171 resultaten.
Afscheid
gedicht
3.0 met 25 stemmen 14.198 je drijft van me weg
in de kleur die zo goed aan mij hecht
ik herinner me hem vooral in mijn armen:
nog altijd ben ik van hier
ik hoor nergens anders
als in die boot doordrenkt met blauw
met mijn hart aan de mast
wapperend zwart samen met jou
of jij het zo ziet
weet ik niet
ik zou jouw omhulsel ook graag als
het mijne willen erkennen…
In het midden
gedicht
3.0 met 52 stemmen 29.073 'In het midden van mijn leven,'
zei de koning,
'ga ik te paard naar de hel.'
Sire, mij is dit niet gegeven.
Ik hoor ze allang, die nachtelijke bel,
ik proefde vele soorten honing,
ik heb te snel in teveel vel gebeten
en onderweg ben ik de hel vergeten.
----------------------------------
uit : 'Ik schrijf je neer', 2002.…
zwerver
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 544 de zwever is er weer, te vies om aan te halen
de zwerver is er weer in voddenbalen
met ogen dof en lippen stuk
zijn tanden verloren
mompelt hij aalmoes aan
eenieder die hem wil horen
het losgeld in mijn zak
verschaft een schoon geweten
zo kan ik rustig verder gaan
met patatjes eten
de zwerver is er weer, met plastic tassen
de zwerver…
Noach
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 653 De roosverrotte bladeren ondersteunen een
ongemakkelijke sfeer. Ook dode geesten treden
uit verslenste vogelnesten. Ook zij slaan en trekken
bangelijk op de vlucht.
Droombeeld. Wordt zacht versperd, kordaat afgeblokt.
In de schuimende muur staat mergzacht
‘vrieskou’ gekalligrafeerd. Hij nadert,
slurpt de glazige zon aan diggelen.
Alles lijkt…
priester schiet duiven in kathedraal
gedicht
3.0 met 24 stemmen 20.130 Heel even staat hij in een bui van veren
een korte sneeuw een kolk van kleine pluimen
weerspiegeld in de vloer een ademloze vrede
terwijl het schot weerkaatst tegen de zuilen.
De lichte buit begeerd de vogel weerloos
als room geschept gelegd tegen zijn huid
aanspoelend in een golf van bloed ontroering
de kerk zet in de zon haar bakens uit.…
Het delicate bloem-schikken
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 294 je graag zien zet me
in tochtig warme lijnen
in de zacht wervelende verbinding
van onze tegenstellingen
niettemin
het tegendraadse in ‘het houden van’
dat soms moeilijk te dragen is
het te dragen
niet- en kunnen
over- en geven
toch gebonden
wil ik zeggen, altijd hopend
natuurlijk
maar vooral van het zien-der-ogen
liefhebben waarin…
De monumenten 2
gedicht
3.0 met 21 stemmen 12.139 Daar wordt een dode nooit meteen begraven,
Geen stof geveegd. Geen asfalteermachine
Dicht gaten in de straat. Daar zijn geen brave
Aartstegenstanders van het onvoorziene,
Geen bedden, rij aan rij, als serpentine,
Waarin ze zieken aan het oog onttrekken.
Elk huis vervalt er doodkalm tot ruïne.
Elk mens kan er vrijuit op straat verrekken.…
ge-euthanasie-eer
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 493 "Wees niet bang, liefste, wees niet bang,
het leven duurt slechts levenslang.
In het lijden houdt Hij mij groot
en mijn kameraad is de dood,
die ik nooit een hand zal geven
uit mezelf; voor mijn leven
levert God geen wisselgeld in."
"Schatje, jij sterft als een heldin:
roem die ik laf wil ontlopen.
Volgens jou mag ik toch hopen,
in…
Zondagskind
gedicht
3.0 met 31 stemmen 17.577 Anderen knippen met hun vingers, zie:
Er valt vanzelf een wonder uit hun hand.
Ik zwoeg gestaag, verbrand mijn energie,
Maar wat ik opdelf is wat grint en zand.
Anderen eten graag, ik kauw met pijn.
Fazant! en ik verslik met in een luis.
De hele kosmos smaakt ze zoet, op mijn
Verhemelte proef ik slechts as en gruis.
Anderen hebben ritme,…
Weer maar verder
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 475 O, dit bestaan vol tegenstellingen,
verweven in de grond waaruit alles
ontstaat en vergaat, - zal het ooit vergaan?
Dit bestaan: liefde en haat, verrukking en
veel pijn en eentonigheid, zeker in
bejaardenhuizen waar de tijd lijkt stil te staan.…
Merel
gedicht
3.0 met 38 stemmen 6.118 Een warme dag wordt aan het einde rood.
Vrolijke stem: geestdriftige merel.
Ik wou dood en ik kreeg hem.
Drie eitjes in het nest bij de beek.
Hoe kleiner wij, hoe groter de zomer.
-------------------------------------
uit: 'Op de rand van de taal', 2001.…
Hoe ik ontroostbaar blijf
gedicht
2.0 met 92 stemmen 23.082 Hoe ik ontroostbaar blijf
in deze zomertijd
met de violetblauwe vlekken
aan de hemel
aangetast door weemoed
die me overvalt
als een te grote afstand
als mijn verbrande kindervoeten
zeldzaam als je bovenlip
met de bevroren mondhoek
als een potloodtekening
word je langzaam zichtbaar
met de dubbele vleugels
met de ivoren schouder
jij…
Raad eens wie we tegenkwamen
gedicht
3.0 met 24 stemmen 9.108 Er was toch al met tegenzin, dat bleef je zien, een bankje neergezet.
Hier dan, harde planken naast een boom,
als je zo nodig zitten moet.
Maar liefdeloos of niet; het bleef bezet. Een oude vrouw,
al in zichzelf gekrompen, half voorover, hoofd
onder de takken door en kin vooruit geschoven alsof alles haar
was overkomen, alles voor haar was…
WAT WIL IK HIERMEE ZEGGEN
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 299 gevoel
veel rook dan ga ik hijgen
veel drink dan word ik zat
veel eet dan word ik vet
veel zon dan krijg ik zonnebrand
veel verdien dan word ik rijk
veel uitgeef, ja natuurlijk arm
veel weggeef steeds gelukkiger
veel krijg alsmaar inhaliger
wat ik hiermee wil zeggen
ik tracht dus uit te leggen
wat je ook doet en wat je wil
van die tegenstellingen…
Een middag in mei
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 309 laat in de middag
rust
de kat in de vensterbank
rekt zich een tijger
en spint
in behaaglijkheid
laat in die middag
rust
het licht op haar gezicht
de wangen
wit als seringen
kus ik
in ondraaglijkheid…
PAPEGAAIENBUURT
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 390 Fraaie, oude straten in Drachtens hart
zijn terecht trots op hun ramen en deuren,
omrand door vrolijk sprekende kleuren;
rood en geel stralen fel; blauw vertoont zich hard.
Ook bescheiden schemergrijs en diep zwart
mogen het aanzien der gevels opbeuren.
Wil de wandelaar het kunstminnend keuren?
Zijn denken zal deinen, aangenaam verward.…
Juist nu
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 193 Juist nu is er een kind dat juicht, een mens
die treurt om een geliefde die plots sterft,
en een ander die verliefd is en zingt en danst
omdat de hele wereld anders lijkt en mooi.
Juist nu is er het misverstand, de haast,
de onmacht om elkaar te begrijpen,
vast te houden en te troosten, verder te
gaan met wat de moeite waard is.
Juist…
ANTITHESE
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 229 ach, mijn hart
overdonderde
wat had jij mij te pakken
weggestopte favelas
toen ik ze zag vanaf de corcovado
een herder van steen
met gespreide armen
mijn ogen vielen op de armoe
van de top tot op het bot
dieven van mijn nachtrust
laat de schaapjes tot mij komen
en verder
onderdoor naar beneden stortende
watervallen in het duivelsgat…
Antimoon
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 86 er bevolkt mij een lichtzinnig gemoed
zelfs nu luchten zwaar op daken leunen
ik doe me aan schijngestalten te goed
teneinde op rauwe voet te steunen
luister, daar krassen zielen zich een weg
langs erfgrens, Hoogmoedse Hymnen
gezang, hun aller koppen boven de heg
misschien om te zoeken zonder te vinden
vroeger waren er nog eens tijden…
De antipoden
netgedicht
3.0 met 77 stemmen 62 ik heb je
niet gedroomd
wel met je gesproken
over dromen en leven om
hemel klaarheid te geven
daar waar bestaan
de tegenstelling scherpt
zal droom die proberen
te verzachten in een
uiterst subtiele benadering
rationele en emotionele
kanten zullen om voorrang
vragen omdat zij denken
dat de wereldse communicatie
hen meer zal schragen…
sensibiliteiten
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 191 Waarom toch altijd
net nu het op punt staat, weer
dat scheutje azijn…
Praagse Mist
gedicht
4.0 met 10 stemmen 2.005 De Karlsbrücke. Een decembermorgen.
Een klok. Het is op slag van tienen.
Ik voel zijn jas van gaberdine,
Zijn dunne lijf daarin verborgen.
Ik denk aan sinaasappelbomen.
Zijn bed vannacht rook naar seringen.
Hij rilt. Hoort hij de krekels zingen?
We zien de zwarte Moldau stromen.
Ik weet maar weinig van zijn dromen.
Zal straks zo tegen vieren…
Enerzijds anderzijds
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 189 Tussen onze vastgeroeste meningen,
van enerzijds en anderzijds,
stroomt een brede rivier.
Tussen de oevers van goed en van kwaad,
strijden wij mensen voor ons groot gelijk.
In de naam van de waarheid.
In naam van de lieve vrede.
Uiteindelijk bereikt een mens de zee.
Daar waar het leven oeverloos begon.
Daar waar niemand verschil ziet,…
Meisje met eekhoorns
gedicht
3.0 met 2 stemmen 1.423 Goed als brood zit zij met het jong op schoot
terwijl de groten om haar benen stoeien.
En zo vertrouwd is haar dit schuwe dat haar
uit het bos toestroomt dat zij ze niet meer ziet,
eekhoorns en bomen. Mij en heel de roekeloos
veranderlijk bestaande stad die mij omgeeft
brengt zij tot stand vanuit dat veel te hoge hoofd;
hier fiets ik…
Ben ik bang
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 62 De vreemde mensen die ik ben,
zijn het zelden met me eens,
omdat ik anders denk.
De een wil steeds beter worden.
De ander wil blijven wie ik ben.
De een wil almaar verder reizen.
De ander moet terug naar huis.
De een wil gedichten schrijven,
die de ander al gelezen heeft.
Een en ander zijn mijn oude vijanden.
Wanneer ze mijn vrienden worden…
Licht in oude dromen
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 195 Wat in tegenstelling tot
heldere beken in boeren
sloten te zien, kroos
verbindt voorbijgaande
oevers, spiegelend om de
aardse adem te beliegen,
stromend met troebel water
mee, waar stilte vleugels
krijgt van witte zwanen
over de ruggen van de wind,
zijn het mensen die betalen
wat bijgeloof verzwijgt, een
vanzelfsprekende maan…
contrasten
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 450 'bescheiden geluk'maar een mooi moment
het weerzien van een oma met haar kleinkind
op een perron zomaar ergens in het land
in tegenstelling tot het afscheid dat ik zag
bij moeder en kind 'het stierkalfje dat door
de boer aan een touw uit de wei werd getrokken'
terwijl de koe met gevoel voor drama haar
zoon op de valreep nog een laatste…
contrasten (1)
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.658 'bescheiden geluk' maar een mooi moment
het weerzien van een oma met haar kleinkind
op een perron zomaar ergens
in het oosten van het land
in tegenstelling tot het afscheid
dat ik zag bij moeder en kind
'het stierkalfje werd door de boer
aan een touw uit de wei getrokken'
terwijl de koe met gevoel voor drama
haar zoon op de valreep…
Een "Bontje"
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 618 Twee essentiële verschillen met de Japanse haiku zijn dat een "bontje", in tegenstelling tot de haiku, niet per se over de natuur moet gaan, maar ook een idee of stelling of mening mag weergeven en desnoods mag rijmen.
Een voorbeeld van een bontje is:
Mijn woorden zijn op
verdronken in de tranen
van kamp Westerbork
(zie de link)…
Krachtig
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 347 Blijven dansen,
in weerwil van het gedrocht,
wat het spel je ook bedeelt,
blijven sjansen
Waar opent de hemelpoort
als zegel op de keuze,
blijf buigzaam,
rekbaar en lief
Sterk als water
op het veld van tegenstellingen;
verwerf de aarde,
en neem wat toeval je toont,
hoe het onpersoonlijke je hoont,
hoe het je loont…