grenzen verschoven naar nieuwe dagen, mijn leven is niet af wil gegeven tijd op vleugels dragen ben nog niet klaar voor het gedolven graf in die schaduw laat ik weemoed los zoek beschutting tussen stilgevallen lucht geef een zucht, zie emoties aan struiken hangen boven mij de leeuwerik…

. ------------------------------ Hemellawerke - Leeuwerik…

zomertreffen het gonst van buitenleven en laat vertier alle pleinen lijken het te beseffen de avond drijft op rode wijn en schuimend bier De korte nacht klopt aan maar vindt geen oren de nachtegaal vat ook de slaap nog niet pas al de nieuwe dauw weer wordt geboren dan dempt de dans en smoort het zomerlied het zwellend schemerlicht groet de eerste leeuwerik…

Leeuweriken die hoog Aan de hemel staan Zingen hun hoogste lied Dat mensen vertroost Bij het harde werk Op het land in blakerende zon; Vader en moeder die zwijgend Hun handwerk doen, de basis Leggen voor de oogst Van komend najaar En ik die kind ben, Spelend in de droge sloot Naast de akker waar zij die Mij kregen hun werk doen…

Zon en wind zijn de gezellen Van de helle vreugd, Die hun moedwil op doet wellen In de bloem der jeugd — Waaiend haar, gekreukte kleedren En een losse strik, Zelfs de ziel draagt lichte veedren Als een leeuwerik. - Maar zich 's middags neer te vleien In het warme graan, Al die gouden arenrijen Rond zich te zien staan, En het wonder…

ergens langs de waterkant tussen het hoge riet kun je vredig wegdromen helemaal in het niets ik sluit gewoon mijn ogen en voel aan mijn gezicht de zachte helende warmte van een vroege lentezon ik luister naar het lied van een naarstige leeuwerik die volop druk bezig is met het bouwen van een nest ik laat me even meenemen met de richting…

toch iets 'k was weer blij om bijna niets in zwijm door leeuwerik of merel, die aan 't zingen was en iemand had gemeld dat de uil weer terug Ik zag de takken naar de hemel grijpen de bomen zuigend met hun wortels in een waterplas.…

Ik ween niet over wat verloren is, nu haar transparante adem op de golven van de winden rust, oprijst naast de leeuwerik in een eindeloze klim naar dat ene streepje licht, stipje op de horizon onttrokken aan de duisternis, waarop ik ben gefixeerd een tijdloze lampion een aubade op de toekomst zoals die zou moeten zijn, een…

Een kerkje zo oud en ach zo geweldig oud in het hoge gras de verweerde stenen een haas rent over het kerkhof De wind een koeltje op deze warme dag boven de akker zingt de stijgende leeuwerik jubelend als een engel een stipje aan de hemel Het beekje ritselt en murmelt de jongen ziet het kerkje zo oud en ach de verweerde stenen…

Beminde dames, mijne beste heren Ik maak een grap door vrij te assoneren Bemin de dames in mijn beste kleren Voel mij nochtans verplicht te refereren Aan Inge's vers dat wist te inspireren Ja, ook het snelsonnet kan soms verkeren Al lezend hoorde ik iets kwinkeleren Een vogel wou in hoger sfeer verkeren Een leeuwerik, die vliegen…

De leeuwerik antwoordt jubelend tot in 't verst op elke zaaier die zijn hoop ziet gloren. Voor de eerste maal na de verruwde dagen dalen de dieren naar de waterplekken. En de stalkalvren die zulk licht niet zagen, schuren verblind hun kop tegen de hekken.…

een leeuwerik, boven het koren! Hij zwiert een boogscheut ver, stijgt, zegeviert, en tiere-tiere-tiereliert.…

alledaags bij werelds wufte pronk: Het zwaatlend koren rond de heilge wierden, Uw kolken waar kasteel en kerk in zonk; Temidden graan en bontbebloemde weien, Waar de gelatenheid zichzelf bedroomt, De nuchtre pracht der rijke boerderijen Met brede schuren tussen schraal geboomt'; De polders met hun angstige eenzaamheden, Waar de een'ge leeuwerik…

met een broodkorst als corsage gaat de blijde zwerver door het wijde land hij wuift naar de koeien in de weiden naar het bloeiende koren hem terzijde terwijl leeuweriken eten uit zijn hand 's avonds stralend staan de boerenmaagden aan de dorpspomp en brengen hem hun groet zij kussen zijn bezwete konen zelfs bedaagde maagden vlijen warm hun…