1905 resultaten.
Liefde
netgedicht
3.0 met 26 stemmen 907 En altijd weer het lied van liefde,
de nacht doorleefd tot waar
een mens een stil gebaar,
een liefde eindeloos mocht vinden.…
rood blijft rood
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 1.263 Het is rood
Rood betekent veel
In de liefde tot pijn
Maar rood blijft rood
Rozen op Valentijn
Rood als je verlegen bent,
Maar ook rood van binnen
Als je verliefd bent
Vroeger was het zwart,
Maar toen ik jouw ontmoette
Veranderde deze kleur
Naar mooi en fel rood
Het leven had weer kleur
De liefde gaf dit weer
Via de gebaren die we…
vol van
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 251 zodra hij opendoet
zijn handen geurend nog
naar pasgesneden ui
en knoflook, lippen
naar mijn lievelingswijn
uitnodigend een vorstelijk gebaar maakt
zo mag hij voor heel even nog
zijn schort aanhouden om
de laatste druppel zweet
snel aan de theedoek af te wissen
om kort daarna het kostelijk gerecht
de oven in te schuiven
bij mij te komen…
Voor even
hartenkreet
0.0 met 4 stemmen 554 Voorbij de streep van geluk dat niet wacht
dwaal ik naar je ogen en
weet ik dat je teder wilt ontwaken
en gebaren schilderen
met de kleuren die alles vergeven
wat langer duurt dan het volgende moment.…
Moeders
hartenkreet
1.0 met 9 stemmen 2.036 Ver weg en dichtbij waar geen stem weldadiger klinkt of waakt
en wachten helende herinneringen belooft
van weerzien en gebaren die troosten en dulden.…
Aandacht
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 574 Aandacht en een compliment
Wat is het fijn dat jij er bent
Een knipoog in de massa
Een glimlach aan de kassa
Een hand om vast te pakken
Op je wang een zoen te plakken
Een knuffel elke dag
Een blije groet toen ik je zag
Icoontjes in de mail
Zegt soms ook zoveel
Aandacht krijgen een lief gebaar
Mijn dag kan niet meer stuk
Aandacht…
dierbaar
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 282 wanneer ik niet meer in de stilte kan staan
verlies ik mijn woning
van plek tot plek
mijn ziel zal rukken aan ijzeren luiken
de dood ingaan, het lichaam nog vrij
plichtsgetrouw zal ik gebaren
naar honderd bomen
in een seizoen verwacht
jij kan me dan tot stof verbleken
van eind tot eind naar een ijdele nacht
het kind verstuiven, het laatste…
Dierbare stilte
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 337 Waar je bent gebleven ademt
de tijd een
andere ritme
en vult hij teder elk licht
dat overblijft
als
mijn gedachten
je
weer zullen vinden
en laten kleuren
wat ik koester
zonder een aarzelend gebaar
of een
warme schaduw
die alles laat vervloeien
in een liefdevolle ontmoeting
met jouw
gevonden woorden
en wachtende…
Melancholiek.
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 753 Wat er is, is een foto waar ik naar
staar en alles dat zo levenslustig was
is niets meer dan een levenloos gebaar...
daar op een oude kast.…
In het grijze circuit
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 169 vandaag alle rouge
en schmink van
de wereld verwijderd
kostuums en
decors weggedaan
naturel aan het werk gegaan
maar ontmoette
slechts vreemden
in een onverstaanbare taal
gaf kussen op
gevoelloze wangen schudde
handen in weggooi gebaar
geen kleur te ontdekken
in het grijze circuit
dat uniek zijn ontkende
er is geen toneel
in…
Vlees
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 600 Hoe lust het vlees van de vrouw proeft
in haar zwoele mystieke gebaren
bij nacht, wanneer hunkering
zich openbaart in openingen
hoe het vlees ontvangt
en in genieten rondslingert
nog maagdelijk als pagina
maar met het hele alfabet
met mijn hospita in bed
zij hunkert door mijn streling
geen moment van verveling
hoe de vrouw de lust van…
uitzicht kijkt naar binnen
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 436 binnen
kleurt het behang
seizoenenlang met
licht uit het verleden
je hebt gebeden
dat je oud mocht
worden en gestreden
voor de laatste jaren
rust en vrede
ogen dromen en je
lach is al verleden tijd
je handen spelen
achteloos met pluizen
de asbakken zijn vol
je vest van wol
zacht als je wangen
schouders hangen
in een moedeloos gebaar…
Elke seconde leeft voort
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 159 Daarmee zie ik van jou
de zorgvuldige handen,
bedachtzame gebaren,
de flits van een vraag
in ontvangende ogen,
elk onstuimig moment,
waaier van zwarte wimpers
op onschuld als je slaapt.
En jouw stem hoor ik nog
aftastend constateren,
mij op iets attenderen
dat jou bevreemdt of raakt.
Tijd heb jij in mij vertraagd.…
Veranderd perspectief
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 37 VERANDERD PERSPECTIEF
Hier zou ik tevreden kunnen zijn
de bomen kraken, suizen en ruizen
bewogen door een zuidwestenwind
het langzaam draaien van de aarde
Rustend zacht in de volle ondergrond
op het vochtig zachte, gouden zand
jij bent verstild tot minimale gebaren
de tikkende stiltes van een distelvink
Hier kan ik gelukkig zijn met blazen…
bloos me dan tot koningin
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 728 een staf
de gouden pij en
rozen in mijn haar
in wijds gebaar
schik ik de wereld
bloos me dan tot koningin
ontbied de roze wolken
dwing rivieren oeverloos
en speel met zwart dolken
geen land heb ik maar dromen
geluk klapt handen op elkaar
gejuich in schijn van goud zal komen
de staf is weer een horizon voorbij
het bloemenkleed…
LAIS CLXXXVIII
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 56 Hun gebaren
in de stilstand stremmen zonder spijt
om hun bewegen, vroeger bron van nijd.
Strijkt het haar lichaam aan, zijn woord wordt glas:
het ziet wat komt, wat is, en wat er was.
Het jaagt zich uit de verzen die het maakt
en 't leeft in haar, zijn woord is pad noch pas:
zij zijn voorbij waar tong de lippen raakt.…
Klein
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 92 Het landschap had geen behoefte
om de kunstenaar te tekenen
diep in zijn droomwereld
in de duisternacht
dus tekende de kunstenaar het landschap
met de onmacht van zijn onzekere potlood
helemaal van streek met een strelend gebaar
klein voelde hij zich nu
uit de aardkloot herrezen
een rups die vlinder wilde worden
een wees met heimwee naar…
Jonge spruit
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 168 Bloei het leven maar
Laat de knop maar ontspruiten
Geef je vriendelijke gebaar
De wereld voor jou mag ontsluiten
Laat je liefde maar twinkelen
Straks spelen en met andere kinderen hinkelen
Lach maar kleine schavuit
Wees maar die heerlijke spruit
Fleur met vrolijkheid maar op
Ook al zit je leventje nog in de knop
Beleef je de jaren als…
samenhang
netgedicht
3.0 met 25 stemmen 189 ik zoek de liefde, zij is
ze leeft in mijn adem, mijn zucht,
in een opgedroogde traan
je raakt me aan, zo nu en dan
in het wezen van mijn bestaan
zij kent geen woorden
noch gebaren met de hand
ik droom in de echo van de nabije oorden
doch immer aan de buitenrand
van een verbeelde werkelijkheid
in het wezen van mijn bestaan
het is zeker…
LAIS CCCXXVII
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 40 zij lacht de woorden weg en raakt hem aan:
gebaar dat van ’t heelal de toon ontstemt,
want ’t kon of mocht toch nooit met haar bestaan?…
dansten op het ritme van elkaar
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 2.455 we haakten in
vertraagden onze
passen en dansten
op het ritme van elkaar
geen zwier
en lange draaien
gedegen voetenwerk
vroeg niet om verfraaien
maar in mijn hart dans ik
de tango met een ander
voel haar lichaam in gebaar
schokkend wenden, keren maar
donkere ogen zwepen op
drank verhit bewegen
lijven zwieren af en aan
we laten…
Als de zomerwind...
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 989 gensters uit het staal slaat
Je staart naar me en ik verstar
Jouw ogen boren door de motregen
Als koplampen die me treffen
In het brandpunt van de blinde vlek
Sindsdien liet ik mijn gedrilde hond lopen
Gooide ik mijn staf in de haard
Als de zomerwind onder onze kleren speelt
Rolt het fortuin, munt na munt
In onze gescheurde zakken
Dan gist…
OKTOBER
poëzie
4.0 met 6 stemmen 2.586 Geen mens doorproeft zo zoet als de eerste rode kersen
Der lenten in wier eeuwigheid hij had geloofd,
De rijpe wijn die gist in uwe volle persen,
De koele blanke vlezen van uw meluw ooft.…
Wetenschap
poëzie
3.0 met 13 stemmen 2.225 Gij zoekt, gij gist, gij weet het niet,
gij dwaalt in ‘t onverklaarde...
Ach, wat hier kunst en kennis heet,
wat ook de sterfling leert of weet,
bepaalt zich, tot ons eindloos leed,
tot enkel deze aarde!…
Dood
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 192 moest voelen
De sfeer was raar en de verwarring groot
"Wij zullen hem missen", sprak een man
Pogend tot een soort verhaal
"Zijn leven was, eh, dood denk ik
en zijn liefdesleven schraal"
En toen een vrouw haar neus leegde
In een doek van wit katoen
Sprak zij verontschuldigend:
"Ik ben gewend dit hier te doen"
Mensen staarden, gisten…
Lied van Liefde
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 762 jij die eerste noot
in weemoed aangeslagen
en God - aangeslagen was je
door haar weggerukt bestaan
ze was een uitgespeelde vrouw
die door jouw heimwee werd gedragen
op die uitgeholde dagen
die je liever niet wou gaan
En je zag weer haar piano
waar zij ooit voor had gestaan
Want zij speelde alle dagen hier
het kon je nooit vervelen
muzikale…
Elianne Ardts : celliste
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 375 op weg naar harmonie
tussen emotie
en de unieke tenorstem van dit wezen
dat woont tussen de hemelse krul
en steunend op de smalle pen,
de enige verbinding met het aardse
zoekend naar wat de componist
aan haar wil voorlezen
een groots talent
dat haar geluk zal vergroten
in de schone verte
en ieders oor zal strelen
met muzikale…
Muziek der sferen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 62 harmonie der sferen
aldus Shakespeare
kunnen wij niet horen
zo meenden ook de Ouden
inzonderheid Stoa-adepten,
vertrouwd met de gedachte
- voor het eerst geopperd
door Pythagoras -
dat de planeten in de
harmonische regelmaat
van hun ecliptische
bewegingen
de snaren tokkelden
der wereldharp
en door het universum
wonderbaarlijk muzikale…
Bewogen afscheid
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 95 ik had
je handen
zien ontluiken
toen jij naar
mij wuifde
met de intense
warmte van hart
en ogen in een
bewogen afscheid
in je soepele
gebaren las ik
de taal en tekens
van je ziel
die zonder opzien
te baren vrijwel
altijd binnen
het begrip van
ons mensen viel
in perspectief
vonden zij de paden
gaven veerkracht
aan onze passen…
Lieve Lychnis Chalcedonica
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 1.857 losse delen
die op hun beurt heel relaxed
opgaan in de talloos velen
die ik had kunnen zijn
en nooit geworden schijn
maar die ik wel kan spelen
Jij zult je nooit hoeven te vervelen
zolang mijn ik jou gerieft
Neem mij altijd asjeblieft
zoals ik ben geworden
lichtgeraakt en brandbaar
voor hen die om jou morden
in woorden en gebaar…