165885 resultaten.
Iconen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
75 Deze stad heeft sterren:
een Pad van Roem geplaveid
door onderheren en commissies
die professioneel gewichtig zijn
voor internationale eer
Wie aan hen ten prooi valt
is voorgoed zichzelf niet meer
wordt uitgewist en vervangen
door de icoon met zijn naam:
Gotama, de verlichte mens
Jezus, de liefdevolle naaste
Sokrates, de mens die zichzelf…
OPWEKKEND TEHUIS
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
119 Op hun woonzolder te Zoeterwoude
horen allen der Bommelverhalen
een veelbelovende stem herhalen:
Iets nieuws wacht, waar jullie meer van houden.
Omringd door Gelderlands heuvelwouden
verschijnt jong Bommelstein; vooraan zijn zalen
wil kasteelheer én schildwacht je onthalen
om te zien hoe wondermachten hier bouwden.
Binnen de beschermende…
Tijd van leven
netgedicht
2.0 met 2 stemmen
79 In de herfst van het leven,
Lijkt het leven trager dan voorheen,
Wijl in de lente van het leven,
Het vliegensvlug verwijderde van ’t begin!
Alleen in de zomer was er evenwicht
Van tijdsbesef en tijdsgewricht,
Doch in de winter van dit leven blijkt
Dat de tijd tot stilstand komt.…
Skulls
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
82 In stilte grijnst het bleke bot,
een masker dat de tijd vergat.
Geen vlees, geen naam, geen adem meer,
slechts lijn en vorm een herinneringssfeer.
Zonder huid lijkt ’t allemaal gelijk,
man en vrouw – één witrijk.
Toch verraadt de kaak soms kracht,
het voorhoofd rond, of schuin van macht.
De wenkbrauwboog, de nek die spreekt,
een stille…
De vraag blijft
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
131 Kun jij mij vertellen
hoe eens de aarde is ontstaan
een wereld met toeters en bellen
hoe is die ontwikkeling in vredesnaam gegaan.
Wanneer en hoe ontstond het eerste leven
gewoon gegroeid op ruwe steen
is er iemand die mij hier antwoord op kan geven
of broedt die vraag bij mij alleen?.
Vertel mij hoe de adem kwam
in het onmetelijk heelal…
7 oktober 2025 "De Supermaan vandaag"
netgedicht
3.7 met 3 stemmen
372 Nachtelijk verschenen, voor de dauw,
benzine-tanken staan nu leeg,
de Supernova werd uitgebeend.
1200 mensen vermoord, nu vandaag twee jaar geklokt,
van vlees en bloed
hadden ooit een vader en een moeder,
hoe kan men dit legitimeren, argumenteren,
zich vrijpleiten, 't valt niet te begrijpen.
De Supermaan groots is haar schijnen
kom dichter-bij…
Twee jaar later
netgedicht
1.0 met 2 stemmen
132 VANDAAG
aan gaza geen gedachten
geen gedachten aan hamas
aan gijzeldrama dansfestijn
geen klaagmuur talmoed of koran
geen zionist en palestijn
jordaan en west-bank, rode lijn
HEDEN
liever geen gedachten
aan genocidebommendrones
aan voedseldroppings hongermoord
aan unhcr en vrede
onderhandeling qatar
aan kolonisten en tweestaten…
asla na asla
netgedicht
2.5 met 2 stemmen
86 op zwarte vingers tilt hij de dag
over de grens van verwachting
de trage tijd gebrand in zijn lijf
dat altijd maar weer lucht vereist
terwijl zij naakt ligt te wachten
hopend op zijn warme woorden
valt van de maan niks te vrezen
vanonder deze deken van regen
rook kringelt slechts moeizaam
door de verstilling van de nacht
in het licht…
GOD....
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen
184 Het is nog herfst
begin oktober
de 3e van Uw jaar 2025
maar het voelt als winter
we zijn Uw berg opgelopen
en ervaren WINTERBERG, Duitsland
voelen Winterberg letterlijk aan
de Pfarrkirche St. Jakobus
nodigt uit tot binnenkomst
echt warm is het binnen niet
en de verlichting lijkt op rantsoen
maar Maria warmt op
natuurlijk niet dat…
Poetin is verloren
netgedicht
2.3 met 3 stemmen
103 (voor Victoria Amelina)
Zij kwam tot wasdom in het roemrijke Lviv,
met haar pen in de literaire inktpot,
haar reactie op de boze Russen was hyperactief
en zij was even tragisch als de Lady of Chalott.
Zij onderzocht de Russische misdaden en oorlogspuin
en ook de moord op de schrijver Volodymyr
Vakulenko. Zij vond zijn dagboek in een tuin,…
Schone schijn
snelsonnet
3.0 met 1 stemmen
158 Haar ‘honderdduizend huizen’ maakt ons boos,
de woningzoekers dachten dat ze boften,
maar Mona deed slechts luchtkasteelbeloften,
ik vraag me af: ‘Kan zoiets straffeloos?’
Beloven en niet leveren? Oké,
maar dan gekoppeld aan ‘no cure, no pay’.…
Arrestatie
gedicht
2.9 met 109 stemmen
60.024 Grijs wit-glimlachend
staat hij daar
- achter glas -
mijn vader
hoe verder ik
van het raam
weg moet
temeer komt hij
me nader
vermoeid beweegt
hij beide handen
en ik denk
dit is de laatste keer
een zaaiend grijs
geschenk
-------------------------------
uit: 'Schiereiland', 1979.…
VEELGODENDOM
poëzie
4.0 met 4 stemmen
2.691 ‘n Ieder nasie het sy God (Zuid-Afrikaans lied)
De Spaanse God:
Vliegt een vogel, schiet hem dood!
Bloeit een boom, hak hem om!
De aarde moet bar en bloot
Zijn, voordat ik als koning kom.
De Duitse:
Bouw banken en kweek bierbuiken:
Oorlogsschade dient ingehaald.
Je kunt volop van alles gebruiken,
Daar de Entente betaalt.
De Portugese…
Het voorbijgaan
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
63 Ik draai me om in de branding
en kijk terug de wereld in
Op de grens spelen kinderen
Achter de duinen draait een kraan
temidden van waaiende plannen
door straten vol verkeer
van goed- en kwaad-
schikse resultaten, en ondergronds
voert het riool de emoties af
De kinderen joelen regen
hun bui spat mij nat en slaat
luchtbellen uit het water…
Grafschrift voor Mrs. Bucket
snelsonnet
3.7 met 7 stemmen
103 Van harte welkom bij mijn residentie
U ziet, ik lig er nogal deftig bij
Want men ontwierp dit mooie graf voor mij
Met veel gevoel voor stijl en eminentie
En nam u verse bloemen voor me mee?
Er is nog plaats genoeg voor uw bouquet…
Verwaaide gedachten
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
69 Mijn gedachten zijn ver heen
Naar haar die van mij verdween.
Mijn gedachten draaien
In ’n kringetje rond,
Die gedachten verwaaien
Naar de tijd zij hier nog bestond,
Toen zij en ik niet dachten,
Niet verwachtten
Daar ooit ’n eind aan komt.…
ergens heen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
85 ik kijk weg
zij echter naar binnen
niet de lippen spreken
maar blikken
zoeken een uitweg
die van haar als
onder een deken
want haar ogen duiden zwart
in een melancholisch teken
de wangen worden bleek
aangedreven, misschien door het hart
ikzelf volg een onbepaalde gedachte
gehuld in witgrijs
het is zo dat mijn bril verborgen is
in…
De kleine karekiet
netgedicht
2.5 met 2 stemmen
127 In riet dat zacht de waterkant omarmt,
waar zon en wind elkaar beminnen,
verbergt zich stem en ziel zo teder,
een vogel klein, maar groots van binnen.
Hij vlecht zijn nest van dunne draden,
van riet en pluis, een wieg zo fijn,
waar leven wiegt in groene schaduwen,
een schuilplaats aan de waterlijn.
Zijn zang is niet van groot vertoon,
maar…
Gedicht
gedicht
3.3 met 107 stemmen
29.200 'Ik was uit Azië geïmporteerd
Al spoedig had mijn baas, een winkelier
Mij aan een zondagsschooljuffrouw gesleten
En ach, ik heb niet veel te klagen hier
Ik zit behoorlijk warm en krijg te eten
Iets evenwel vergeef ik haar niet gauw
Het zijn de afgezaagde, loze kreten
(Dag! Lekker koekje! Lorre! Koppiekrauw!
En meer nog) die dat mens me…
'k Ben eenzaam droef
poëzie
3.6 met 23 stemmen
3.399 'k Ben eenzaam-droef, in 't geel-teer avond-dalen...
Door 't open venster hoor 'k de donzen val
van klamme bloemen in kristallen schale...
- En 'k weet niet of ik haar beminnen zal,
in 't stil en licht bewegen harer leden,
en hare goedheid in mijn vreemd bestaan...
'k Ben droef, en 'k hoor haar stille voeten gaan,
en haar zacht…
Zonder woorden
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen
52 Zonder woorden
Kan je prima fysiek genieten,
Maar psychisch
Valt het toch wat tegen,
Abstract valt geheel uit de boot,
Humor ontbreekt geheel,
Historie ontbreekt eveneens,
Zonder liefde
Dan is het leven pas erg leeg.…
Een geur van vroeger
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen
95 Een geur van vroeger
Doet me denken aan toen
Een herinnering aan alles
Wat ik van plan was te doen
Ik denk aan al die plannen
En weet het nog heel goed
Met een glimlach kijk ik terug
Naar die jeugdige overmoed
Van alles zou ik gaan doen
En dat was toen heel wat
Maar het eind van ’t liedje was:
Ik liep op het gebaande pad
Ik deed…
Tovertuin
netgedicht
2.7 met 3 stemmen
82 Samen wakker worden
onder het zachtgekleurde
leven in het ronde raam
De groene jeugd
van de wereldtuin
onpeilbaar diep
in de spiegel
van een oude put
vol tover
waarboven wij hier-
onder op een zacht bed
zweven in geluk
Samen wakker worden
op de Droomberg
boven de dagen…
Verkiezingskoorts
snelsonnet
4.1 met 10 stemmen
152 Verkiezingskoorts, het hangt weer in de lucht
De thema’s: woningnood, milieu, migratie
Reacties op de Gaza-situatie
Ook Ruslands rol neemt een enorme vlucht
Dat kiezers zweefden was niets ongewoons
Maar steeds frequenter zien we nu ook drones…
Een paard
poëzie
4.1 met 20 stemmen
3.134 Een Peerd! een Peerd! mijn bochel voor een Peerd!
- Richard III
Een paard,
Naar de aard,
Is er nog eer dan zijn staart;
Hij doet het te voet
Net zo gauw en zo goed
Als een ander te paard het doet,
En je kijkt niet om
Of hij is al weerom.
Met niemendal op zijn rug
Is hij bijzonder vlug,
En met iemand onder de man
Is hij in 't lopen nog…
School der liefde
gedicht
3.2 met 48 stemmen
17.181 Woorden van geluk zijn moeilijk, ze zijn
klank, wartaal, aaas en jijs en toedan, alles
of niets. Het lekken van vuur; een gordijn
in de wind. Ze zijn eigenlijk maar ballast.
Want we zeggen geluk niet, we doen het.
Dieren hebben alleen maar hun lichamen;
snuiven, stampvoeten, hoeden warmte met
warmte. Het leeft en trilt, het heeft geen namen…
Aangeschoten Wild(ers)
snelsonnet
1.6 met 7 stemmen
171 In mijn familie heb ik ook zo'n oom
De man staat constant uit zijn nek te lullen.
Maar weet zijn glas altijd wel snel te
vullen
Wat moet je dan, hoe hou je hem in toom
Ik vroeg het Frans, die zei: "Het helpt geen kloten
zelf ben ik ook al jaren aangeschoten"…
De ommekeer
netgedicht
3.0 met 6 stemmen
122 nog hadden de mensen
niets in de gaten. de lichte
ongesteldheden waren
er altijd al en de notoire
zeurders daar kon je al lang
hele straten mee beleggen
maar dit voelde anders
dit had te maken met
lichaam met huid met je
je voelen en dat was
gewoon uitermate eng
stukjes van je hand lieten los
en bewogen van je af
en je kon ze ook niet…
Kansen
hartenkreet
3.5 met 2 stemmen
143 Kansarm
Bij geboorteplek
Schrap de landsgrenzen
Worden al onze kinderen
Kansrijk…
Betekenisvol leven
netgedicht
2.3 met 13 stemmen
115 Stil pad in het groen
een bank wacht op gedachten
het hart wijst de weg
Het leven strekt zich uit
in kleine momenten; ik voel de lichtheid
van intenties. Elke stap vraagt aandacht, een stille
overweging, waarbij betekenis zich opent als een bloem die langzaam bloeit.
Wat werkelijk telt ligt vaak
verscholen, tussen de drukte van doen en…