39 resultaten.
Zeezicht
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 144 [Haiku]
het water schittert
een duizelingwekkend licht
achter de duinpan…
In een duinpan
gedicht
2.0 met 21 stemmen 5.854 Op een zandplaat ligt het
voor de hand maar hier in deze duinpan
waarin ik Jesaja lees? Ah, het welig
bloeien van de narcis! Jaloezie steekt
de kop op want ik ben dor land.…
Een duinpan
gedicht
3.0 met 7 stemmen 3.899 Een duinpan was onze bedding.
Daar had het glimmende helm
geklapwiegd, ons in slaap gesust.
Daar werden wij wakker, wreven
het zand uit de ogen, zagen
een vogel hoog boven ons bidden,
wisten ons prooi van wat dwingt.
In de verte morde de donder.
Een komen en gaan van krijsende
meeuwen. Een hond sloeg aan.…
Duinpan
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 161 Er was een duinpan
en wij waren er
er was wind
geluid van golven
wapperend helm,
zand overal was er
ontstaan uit
schelpen, steentjes, korrels mineralen,
miljarden, biljoenen,
er waren wolkjes
en natuurlijk waren er vogels
we dronken zuurstof
er viel zonlicht op onze huid
warmte was er waardoor we naakt
wij de enige mensen.…
Ik droomde...
gedicht
3.0 met 99 stemmen 30.494 Ik droomde dat ik met haar in een duinpan lag
en eerst haar handen begroef en toen haar voeten
En toen ik haar geboeid en weerloos zag
begroef ik ook mezelf om haar weer te ontmoeten
De duinpan werd dieper dan de schoot der zee
en het zand liep op tot hoge golven
Ik dacht dat ze verdronk en ik dook mee
en stervend hervond ik me diep ingedolven…
Duinpan bij Egmond-Binnen
hartenkreet
2.0 met 33 stemmen 1.780 Duinpan bij Egmond-binnen
nooit gedroomd je daar te beminnen
Maar een verliefdheid die eerst niet kon
werd daar echte liefde in de zon
Op zomaar een zondag in september…
Plek van zand
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 130 Ergens in het duin een dal
Waar lucht doordrongen is van zilt
Wie aldaar
elkaars echte ogen zagen
Wat niemand ooit weten zal
Ergens in het duin een dal
Een mystieke plek van zand
Werd grond voor grote Liefde
Van hem en haar
Dat niemand ooit overtreffen zal
Daar,
ergens in het duin dat dal
In de middagzon op blauwe sprei
Staarde zij…
de zee en de oude man
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 196 rollende golven
het strand bedolven
onder schuimende koppen
het moet wel kloppen
een oude man
duinpan, het klotst
aan de rand van het strand
de oude man, ziedende zee
een verloren land…
Hitsige faun
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 45 duinpan legerstee
een verloren gewaand land
liefde's dwaalwegen
...once upon a time...
sterrenbacchanaal
haast half verblind door liefde
paradijsvogel…
Als vroeger
gedicht
3.0 met 204 stemmen 26.501 Ja, alles nog als vroeger
maar in de fles geen brief,
de duinpan leeg.…
Doorleven
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 130 ik wil de zee weer voelen
het zand aanraken
zeven met mijn handen
ik wil met de meeuwen
in een duinpan of
in het helmgras landen
ik wil luisteren
naar de stem
het praten van de wind
ik wil weten waar
ik de nooit gevonden
schelpen vind
-
ik wil het ongewis van toen
ik wist niet wat me
nog te wachten stond
ik wil een inhaalslag…
(In het klaarlicht)
gedicht
3.0 met 35 stemmen 15.315 Als dan het zand verstuift, de duinpan rond om
te ontvangen, dan, in andermans droom, duik ik
weer op.…
gesprek met de vos ( 2 )
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 397 verstar, de aaibaarheid van
zijn onbereikbare binnenste wend
van mij af, het wildste wild toont
mij de kleinheid die ik ben
`o ja, vervolgt de vos’, argwaan
en liefde ken ik niet, het is meer
de koestering, het instant houden
van mijn soort zonder dialoog met
een mooie ondergaande zon of de
romantiek van een vrijend paartje
in een duinpan…
Den Haag, een ode
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 638 Den Haag, je bent geboren
uit het feest van een graaf,
in zijn bossen, zijn vijver, zijn duinpan.…
Oerdrang
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 335 In een duinpan zag ik haar,
bloot als een vis, verdiept in een boek,
ik keek op haar neer als een keizer,
ik kon doorlopen, maar dat deed ik niet.…
onder de oppervlakte
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 150 rooskleurig schoon
adem ik tot het laatste seizoensbeeld
je dromen in
soms weet ik het niet
hoe ik je lief of wegvegen moet
langzaam verslijt mijn stem
achter gevallen doeken
en is dit gevecht
voor jou voor mij
geen kunst
echter zucht me een helder landschap
en ik kus de poëzie onder het blauwe licht
welterusten slaap wel
rust zacht in de duinpan…
Valentijn 2015
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 92 Mijn lief is de duinpan
gericht op de zon
zo warm en intiem
ze houdt je uit de wind
Mijn lief is het zandstrand
grenzeloos open
gekerfd door de zee
ze maakt elke dag nieuw
Mijn lief is de branding
bruisend aanwezig
met pracht en ook kracht
ze neemt iedereen mee
Mijn lief is de oerzee
onmetelijk diep
bron van het leven
van zichzelf…
BEGIFTIGD (5)
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 89 Ze hunkerde naar schelpen rapen
De winters duurden eeuwenlang
Het voorjaar kwam maar niet op gang
Ze wilde in een duinpan slapen
Ze wenste lammerende schapen
Het najaar, eeuwenlang in zwang
Verloor het van de sterke drang
Om warmte bij elkaar te schrapen
Ze was haar ware aard vergeten
Daar was het om te doen geweest
Een engel kan niet…
oud geluk
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 328 daar lag Klein Zwitserland
over 't witte bruggetje de duinen in
naar het zomers domein
'ons paradijs op aarde'
waar geluk nestelde in een duinpan...…
Herfstkleuren afscheid
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 1.777 In een allerlaatste poging
Om jou toch te laten blijven
Heeft een groot deel van de bomen
Zijn groenkleur afgedaan
Die bladeren, gemengd gekleurd
In tinten van het stoplicht
Schilderen met zonneverf
Mijn kaaklijn glanzend goud
Wij staan daar in die duinpan
De ansichtkaart voorbij
De eik weet te vertellen
Dat dit nimmer heeft gefaald…
duinkipje met aria
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 1.246 in 't duin met vogels uit Den Haag
's morgens zette zij met hoge stem in
hield aan tot avondrood
kreeg blos op haar wang van goede zin
zo ging het jaar in jaar uit alle dagen
men zag haar als paria
alleen duinfluiters floten zonder vragen
ook Karel Konijn werd er tureluurs van
nam hevig haar aanstoot
ze streelden stil min in een duinpan…
Shocking Venus
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 163 Het pierement verwaait in Scheveningen
nog geen gevaar van dronebespied misbaar
wie luistert hoort haar in een duinpan zingen
de weduwe van Indië staat daar
dan laat zij Venus uit de baren springen
Blauwe Diamanten in het haar
en met een Gouden Oorring bij het swingen
speelt zij het in de USA zelfs klaar
het zindert van de beat in Haagse…
Weer en wind voorbij
netgedicht
4.0 met 33 stemmen 290 Geen einde, niets dan dromen
van vergeelde vingers langs
beslagen spiegels waarin
ik, ziende blind, de adem
van het verleden wilde
uitwissen met de zee
in Zandvoort, terwijl
de wind jouw haren naar me toe
streek in een duinpan liefde,
alsof ik je moest laten
besterven in ruisend riet.…
De laatste sporen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 96 ik zag
de duinpan
in zijn herfstkleuren
wiegend onder
straffe wind
alsof gods hand
ons de natuur
liet keuren
vers en fruitig
direct van het land
nog zijn er de
laatste sporen van
het zomerse seizoen
dat iedere dag begon
met een stralende zon
ontelbaar waren
onze stappen in het zand
die overvloedig
werden weggepoetst
voor…
Weerzien
gedicht
3.0 met 20 stemmen 10.614 Soms stak mijn vaders
donkere hoofd boven de duinpan uit
maar altijd was zijn vlindernet te zien
dat driftig gaten sloeg in schijnbaar niets,
op zoek naar razendsnel onzichtbaarheid.
Nu zijn zomers winterlang
Nergens in het zand - dat zachte
dreunen van de zee - hoor ik hem jagen.…
Walsend door
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 480 Walsend door de golven
langs het lichaam van de nacht
omgeven door woeste zinnen
klinken letters zinderend zacht
namen ooit geschreven
in wild opwaaiend zand
stampen weten in vergeten
langs een uitgestoken hand
galopperend door de stroming
begroet het licht een nieuwe dag
diep verscholen in een duinpan
hoor ik nog immer jouw lach
zandkorrels…
Strandwandeling
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 186 We liepen en jij sprak mensen aan
iedereen reageerde als vriend
we lagen, ik ging de zee in,
koud vlijde ik me
tegen je warme lijf,
we aten en dronken en liepen weer
ik groette honden,
we praatten, vertelden wat we bedoelden
tot een duinpan, waar 't warm,
we spraken mensen aan
en we lagen en voelden
de zon en het zand, het helm en een veer…
Beknopt verhaal
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 159 zat het zo
je zocht op internet
en stuitte op een foto
van iemand nonchalant geleund
tegen de deurpost
tussen tal van tulpen
een bloemenkoopman,
dacht je
hij vroeg bij die foto of je
een verhaal met hem
durfde te schrijven
om de beurt
je deed het
en dan na een aantal jaar
loop je met diezelfde langs het strand
verzeil je in een duinpan…
Fado
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 835 dij
Een vernestelde lok
Ze huilt en huivert blij
Zij wil los
De huig is een gloeiende klepel
De stem een windorgel in het deurgat
Pulp en zaagsel kleven aan de tong
Zij zingt met opzet vals
Maar dan stroopt ze het vel
Ademt ruim, de ruis dooft
Wuift de leeuwentemmer uit
In zijn eigen nat gaar gestoofd
Nu ligt ze naakt in een duinpan…
Aanraken
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 214 Ze konden het binnenland niet aanraken
die warme zomerdag, nevelwind
in de duinpan zonder schuilhut
toen hij naast haar zat in dagdromen
uitgeput door een gehaaste eruptie
van doorwinterde corrupte emoties
een vertrekkende zon voorvoelde regen
die hen vergezelde toen ze terugreden
op roestige paarden door het bos
met overal fluitenkruid…