101 resultaten.
Goud in de lucht
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 236 ik zie
sprankels van
gouden licht in de lucht
dat het trillend leven voedt
ik zie
dat elk onkruid,
welig in grasland gedijt
met bloemen en distels
gevoed door een groene omgeving,
instromende liefde benut
tot spijt van een donkere kudde,
in angst om verlies van het goud
afwachtend
Ik zie
een zingende zindering in
ieder levende…
navigatie
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 217 ik trotseer
distels en doornen
op zoek naar de liefde
wegen bezaaid
met spijkers en schroeven
ze ogen gevaarlijk en glad
maar niets
houd me tegen
ik ben moeilijk te stoppen
op zoek naar
een weg tot
jouw hart
ik spring
en ik vlieg
ik zwem en ik val
maar blijf doorgaan
op deze plaats
onbekend, in t'heelal…
Stedelijk
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 891 Allerlei groen venijn -
distels en chichorei,
hondroos en varkensgras -
loopt in ruigten te hoop
tegen bouwplan en waterpas,
koop en verkoop.
Het land biedt weerstand
aan de sleutel in de hand.
Bouwrijp weiland is
een contradictio in terminis.…
het erven van de dood
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 427 zand brandt geel
op okermatte vlaktes
de hitte loeit in
as van vele dagen
myriaden zingen hoog
een droog geluid
vibrerend in de stekels
van verdorde distels
de laatste tranen
blinken in het zout van
witte meren, het verdriet
is hier al eeuwen oud
dit leven lijkt gedoemd
te sterven maar het erven van
de dood is weer herboren…
Holland, ik heb je lief ...
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 1.306 Roodbonte koeien
in 'n groene wei
gele boterbloemen
natuur maakt blij
Dieprode klaprozen
'n blauwe lucht
soms 'n witte wolk
ik slaak 'n zucht
Bruine wollige schapen
paardebloemen heldergeel
donzige eendjes
'n kleurrijk geheel
Donkerpaarse distels
verdwaalde madelief
'n kleurenpallet
Holland ik heb je lief !…
Weg naar morgen
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 68 De weg naar morgen
Ik doolde
over het rode grint,
langs heide en mispels,
keek omlaag, telde de distels
in een droom zonder ontwaken
doch wat moe in hart en geest
Het leven was een feest
omdat jij dat wilde
Jouw stem verstilde
in de spiegel, je zag slechts
de strakke blik die je niet kende
hunkerend naar de zonnewende
twijfel je niet…
VERBINDING
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 29 De Almachtige God
is niet te zien als
't geloof zelf van mensen
vertrouwen op de Heer
is een ladder
staande op harde grond
vol stenen en distels
die tot de Hemel reikt
bij alle treden
zweven eng'len rond
zenden vragen omhoog
laten zegen dalen
het begrip geloof
zal steeds stijgen
om weer de aarde
op te zoeken
vertrekt en komt…
Het flakkerende vonken-vuur
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 706 Bevrijd de blos welk zachtjes dwaalt
Pruttelt zon - in zee- nog even na
De halmen van het einde buigen
Maar zij in volheid, recht getogen
Een distel sneert zich in contour -
En het harmonisch liefdeslied dat zingt
Van binnen klinkt de zindering:
Het flakkerende vonken-vuur
Als de schaduw zich terloops ontdoet
Waar de mantel der…
hoeve Bouwlust
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 118 hoeve Bouwlust heeft verloren
en is nu een eenzaam krot
de deur staat nog wel open
maar de planken zijn verrot
griezelig kruipt er schimmel op de wanden
in de voortuin zwiept de wingerd
ferm zijn takken door het raam
tussen distel en brandnetel
ligt een bordje met een naam
dat verpulvert onder mijn handen
er knagen kevers aan de balken…
een bed vol onkruid
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 377 haar schoot is verdord
het liefdeloze zaad was
te schraal om te ontkiemen
zij, die zo verlangend was
naar morgendauw, welke
haar vruchtbaarheid zou geven
onhoorbaar liep de leugen mee
verstopte zich in de lentebloem, hij
slingerde zich om de tere roos
vertrapte de onschuld, en vulde
het bed met distels en netelblad
overwoekerde de liefde…
Alsof
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 98 meisje is
die de teerlingen werpt
in een rokershol vol
gokkende en keurige
heren
Alsof zij dat zou kunnen
Jullie kennen haar niet
Alsof zij
het kleine meisje is
die de waarheid geweld
zou aandoen
en de leugen decoreert
met een glimlach
Alsof zij dat zou kunnen
Jullie kennen haar niet
Alsof zij
het kleine meisje is
die dorre distels…
Anno 2021
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 168 Wat anders is er heden nog te melden
dan dat de aarde niet zo zonnig draait,
dat er genoeg valt te wieden in de velden
omdat er weer eens distels zijn gezaaid
Wat anders is er heden nog te schrijven
dan dat er vuur over de wereld waait,
dat er genoeg valt te blussen in de lijven
omdat er weer een vonk is opgelaaid
Wat anders is er heden…
bloemenpracht
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 81 Waar holenduiven in wilgen koeren
In hegemonie van ontspanningssferen
Waar jij een gele Morgenster mag observeren
Tussen bloeiende distels en wat Biggenkruid
Muizenoortjes waar jij op stuit
Muizenissen en zandhagedissen
Talrijke viooltjes die je ogen niet willen missen
Bermen vol bloemenpracht
Het zorgt ervoor dat jij van binnen lacht…
teweeg
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 409 mijn paadje heb je schoongeveegd
en aangeharkt de sintels
de distels stonden schandelijk hoog
de dovenetels en het ruige gras
dat jij met zoveel liefde
en met blote handen wilde rooien
door ging je
met de paardebloemen
met wortel en met tak geruimd
het boerenwormkruid tussen
alle tegels weggekuist
de gulden roede
op de schop genomen…
Hovenier
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 747 Ik ben vergeten hoe het lied
van de wijngaard klinkt
waar tussen de distels een vergeet-mij-niet
bloeit en ook een vinkje zingt
Waar een zachte zuidenbries
langs de ranken glijdt
nu het geleden diep verlies
nog altijd door mijn verlangen snijdt
De twijgen door trossen krom gebogen
ze gaan aan mijn gezicht voorbij
helder staat mij slechts…
Verveloos?
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 118 Muren als krantenpapier, verdroogd
en blootgesteld aan noorder winden,
het kind gespeend van een tastbaar
evenwicht, vergroeid met het grint
en de vrije distels op het speelkwartier
taant de toekomst in zijn overlevering .…
mei
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 469 ieder jaar in mei
voel ik de kriebels in mijn huid
er gaat een wonder door de wei
in vol ornaat
ligt als een machtig wit tapijt
wat geen mens ontgaat
dat wonderschone fluitekruid
in alle bermen langs de wegen
en al die kriebels in mijn huid
ervaar ik als een zegen
dat veel besproken fluitekruid
siert boven doorns en distels uit
gelukkig…
Hissarlik
gedicht
4.0 met 6 stemmen 6.311 Als bittere distels
stonden hier de speren.
Het landschap zegt men
is niet veel veranderd.
De Skamander doorsnijdt de vlakte.
De zee is grijs - het waait.
In gedachten zie ik in de verte
honderden Griekse Schepen
hoekige contouren langs het strand.…
Zichtkaart
gedicht
2.0 met 12 stemmen 2.183 Nu deze weken weer voorbij
ritselen in hun morsbruine jassen
en bomen oude briefjes sturen
naar de zakken zaad van distels,
mosterdplanten en de rest
en steeds op hoop
van minstens dertigvoudig vrucht,
nu mijn haren witter dan de mist
en alles anders sinds ik me
het eerste licht herinnerde,
schrijf ik een mondvol
ogenblikken op…
De zucht naar 't schone
poëzie
2.0 met 6 stemmen 974 Toch blijft uw hart een wilde plek,
Waar veel is uit te roeien:
Daar laat gij al het goed vergaan,
Daar laat gij braam en distels staan,
En al de netels groeien!…
Kristal
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 413 Geen distel houd ze tegen.
Te zoeken naar het zoet der liefde.
De stilte van de morgen roept.
De stilte van het kristal dat liefde heet.
Laat zacht haar geuren los.
15-8-2008 62
Ries van Meerten…
mijn tuin
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 567 Ik heb geen groene vingers,
maar jezus, kijk die tuin
daar moet iets aan gebeuren,
dus ruim ik braaf eerst puin
De distels van gisteren,
snoei de haag van vandaag
maai het gras van gedachten,
vorder traag maar gestaag
met wortels van domheid,
dood insecten van perfect
scheur de waas van behagen
die de bodem afdoende bedekt
En dan…
Het huis
poëzie
4.0 met 2 stemmen 461 En zo uit die paring, dat innigst verzamen,
Is toen de bouw gegroeid,
Die nu, tussen duindorens, distels en bramen,
Gelijk hun broeder bloeit.
Vaak zit ik hier uren in stilte te turen,
Ik, meester die het schiep,
Naar 't blozende dak en de sneeuwwitte muren,
Alsof mijn kind daar sliep.…
Een locomotief
gedicht
2.0 met 42 stemmen 17.078 Er staat en locomotief op een zijspoor,
tot in haar merg verroest, met distels overgroeid.
Als het regent weent zij bruine tranen.
Ik loop langs haar, raak haar aan,
aai haar,
zeg iets tegen haar, iets bemoedigends
klim op de resten van een treeplank.
In de verte slaat een klok.
Misschien ben ik wel een prins. Je weet het nooit!…
Sculpturen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 221 Elke distel, helm of doorn, elke
zandkorrel met een afzonderlijke klank,
het verschil ligt in de teerste tinten
tegen de eenzaamheid bestand.
Luide stemmen van de meeuwen,
wat stilte uit de lome tonen wekt,
de siddering van hun kelen alle
elementen van de dagen dekt.…
Weerribben
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 68 Elke distel, helm of doorn, elke
korrel zand met een afzonderlijke klank,
het verschil ligt in de teerste tinten
hun verhaal tegen de eenzaamheid bestand.
Luide stemmen van de meeuwen,
wat stilte uit de lome tonen wekt,
de siddering van hun kelen en alle
cimbalen van de dagen worden opgerekt.…
Julie
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 666 Tussen woekerende
distels en frisse graszoden van een kommer-
loze zomer lig je op dit hofje alsof je voor
heel even slaapt. Je vader heeft geen noden.…
DE WEETGIERIGE BARONES
gedicht
3.0 met 34 stemmen 18.338 Waarom Professor Doctor van Dale
hou ik meer van distels
dan van rozen?
Van de schreeuw
van pauwen
meer dan van de zang
van galen?
Van citroenen meer
dan van
frambozen?
Van het kleed
van roeken
meer dan van het kleed
van pauwen?…
Ornamenten manen
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 716 Op fluwelen voeten door velden
van distels met de koude
kalkoen die mijn huid bekruipt
Het honingzoete lekt en druipt
op de mosgedoopte zerken van oude
en prille paden van gestorven helden
De aanblik van het steigerend paard
geschuimd en met ornamenten manen
duizend penselen in zijn staart
sintels vergruizend in volle vaart
over winterpaden…
Poëet en melkboer
gedicht
2.0 met 15 stemmen 21.092 .
--------------------------------------
uit: 'Distels en doornen', 1959.…