Mijn vader in de weide
Mijn vader in de weide sprak twee talen
Hij brak het ijs voor de avond viel
Voor de zwaluwen vertrokken naar het zuiden
Ik kon niet over de schutting heen kijken
Goed vergelijken met kwaad
De littekens heelden niet, de tijd verzuimde zijn plicht
Zomers gleden voorbij, bar en willoos
Als paarden drachtig van een hete wind
Nu draag ik zonder schaamte schurft en netelroos
Wie weet, tot de laatste dag is aangebroken
Geplaatst in de categorie: moraal