13163 resultaten.
Dode eend
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 162 Voor de nodige beweging per dag fietste ik
opnieuw naar de Albert Heijn in Goverwelle,
een wijk in Gouda. Bierbevoorrading.
Vandaag zag ik een overleden eend in het water
drijven en schrok ik behoorlijk.
God O God, wat hing er een enorme eenzaamheid
om dat arme dier heen. Het is dat ik hem zag,
maar anders was hij voor eeuwig ongezien
gebleven…
De gastvrije doden
gedicht
4.0 met 1 stemmen 6.628 Dennenappels. Boeketten. Prenten
met punaises op een boom geprikt.
Een man prevelt voor een naam met jaren,
aan zijn voeten groeit een schaduw.
Een hoed ligt op het hoofdeinde
van eengraf, in de deuk staat regenwater.
Het muurtje rondom neemt laag
na laag af, de toegang gevormd
door een enkele rij stenen,
om de levenden door te laten.
Mezen…
in bloeien voor de dood
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 325 dwars door muren
schopte tegen normen aan
wist dat het niet lang zou duren
want niemand nam iets van je aan
graaide naar de aandacht
dat het leven je nog bood
versteende zonder warmte
in bloeien voor de dood…
onverzoenlijke dood
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 281 lippen
in een druppel van bloed
*****
Alles voltrekt altijd
in perfecte tegenstelling
de zweem van harmonie
en
de horizon valt in mijn huid
barst open in de vlakte
poezie volstrekt nutteloos
met vrijloophoek bijna haaks
nergens snijdt het aan kanten
wind steekt op maar er valt
niets meer te ontwaren zelfs
de takken laten hun dood…
de buigzame dood
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 140 zo in het onthullen van het
vlaggenschip verrast mij het gevoel
dat de dood buigzamer is dan
het hart van de langst levende
razernij bestiert de arena met horens
die alles geraken wat in onwil is gelegen, morgen
ja morgen ademt de pret mij in het gezicht omwille
van de stem die mijn binnenste vertolkt
is het sterven een handeling van het…
DODE HOND
gedicht
3.0 met 52 stemmen 11.532 Ik kan niet anders zien dan dat die dode hond
nog leeft en om mij vraagt, zo sterk is
de herinnering, sterker dan ik.
Maar wat van mij hield is weg, ik graaf een gat
leg wat er overbleef daarin en gooi het dicht.
De hond is nergens meer, iedere dag.…
Dood met franje
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 550 heten geen Kiano
Kenny of Priscilla
Het zijn Diederik, Jan Maarten
en Agatha, ze gaan
hun wegbereiders achterna
Nooit eens, wij gedenken Jan
In het leven timmerman
Of: wij rouwen om René
Trouwe klant van het UWV
Ik weet, weet wel:
Dood is delicaat, vooral
als het over lijken gaat…
Verleden dood
gedicht
3.0 met 1 stemmen 3.107 Een kleine dood klopt in het kind, het is gemaakt
om te bewaken. Dit uur. Die tuin een kom.
De doodgevlogen vogels in hun doosjes.
Geruisloos sterft het kind ze na.
---------------------------------------------------
Uit: 'Een koorts van glas', 2007.…
Veel doden, maar geen einde...
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 137 Heel veel mensen in een AZC
Afrika, continent niet te behappen
Wit is geen kleur, maar de eigenschap van sneeuw
Zwart van rouw om zoveel
Van droogte, honger, kindersterfte tot oorlogen die
Veel doden, maar geen einde kennen
Zwart is geen kleur, maar de eigenschap van leed
Het continent is beslist niet een en al droefenis
Laat staan slechts…
De doden zwijgen niet
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 261 Maar de doden zwijgen niet,
ze zwijgen dat het anders moet.…
Brief van een dode
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 287 BRIEF VAN EEN DODE
Zijn testament moest worden open gemaakt
de erfgenamen hoefden ‘t niet te vernemen
Ze waren reeds uit de boze droom ontwaakt
en zagen nog geen uitweg uit de problemen
De dode had zijn erfgenamen zelf ingelicht;
had ze een lang afgemeten brief geschreven
Wat hij hen schreef, deed hen de deur dicht;
dankte hen voor het…
Dode hoek
gedicht
3.0 met 4 stemmen 3.225 Mensen die je kent, mensen
die je best had kunnen kennen.
Een mevrouw die op een schoolplein stond
om haar kinderen weg te brengen, op te halen,
net als jij daar wachtte, soms met iemand sprak
maar meestal in gedachten - een gezicht
dat je als je het ergens anders tegenkwam
in verwarring bracht.
Zoals je winkeliers
alleen maar in hun winkel…
Nakende dood
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 84 Dit zwarte gat, mijn handicap, die
samen optrekkend met mijn
ziekte weet wat sterven is
Een nakende dood
vele jaren en zoveel eerder dan gepland
hoewel een eeuw lang is
Een
Eeuw ja
Een eeuw is lang, maar
niet met aftrek
van diverse decen-
nia, of wel...?…
de dood aangezegd
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 230 de zekerheid
voor ieder
wordt zo geboden
maar anders
dan gedacht en verwacht
was naakt
en hard
doodziek bleek zij
letterlijk
zo ziek zelfs
dat slechts restte
die ene prognose
op termijn
van zes maanden
hooguit dan
en daarna
de dood…
Dode dag
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 61 Je kunt wel van alles willen
en weten, maar het is niets
wanneer je wakker bleef
Ja zon, ja eten, wat anders
maar geluiden verdraag ik niet
laat staan dat ik energie heb
voor liefde of een prestatie
die de dag tot leven brengt
de dode dag van te moe zijn
voor mezelf en de wereld
De tijd…
Bij de dood van een merel.
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 135 Heeft u het graf van mereld gezien ?
Die is gisteren plots overleden.
Hij speelde een spel met de kat van de buur
ach wat heeft dat beestje geleden.
Een kat is een jager dat weet elk kind
er valt hem niet veel te verwijten
al heb ik toch liever dat hij zachtjes spint
dan een merelborst open te rijten.
De nachten in mei zijn mild voor de…
hoe dood het witte was
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 1.793 we liepen in het wit
spraken zonder woorden
schreven zonder inkt
de tijd stond stil
ik raakte je
er viel een schaduw
uit je antwoord
in stilte op de grond
opeens is er die lach
die op minuten jaagt
de uren vraagt wat
langer te gaan duren
dan stroomt het bloed
en tintelt weer het leven
vergeten we voor even
hoe dood het witte…
Bij de dood van een klaploper
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 174 wil ik het bronzen zelfbeeld
of de gouden tand
dat is de vraag
een pottenkijker in mijn keuken
of een mee-eter
ik gis niet
waarom die uitvreter nalaat
een reden te geven
anders dan zijn lijfspreuk
-rood staan is beter dan wit liggen
dus leen ik bij het leven-
en weet
er hangt een prijskaartje aan zijn geschenk
bij de dood,…
de dood en het geluk
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 178 gelukkig gaan we allemaal dood
het is een gegeven waar zelfs
de rijken geen vat op krijgen
zoals ook bij geluk
goddank is ook dit niet te koop
anders was er voor ons
niet veel over gebleven
en juist dat maakt
mij gelukkig…
Leven en Dood
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 100 Ik ben een vagebond
Die aan het einde van het jaar
Naar het Zuiden verzwond
Met de barende ooievaar
Zoals tot wortel verwelken
Aleer ze weer opbloeien in het gras
De persistente krokuskelken
Omdat zo het leven was
Gelijk het ochtendrood
Dat uitmondt in de nacht
Het alter ego van de dood
Die dagelijks op ons wacht…
De dood en de duik!
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 163 bloed, zweet en tranen
ik zweef, ik leef, ik beleef, ik geef me
ik zal blijven zweven, ik zal blijven beleven
als ik me uiteindelijk op de kant druk
denk ik weer aan de dood, aan het sterven
en troost me met de gedachte dat het altijd en voor iedereen
een duik in het diepe zal blijven…
SCHADUWEN VAN DE DOOD
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 178 Door godverlaten straten trekt de dood
even verlaten door de koude herfstwind
De wind huilt droevig diens grote nood
hij schreit luider dan een droevig kind
De dood werpt zijn schaduwen vooruit
als spoken dempen ze het laatste licht
Rillingen glijden over menig kille huid
angst leeft op ’t oude afgeleefd gezicht
De dood werpt blikken…
Over de dood heen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 187 ik bij je
ook al werd ik niet oud
dat staat daar buiten
kijk eens door de ruiten
dan zie je mij staan
kijk goed, ik ben nooit bij je weggegaan
denk aan mij zodat je weet dat ik van je hou
over de grens heen
stuur ik je mijn liefde
twijfels zijn er geen
ik hield van jou tijdens mijn leven
hoe mooi is het
dat ik je dat zelfs over de dood…
Dood gewoon
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 126 sijpelt
dagelijkse sleur
uit zinnen zonder punt
oren in het boek kleuren dieper
ondanks zonlicht dat door
vale gordijnen naar binnen wil gluren
ongeopende vraagstukken
liggen her en der
in vergeten stapels
zij verbloemen inzicht, dat ooit
daar was, maar nu verloren
is gewaaid
vertwijfeling kreeg ruim baan
zo koos je vandaag dood…
Nog lang niet dood
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 95 De dood fluisterde zacht, kom neem mijn hand
Ik breng je naar de bergen of de zee
Of naar enig ander land.
Ik riep op luide toon
een tuinman verwacht je in Ispahaan.
ga weg dood, je kunt me niet bekoren
Oké, dan niet, zei de dood
Dit keer heb ik verloren
Ik wacht wel af,
je zult ooit nog van mij horen.…
rode dood
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 477 bloed
druipt uit
de roos
druppels
duister
stollen zwart
marmerwit
adert
de angst
het groen
gesteelde
leven breekt
de knop
verhangt
tot rode dood…
Lichter dan de dood?
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 28 Het zachte verlangen
naar jou is groot, het weegt
veel lichter dan de dood
een rijk gevulde mand van
overvloed, eens lispelende beek
baant zich door mijn bloed,
als mijn gedachten zich
hebben neergevlijd, je blijft
de bladwijzer van mijn levens
encyclopedie, een onvoltooide
symfonie, z’n toon verspreid tot
in de onvoorziene eeuwigheid…
een adem voor de dood
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 978 er was een adem
voor de dood in
terugtrekkende golven
ogen werden groot
toen de tweede vloed
zijn aanblik bood
er was geen kans
alleen maar weg
verdronken laatste woorden
leven heeft gegeven
behalve het water, zij ging
moorden zonder woorden
nu kabbelt zee op schone kusten
liggen golven lui te rusten
maar chaotisch zijn de wolken…
Hectors dood
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 216 De Honden, Zij, zetten hun beenverslindende tanden
in een door fokkers aanbevolen portie PAL
Aldus verliep de dag van Hectors dood.…
Dode grutto
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 111 zo teder
Daar lag je dan
en ik overwoog jouw leven
al kon ik er niets van weten
er schoten me taferelen te binnen
hoge vluchten verre reizen
kameraadschappen gevechten om voedsel
misschien en wieweet een liefdespartner
met een nest en kleintjes
het was me een grote eer om jou te mogen
begraven onder een boom onder wat bladeren
lieve dode…