Alle inzendingen over vruchten

Mijn trip advisor ried mij een piknick Op curaçao of bali's palmenstrand Als tijdlijk pied à terre pieds noirs wit zand Daar klinkt son mieux veel beter dan mijn ik Een vrucht met minitattoos I want you Pink lady reine claude cox d'orange A clockwork orange kanzi jazz mélange En royal gala elstar winnetou Corona popscene tour de pandémie…

revoluties De punten van een molenwiek: tienduizend revoluties Als zwart gerande langspeelplaat draai ik mezelf spleen ‘t Is niet dat ik de mensen haat of iets aan hun gebeuren Of dat ik geen geliefde wil om alles mee te delen De sterren flonk’ren onvervaard, de maan baant zich zijn banen De rozen geuren in de lucht en in de bodem sterft de vrucht…

zuchtje in al mijn naakte verzen voel ik me als een gelaarsde windjammer, groots en bovenmaats en gemodelleerd naar tijd en evenwicht het ballast werkt als een anker, het vertraagt mijn schreden in een briesje en verjaagt de wind met mijn bezielde en bezegelde lot soms zoek ik de wind als de bladeren zonder ritselen mij de vrucht…

Oud vermaak mag menselijk brein verluchten: kinderlijk verleden bewaart zijn vruchten: allerlei speelgoed geniet knus tehuis. Milde schemer overhuift fraaie kasten vol wagens, zangdozen en danspoppen, die jonge handjes eens dol betastten.…

wij voelen zoekend Vaders handen De vrucht betasten in ons trillend loof.…

“Wij allen zijn als bloemen van één tuin”, Tot welke god je bidt kan mij niets schelen, Geen eigenschap of kleur mag ons verdelen, Al ben je gay, straight, wit, geel, zwart of bruin. Zo’n tuin, welk aardig mens wil dat nou niet? Maar zorg dan wel dat je het onkruid wiedt.…

We zijn het nieuwe jaar binnengereden De eerste maand is voor een kwart al klaar De winterkoning is nog steeds niet daar De lentekoningin zal gauw aantreden Nog twee maanden tot zomertijd te gaan Ik laat één klok dat uur vooruit maar staan…

De lieve, rijke gastvrouw Geeft uit haar overvloed Het kindje daaglijks bloemen En vruchten, rijp en zoet. Ze geeft haar kostbaar speelgoed, Daar speelt het kindje mee, Vertelt haar mooie sprookjes Van reus en toverfee.…

liefde die door de distels groeit de aanhouder, die ondanks alles blijkt te winnen nieuw: de eerste vlinder op de schouder van een kind een man en vrouw, als één verweven de eerste stapjes in het leven nieuw is ook de lente die alweer begint nieuw is: hij kwam, hij zag, hij overwon uit het niets; een melodie, een klank onverwachte vruchten…

Ook de gelukkige worden droever, Want zij zijn voorgoed voorbij: Kussen, weelden, woorden van vroeger Zijn als een dode vrucht in mij.…

toen ik als kind een eikel vond heb ik die meegenomen omdat ik wist dat uit zo'n vrucht een eikenboom kon komen ik plantte en verzorgde hem waardoor hij goed ging groeien doch toen mijn eik wat groter werd vergat ik hem te snoeien zodat mijn boompje ongeremd snel hoger wist te komen en hoger groeide dan mijn huis en alle andere bomen…

Te vaak zag ik door zelfzucht de grootste liefde afgebroken en elke gedachte, onbesproken, sterven als een ongeboren vrucht; verloren wat had moeten binden om het nooit meer te hervinden wordt leven tot een solovlucht.…

niks en dat is al want wat u leest, alhier is de vrucht van mijn verval.…

vingerafdruk Daaromheen de schil Tegen verderf bestand Leidt hem honderd eeuwen verder Tot de vorser hem vindt -Verzonken in een turflaag- De levensloop van de plant voorspelt Aan de meeldraad ontsproten Zoekt hij de smalle zuil die omhoogwijst Hecht zich aan de lijm, de stempel Boort zijn lid door de stijl naar beneden Waar de trage vrucht…

In 's Heren Lusthof zal hij staan Vol vruchten die de ziel verzaen. Zijn loof geneest de kranken Wijd boven alle dranken. Gods waarheid zal zijn wortel zijn, Gods hete liefd' zijn zonne-schijn, De grote Geest een reine En levende fonteine.…

Voller geluid komt vanuit binnenkanten, Zoals de vrucht in de pit. Maak van mijn moeder twee kameleons zonder ogen: Groen gokte hij en hij streelde haar buik, Die zij dieprood naar hem toe had gebogen, Waarna iets mooiers ontluikt. Maak van mijn moeder een lichtkathedraal in een kistje.…

Als in de herfst de kastanjelaars langs de laan naar school hun vruchten losten stekelige bolsters glanzend gladde paardenkastanjes, vulde je je zakken. Op de speelplaats gooien en stampen tot de surveillant op je afstevende en je streng berispte je hele voorraad afhandig maakte.…

In onze tuin van Eden leefden wij onder bomen met rijpe vruchten. Er was vers water en dieren van het veld en vergezichten over het land. Maar achter de hoge hekken blaften steeds vaker de valse honden, met tanden die glinsterden in de zon trokken zij aan de kettingen van hun meesters.…

Een gramofoon van 's morgens acht iemand vergeet niet zijn soldatetijd en speelt clairon het bier is flauw limonade UIT ZUIVERE VRUCHTEN Na de hoogmis wast bewondering voor de renners de coureurs 21 7 17 48 83 fraaie hoofdgroep door het dorp Jonge boeren en arbeiders spreken sportliterair citaten uit de Sportwereld Koorknapen…

naakt de machtelozen kleurde hoe vernederd de vernederden hun droom zagen vergaan tezamen met de rechtelozen die hun lege handen treurden Want wie schrokte zou verstenen en in gulzigheid verbenen tot een boom die in de hete zon geblakerd werd beschenen met een hoorn die zijn overvloed zou stelpen in het blauw nog met een allerlaatste vrucht…

zij wil op bloemen groeien zoals de zon op het zalig onbewolkte zwartvertakte gedachten achterlaten onder het zacht bestreken mos blauw staan op bomen wanneer seringen wuiven naar romige, roze vruchten ver weg van blank beschenen berken die hun kruinen optrekken door het eenzame beven omdat zij niet anders kunnen en het verdwijnen…

Tussen dicht loof dwalen snippers zonnegoud om vruchten vol voeding of gif te zoeten, blijven in bebloede veren wroeten, liefkozen dit offer voor dierlijk behoud. Aan de modderhelling langs de kleine stroom ligt een kale, bemoste tak, dun en lang, peinst weemoedig, verteert geduldig _ loom... Hij dicht zichzelf een zwijgende klaagzang.…

Om mij aan vrijheid te binden in de tere zwachtels van de tijd zijn de seconden als jaren weggegleden Om mij te verzoenen met het lot waarin de feiten zich aan mijn koude huid hechten zijn de wonden als oneetbare vruchten In een poging om nare dromen te ontvlinderen is de kameleon op de deining van pulserend bloed aan een wrede nacht ontsnapt…

Hij watertandt, maar klemt zijn lippen bezwaard, duwt wat vruchten door een diepe roomspleet. Eén vingertop is twee handen, wrijft, kneedt, baant wegen voor verstrooide zon, die graag hier waart. De wijnrode bolletjes herbergen sierlijke vuurspinnen, draaiend om feeën, wier tere ochtendglansmantels stralend schijnen.…

't Is niet gezegd dat mij het ooit zal lukken, maar àls ik het uiteindelijk nog leer, laat ik als eerste ú de vruchten plukken. *** Prijswinnend gedicht wedstrijd Raadselige Roos 2011, Literair Café Venray…

Nader, rusteloos nader: en mijn schoot Droeg nimmer vrucht, mijn zoetste droom bleef droom. Het baat niet of ik het beseffen schroom, Het baatte ook niet dat ik de mensen vlood: Des nachts ga ik van zware smarten groot En maakt een hete dorst mijn leden loom.…

stilte trekt voorbij het raam ik luister naar de eeuwigheid verbonden aan een koord een alfabet van zegen en hoop mijn zoektocht naar jou is nimmer voltooid zo jij mij laat dromen over de toekomstige nazomer jouw stem is een droomgebied mij terugbrengt naar een melodie zonder disharmonie een onderdak waar schoonheid woont als een vrucht…

De vruchten op de akker, het fruit, de maïs, alles is weg maar toch is er nog hoop gebleven, het leven gaat door. Die weemoed schildert een toekomst die wacht, al komt er eerst nog het echte duister, de nacht met zijn droefheid en vragen, onzekerheid, pijn en verdriet. Ik weet het niet, ik weet het niet. Waar is mijn thuis?…

doorbreekt het prisma van kristal, de eenvoud van het onbeladen beeld, kenmerk van een zwaan, die z’n ware veren steelt, zich toont in de donzen spiegels van het koelste meer, z’n langste slaap herschikt in eigen bed, gebonden aan een strikt verleden in de onregelmatige hartslag van de tijd, schuddend aan de levensboom, waarvan de vruchten…

De vruchten voeren het levende hout, trots zware beproeving, heel de wereld rond, takken houden bloeikracht, worden nooit oud.…