Alle inzendingen

Ik sta voor het raam, Ik blik in de tuin, haar tuin, Het laatste zij nog Tot stand heeft gebracht, Wijl ze wist ze er niet, Nooit van zou genieten, Maar wenste, hoopte, Ik er gelukkig in zou zijn. De tuinset, ’n heel grote pot, Die zij nog had uitgezocht, Heb ik later, zonder haar, Met mijn zoon nog gekocht. Nu, al twaalf jaar…

Het Kabinet is gevallen ach denk ik: een kast? 'n glimlach verschijnt dan overdenk ik, denk ik aan al die gevallenen 'n traan welt op!…

De rust in jouw ogen op mij opent mij Je ligt in mij als een lange l van liefde Het licht heeft je schoongelikt het bezingt je met het hooglied van onze jaren die alles overbruggen dat ons scheidt en in verschillen kleedt Voor ons is liefde nog een dik woord van verlangen, de l die zich opricht wanneer ik me uitkleed…

Ik voel jouw stilte zonder dat je iets zegt mijn hart antwoordt al Er zijn ochtenden waarop de wereld te luid binnenkomt, waar elke stem snijdt, elk gebaar een echo achterlaat, en zelfs stilte te vol lijkt om in te schuilen—dan zoek ik de plek waar mijn adem weer zacht mag zijn. Ik voel alles, vaak te veel, als regen die blijft vallen,…

ik had me de kleine vrijwel onzichtbare storingen in de soepele motoriek eigen gemaakt oorzaak, bron en eventuele remedie veel mensen beschouwen het kleine ongemak als zelf niet te verhelpen het tegendeel blijkt waar te zijn maar enige kennis van eigen lichaam voeding en beweging is wel nodig om het lijf in conditie te houden…

Geluksmunt in mijn jaszak, glad van hoop, Hamsa-hand tegen alles wat ik niet kan zien, Boze oog dat waakt terwijl ik slaap, Vierklaver geperst tussen bladzijdes van een oud boek. Hoefijzer boven de deur, krom maar trouw, Gelukskatje zwaait zichzelf moe op de vensterbank, Dromenvanger vol dromen die niet van mij zijn, Scarabee eeuwenoud…

Aarzel niet, gedaan met talmen, Roep het luidkeels, laat het galmen. Nu wil ik overal Anna horen: Onverbiddelijk luidt het: Anna! Uren wil ik er naar luisteren Tieren, roepen, fluisteren: Anna is haar naam, Anna Anna wil ik horen, Anna! Met toeters en met bellen Wil ik het iedereen vertellen. Sluit megawattversterkers aan. Ga hard op…

Geluk, te lang gehoopt, wendt steeds in leed. Toen wij ’t eerst landmerk: Cintra’s heuvels zagen, Werd Heitor ook naar ’t achterdek gedragen En gleed in zee van onder ’t rood-groen kleed. Toen kwam, dwars door de kim, de blauwe Taag en De bruine heuvlen weken, hemelsbreed: Of ’t vaderland zijn armen opendeed, Ons weergekeerden aan zijn hart…

Zodra het niet over migratie gaat Gooit Wilders weer een worst in de arena De pers hapt gretig toe als een hyena Zo is er altijd aandacht voor zijn haat Schoof I blijkt nergens toe in staat te zijn Dus als het valt, dan graag in een ravijn…

Altijd valt het voorgeschreven blad in altijd weer andere warreling op het altijd weer meer of minder natte meer of minder tanige gras. Het is nadoen maar anders. Het is voordoen. ------------------------ uit: 'Dichter', 1995.…

de Donder knalde door de Cloud ’t was aan Zeus wel toevertrouwd de Aarde te laten schudden en beven de Kuddes sloegen toch wel op Hol de Malden stroomden vol Vulkanen begonnen alvast te roken allen vreesden ‘n verzengende Tsunami en niet iedereen was nu al Zen genoeg om te vallen als ’n ware Anagami Klotho stond op voor de angstige Menigten…

Kunstig beweegt de marionet in de ingenieuze machinerie als speelbal van zijn meester in het gambiet tot en met diens laatste zet zijn schaakmat klinkt als een oordeel en wet over offers in een zigzag patroon van onzichtbare lijnen tot waar zijn house of cards eindigt de koningin wordt een stervende zwaan het paard…

Oh kindeke klein, oh kindeke teer maar Israël in Gaza ga je tekeer schiet je kinderen zomaar neer in Bethlehem staat een stal een stal van ons al het kind van ons al oh Israël groot, oh Israëlieten wreed waarom zoveel, zoveel leed Palestijnen in de wurggreep Joden 40/45 in de pijnlijkste greep Genocide onmetelijk leed weet wat het…

de wolken hingen zo laag dat ik er met mijn vingers doorheen kon strijken. de sterren — zo zichtbaar, zo zichtbaar dat ik ze kon tellen, één voor één. alsof ik ze uit de lucht kon plukken, als vlooien uit het zachte vel van de wolken. maar ze bleven hemels, magnifiek, fragiel, onmisbaar in het dromen over het universum. de wolken — vochtig…

zeventien jaar, wat vliegen de jaren hard voor een gozer met brains én een gouden hart van schoolbank tot studie, je doet het gewoon alsof het niks is — met één hand op je telefoon bij de Spar ben je chef vullen en spiegelen laat de vakken strak in het gelid daar staan om na werktijd, hop de gym te bezoeken om met gewichten spiermassa te bouwen…

De jongens fietsen samen door de stad, kriskras door elkaar gaan ze op pad. Ze spelen meesterlijk op de pedalen, dartele matrozen uit oude verhalen. Ze trappen op en neer in navy blue en malen traag en sterk op hun pedalen en de cilinders van de scheepsmotoren. En boven alles duidelijk te horen: Het vrolijk gefluit van die zomerjongen die…

Ogen die spreken. De taal wordt doodgezwegen. Stilte zegeviert.…

totdat een schoonheid of zelfs de gedachte daaraan zich manifesteert totdat een luchtruim een streetview of weids oppervlak zich verdicht tot de plek van ontmoeting en dat dit alles weer verdwijnt na verloop van tijd en dat iedereen zich daartegen blijvend verzet…

Dwalend door mijn gedachten, Zie ik jou daar wachten, Na al zo vele jaren dat je ging, Blijft die last niet gering. Niets is meer als was toen, Ben heel andre dingen aan ’t doen, Ook mijn sociale omgeving Geeft mijn leven ’n andre zingeving. Ik ben best gelukkig met mijn zijn, Wel geheel anders dan eer, En het is toch ook wel minder…

van de bergen taal geraken en slenteren uit het woest kabbelen de beek vult mijn dorst op [kannen] lager dan menig opgehouden hand spetteren druppels om op te gaan terug van waar zij niet komen wilden [hier] op de woorden als wolken wankelen zinnen uiteengereten uit één verregend bed niet opgemaakt zoals verwacht maar doorwoeld…

Werd wakker met droom niet goed meer te zien. Om zo blijer verliet ‘k de zaal, kwamen de zon met alle groen en bloem me tegenmoet Liep langs ‘t kanaal. Dan vraag ‘k aan jou hoe de vlucht ging prompt krijg ‘k foto’s, film van klein vliegding jij achter stuur, je zoon ernaast Slingerend water onder jullie zie ik, de huizen en weiden.…

Omdat jij graag toekijkt bind ik jou vast aan je verlangen We zijn niet thuis anderen gluren mee langs de pilaren Ik weet het ongezien blind door de handdoek waarmee ik mijn haren droog op het terras voor mooie mensen midden in de stad, waar schoonheid samenkomt in de theaters voor alles waartoe mensen in staat zijn op de grens…

Voor het gehoor gepast, Draagt het oor geplooide En aansprekende kleding. Een stem die nauw luistert, Ontvouwt zich op de adem Aan onverholen lippen. De neusvleugel zuigt er Van het innerlijke Weefsel een intense gloed. Even hangt het in de lucht, Het wenken der ogen. Toch mijd ik het liever. Als een bleke tocht strijkt Huiver teder…

het kleine volkje ze zijn langzaam zichtbaar geworden het kleine volkje van snorren baarden en puntmutsen incidenteel waren er al meldingen dat ze gezien waren aan de randen van het menselijk waarnemen in de bijna stlstaande tijd tussen waken en slapen daar waar gapen de voorbodes zijn van een andere realiteit niemand had er…

Het huisnummer verlicht, waar liefde woont (je zag aan de gordijnen dat dat zo was, aan de kleur van een raam, donker hardsteen, was de geveltuin vochtig, dan wist je genoeg) waar liefde woont, een doordeweekse dag achter een dichte deur, je belde aan, een leven als een oordeel, daar kleef je graag aan het vergankelijke leven. Waar op de dorpel…

De stille nachten zonder jou zijn toch net alsof we samen zijn zo voelbaar in oude gewoontes jij en ik zijn samen in onze liefdesdromen jeugdige energie bruist uit eigenzinnige bronnen de verse lakens van het nieuwe bed dragen geen dierbare herinneringen je bent er niet, dat is niet fijn toch is het net alsof we samen zijn.…

Aan de rand van de tafel zit je — alsof je daar per ongeluk bent neergestreken. Een gedachte hangt scheef in de lucht, het eerste woord weigert te landen. Je ogen glijden langs de voorwerpen: een beker, een sleutel, een vlek op het hout — ze lijken te fluisteren, maar in een taal die je niet kent. Je stelt vragen zonder ze te horen. Welk…

Het is echt wel lekker, op de golfslag van een ander, genieten van de zeeën. Ik voel me een westerwind, ik voel me heer van de piraten, ik voel me een daad vol verlangen. Ik kan niet wachten, laat dit avontuur beginnen, verwachtingen over ginder uitkomen. Door minder dan het maximale, als marges nog oprekbaar zijn, bereik ik nooit dat…

De propagandafabel moest mislukken. ‘Twintig procent omlaag,’ was Geerts belofte. De arme huurder hoopte dat hij bofte, hij stemde PVV en liet zich fucken. Geert tracht nu huurbevriezing te bevelen. Ook dit gaat enkel op voor luchtkastelen.…

De meiavond valt. Stilte in de Heysche Beemd. Rustig is mijn hart.…