Licht op haar huid

diepe schaduwen vallen
over haar bleke gezicht
strijdlustige zomersproeten
worden willoos weggevaagd

ze droomt zich openingen
om gedachteklompen
in op te lossen

ontwaakt steeds weer
tussen het gruis

hij zou het pulver weg willen strijken
met geheugenverliezende woorden

zijn handen vormen een kom
om haar opgeheven hoofd
een warme schaal waarin ze
haar demonen mag verliezen

ze voelt de smalle streepjes licht
die uitwaaieren over haar huid
en ook al vermoedt ze ergens argusogen
ze lijken toch het duister af te schrikken

Schrijver: Nina Laverona, 15 december 2007

ninalaveronahotmail.com

argusogen

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.1 met 14 stemmen 385