84 resultaten.
Mijn vader in de weide
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 814 Mijn vader in de weide sprak twee talen
Hij brak het ijs voor de avond viel
Voor de zwaluwen vertrokken naar het zuiden
Ik kon niet over de schutting heen kijken
Goed vergelijken met kwaad
De littekens heelden niet, de tijd verzuimde zijn plicht
Zomers gleden voorbij, bar en willoos
Als paarden drachtig van een hete wind
Nu draag ik zonder…
Verse rozen
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 388 Wat doe ik hier, dicht bij gevoel
dat mij totaal vervreemd verlamt
willoos laat ik de boel de boel
door droge tranen ingedamd
blind voor waar wij ooit voor kozen
moet de oude bloem verdrogen
rozen wil ik, verse rozen
op de stelen van mijn ogen
toon mij tuinen om te wonen
waar ik mezelf nooit meer beperk
vrij om zwakte te bekronen
alleen…
De rode waas
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 178 zijn armgebaar
geeft geestdrift
aan de menigte
hij zwiept
de moloch op
tot willoos volgen
uit de gebalde vuist
dreigt ongeremde
agressie te ontladen
de rode waas
ziet eigen falen niet
op rationeel gebied
offert ziel en geest
om een te worden
met de leider
geniet de
overwinning in
de roes van samenzijn
pas als de voorman…
verlicht de opgesloten pijn
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 586 je tast mijn huid
heel langzaam af
in willoos reageren
voelt hoe het bezeerde
hunkert naar contact
je raakt en leidt
de energie in banen
om te helen streelt
de plaatsen die ik
het minst kan delen
je krast
de wonden open
laat het vocht naar
buiten lopen en verlicht
de opgesloten pijn
ik zal nooit
meer gesloten zijn
jij brak…
Romantisch Determinisme
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 658 Soms denk ik maandenlang
aan een onmogelijke uitweg
gevangen, onderworpen aan een straf
die ik mij willoos opleg
Als hart niet doet wat hoofd gebiedt
is al het denken zinloos
het ogenblik illusie, ik een marionet
zo merk ik na een poos
Overtuiging wie ik ben,
elk houvast dat ik vind
vergaat onder jouw adem
tot vluchtig stof in koude wind…
November
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 390 De takken kaal en willoos
stijf de stam die ze torst.
Woest walst de westenwind,
de lucht geplet door donker dreinen.
November kent geen genade
alle zielen sterven zich dood.…
Parkinson
hartenkreet
0.0 met 3 stemmen 1.439 Gevangen in
een willoos lijf.
Geketend in
een kerker is
waar ik verblijf.
Ik beweeg en soms
denk ik
kwam maar een einde
aan alles.
Vandaag nog!
Handen stil
even controle.
Los van de ketens
is wat ik wil.
Ik beweeg en soms
denk ik
ik dacht er niet aan!…
Het andere licht
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 698 Bij het omslaan van de laatst te nemen bocht
Pagina opvolgend, ga ik de verlichte tunnel in
Waar samenkomen de verharde gladde wegen
Grof dwingend zegt het mij blind er in te racen
Het negeren mijn geleden wanordelijke drempels
Zodat ik willoos onmachtig voort dender
Schokkend omklem ik het bezwete stuurloze
Dan flits het voorbij,
einde…
schepping of noodlot
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 107 Altijd en overal is er begin en end
Al willen wij dat nog wel ontkennen
Het is het gevoel dat het niet went
Ook ons eigen eind te erkennen
Maar weten we niet van het begin
En kunnen het eind niet bepalen
Dan zijn we stuurloos tussenin
En kan het resultaat slechts falen
Dan zijn we schepen in een storm
Willoos, zonder veilige haven
Op koers…
leugens die je hemel prijzen
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 680 ben je te klein
ga maar staan
bal je vuisten
breek de hemel
laat je gaan
tot bloedens toe
proef de pijn
smaak het bestaan
het zijn leugens
die je hemel prijzen
als aan hun verlangen
wordt voldaan
ze blaten, maken
makke schapen in
het doelloos volgen
van de herder op de hei
willoos en niet vrij
de kuddegeest van wij
ik ben niet…
Opgebouwd onvermogen
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 1.211 In de val gelokt
Als een willoos beest
Op weg naar de slacht
Bestemd voor een offerfeest
Het ging te snel aan me
voorbij
Ik zag iedereen vechten
Incluis jij
Terwijl ik voor anderen ging
staan
sloeg jij hen bij mij vandaan
Las je niet het vuur
in mijn ogen?
Puur en alleen, opgebouwd
onvermogen?…
Harteklop tot liefdeslied
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 345 Harteklop
ja, daarin bereiken mijn gedachten jou
streelt mijn ogenblik jouw gestalte
bezield in zacht minnelijke schikking
vingertoppen dansend van verrukking
in tasten naar dat wonderlijke jou
mijn harteklop
met fluistertoon
beluister ik de grondtoon van het leven
tot melodie sonerend uit jouw diepste zijn
verrukt en willoos ga ik…
Foei....
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 133 Een willoos slachtoffer werd ik
van plotselinge levenslustigheid.
Als veel te oude vent knipoog ik,
naar een veel te jonge meid.
Foei...…
Novembergrijs
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 215 valse hoop als leuning
de regenboog beklimmen
kleur bekennen halverwege
achter je slechts branderijen
het klamme novembergrijs
hangt zwijgend om je heen
een vogel probeert z'n zang
maar verzandt in fluisterijen
twijfel belaagt het evenwicht
dat al vervaarlijk wankelt
daar donkert het grijs alweer
de dag vervolgt in somberijen
het willoos…
REPETITIE
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 1.840 de dans der doden
het is niet zwaar, er wordt geen stap gezet
je ligt alleen maar languit in je bed
zoals je later rust onder de zoden
je bedtijd is je eigen onheilsbode
er is gelegenheid voor een gebed
maar 't is een onverbiddelijke wet:
de dansvloer blijft voor rozenkrans verboden
de charleston, tango zijn haar antipoden
ze leidt je willoos…
Rituelen
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 832 Ontwaken met het drukkende gevoel
dat het vandaag dan werkelijk gaat gebeuren
De kleren hangen klaar over de stoel
Straks zal er alle reden zijn te treuren
De dagelijkse riten wijken nooit
Zorgvuldig in het kinderbrein gebrand
Geen ramp zo groot, geen volk, nog zo berooid
Of 't nam zijn rituelen weer ter hand
Zo treedt de ezel in de molen willoos…
Licht op haar huid
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 385 diepe schaduwen vallen
over haar bleke gezicht
strijdlustige zomersproeten
worden willoos weggevaagd
ze droomt zich openingen
om gedachteklompen
in op te lossen
ontwaakt steeds weer
tussen het gruis
hij zou het pulver weg willen strijken
met geheugenverliezende woorden
zijn handen vormen een kom
om haar opgeheven hoofd
een warme…
Vibreerde andere tonen
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 86 ik speelde met
lijnen van het perspectief
de horizon werd irreëel
alsof hij danste op muziek
ook het geluid
vibreerde andere tonen
waarbij de melodie totaal
afweek van het gewone
ik zag een grotesk
wereldbeeld waarin
emoties vingers kregen voelde
hoe normaal ging tegenstreven
verloor zo mijn houvast
liet me willoos gaan in
een…
ZUIIVERE GIFT
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 63 Een geheime levensgeschiedenis
van
verzinken rondtasten en voortdrijven
altoos zoeken naar de zee
willoos meezweven met alle winden
verliest zich
in een vluchtige spiegel
waar
lege weiden
gekrulde bosranden
om een kleine torenspits
bol glanzend doorheen glijden
reine artsenij
uit de oudste tijden
geeft de aarde haar voeding
die
zacht…
SONNET KRULDE IK IN MAHLER
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 280 hoog zwevend in alle overgave
half gesloten ogen door invoelen
violen welke de geest omwoelen
gewillig zonder gedachte vragen
willoos hangen aan ragfijne draden
dromend wiegen bewegende zegen
krul ik mijn lichaam in Mahlers negen-
de teerhartige opus ontladen
omvat dit paradijslijk begeven
in welvende klank der schone tonen
compleet zalige…
Ik zie ze gaan, met de vermoeide tred
poëzie
3.0 met 3 stemmen 1.011 Ik zie ze willoos vallen naar de nacht
en neerstorten in de slaap zonder beelden
die hun trillende lijven maakt als lood...
Heeft àl ons wete' ons dan hiertoe gebracht
en àl ons kunnen? Tot zielloze weelde
voor weinge' en voor de velen 't leve'-in-dood?…
Latent tot de lente
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 175 Ontsnapt uit de fles
Doorkruisen de schimmen
Lichtjaren ruimte
Spottend met wetten
Van ratio en tijd
Onverhoeds kruipend
Bij nacht en bij ontij
In aders van duivelsgebroed
Maar tonen op klaarlichte
Dag hun karakter
Besluipen het roerloos gebeente
Plegen een overval
Bij diepe slapers
Aan tijd en aan ruimte onthecht
Op 't willoos…
Liefde
hartenkreet
3.0 met 34 stemmen 1.982 Jij onbegrijpelijke liefde
Waarom hou ik zo van jou
Stuurloos willoos verloren
Mijn emoties in het nauw
Jij onbegrijpelijke liefde
Gevangen in jouw gevoel
Mijn hart loopt over smelt
Hunkerend lachend zwoel
Jij onbegrijpelijke liefde
Zomaar naar jou gedreven
Geen weg brengt me terug
Naar waar ik was gebleven
Jij onbegrijpelijke liefde…
Telkens
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 241 telkens als ik
een kleed afleg
zie ik na de woestijn
een herkenbare weg
als ik mijn schrift
ooit niet meer aanleng
zal er dan een beeld zijn
waar mijn ziel zich
weer opnieuw in grift
of zal het laatste
mij eeuwig naken
een nog verdere vulling
van mijn testament wraken
soms, kijk ik willoos
in het veranderlijke
en ervaar de sfeer…
Nieuw leven
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 278 Haar kleine mond
week en uitgezakt,
lippen die ze vroeger stijf opeen perste
als ze het nergens mee eens was
hangen nu willoos geopend.
Haar dagen gevuld
met rondjes rijden,
door een gang die steeds langer lijkt
doolt ze rond in een wereld
die kleiner en kleiner en kleiner wordt.…
Waar ziel aan ziel zich in het huwelijk bindt
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 97 Waar ziel aan ziel zich in het huwelijk bindt
Zwijgt elk bezwaar; het mag geen liefde heten
Als zij verkeert waar zij verandering vindt
En willoos wijkt waar zij wordt heengedreven.
O nee, zij is de ster aan ‘t firmament
Die onbewogen neerziet op tempeesten.…
overdreven
hartenkreet
3.0 met 21 stemmen 2.445 kennen
me voorzichtig leert wennen
aan gevoel en verstand
Soms herken ik me slecht
woon in twijfel, ontkenning
niet gewend aan gewenning
van hoe mooi en hoe echt
ga ik buiten de paden
mijd de trouw, zoek verleiding
om na die daad van ontwijding
me in schuld te gaan baden
Wij zijn vage bekenden
maar straks maakt ze me mooi
ben ik willoos…
Zinloosheid
gedicht
4.0 met 1 stemmen 4.255 Maar zo groot onze hang naar de schoonheid:
willoos laten we ons grijpen. We zullen vallen als de uren.
-------------------------------------------------------
uit: 'De encyclopedie van de grote woorden', 2005.…
DE VERLOREN VROUW
poëzie
4.0 met 1 stemmen 440 Ach vond ik één die zat van vreugde en zwerven
De troosting zoekt die ik zo droef ontbeer
En die als ik 't geluk heeft moeten derven:
'k Zou hem weer vrouw zijn, balsem voor zijn zeer,
En willoos in zijn armen zou ik sterven
Die zaalge dood die ik zo fel begeer.…
Typologie van de drenkeling
gedicht
3.0 met 4 stemmen 5.562 Soms brengt de dreg sereen en willoos materiaal
in vreemd geplooide stof. De dood als regisseur
van stilstaand beeld drapeert het water dat
vibreert boven die onbekend werd in elk element.
Dan nog: die schopt en spuugt en slaat en diep
gekrenkt zijn redding tegengaat.…