87 resultaten.
Wanen
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 490 jij liep hooghartig naar de lucht te staren
maar zag dat ik notitie van je nam
jou zo te zien maakte mijn benen lam
het liefst wou ik me aan je zijde scharen
om je voor alle wanen te bewaren
je afgewende blik wierp snel een dam
ook deze keer liep jij me weer voorbij
Want je gekwelde geest wil blijven zwerven
hij liet de sterren in je ogen…
Zilte voeten,
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 168 het helmgras naar de top, tuurden
naar de kim en verder tot ons andere
werelden invielen en naar de zilveren
meeuwen keken om hun zwaartekracht
te meten, de top van het duin was
de troon, soms onbereikbaar en vol
hoon, een zeewering tegen verdriet,
om die eerste stilte te ontmoeten,
de getijdenbries op zilte voeten
het gezicht daarvan afgewend…
Basale ganglia
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 147 om het uur vertrekt de dagloner
voor zijn dagelijkse pendelreis
hij maakt zo alle dagen steeds gewoner
verruilt ledigheid voor een vaste prijs
de pendelaar tussen mensen als de zijne
volgt de tegels op het rookvrije perron
terwijl het zog van passerende treinen
lijzig licht verdrijft uit de ademloze zon
langs afgewende blikken van zwijgzamen…
Bange woorden
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 196 Angst waadt met
zevenmijlslaarzen
Huizen liggen afgewend
rug naar straatkant
achtertuins
geroezemoes
en doen net alsof....
kijken stiekem….
Door luxaflex
gluren de woorden
bespreken gedachten
op een piekertapijtje
“BINNEN BLIJVEN!”…
Afscheid
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 2.806 Je hoofd wat scheef,
een schouder ietsjes afgewend.
Het was die houding,
die, steeds bij mij bleef.
Je ogen keken donker,
de haren langs je hals.
Oor en oog, in schuine lijn,
je kon zo heel uitdagend zijn.
Je lichaam in een warme draai,
uitnodigend naar mij.
Mijn arm rond je schouder,
gelukkig waren wij.…
Van hemel naar hel
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 72 stemmig
werd de ruimte
schaars verlicht
de oplichtende
bordjes uit
waren duidelijk
verplicht bij
de laatste
nummers slow
stilstaan was
de manier van go
met gesloten ogen
gingen alle
knoopjes open
werd begeerd
en gestreeld tot
de zaalwacht plots
het helle licht aandeed
men heel
verbaasd
wat kleding
schikte
ogen afgewend…
Vrouwen
gedicht
2.0 met 98 stemmen 22.700 III
Haar benen lang en glad - zij lacht en ligt
loom achterover - ik zie hoe diep en ver de lijnen
van haar benen zijn en
denk eraan met afgewend gezicht.
IV
Zij lacht me door de spiegel toe, en let
daarbij op het effect van haar geschminkte ogen
Wat denk je, zegt ze traag, heb ik de bogen
van mijn wenkbrauwen goed aangezet?…
Het verdriet van Clara
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 441 Het lot van Clara moet dan wel door god
zijn bepaald, want als manzonen en vrouwen
uitzinnig opgelucht het brood innen
weent zij zacht in ‘t afgewende leed
en blijft zij de jongste met een zwart kleed.…
Leonardo
netgedicht
0.0 met 2 stemmen 447 Een ketter met een glad penseel
Herkent in haar gelaat
Een minnares van zeventien
De hermelijn in haar elegante maar strakke greep
De kop van haar tintelend vel afgewend
Moet haar kuis en wit maken
Zoals haar zijdelingse blik
Het Hof van Milaan op hol deed slaan
Zo plots week haar blos
Was het daarom?
Wou hij haar sparen?…
EPILOOG AARDSE APOCALYPS UIT ZWARTE VERZEN
netgedicht
5.0 met 23 stemmen 68 wij mensen zijn
te klein geweest
voor de schatten
die wij hadden
de wonderen die ons
hebben omringd
waarvan wij ons
hoogmoedig hebben
afgewend omdat wij
de briljante gegevens
niet konden ontraadselen
laat staan ze gebruiken
de grootste lithium
data base zijn de stranden
van zee en oceaan
waarbij de golven info
brengen en verzenden…
Complainte
poëzie
3.0 met 21 stemmen 2.820 Ik leefde ook liever monogaam,
Maar ben veroordeeld als nomade,
Tot geen gestage echt bekwaam,
Steeds af te wijken van de paden
Door elk van wieg tot graf bewandeld,
Strak afgewend van 't boos instinct:
Hun ziel voor welvaart vlot verhandeld,
Hun drift verdrongen en verminkt.…
Complainte
poëzie
3.0 met 20 stemmen 2.406 Ik leefde ook liever monogaam,
Maar ik ben veroordeeld als nomade,
Tot geen gestage echt bekwaam,
Steeds af te wijken van de paden
Door elk van wieg tot graf bewandeld,
Strak afgewend van 't boos instinct:
Hun ziel voor welvaart vlot verhandeld,
Hun drift verdrongen en verminkt.…
In de schemer van onze lichaamstaal (Liedgedicht)
gedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 191 Waar jij nu ook bent en met je ogen
misschien gesloten in een veld met
wilde bloemen en jonge rozen ligt
denk je aan mij zoals ik aan jou niet
mag denken, er is te veel gezegd
de averij even afgewend
op een verdwaald moment zullen we
elkaar wel weer ontmoeten, als de
luwte ons gunt van wat ooit in zicht
wie weet voltrekt zich dan het…
Paul Verlaine †
poëzie
3.0 met 12 stemmen 3.284 II
Hoe zoet gesloten, toegesloten
en goed geborgen in donkernis
buiten, waar lente komende is
met regen onder de lucht de blote
een man, die heeft zijn afgewende
leven stil voor zich heen gevoerd,
een povere maar een ontroerd
tedere en hij in zijn ellende
was tot de enige zin gekomen
des levens: dat wij wezen zouden
verscholen…
AFGEKEERDE LIEFDE
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 494 Jouw liefde heeft zich afgekeerd
staat met zijn rug naar mij toe
minachting spreekt hieruit
maar liefde blijft het
mijn liefde bloeit als nooit tevoren
groeit ongekend onstuimig
spiegelt zich in jouw gezicht
dat afgewend afwijzend is
jouw liefde moet aanwezig zijn
het uiten is er niet
verstikt zich in jouw brein
je kan alleen gesloten…
Het kleinste verschil
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 632 De kijker mag raden naar een rotsflank
Een wilde wei met klaprozen
In een aura omgeven door aureool
Door zijn rug verbogen
Zijn ze tot één versmolten
Van het elders afgeschermd
Hun verschil tot een motief herleid
In een starre omhelzing
Hij
Met afgewend gezicht de afstand bewarend
In een opzichtige kamerjas
In hoekige vlakken zonder…
Depressie ...
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 1.937 brengt je wel uit balans
en nare gedachten tot leven
Invoelen hoe zoiets ontstaat
is eigenlijk voor een leek onmogelijk
ik denk dat je af en toe door 'n hel gaat
met pieken en dalen, echt ongelooflijk
Het enige wat je in zo een geval kunt geven
is laten voelen dat je er bent
dan komen gedachten misschien tot leven
en wordt de depressie afgewend…
Meer dan een dag
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 199 aan de horizon
Gezonden in een nieuwe luier
Gewassen door de dauw
Koud bij de eerste stralen
Zijn de oude zonden, fijn als rag
Ze maken het ingewikkeld
Om op te staan
Met een nieuwe lach
Is het leven meer dan een dag
De zon op haar hoogtepunt
De schaduw op haar kortst
Nieuw zicht op oud nieuws
Badend in het licht
Op warmte gericht
Afgewend…
Alleen gelaten?
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 74 Het gezicht afgewend van
een beloofde wereld die hij
schiep, een volmaakte plaats
waarop hij als eerste liep,
uit die klei waarin hij droomde
modelleerde hij zijn eigen beeld,
perfecte spiegel in alles wat zich deelt
lichtjaren later opgedragen
door de visioenen die hij
zond, om zijn spoor te volgen
bleef het pad niet gezond
waar zijn…
Heer.
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 233 Ik ben nooit meegelopen met de verkeerden,
nooit was ik uit op enkel winstbejag
en ik heb me altijd afgewend van politiek.
Ik heb wel fouten gemaakt Heer, ik weet het,
en menigmaal was het vlees wat zwak, dat dan weer wel.…
Eenzame
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 781 Zijn boegbeeld,
Een nimf oprijzend
Uit een zee van rozen,
Oogt trots,
De lieflijke blik afgewend,
Strak gericht naar
De weidse verten
Van een lokkende toekomst.
Verscholen in de schaduwbloemen
Dansen demonen de donkere muren.
Schichtig zoeken zij hun heil,
Een duister onderkomen
In de keerzijde van de werkelijkheid.…
- Schemering sterft weifelend -
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 435 gereflecteerd
verkruld en lang overleden
druisen 1000 ongestelde vragen
dag vraagt vannacht terug
wat blijkbaar onomkeerbaar verloren is
schemering sterft weifelend,
ver beneden hemelse lichtbakens
ten afscheid bereid...dans jij met mij
gouden tijden willen jou niet laten sterven
's nachts zo dicht, zie ik het levendig voor ogen
afgewend…
Rimbaud in Marseille
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 219 Na een pijnlijke reis vanuit Roche,
waar zijn moeder hem geen blik waardig gunde
en zij liever pronkte met een oude broche,
dan weer geconfronteerd met zijn onkunde,
leed hij nog het meest door haar afgewende ogen
en niet zozeer door de kanker in zijn lijf en botten,
waar hij zich veel minder door voelde bedrogen,
maar wel door haar 'wat kan…
Dichterschap
poëzie
2.0 met 6 stemmen 823 God zichtbaar uit dat menslijk zingen straalt;
Maar dat hij meestal, slechts indien hij, stil,
(Kleine eigen-wil gëordend naar Gods wil)
Zijn dichten als ondelgbre schuld erkent,
En dan, van al wat hindert afgewend,
In strenge, blindelings aanvaarde plicht
Zijn leven opdraagt aan 't volmaakt gedicht, -
Eindlijk, als hij verzaakt…
De Smarten der Liefde (drieluik)
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 186 Initiatie
Ik had jou daar wel zien staan,
Kijkend naar de plooien van mijn gezicht,
Maar ik had mijn blik snel afgewend,
Bang voor het vuur in jouw ogen,
Als een orakel van weleer,
Had jij je om mij heen bewogen,
Fluisterend in mijn oor, de dingen die men niet beschrijven kan,
Daarna had jij je aan mijn ziel vergrepen,
Toen was het moment…
Depressietrein
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 2.842 lamlendig, lammenadig, dorstig, bedrukt, bang, angstig, vreesachtig, bevreesd, katerig, misselijk, onwel, onjuist, mismaakt, kreupel, gehandicapt, tandeloos, vreselijk, erg, pijnlijk, krampachtig, gesust, gebutst, ingedeukt, verdreven, geëxcommuniceerd, vertekend, beklagenswaardig, dakloos, bodemloos, ongegrond, ontaard, verstoten, gevloerd, treurig, zot, afgewend…
Predikanten-lied
poëzie
3.0 met 9 stemmen 2.281 Doch op eens heeft zijn talent
Van de schrift zich afgewend:
Droevig dolend joeg hij na
Goddeloze esthetica.
Toch zou God hem niet begeven,
Midden in zijn heidens streven:
Zie!…