Alle inzendingen over balsem

Als leegte pijn doet rauw schuurt over de ziel ligt eenzaamheid op de loer leegte doet pijn wanneer het bezit van je dreigt te nemen soms is er gebrek aan een goed gesprek of aan iemand die recht kijkt in je ogen en oprecht vraagt hoe het met je gaat dan blijkt dat je eenzaamheid kunt delen het kan werken als helende balsem sta even…

Zij bieden voor de pijn van heimwee en verlies een staalkaart aan van balsems: melkkruid, honingklaver, engelwortel, zilverschoon, zachte dravik, bitterzoet, nachtsilene, guichelheil, vlinderzegge, ogentroost. --------------------------- uit: site Reine Wellens.…

De overkant een illusie, zo verloren zonder balsem valt het gordijn.…

Voor Coby Wij musiceren oude woorden op cadans en slotakkoorden naar een opus zonder eind Hier dirigeren soepele walsen als een preluderend balsem in een opmaat naar ’t refrein Het allegro stemt staccato Op klavier en sopranino zweven noten orkestraal Compositie als gegeven voor ’n barokker, hoger streven maakt het denken lateraal…

Moet ik je dankbaar zijn liefde, dat je mijn ogen leent praat en mijn tong vervreemdt met zachte balsem naar gelieve dat ik verder reik en vingertoppen kunnen tasten aan het fluwelen van dingen me overlevert en een morgenzoen laat zingen, verwachtingen wekt zonder avondlijke donderkoppen? Stil gevoel dat je exploderen doet.…

Zou een vleugel bewegen met balsem van water? Een kleine dood klopt in het kind, het is gemaakt om te bewaken. Dit uur. Die tuin een kom. De doodgevlogen vogels in hun doosjes. Geruisloos sterft het kind ze na. --------------------------------------------------- Uit: 'Een koorts van glas', 2007.…

Woorden als zoete balsem. ik wilde niet naar de werkelijkheid terug. Maar de sterren verbleekten, bij het aanbreken van het licht. Als afscheid heb jij mij een laatste kus gegeven, en tot terugvinden opnieuw verplicht.…

Toch niet getreurd, de woorden niet gevonden, maar er blijft zin en zoeken altijd voort en er is balsem voor de diepste wonden. Al wordt mijn lied ook niet zo graag gehoord, misschien reikt het toch verder dan mijn zonden en heeft het ook nog wel jouw hart bekoord?…

De mens die voorheen nog niet aan wonderen dacht; kiest voor het nieuwe balsem dat vrijwaart van vroegere zorgen. Ja, dat wonder zal tot die mens komen. Vervult een geest met het vuur van een vreedzame macht. Dat veertig dagen nadat de dood was overwonnen door een duif als een hemelse gerechtigheid naar de aarde werd gebracht.…

Hoe belangrijk kunnen die vertrouwelijke woorden zijn; die als balsem inwerken op wat de ziel reeds eerder verwondde. Hoe belangrijk kan het luisteren zijn, dat zintuigelijk mogelijk maakt dat haatgevoelens door de zachte spraakkunst kunnen worden verslonden.…

Wat me restte was nabijheid, angeliek en lieftallig als van Lippi, of eerder nog milde spot, schier onverteerbaar nu de balsemende herfst met vlugge poten al gauw zijn intrede zal doen. Ik weet nog van Siena's oude poorten, van de schaduw van een struise cypres. was het ooit beter kersen en dadels eten?…

gestorven is, haar schim die op de winden rust, als een leeuwerik - in volle vlucht – naar de eindeloze kim en naar een streepje zonnelicht, die hij in vervoering kust, onttrokken aan de duisternis, een smetteloze vlam, haar vonken heeft mijn hemel opgericht, zodat ik aan de hete hel ontkwam, van alle zonden waarvan ik werd beticht, in balseming…

Stil, want hier of nergens woont 't Jong en uitverkoren hoofd Wie uw balsem is beloofd, Die gij straks tot koning kroont ... Of om hoek van avondstraat Straalt in gele lampenschijn Aan het wereldse festijn Van uw god het bleek gelaat.…

Boven witte daken De vogels, zij vluchten Weg van nog flinter Dun ijs op 't water Mensen verzuchten En de zucht Die zij slaken Spreekt verlangen Naar behaaglijk Ooit, ja en later Zij wetten de schaats Een blij verheugen Op wolkig dampende adem Rode neuzen en oren Blozend warme wangen Met volle teugen Genieten van vergezichten Balsem…

Balsem voor verscheurde ziel...…

In de zee van vele lichtjes zelf ook eentje branden doen, stilte proeven, rust en vrede, even weten, net als toen: dat de Zoete Moeder luistert, dat de meimaand vreugde biedt, dat ook andere mensen lijden maar dat ook veel moois geschiedt; dat vebondenheid kan groeien, dat er troost en hulp kan zijn, dat de blije orgelklanken balsem zijn…

Ach vond ik één die zat van vreugde en zwerven De troosting zoekt die ik zo droef ontbeer En die als ik 't geluk heeft moeten derven: 'k Zou hem weer vrouw zijn, balsem voor zijn zeer, En willoos in zijn armen zou ik sterven Die zaalge dood die ik zo fel begeer.…

over wat verloren is, nu haar transparante adem op de golven van de winden rust, oprijst naast de leeuwerik in een eindeloze klim naar dat ene streepje licht, stipje op de horizon onttrokken aan de duisternis, waarop ik ben gefixeerd een tijdloze lampion een aubade op de toekomst zoals die zou moeten zijn, een seringen bad, balsem…

geleden nog tegen anderen waren door ziekte of ouderdom reeds eerder uit het straatbeeld verdwenen een steen, een kruis, een bloem symboliseren hun namen die één voor één nog eens worden genoemd in een onnoembare stilte vloeien alle tranen samen van hen die afscheid moeten nemen de mooiste woorden van afscheid en verlies leggen balsem…

Laat ons gebed hen blijven steunen die nu nog in die oorlog zijn en laat ons doen de kleine dingen die balsem zijn in al hun pijn.…

poëzie is een dans van woorden rond een vuur van verbeelding schrijven uit de maalstroom van het leven het verbloemen van taal bloesems schetsen met een bleke pen en verspilde inkt gebruiken om rozen kwekend tussen wrede netels wraak te nemen op de lege wereld woorden zijn de balsem voor de ziel verstoten in gepleisterde strofen verzen…

Slaap, schoor mij die vermoeid ben van de dagen, En sterk mij met de balsem uwer nachten, Stil 't angstgevoel, verdrijf de doodsgedachten. Ik zie de som'bre wolkenstoeten jagen Langs grauwe luchten, zó storm ik door 't leven, Komt gij, vol troost, mij niet de rust hergeven.…

En zeg: ‘àl mijne liefde had Niet kunnen veilgen tegen leed; Geen koestrende armen weren 't wreed Waaien van wind; geen balseming Geneest in 't hart ontgoocheling.... Zij was nog blij die henenging....’…

het huilen van de wereld plensend op de aarde in mijn straat symfonisch en romantisch neerdalend op mijn ruiten vertederend en balsemend, als liefde mijn liefde die 's avonds door mijn geest danst en plots is ze daar in een diamanten schoonheid schitterend van liefde mijn liefde zoals onze liefde de fragiliteit van kristallen lelie…

blijven missen mijn zoon" Mijn verdriet is niet te stoppen en overstijgt nu mijn liefde Mijn hart is verscheurd en het doet nog steeds zoveel pijn De gedachte dat ik je nooit meer vasthouden kan Wil mijn verdriet niet verdringen nog ontkennen Mijn tranen soms verdrongen door frustratie en woede Nochtans zijn die vele tranen als een zachte balsem…

Loop tot het morgengrauw doorbreekt en de gruwelen van de nacht met lichte balsem bestrijkt. Loop, ren, verloren ziel je liefste is ver, ver, ver......…

De duif landt dankbaar voor mijn voet en toont dat ik hem met mijn transprante zachtgroene balsem witter en leiblauwer maakte. Klapwiekt nu maar weer heen, vandaag is alles goed, vandaag zijn wij bereid ons voort te planten. ------------------------- uit: 'Het geheim', 1952.…

God geeft u tranen tot balsem in 't leed... Broeder! uw lijden wordt licht! Deed ge uw beminde uwe liefde verstaan, Glipte uit haar lipjes geen woord; Welde er van weelde in haar oogjes een traan?... Makker! uw dageraad gloort! Werd gij, verdoolde!…

Iemand moet de leiding nemen Zijn het de kinderen Is het onze chef De pastoor De psychiater Of de arts Het gaat om een algemeen Nationaal besef Van wat we willen zijn we zijn als land klein Sinterklaas is een Nederlands feest Als de traditie een detail verandert krijgt het een andere geest Geef de kinderen een stem De kinderen zijn de balsem…

na meer dan zeventig jaar als stadsmens tussen asfalt en beton zonder enig oog voor het stadse groen bijna drie jaar geleden weer verhuisd naar de huidige rustieke woonplaats hier ontdek ik opnieuw met herkenning veel van de nog behouden natuur die mij als jochie jaren was vertrouwd nu een verademing en balsem voor mijn latent wat afgestompte…